Χρήστης:Aristo Class/πρόχειρο/Δωρεές του Χρήστου Γαλανού

Ο Χριστόδουλος Γαλάνος ή Χρήστος Γαλανός ήταν μία πολυσχιδής προσωπικότητα με ευρύτατο φάσμα σημαντικών δωρεών σε τέσσερεις χώρες:

  • την Ελλάδα (όπου γεννήθηκε)
  • την Τανγκανίκα ((σημερινή Τανζανία) όπου έκανε την τεράστια περιουσία του)
  • την Κένυα (όπου κατοικούσε μόνιμα τα τελευταία του χρόνια) και
  • την Αγγλία (όπου αν δεν κέρδιζε τον πόλεμο εναντίoν των Γερμανών, τόσο η Ελλάδα, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος δεν θα είχε την ανάπτυξη που είχε), γι' αυτό οι Δωρεές του Χρήστου Γαλανού (όπως ήταν ευρύτερα γνωστός μεταξύ των Ελλήνων στην Ανατολική Αφρική), είναι αξιοσημείωτες και αξιομνημόνευτες. …

Στην Ελλάδα Επεξεργασία

Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης Βλάστης Επεξεργασία

40°16′N 21°19′E / 40.27°N 21.31°E / 40.27; 21.31

Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος»
 
Εξωτερική άποψη από το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος».
Ίδρυση1987[Σημ. 1][Παρ. Σημ. 1][Παρ. Σημ. 2][Υποσημ. 1][Παρ. Σημ. 3][1]
ΙδρυτήςΥπουργείο Γεωργίας
ΤύποςΚέντρο κτηνοτροφίας
ΣυντεταγμένεςΣυντεταγμένες: 40°27′00″N 21°31′00″E
Περιοχή δράσηςΒλάστη, Κοζάνη
ΠεδίαΓεωργίας
ΙδιοκτήτηςΔιεύθυνση Αγροτικών Υποθέσεων Δυτικής Μακεδονίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας
Ιστότοποςhttp://www.apdhp-dm.gov.gr/

Το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» [2] ή Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος», στη Βλάστη, Κοζάνης, είναι κληροδότημα από τον Έλληνα Μακεδόνα Χριστόδουλο Γαλάνο, ο οποίος είχε δημιουργήσει τεράστια περιουσία στην τότε Τανγκανίκα (σημερινή Τανζανία).

Περιγραφή Επεξεργασία

 
Εξωτερική άποψη του Πρότυπου Κέντρου Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος».

Το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» διαθέτει 3 ποιμνιοστάσια συνολικής δυναμικότητας 600 προβατίνων, αίθουσα μηχανικής άμελξης, παρασκευαστήριο ζωοτροφών, εργαστηριακούς και βοηθητικούς χώρους καθώς και μετεωρολογικό σταθμό.[3] [νεκρός σύνδεσμος]

Οι εγκαταστάσεις του περιλαμβάνουν:

  • Αρμεκτήριο
  • Εργαστήριο γάλακτος
  • Κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις[4][νεκρός σύνδεσμος]
  • Παρασκευαστήριο ζωοτροφών
  • Εργαστηριακούς χώρους
  • Αποθήκες
  • Πλήρως εξοπλισμένο ξενώνα, δυναμικότητας 26 κλινών (για τη φιλοξενία και διαμονή ερευνητών ή εκπαιδευόμενων)[5][6]

Τα αιγοπρόβατα του Πρότυπου Κέντρου Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης, είναι το μοναδικό κοπάδι που έχει απομείνει στη Βλάστη, αν και κατά το παρελθόν, αποτελούσε σπουδαίο κτηνοτροφικό τόπο.[7]

Τοποθεσία Επεξεργασία

Το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» ευρίσκεται πλησίον του χωριού Βλάστη Κοζάνης.

Ιστορικό Επεξεργασία

Με το κληροδότημά του (στις 15 Ιουνίου 1953)[8] και την διαθήκη του (στις 29 Μαΐου 1956),[9] ο Χρήστος Γαλάνος χώριζε την τεράστια περιουσία του[Σημ. 2][Παρ. Σημ. 4][Υποσημ. 2] σε τρία ίσα μέρη[10] και όριζε ως θεματοφύλακες του κληροδότηματός του τους: William Bain, William Peter Holder, Jorgen Larsen και Ανδρέα Σταυρόπουλο.[11]

Το ⅓ αυτής της περιουσίας του, κληροδοτήθηκε στη Βλάστη, το χωρίο καταγωγής του, για την δημιουργία κτηνοτροφικής μονάδας με αγελάδες καθώς και ενός Νοσοκομείου.[11]

Όμως το Εφετείο Αθηνών με την υπ' αριθμ. 9728/5 Νοεμβρίου 1979 απόφασή του, αποφάνθηκε ότι:

1. η θέληση του δωρητή και διαθέτη Χριστόδουλου Γαλάνου... δια την ανέγερσιν και λειτουργία Νοσοκομείου στην Κοινότητα Βλάστης και την ίδρυσιν Γεωργικής Σχολής, δεν δύναται να πραγματοποιηθεί,

2. η επωφελέστερη αξιοποίηση-διάθεση της δωρεάς... συνίσταται στα εξής:

* ανέγερση και λειτουργία στη Βλάστη «Υγειονομικού Σταθμού» για την πλήρη υγειονομική περίθαλψη των κατοίκων αυτής·

* ίδρυση και λειτουργία στη Βλάστη «Πρότυπου Κτηνοτροφικού Κέντρου» στο ίδιο χωριό·

* ανέγερση Ξενοδοχείου (Μοτέλ), δυναμικότητας τουλάχιστον 59 κλινών με σκοπό την τουριστική ανάπτυξη της Βλάστης·

* ίδρυση και λειτουργία βιοτεχνιών σε αυτή την κοινότητα, με σκοπό την παροχή εργασίας στους κατοίκους.[12]

Η απόφαση του Εφετείου κατέληγε, επισημαίνοντας ότι: «όλα τα παραπάνω θα είναι δωρεά-κληροδότημα του Γαλάνου και θα μνημονεύεται στα κτήριά τους ολόκληρο το ονοματεπώνυμό του και ότι τυχόν υπόλοιπο της άνω δωρηθείσης και καταλειφθείσης περιουσίας θα είναι κατατεθειμένο σε ασφαλή Τράπεζα στην Ελλάδα για να καλύψει τις εκάστοτε παρουσιαζόμενες ανάγκες λειτουργίας των ανωτέρω μονάδων έργων».[12]

Το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» θεμελιώθηκε το 1987,[13] ήτοι, 30 έτη μετά τον θάνατο του κληροδότη του.

