Χιλπέριχος Β΄
Ο Χιλπέριχος Β΄, Chilperic II (670 - 13 Φεβρουαρίου 721) από τον Οίκο των Μεροβιγγείων ήταν βασιλιάς της Νευστρίας και Βασιλιάς των Φράγκων (715 - 721). Το όνομά του πριν τη στέψη ήταν Δανιήλ.
| Χιλπέριχος Β΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Chilperikus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 670[1][2] ή 673 (περίπου)[3] |
| Θάνατος | 13 Φεβρουαρίου 721[4] Νογιόν[5] |
| Τόπος ταφής | Νογιόν[5] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[4] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Χιλδέριχος Γ' |
| Γονείς | Χιλδέριχος Β΄ και Bilichild[4] |
| Αδέλφια | Dagobert[6] |
| Συγγενείς | Χιλδέριχος Γ' (ίσως είναι τέκνο)[7] |
| Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[4] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων (719–721) Βασιλέας των Φράγκων (715–719, Νευστρία και Βουργουνδοί) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο δευτερότοκος γιος τού Χιλδέριχου Β΄ της Αυστρασίας και μετά και της Νευστρίας-Βουργουνδίας και της Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων, κόρης τού Σιγιβέρτου Γ΄ της Αυστρασίας.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του σκοτώθηκε 5ετής με τους γονείς του. Ο Χιλπέριχος Β΄ που ήταν βρέφος, κρύφτηκε από κάποιους σε μία μονή για να προφυλαχθεί τη ζωή του από την αλληλόφθονη έριδα τού Οίκου του. Εκεί ανατράφηκε ως Δανιήλ, ώσπου το 715 απεβίωσε ο γιος τού εξαδέλφου του Δαγοβέρτος Γ΄ των Φράγκων. Τότε πάρθηκε από τη μονή 43 ετών και ανασηκώθηκε επάνω στην ασπίδα από τους πολεμιστές της Νευστρίας, όπως ήταν το έθιμο αναγόρευσης ενός βασιλιά. Έλαβε το όνομα Χιλπέριχος Β΄, αν και λόγω της μοναστικής ανατροφής του ήταν διαφορετικός από τον πέντε γενιές πίσω πρόγονό του Χιλπέριχο Α΄.
Μαγιορδόμος στη Νευστρία ήταν ο Ράγκενφριντ, που ανακηρύχθηκε το 714, σε αντίθεση με τον Θευδοάλδο των Αρνουλφιδών (εγγονό τού Πεπίνου τού Χέρσταλ και τον προόριζε για διάδοχό του). Συνήθως οι βασιλείς της περιόδου αυτής ήταν πιόνια του μαγιορδόμου, όμως ο Χιλπέριχος Β΄ ήταν πολεμιστής και αρχηγός, πρώτος στη μάχη. Μαζί με τον Ράγκενφριντ εισέβαλε στην Αυστρασία, συνάντησε όμως εκεί την Πλέκτρουδις, σύζυγο τού Πεπίνου και τον Κάρολο Μαρτέλο, γιο τού Πεπίνου που υποστήριζε τον ανιψιό του Θευδοάλδο για Μαγιορδόμο. Τότε ο Χιλπέριχος Β΄ συμμάχησε με τον Ρέντμπαντ ηγεμόνα των Φρισίων και έδωσε μάχη με τον Κάρολο πλησίον της Κολωνίας. Νίκησε ο Χιλπέριχος Β΄ και ο Κάρολος διέφυγε στα όρη Άιφελ. Ο Χιλπέριχος Β΄ πολιόρκησε στην Κολωνία την Πλέκτρουδις, η οποία αναγνώρισε τον Χιλπέριχο Β΄, παρέδωσε τον θησαυρό της Αυστρασίας και παραιτήθηκε της διεκδίκησης τού εγγονού της Θευδοάλδου από το αξίωμα τού μαγιορδόμου.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΊσως είναι γιος του ο:
- (;) Χιλδέριχος Γ΄ π. 717-π. 754, βασιλιάς των Φράγκων, ο τελευταίος των Μεροβιγγείων. Ίσως πατέρας του όμως να είναι ο Θευδέριχος Δ΄ των Φράγκων.[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 137339186. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Ιταλικά) Sapere.it. De Agostini Editore. 2001. Chilperico+II.
- ↑ 3,0 3,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 133. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 books
.google .cz /books?id=9XPuySCdJDIC&pg=PR6&dq=chilperic+II+death&hl=cs&sa=X&ved=2ahUKEwjak4ulj4bvAhVF _SoKHe5uC3EQ6AEwCHoECAAQAg #v=onepage&q=chilperic%20II%20death&f=false. - ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 132. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 126-130. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Rosenwein 2009, σ. 84
Πηγές
Επεξεργασία- Oman, Charles. The Dark Ages, 476–918. London: Rivingtons, 1914.
- Rosenwein, Barbara H. (2009). A Short History of the Middle Ages. University of Toronto.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Chilperic II της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |