Φυσίγγιο Mannlicher-Schönauer (6.5mm×54)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το 6.5x54 Mannlicher-Schönauer ήταν ένα φυσίγγιο τυφεκίου με διάμετρο βολίδας 6,55 mm, που χρησιμοποιούσε το τυφέκιο Μάνλιχερ-Σενάουερ (Mannlicher-Schönauer) του Ελληνικού Στρατού, δημοφιλέστατο παράλληλα και ανάμεσα στους κυνηγούς μεγάλων θηραμάτων.
Υπήρξε διάσημο για τον υψηλό βαλλιστικό συντελεστή και τα τροχιοδεικτικά χαρακτηριστικά της βολίδας του, που εξασφάλιζαν ευθυβολία, επίπεδη τροχιά βλήματος, σχετικά ανεπηρέαστη από τη συνισταμένη του ανέμου, και με εξαιρετική διατρητική ικανότητα, άσχετα από την ταχύτητα πρόσκρουσης στο στόχο.
Στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟι επαγγελματίες κυνηγοί ελεφάντων στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στο φυσίγγιο αυτό, που διέθετε μια μακριά και ιδιαίτερα βαριά βολίδα, η οποία, με την υψηλή της «τμηματική πυκνότητα» μπορούσε να διαπεράσει μεγάλη μάζα μυών και οστών ακόμα και με χαμηλή ταχύτητα και να φτάσει μέχρι τον εγκέφαλο ή την καρδιά, επιτυγχάνοντας φονικό πλήγμα, ενάντια σε οποιονδήποτε στόχο.
Ένα βλήμα τόσο μεγάλου μήκους απαιτούσε πυκνή στροφή ραβδώσεων προκειμένου να εξασφαλίσει σταθερή τροχιά. Το Μάνλιχερ διέθετε κάνη με τέσσερις δεξιόστροφες ραβδώσεις, βήματος ανά 200 mm περίπου. Η εξαιρετικά χαμηλή κινητική του ενέργεια σήμαινε μιαν ανεπαίσθητη μάλλον ανάκρουση, που εκτιμούνταν ιδιαίτερα από τους κυνηγούς.
Ο διάσημος συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουει το θεωρούσε εξαιρετικό φυσίγγιο για κυνήγι λιονταριών και το σχολίασε σχετικά.
Ένα σύγχρονο φυσίγγιο, το Grendel των 6,5mm, σχεδιασμένο να προσφέρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στα φυσίγγια ικανού βεληνεκούς και σε εκείνα χαμηλής ανάκρουσης για αυτόματα τυφέκια, παρουσιάζει βαλλιστικά χαρακτηριστικά παραπλήσια με τα αντίστοιχα του Μάνλιχερ.
Χαρακτηριστικά
Επεξεργασία- Μήκος κάλυκα: 53,85 mm
- Συνολικό μήκος: 77,47 mm
- Διάμετρος βολίδας: 6,55 mm
- Διάμετρος βάσης κάλυκα: 11,43 mm
- Βάρος βολίδας: 10,36 γραμ.
- Βάρος γόμωσης: 2,33 γραμ.
- Ταχύτητα εξόδου: 670 m/sec
Σημείωση
ΕπεξεργασίαΟ όρος «ταχύτητα εξόδου» στα όπλα, αναφέρεται στην ταχύτητα που έχει η βολίδα κατά την έξοδό της από το στόμιο της κάννης και στην προκειμένη περίπτωση, από την κάννη του τυφεκίου Μάνλιχερ-Σενάουερ Μ1903 του Ελληνικού Στρατού, που είχε μήκος 725 mm. Η αραβίδα Μάνλιχερ, με πολύ βραχύτερη κάννη, προφανώς θα προσέδιδε στη βολίδα χαμηλότερη ταχύτητα εξόδου και λιγότερη ευθυβολία.
Πηγές
Επεξεργασία- Ian V. Hogg & John Weeks, Military Small Arms of the 20th century, ISBN 0-85368-456-1