Στόχοι Επεξεργασία

Οι στόχοι του Πρότυπου Κέντρου Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» είναι: η υψηλού επιπέδου έρευνα σε θέματα ορεινής κτηνοτροφίας και η εκπαίδευσή της σε όλα τα επίπεδα.[14][νεκρός σύνδεσμος]

Συγκεκριμένα, ο τομέας της έρευνας αποβλέπει:
(α) στη μελέτη, σε πρώτη φάση, της ορεινής φυλής προβάτων, το οποίο αποτελεί πολύτιμο κτηνοτροφικό κεφάλαιο για τη χώρα και σε δεύτερη φάση, στη μελέτη της εντόπιας ορεινής φυλής αιγών,
(β) στη σταδιακή εισαγωγή στη σημερινή παραδοσιακή εκτροφή νέων μεθόδων και τεχνικών για την αύξηση της παραγωγικότητας,
(γ) στη μελέτη της αλληλεπίδρασης ζώου και βοσκοτόπου, με στόχο την άριστη χρησιμοποίηση των λιβαδικών εκτάσεων και την παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος,
(δ) στη μελέτη της δυνατότητας παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων ποιότητας, και
(ε) στη μελέτη της κοινωνικής διάστασης του προβλήματος της διατήρησης των εκτατικών εκτροφών στις προβληματικές από κάθε άποψη περιοχές.[14][νεκρός σύνδεσμος]

Ο τομέας της εκπαίδευσης δίδει τη δυνατότητα παροχής γνώσεων σε κτηνοτρόφους και τεχνικούς, πρακτικής εκπαίδευσης σε σπουδαστές ανώτατων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων καθώς και εκπόνησης μελετών-διατριβών.[14][νεκρός σύνδεσμος]

Το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος», με τη δομή την οποία διαθέτει, μπορεί και επιθυμεί να αποτελέσει φιλόξενη εστία για τους ερευνητές του μεσογειακού και όχι μόνο χώρου, για την εφαρμογή ερευνητικών προγραμμάτων κοινού ενδιαφέροντος.[14][νεκρός σύνδεσμος]

Συνεργασίες Επεξεργασία

Το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» συνεργάζεται με το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων, στη Νέα Μεσημβρία Θεσσαλονίκης και από κοινού προσπαθούν να δημιουργήσουν ζώα καθαρής φυλής, υψηλής παραγωγικότητας και πιστοποιημένα τα οποία θα μπορούν να διατεθούν στους ενδιαφερόμενους.[7]

Οι υπεύθυνοι έχουν ξεκινήσει έρευνα με τις φυλές ΦλωρίνηςΠελαγονίας και προχωρούν με την Ηπειρώτικη. «Θέλουμε να στηρίξουμε δύο ελληνικές φυλές» τονίζει ο κ. Αντώνης Μούντζιος, διευθυντής του Πρότυπου Κέντρου Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος», «γιατί είναι παρεξηγημένες λόγω χαμηλής γαλακτοπαραγωγής, οι οποίες όμως έχουν τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν τους ελληνικούς ορεινούς βοσκότοπους και να μειώσουν το κόστος παραγωγής, διότι οι κτηνοτρόφοι θα χρησιμοποιήσουν βοσκήσιμη ύλη που ήδη υπάρχει κι όχι ζωοτροφές που παράγονται με τη μορφή της εντατικής καλλιέργειας, όπως το τριφύλλι, τη σόγια κι άλλα συμπληρώματα διατροφής. Κατά αυτόν τον τρόπο, γίνεται η εκμετάλλευση με χαμηλό κόστος, των ορεινών βοσκότοπων, οι οποίοι και αφθονούν λόγω της μείωσης των κοπαδιών. Οι συγκεκριμένες φυλές είναι ανθεκτικές στο κρύο, μπορούν να αναρριχηθούν πάνω στο βουνό, ενώ δεν χρειάζονται σύγχρονες και μεγάλες υποδομές»[7] και συνεχίζει ο κ. Μούντζιος, «έτσι στηρίζονται οι δύο αυτές φυλές που είναι πηγές γονιδίων, αλλά και αναπτύσσεται η ορεινή προβατοτροφία με υψηλής παραγωγικότητας ζώα. Για πολλά χρόνια, ο προσανατολισμός του Κέντρου ήταν η εκπαίδευση σε νέους γεωργούς, κτηνοτρόφους, αλλά και προπτυχιακούς ή μεταπτυχιακούς φοιτητές. Χωρίς όμως να υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση, λόγω της δυσπρόσιτης περιοχής κι ελλείψει πιστώσεων, οι ιθύνοντες στράφηκαν στην πιστοποίηση. Είδαμε ότι υπάρχει κενό στην πιστοποίηση των ζώων στην Ελλάδα και στραφήκαμε προς αυτό το ερευνητικό αντικείμενο, ώστε να βοηθήσουμε την κτηνοτροφία».[7]

Επισκέψεις Επεξεργασία

Οι ερευνητές, εκπαιδευόμενοι και λοιποί επισκέπτες οι οποίοι θα επισκεφθούν το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» στη Βλάστη, θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά πως γίνεται η εκτροφή των αιγοπροβάτων. Δηλαδή, θα μπορούν να ξεναγηθούν σε όλους τους λειτουργικούς χώρους, στα ποιμνιοστάσια όπου θα γίνεται επεξήγηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του χώρου, να παρακολουθήσουν τη διαδικασία ταΐσματος των ζώων, του αρμέγματος στο αμελκτήριο, τη γαλακτομέτρηση των ζώων, τον εργαστηριακό έλεγχο του γάλακτος καθώς επίσης και να παρακολουθήσουν σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα ένα video με τη διαδικασία παραγωγής τυριού.[14][νεκρός σύνδεσμος]

Σημειώνεται, ότι το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» στη Βλάστη, μπορούν να επισκεφθούν μαθητές τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στα πλαίσια του προγράμματος της περιβαλλοντικής τους εκπαίδευσης.[14]

