Ο βαρόνος Χέρμπερτ ντε Ρόιτερ (1852 - 1915 πλησίον του Ρίγκεϊτ) διηύθυνε για διάστημα 16 ετών το βρετανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς από το 1899 έως το 1915, το οποίο ιδρύθηκε το 1851 από τον πατέρα του, Πάουλ Γιούλιους Ρόιτερ.

Χέρμπερτ ντε Ρόιτερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1852[1]
Θάνατος1915[1]
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΚολέγιο Μπέλιολ
Σχολή Χάροου
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΠάουλ Ρόιτερ
ΑδέλφιαGeorge Baron de Reuter
Clementine Maria Chermside

Γεννημένος το 1852, σπούδασε στην Οξφόρδη και το Παρίσι, ενώ, στη συνέχεια, διαδέχθηκε τον πατέρα του, όταν ο τελευταίος απεβίωσε το 1899. Το 1876 παντρεύθηκε την κόρη του Ρόμπερτ Κάμπελ Παρκ.

Στις 28 Απριλίου 1915, αυτοκτόνησε με την χρήση πιστολιού[2], τρεις ημέρες μετά τον θάνατο της συζύγου του και το Κραχ της Τράπεζας Ρόιτερς, η οποία μετονομάστηκε ως British Commercial Bank, της οποίας τα περιουσιακά στοιχεία πάγωσαν, με αποτέλεσμα την πτώση της τιμής των μετοχών Ρόιτερς[3] στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου[4].

Είχε δύο υιούς, καθώς και έναν αδερφό, ο οποίος ανέλαβε προσωρινά την διεύθυνση του ειδησεογραφικού πρακτορείου, καθώς και έναν ανιψιό. Ωστόσο, κανείς εξ'αυτών δεν επιθυμούσε να εργαστεί μόνιμα στο ειδησεογραφικό πρακτορείο[5]. Επιπλέον, ένας εκ των υιών του, ο Χούμπερτ ντε Ρόιτερ, απεβίωσε στο μέτωπο του πολέμου κατά την διάρκεια της αμέσως επόμενης χρονιάς[6]. Ο ανιψιός και αδερφός του επίσης δεν επιθυμούσαν να εργαστούν στην διεύθυνση του ομίλου[6].

Το διοικητικό συμβούλιο του Ρόιτερς αποφάσισε την υιοθέτηση διαφορετικού προφίλ, λιγότερο σχετιζόμενου με την οικογένεια, ενώ, ταυτόχρονα, προχώρησε στην επιλογή του Σερ Ρόντερικ Τζόουνς για την διεύθυνσή του, δημοσιογράφου ο οποίος είχε καταθέσει τα πειστήρια για την αξία του εργαζόμενος στο Τράνσβααλ, στη Νότια Αφρική, κατά την διάρκεια του Πολέμου των Μπόερς, γεγονότος του οποίου το πέρας το Ρόιτερς ήταν το πρώτο ειδησεογραφικό πρακτορείο το οποίο το γνωστοποίησε.

Η συγκεκριμένη αποκλειστικότητα συνέπεσε με μία έκρηξη στην εξόρυξη χρυσού. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο είχε φροντίσει ώστε η δημοσιογραφική κάλυψη να είναι σε πλαίσιο ουδετερότητας, με τον λόγο να δίνεται και στις δύο πλευρές, γεγονός το οποίο συνέλαβε στην φήμη της αξιοπιστίας του.

Μαζί με τον Μαρκ Νάπιερ, πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου, ο Σερ Ρόντερικ Τζόουνς προχώρησε στην εξαγορά του ειδησεογραφικού πρακτορείου, έναντι ποσού της τάξεως των 550.000 λιρών στερλινών, καθιστώντας το ως ιδιωτική και μη εισηγμένη στο χρηματιστήριο εταιρεία[3].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 20th Century Press Archives. pe/014489. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. https://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?res=FA0F13FB395B17738DDDA90A94DC405B858DF1D3
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) "Foreign correspondence: the great reporters and their times", John Hohenberg, σ. 133
  4. https://books.google.fr/books?id=K6HfsDw9lUsC&pg=PA133&dq=Herbert+de+Reuter&hl=fr&ei=HaPnTd2RAcPX8gPC2J32Cg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=8&ved=0CEsQ6AEwBw#v=onepage&q=Herbert%20de%20Reuter&f=false
  5. (Γαλλικά) "Un siècle de chasse aux nouvelles: de l'Agence d'information Havas à l'Agence France-presse (1835-1957)", Pierre Frédérix, Flammarion, 1959
  6. 6,0 6,1 (Γαλλικά) "Un siècle de chasse aux nouvelles: de l'Agence d'information Havas à l'Agence France-presse (1835-1957)", Pierre Frédérix, Flammarion, 1959, σ. 311

Πηγές Επεξεργασία

  • (Αγγλικά) A Life in Reuters, Hodder & Stoughton, 1951.