Πρόσθετες υπηρεσίες Επεξεργασία

Για τη φιλοξενία των ερευνητών ή εκπαιδευόμενων κάθε επιπέδου, ανεγέρθη πλήρως εξοπλισμένος ξενώνας δυναμικότητας 26 κλινών.[3]

Οι ανάγκες σε αίθουσες για συνεδριάσεις και μαθήματα, καλύφθηκαν με τη διάθεση προς το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος», του «Μουσίκειου Ελληνικού Παρθεναγωγείου».[3][Σημ. 3][Παρ. Σημ. 5]

Διάρκεια λειτουργίας Επεξεργασία

Οι επισκέψεις πραγματοποιούνται από τις 15 Μαρτίου έως τα τέλη Οκτωβρίου, ο δε μέγιστος αριθμός των επισκεπτόμενων οι οποίοι μπορούν να περιηγηθούν στο χώρο του Πρότυπου Κέντρου Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» είναι τα 30 άτομα.[14][νεκρός σύνδεσμος]

Ιδιοκτησιακό καθεστώς Επεξεργασία

Το Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος» είναι ιδιοκτησία της Διεύθυνσης Αγροτικών Υποθέσεων Δυτικής Μακεδονίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας.[3]

Γενική άποψη επί των κληροδοτημάτων του Χρ. Γαλάνου στη Βλάστη Επεξεργασία

Η συνολική εκτίμηση είναι πως τα έργα στη Βλάστη, είναι πενιχρά σε σχέση με τη δωρεά του ευεργέτη Χρστόδουλου Γαλάνου και που παραμένει εδώ και πάνω από μισό αιώνα, κατά το μεγαλύτερο της μέρος σχεδόν αναξιοποίητη.[15]

Δυστυχώς, η όλη υπόθεση των δωρεών του Χριστόδουλου Γαλάνου, θυμίζει την πικρή διαπίστωση του Παύλου Ι.Ιωαννίδη, πρώην Κυβερνήτη της ΟΑ και Επίτιμου Αντιπροέδρου του Ιδρύματος Ωνάση, στο βιβλίο του «Κι'αν δεν είσαι, θα γίνεις...» όπου αναφερόμενος στις ταλαιπωρίες που αντιμετώπισε σχετικά με τη δημιουργία του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου καθώς και στη ματαίωση της επέκτασής του, μεταξύ άλλων γράφει: «σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ευκολότερο να κερδίσεις χρήματα παρά να τα διαθέσεις για κοινωφελή έργα και μάλιστα προς όφελος του ελληνικού λαού...».[16]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Το πρώτο έργο της δωρεάς του, θεμελιώθηκε την 5η Ιουνίου 1987, από τον τότε Υπουργό Βόρειας Ελλάδος, Στέλιο Παπαθεμελή. Ο προϋπολογισμός του έργου ανερχόταν τις 200.000.000 δραχμές (σχεδόν 600.000 €) και προερχόταν κύρια, από το κληροδότημα του αείμνηστου Χριστόδουλου Γαλάνου, στην γενέτειρά του Βλάστη και από τη χρηματοδότηση του Υπουργείου Γεωργίας και εγκαινιάστηκε στις 12 Αυγούστου 1990, από τον τότε Υπουργό Γεωργίας Μιχ. Παπακωνσταντίνου. Άρχισε δε να λειτουργεί το 1991 και υποστηρίζεται επιστημονικά από το "Τμήμα Ζωικής Παραγωγής" του τμήματος Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
  2. Και η οποία το 1953 ανήρχετο σε 800.000 Λίρες Αγγλίας.
  3. Το Μουσίκειο Ελληνικό Παρθεναγωγείο ανακαινίσθηκε το 1990, με δαπάνη εκ του κληροδοτήματος του Χρήστου Γαλάνου.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. Θεμελιώθηκε στη Βλάστη, το Πρότυπο κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης, το 1987 – Από τη στήλη του κ. Γ. Καζαντζή στον Παλμό 20/12/2017, 22 Ιουλίου 2018.
  2. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ: Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας, της Ελένης Γκίνου, Πανεπιστημιακής Καθηγήτριας, σελ.4/4, ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2018
  3. . Ελένη Γκίνου, [1], Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας, Θεσσαλονίκη, 21 Ιουλίου 2018]. 
  4. [Memorandum, from Vizards, Ref No. 40/BLL/13, dated 7 August 1992, Galanos House, Long Itchington, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018]
  5. {{[2], Οδοιπορικό στα μνημεία της Εορδαίας – Το Μουσίκειο Ελληνικό Παρθεναγωγείο στη Βλάστη, 27/02/2014, ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2018}}

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Κατά τη 2η. Πρωθυπουργική θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου και με τον Δημήτρη Τσοβόλα ως Υπουργό των Οικονομικών.
  2. Με την ισοτιμία της Αγγλικής λίρας να είναι στα 20 σελίνια για κάθε λίρα Αγγλίας και το κάθε σελίνι να είναι εκείνη την εποχή (το 1953), τέσσερις περίπου δραχμές. Η περιουσία του των 800.000 αγγλικών λιρών, ήταν 16.000.000 σελίνια, ήτοι 64.000.000 δραχμές. Ποσό αστρονομικό-ιλιγγιώδες για τα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Παραπομπές υποσημειώσεων


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ελένη Γκίνου (2007). «Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης «Χριστόδουλος Γαλάνος»». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 210–219. ISBN 978-960-930419-1. 
  2. https://old.apdhp-dm.gov.gr/vlasti.html
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 {{[3], ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018}}
  4. {{[4], ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018}}
  5. {{[5], ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018}}
  6. https://www.newsit.gr/small-business/ereyna-ypsiloy-epipedoy-sto-protypo-kentro-ktinotrofias-kai-ekpaideysis-sti-vlasti/1629639/, ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018}}
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 {{[6], ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018}}
  8. «Open Charities, THE CHRISTOS GALANOS GIFT FOR THE BRITISH LEGION, 21 Ιουλίου 2018». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2019. 
  9. . Memorandum, from Vizards, Ref No. 40/BLL/13, dated 7 August 1992, Galanos House, Long Itchington, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018. 
  10. {{Galanos House Celebrates 50 years, Page 7, 21 Ιουλίου 2018}}
  11. 11,0 11,1 . Απόσπασμα από το από 15 Ιουνίου 1953 κληροδότημα του Χρήστου Γαλάνου, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018. 
  12. 12,0 12,1 Ελένη Γκίνου (2007). «Τροποποίηση και εκτέλεση των όρων της δωρεάς και της διαθήκης». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 199–201. ISBN 978-960-930419-1. 
  13. [7], Θεμελιώθηκε στη Βλάστη, το Πρότυπο κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης, το 1987 – Από τη στήλη του κ. Γ. Καζαντζή στον Παλμό 20/12/2017, 22 Ιουλίου 2018.}}
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 {{[8], ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018}}
  15. . Ελένη Γκίνου, [9], Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας, Θεσσαλονίκη, 21 Ιουλίου 2018]. 
  16. «Παύλος Ιωαννίδης «Κι'αν δεν είσαι, θα γίνεις...» Ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό». Άλλη Πτήση (Αρ. Τεύχους 95): 22-23. Οκτ.- Νοε.- Δεκ. 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • [35], «Ξενώνας Γαλάνου», ολιγόλεπτη προβολή (βίντεο), ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2018

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων κατοίκων του εξωτερικού στην Ελλάδα

Ξενώνας Γαλάνου Επεξεργασία

40°27′00″N 21°31′00″E / 40.45°N 21.5167°E / 40.45; 21.5167

Ξενώνας Γαλάνου
 
Εξωτερική άποψη του Ξενώνα Γαλάνου (Βλάστη, Κοζάνη, Ελλάδα).[Σημ. 1]
Ίδρυση2006
Περιοχή δράσηςΒλάστη, Κοζάνη.
ΠεδίαΤουρισμός
Ιστότοποςhttps://www.galanoshotel.gr

Ο Ξενώνας Γαλάνου στη Βλάστη, Κοζάνης, είναι κληροδότημα από τον Έλληνα Μακεδόνα Χριστόδουλο Γαλάνο, ο οποίος είχε δημιουργήσει τεράστια περιουσία στην τότε Τανγκανίκα (σημερινή Τανζανία) της Αφρικής.

Περιγραφή - τοποθεσία Επεξεργασία

Το κτήριο είναι πολυτελές και συγχρόνως παραδοσιακό. Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου, στην άκρη του χωριού Βλάστη Κοζάνης σε υψόμετρο 1300 μ. Είναι κτισμένος σε Μακεδονική αρχιτεκτονική, σε ύφος κλασικό - ρομαντικό.

Ιστορικό Επεξεργασία

Με το κληροδότημά του (στις 15 Ιουνίου 1953)[1] και την διαθήκη του (στις 29 Μαΐου 1956),[2] ο Χρήστος Γαλάνος χώριζε την τεράστια περιουσία του[Σημ. 2][Υποσημ. 1] σε τρία ίσα μέρη και όριζε ως θεματοφύλακες του κληροδότηματός του τους: William Bain, William Peter Holder, Jorgen Larsen και Ανδρέα Σταυρόπουλο.

Το ⅓ αυτής της περιουσίας του, κληροδοτήθηκε στη Βλάστη, το χωριό καταγωγής του, με σκοπό την δημιουργία κτηνοτροφικής μονάδας με αγελάδες[Σημ. 3] καθώς και ενός Νοσοκομείου.

Όμως το Εφετείο Αθηνών με την υπ' αριθμ. 9728/5 Νοεμβρίου 1979 απόφασή του, αποφάνθηκε ότι:[3]

  1. η θέληση του δωρητή και διαθέτη Χριστόδουλου Γαλάνου... δια την ανέγερσιν και λειτουργία Νοσοκομείου στην Κοινότητα Βλάστης και την ίδρυσιν Γεωργικής Σχολής, δεν δύναται να πραγματοποιηθεί,
  2. η επωφελέστερη αξιοποίηση-διάθεση της δωρεάς... συνίσταται στα εξής:
    • ανέγερση και λειτουργία στη Βλάστη «Υγειονομικού Σταθμού» για την πλήρη υγειονομική περίθαλψη των κατοίκων αυτής·
    • ίδρυση και λειτουργία στη Βλάστη «Πρότυπου Κτηνοτροφικού Κέντρου» στο ίδιο χωριό·
    • ανέγερση Ξενοδοχείου (Μοτέλ), δυναμικότητας τουλάχιστον 59 κλινών με σκοπό την τουριστική ανάπτυξη της Βλάστης·
    • ίδρυση και λειτουργία βιοτεχνιών σε αυτή την κοινότητα, με σκοπό την παροχή εργασίας στους κατοίκους

Η απόφαση του Εφετείου κατέληγε, επισημαίνοντας ότι «όλα τα παραπάνω θα είναι δωρεά-κληροδότημα του Γαλάνου και θα μνημονεύεται στα κτήριά τους ολόκληρο το ονοματεπώνυμό του και ότι τυχόν υπόλοιπο της άνω δωρηθείσης και καταλειφθείσης περιουσίας θα είναι κατατεθειμένο σε ασφαλή Τράπεζα στην Ελλάδα για να καλύψει τις εκάστοτε παρουσιαζόμενες ανάγκες λειτουργίας των ανωτέρω μονάδων έργων».[3]

Ο ξενώνας λειτούργησε το 2006, 49 έτη μετά τον θάνατο του κληροδότη του.

Λειτουργικότητα Επεξεργασία

Λειτουργεί καθ' όλο το έτος με δυναμική 25 δωματίων και 55 κλινών, εστιατόριο, μπαρ, café, κήπο, τζάκι στα δωμάτια και δυνατότητα διοργάνωσης δεξιώσεων και μουσικών εκδηλώσεων.[4][5][6][7]

Γενική άποψη επί των κληροδοτημάτων του Χρ. Γαλάνου στη Βλάστη Επεξεργασία

Η συνολική εκτίμηση είναι πως τα έργα στη Βλάστη, είναι πενιχρά σε σχέση με τη δωρεά του ευεργέτη Χρ. Γαλάνου και που παραμένει εδώ και πάνω από μισό αιώνα, κατά το μεγαλύτερο της μέρος σχεδόν αναξιοποίητη.[8]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Λόγω της περιφερικής περίφραξης, η πρόσβαση ήταν περιορισμένη και κατά συνέπεια η φωτογράφηση να είναι δυσχερής.
  2. Και η οποία το 1953 ανήρχετο σε 800.000 Λίρες Αγγλίας.[Παρ. Σημ. 1]
  3. Το πρώτο έργο της δωρεάς του, θεμελιώθηκε την 5η Ιουνίου 1987, από τον τότε Υπουργό Βόρειας Ελλάδος, Στέλιο Παπαθεμελή. Ο προϋπολογισμός του έργου ανερχόταν τις 200.000.000 δραχμές (σχεδόν 600.000 €) και προερχόταν κύρια, από το κληροδότημα του αείμνηστου Χρήστου Γαλάνου, στην γενέτειρά του Βλάστη και από τη χρηματοδότηση του Υπουργείου Γεωργίας. Πρόκειται για το «Πρότυπο Κέντρο Κτηνοτροφίας και Εκπαίδευσης» στη Βλάστη, το οποίο λειτούργησε το 1990 και υποστηρίζεται επιστημονικά από το "Τμήμα Ζωικής Παραγωγής" του τμήματος Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.[Παρ. Σημ. 2][Παρ. Σημ. 3]
Παραπομπές σημειώσεων

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Με την ισοτιμία της Αγγλικής λίρας να είναι στα 20 σελίνια για κάθε λίρα Αγγλίας και το κάθε σελίνι να είναι εκείνη την εποχή (το 1953), τέσσερις περίπου δραχμές. Η περιουσία του των 800.000 αγγλικών λιρών, ήταν 16.000.000 σελίνια, ήτοι 64.000.000 δραχμές. Ποσό αστρονομικό-ιλιγγιώδες για τα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Παραπομπές υποσημειώσεων


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Open Charities, THE CHRISTOS GALANOS GIFT FOR THE BRITISH LEGION, 21 Ιουλίου 2018». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2019. 
  2. . Memorandum, from Vizards, Ref No. 40/BLL/13, dated 7 August 1992, Galanos House, Long Itchington, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018. 
  3. 3,0 3,1 Γκίνου, σελ. 199 - 201, κεφ. «Τροποποίηση και εκτέλεση των όρων της δωρεάς και της διαθήκης»
  4. «30+1 ξενώνες με φιλόξενες... τιμές». e-forologia.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Χαθήκαμε στο όρος Άσκιο!». αθηνόραμα travel. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  6. «GreekHotels > Βόρεια Ελλάδα > Μακεδονία > Βλάστη Ξενοδοχεία & διαμερίσματα». GreekHotels.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2019. 
  7. Γκίνου, σελ. 1-4
  8. Γκίνου, σελ. 1-4

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων κατοίκων του εξωτερικού στην Ελλάδα

Στην Τανγκανίκα Επεξεργασία

Θερμές πηγές Γαλάνου Επεξεργασία

05°02′37″S 39°03′24″E / 5.04361°S 39.05667°E / -5.04361; 39.05667

Aristo Class/πρόχειρο/Δωρεές του Χρήστου Γαλανού
(Galanos hot springs)
ΤοποθεσίαΠεριφέρεια Τάνγκα
Συντεταγμένες5°2'37"S, 39°3'24"E
ΤύποςΙαματική πηγή

Οι Θερμές πηγές Γαλάνου (Galanos hot springs και στα Ελληνικά προφέρεται "Γκαλάνος χοτ σπρινγκς"), είναι θειούχες θερμές πηγές οι οποίες βρίσκονται στην Περιφέρεια Τάνγκα στην Τανζανία και συγκεκριμένα ένα από τα αξιοθέατα πλησίον της πόλης Τάνγκα (Tanga).

Βρίσκονται 3 χλμ. ανατολικά των Σπηλαίων Αμπόνι (Amboni Caves).[1][Σημ. 1]

Άλλες ονομασίες Επεξεργασία

Ονομάζονται επίσης και Θειούχα λουτρά Γαλάνου (Galanos sulphur baths στα Ελληνικά προφέρεται "Γκαλάνος σέλφερ μπαθς").[2]

Περιγραφή Επεξεργασία

Οι διάφορες πηγές πληροφόρησης στο διαδίκτυο, αναφέρουν ότι οι ιαματικές πηγές ανακαλύφθηκαν το 1950, από τον πλούσιο Έλληνα Μακεδόνα σχοινοκτηματία Χρήστο Γαλανό, τούτο είναι παντελώς αναληθές, καθότι οι Γερμανοί αποικιοκράτες ήδη γνώριζαν την ύπαρξή των τουλάχιστον από το 1895.[3][Σημ. 2][Παρ. Σημ. 1] Πρόκειται για θερμές πηγές των οποίων τα νερά τους είναι ζεστά, πράσινα και λόγω της περιεκτικότητας των σε θείο, έχουν μια έντονη οσμή.[1] Λέγεται ότι είναι οι δεύτερες μεγαλύτερες του είδους των, παγκοσμίως.[4]

Οι πηγές δεν έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα[5] ίσως λόγω της έντονης οσμής. Οι δε κτιριακές εγκαταστάσεις των, παρουσιάζουν σημεία εγκατάλειψης.[1]

Θεραπευτικές ιδιότητες Επεξεργασία

Έχουν θεραπευτικές ιδιότητες για τη θεραπεία των ρευματοειδών παθήσεων,[2] αρθριτικών καθώς και δερματικών παθήσεων.[1]

Ευεργεσίες Επεξεργασία

Ο Χρήστος Γαλανός έδωσε το ποσό των 4.000 λιρών Αγγλίας, στο Δήμο Τάνγκα, για τα έξοδα ευπρεπισμού και τις κτιριακές εγκαταστάσεις των θειούχων ιαματικών θερμοπηγών και οι οποίες θα φέρουν την ονομασία Galanos sulphur baths.[2][6][7][4]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Χάριν της μετάφρασης, προτιμήθηκε να διατηρηθούν τα τμήματα με την Αγγλική-Σουαχίλι γραφή έναντι της Ελληνικής τους γραφής. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι διότι ορισμένες ονομασίες δεν μπορούν να αποδοθούν 100% με την Ελληνική γραφή, π.χ. τόσο η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία Amboni όσο και η ονομασία Aboni, στα Ελληνικά γράφονται ως «Αμπόνι». Η αναγραφή λοιπόν της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, μας βοηθά στη συγκεκριμένη περίπτωση, να δούμε ότι η Ελληνική ονομασία προφέρεται ως «Α-μ-μπό-νι» και όχι ως «Α-μπό-νι» (γιατί δεν είναι Aboni αλλά Amboni). Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, οπότε η παράλληλη παράθεση της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, διευκολύνει στην Ελληνική ανάγνωση της ονομασίας. Επιπλέον, όπου υπάρχει ονομασία σε Ελληνική γραφή, παρατίθεται απαραιτήτως (εντός παρενθέσεως) και η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία, ώστε να διευκολυνθεί περαιτέρω, ο μη εξοικειωμένος (με τις Σουαχίλι ονομασίες) αναγνώστης.
  2. Ο 33-χρονος Γερμανός ιατρός Friedrich Plehn, στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει την ελονοσία, μεταξύ άλλων, μελετούσε και τις θειούχες πηγές στο Αμπόνι (Amboni).
Παραπομπές σημειώσεων
  1. D. F. Clyde (1962). «Malaria During the Early Days in Tanga». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 19. 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Rough Guide to Tanzania, by Rough Guides, ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  2. 2,0 2,1 2,2 East Africa and Rhodesia, Issues 1734-1759, Page 1077, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018
  3. D. F. Clyde (1962). «Malaria During the Early Days in Tanga». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 19. 
  4. 4,0 4,1 Tourist guide to Tanzania, by Gratian Luhikula, Page 107, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018
  5. ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  6. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Αρούσα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 184–203. 
  7. Tanzania, Amboni, 22 Ιουλίου 2018[νεκρός σύνδεσμος]

Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

  • Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". 
  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • [36], ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  • (βίντεο) [37], ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2018

Κατηγορία:Γεωγραφία της Τανζανίας Κατηγορία:Πηγές Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό

Πύργος ρολογιού Αρούσα Επεξεργασία

03°22′21″S 36°41′40″E / 3.37250°S 36.69444°E / -3.37250; 36.69444

Δωρεές του Χρήστου Γαλανού
 
Η πλατεία με τον Πύργο Ρολογιού Αρούσα (1953).[Σημ. 1][Παρ. Σημ. 1]

Ο Πύργος ρολογιού Αρούσα (Αγγλικά Arusha clock tower), είναι ένα μνημείο στην κεντρική πλατεία της Αρούσα, προς ανάμνηση της συμμαχικής νίκης κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Βρίσκεται στο σημείο εκεί όπου συναντώνται οι οδοί Sokoine Road, Fire Road, Nyerere Roed, Boma Road, Joel Maeda και θεωρείται το ενδιάμεσο σημείο μεταξύ Καΐρου και Κέιπ Τάουν.

Ο Πύργος ρολογιού Αρούσα είναι το σύμβολο της πόλεως Αρούσα (Arusha) και βρίσκεται πολύ κοντά από την κεντρική πύλη του Arusha Hotel.[1][2]

Ιστορικό Επεξεργασία

Αρχιτέκτονας του επιβλητικού πύργου ρολογιού Αρούσα, φαίνεται να είναι ο Robert (Bob) Goode (ο οποίος γεννήθηκε το 1881).[3]

Ολόκληρη η δαπάνη (αγορά υλικών, ανέγερση πύργου κτλ.) διατέθηκε από τον Χρ. Γαλάνο και το συνολικό ποσό της δωρεάς του πύργου ρολογιού Αρούσα, ανήλθε στα 56.974,65 σελίνια ήτοι σχεδόν 2.850 £.[4]

Τα αποκαλυπτήρια του μεγάλου ωρολογίου και του στηθέντος επ' αυτού επιβλητικού πύργου, έγιναν από τις Αγγλικές Αρχές, στις 23 Φεβρουαρίου 1952 και τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο δωρητής του Χρήστος Γαλάνος.[4]

Προς τιμήν του Χρ. Γαλάνου, στην πλευρά του πύργου, υπάρχει μικρή μεταλλική πλακέτα η οποία γράφει τα παρακάτω: Presented by Christos Galanos Esquire to commemorate the glorious victory of the Allied Nations 1945.[5]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Το κέντρο της Αρούσα, όπου η πλατεία του πύργου με το ρολόι, συμβολίζει το μέσο της απόστασης Βορρά - Νότου της Αφρικανικής ηπείρου. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν από τις Αγγλικές Αρχές, στις 23 Φεβρουαρίου 1952 και τιμώμενο πρόσωπο, ήταν ο δωρητής του, Έλληνας ευεργέτης Χρ. Γαλάνος, προς ανάμνηση της συμμαχικής νίκης κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πλευρά του πύργου, υπάρχει μικρή μεταλλική πλακέτα η οποία γράφει τα παρακάτω: Presented by Christos Galanos Esquire to commemorate the glorious victory of the Allied Nations 1945.
Παραπομπές σημειώσεων

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. [10][νεκρός σύνδεσμος], ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018
  2. [11], The Clock Tower, ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018
  3. [12], nTZ Feedback, Extract Author: Helen Grazier (nee Goode) (η εγγονή του Robert (Bob) Goode), Page Number: 2004 06 11, Extract Date: 1950's, ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018
  4. 4,0 4,1 Ελένη Γκίνου (2007). «Η ανατομία των ευεργεσιών για το διάστημα 1951-1956». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 138–142. ISBN 978-960-930419-1. 
  5. [13], Daily Nation, A day in Arusha, ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018

Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

  • Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". 
  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 


Κατηγορία:Αρούσα, Τανζανία Κατηγορία:Τουριστικά αξιοθέατα στην Τανζανία Κατηγορία:Γεωγραφία στην Περιφέρεια Αρούσα Κατηγορία:Τουριστικά αξιοθέατα στην Περιφέρεια Αρούσα Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό

Galanos Secondary School Επεξεργασία

Galanos Agricultural Secondary School
ή Galanos Secondary School
Περιοχή δράσηςΤάνγκα
ΠεδίαΔευτεροβάθμια Επαγγελματική Εκπαίδευση
ΜήνυμαKilimo na ufanisi (Γεωργία και αποδοτικότητα)
Ιστότοποςhttps://www.galanos.sc.tz/

Το Galanos Agricultural Secondary School ή απλά το Galanos Secondary School (Σουαχίλι Shule a kilimo Sekondari ya Galanos), είναι ένα δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης οικοτροφείο αρρένων στην Τάνγκα, Τανζανία.[1]

Το Galanos Agricultural Secondary School, είναι κληροδότημα από τον Έλληνα Μακεδόνα Χριστόδουλο Γαλάνο, ο οποίος είχε δημιουργήσει τεράστια περιουσία στην τότε Τανγκανίκα (σημερινή Τανζανία) και κτίστηκε αποκλειστικά από τους τόκους, αφήνοντας μέχρι και σήμερα, ανέπαφο το αρχικό κεφάλαιο του κληροδοτήματος.[2]

Ο αριθμός μητρώου του Galanos Agricultural Secondary School είναι: s0142.[3]

Περιγραφή Επεξεργασία

Στο Galanos Agricultural Secondary School οι αγροτοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις διαθέτουν αγελαδοτροφείο, χώρο άμελξης, χώρους καλλιέργειας οπωροκηπευτικών κτλ.[4] Ενώ, οι κτιριακές εγκαταστάσεις διαθέτουν μεγάλη σχολική αίθουσα, αίθουσες διδασκαλίας, κοιτώνες οικότροφων, μαγειρεία, εστιατόριο, εκθεσιακό χώρο γεωργικών εργαλείων - οργάνων κτλ.

Τοποθεσία Επεξεργασία

Το Galanos Agricultural Secondary School ευρίσκεται στις παρυφές της πόλεως Τάνγκα και συγκεκριμένα σε απόσταση 5 χλμ., στο Αστικό Τμήμα Νγκουβουμάλι (Nguvumali Urban ward)[1] και καταλαμβάνει συνολική έκταση ... μ2.[εν αναμονή απάντησης από τις αρμόδιες Αρχές]

Ιστορικό Επεξεργασία

Με το κληροδότημά του (στις 15 Ιουνίου 1953)[5] και την διαθήκη του (στις 29 Μαΐου 1956),[6] ο Χρήστος Γαλάνος χώριζε την τεράστια περιουσία του[Σημ. 1][Υποσημ. 1] σε τρία ίσα μέρη[7] και όριζε ως θεματοφύλακες του κληροδότηματός του τους: William Bain, William Peter Holder, Jorgen Larsen και Ανδρέα Σταυρόπουλο.[8]

Το ⅓ αυτής της περιουσίας του σύμφωνα με την πράξη του κληροδοτήματος, κληροδοτήθηκε στην Τανγκανίκα (σημερινή Τανζανία) για τη δημιουργία Γεωργικής Σχολής στην Τάνγκα.[9]

Ο θεμέλιος λίθος, τοποθετήθηκε από τον τότε Υπουργό Παιδείας Σ.Ν. Ελιούφο (S.N. Eliufoo), στις 4 Ιουλίου 1964 και ένα χρόνο αργότερα (στις 8 Ιουλίου 1965), ο Τζούλιους Κ. Νυερέρε (Julius K. Nyerere), τότε Πρόεδρος της Τανζανίας, προέβει στα εγκαίνια της Σχολής.[2][Σημ. 2]

Έμβλημα της Σχολής Επεξεργασία

Το έμβλημα της Σχολής στο επάνω μέρος του φέρει την επιγραφή Galanos ακολουθούμενο από το Agricultural Secondary School και στο κάτω μέρος του έχει την φράση Kilimo na Ufanisi, η οποία είναι στα Σουαχίλι και σημαίνει "Γεωργία και Πρόοδος". Ανάμεσα στις δυο επιγραφές υπάρχουν συμμετρικά τοποθετημένα, δυο ανοιχτά βιβλία, γεωργικά εργαλεία και ένας αραβόσιτος, συμβολίζοντας έτσι την καλλιέργεια του πνεύματος και της γης.[2]

Διδασκόμενα μαθήματα Επεξεργασία

Η Σχολή παρέχει τόσο θεωρητική όσο και πρακτική κατάρτιση, τα θεωρητικά της μαθήματα περιλαμβάνουν:

Παροχές προς τους μαθητές Επεξεργασία

Το γάλα που παράγουν οι αγελάδες, τα παράγωγά τους, καθώς επίσης και τα διάφορα παραγόμενα οπωροκηπευτικά προϊόντα, διατίθενται στους μαθητές και ό, τι περισσεύει, συγκεντρώνεται από τους μαθητές και μοιράζονται στις οικογένειές των.[2]

Δυναμικότητα Επεξεργασία

Η δυναμικότητα στέγασης στη Σχολή, είναι 280 μονές κλίνες.[10] Αριθμεί δε, 60 εκπαιδευτικούς και 890 σπουδαστές.[11]

Ιδιοκτησιακό - Νομικό καθεστώς Επεξεργασία

Το Galanos Agricultural Secondary School ιδιοκτησιακά ανήκει στην Kinala T.Z.,[3] ενώ, εξαμελής ομάδα απαρτίζει το λεγόμενο Galanos Board of Trustees και είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση του κληροδοτήματος.[2]

Διευθυντής και Υποδιευθυντής του Σχολείου είναι αντιστοίχως οι: Armos Filipo Sembe και Mgaya Issa Mhina.[12]

Γενική άποψη επί των κληροδοτημάτων του Χρ. Γαλάνου στην Τάνγκα Επεξεργασία

Η συνολική εκτίμηση είναι πως τα έργα στην Τάνγκα έχουν κατά το μεγαλύτερό τους μέρος υλοποιηθεί και αυτό γιατί δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί το Christos Galanos Memorial Hall.[Σημ. 3]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Και η οποία το 1953 ανήρχετο σε 800.000 Λίρες Αγγλίας.[Παρ. Σημ. 1]
  2. Ο λόγος που η κυβέρνηση της χώρας προέβη στην έγκαιρη υλοποίηση της επιθυμίας του θανόντος Χρ. Γαλάνου (το 1957), ίσως να οφείλεται και στο γεγονός ότι επειδή η Σεσίλ (σύζυγος του Χρήστου Γαλάνου), αμέσως μετά τη γνωστοποίηση της ευεργεσίας, έκανε δικαστικά ό,τι μπορούσε, προκειμένου να μην ισχύσει η διαθήκη του ευεργέτη.[Παρ. Σημ. 2][Παρ. Σημ. 3]
  3. Το σχετικό απόσπασμα από το πρωτότυπο κείμενο είναι:
    • «3. AND the settlor HEREBY DECLARES that the beneficiaries and the sum settled upon them respectively under thin settlement shall be the following:-
    • (a) THE GOVERNMENT OF TANGANYIKA TERRITORY the sum of 25,000 £, (Twenty Five Thousand Pounds) (hereafter called “The African Agricultural School Fund”) for the purpose of establishing and erecting and equipping in or as near as may be convenient to the township of Tanga, a school with such ancillary facilities including land as may be necessary for the exclusive of Africans and kindred subjects to be known as “THE CHRISTOS GALANOS AFRICAN AGRICULTURAL SCHOOL”.
    • AND the settlor DECLARES that if the Government of Tanganyika Territory if accepting the said gift shall have a full and unfettered power of management and control of the said fund and of the school when established and that the receipt of the proper officer of the Government of Tanganyika Territory shall for any reason refuse to accept the said gift then the trustees shall appoint by writing a body of persons not exceeding five in number from reliable citizens then resident in Tanga to administer The African Agricultural School Fund with full powers of management and control thereof and of the said school when established and pay over the said gift to such body UPON TRUST to apply the same for the purposes aforesaid and the receipt by such body shall be a good and effectual discharge to the trustees and exonerate the trustees from all further concern or responsibility in relation to such gift.
    • (b) THE TOWNSHIP OF TANGA (or such other succeeding body as may be in control of Tanga Township Affairs) (hereinafter called “the Township”) the sum of 5,000 £ (Five thousand Pounds) for the purpose of erecting and equipping a hall in Tanga to be known as “THE CHRISTOS GALANOS MEMORIAL HALL” to be used for the instruction entertainment recreation and/or general convenience of the inhabitants irrespective of race or creed AND the settlor DECLARES that the Township shall have full and unfettered power of management and control of the said gift and of the said Hall when erected AND THAT the receipt of the Treasurer or other proper officer of the said Township shall be a good and effectual discharge for the said gift.»
Παραπομπές σημειώσεων
  1. [Memorandum, from Vizards, Ref No. 40/BLL/13, dated 7 August 1992, Galanos House, Long Itchington, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018]
  2. [it was intended by the Ayoub family, whose members were jointly appellants in this appeal ... and CECILE GALANOS of Nairobi aforesaid of the fifth part (here- ... a family and one of their number registered as proprietor of an estate with money provided by the family. Editorial note: The complicated facts of this case emerge from the advice of the Board, delivered by Lord GUEST. There was no doubt that it was intended by the Ayoub... «Marie Ayoub and Others v. Standard Bank of South Africa, Ltd., and Another»]. Journal of African Law Vol. 8 (No. 2): 114-118. (Summer, 1964). it was intended by the Ayoub family, whose members were jointly appellants in this appeal ... and CECILE GALANOS of Nairobi aforesaid of the fifth part (here- ... a family and one of their number registered as proprietor of an estate with money provided by the family. Editorial note: The complicated facts of this case emerge from the advice of the Board, delivered by Lord GUEST. There was no doubt that it was intended by the Ayoub.... 
  3. Ελένη Γκίνου (2007). «Γεωργική Σχολή Γαλάνου στην Τάνγκα». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 236–241. ISBN 978-960-930419-1. 

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Με την ισοτιμία της Αγγλικής λίρας να είναι στα 20 σελίνια για κάθε λίρα Αγγλίας και το κάθε σελίνι να είναι εκείνη την εποχή (το 1953), τέσσερις περίπου δραχμές. Η περιουσία του των 800.000 αγγλικών λιρών, ήταν 16.000.000 σελίνια, ήτοι 64.000.000 δραχμές. Ποσό αστρονομικό-ιλιγγιώδες για τα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Παραπομπές υποσημειώσεων


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 {{[14], ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2018}}
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ελένη Γκίνου (2007). «Γεωργική Σχολή Γαλάνου στην Τάνγκα». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 236–241. ISBN 978-960-930419-1. 
  3. 3,0 3,1 {{[15], ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2018}}
  4. {{[16], ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2018}}
  5. Open Charities, THE CHRISTOS GALANOS GIFT FOR THE BRITISH LEGION, 21 Ιουλίου 2018
  6. . Memorandum, from Vizards, Ref No. 40/BLL/13, dated 7 August 1992, Galanos House, Long Itchington, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018. 
  7. {{Galanos House Celebrates 50 years, Page 7, 21 Ιουλίου 2018}}
  8. . Απόσπασμα από το από 15 Ιουνίου 1953 κληροδότημα του Χρήστου Γαλάνου, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018. 
  9. Ελένη Γκίνου (2007). «Ευεργεσίες μετά θάνατον με τη διαθήκη». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 144–145. ISBN 978-960-930419-1. 
  10. {{[17], σελίδα 11, ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2018}}
  11. {{[18], ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2018}}
  12. {{[19], ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2018}}

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • https://www.galanos.sc.tz/ Επίσημη ιστοσελίδα
  • [38], ολιγόλεπτη περιήγηση στους χώρους και τις κτιριακές εγκαταστάσεις της Σχολής, ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2018.
  • [39], Η προτομή του Χριστόδουλου Γαλάνου, προβολή (βίντεο) μισού μόλις λεπτού, ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2018.

Πρόσθετη Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό Κατηγορία:Εκπαίδευση της Τανζανίας

Περιφερειακό Νοσοκομείο Μπόμπο Επεξεργασία

05°03′52.6″S 39°06′41″E / 5.064611°S 39.11139°E / -5.064611; 39.11139

Περιφερειακό Νοσοκομείο Μπόμπο
(Bombo Regional Hospital)
 
Η κύρια είσοδος του Νοσοκομείου.
ΊδρυσηΑρχές του 20ού αιώνα
ΙδρυτήςΓερμανική Ανατολική Αφρική
ΤύποςΠεριφερειακής παραπομπής
Συντεταγμένες5°3′53″S 39°6′41″E
ΠεδίαΥγείας
ΙδιοκτήτηςΥπουργείο Υγείας, Κοινοτικής Ανάπτυξης, Φύλου, Ηλικιωμένων και Παιδιών

Το Περιφερειακό Νοσοκομείο Μπόμπο (αγγλικά/σουαχίλι: Bombo Regional Hospital) είναι περιφερειακό παραπεμπτικό νοσοκομείο και βρίσκεται στην Τάνγκα (Tanga) της Τανζανίας και θεωρείται ως το μεγαλύτερο Νοσοκομείο στην πόλη.[1]

Το κύριο κτίσμα του χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα και χτίστηκε όταν ακόμη η περιοχή ήταν αποικία και ανήκε στην Γερμανική Ανατολική Αφρική (27 Φεβρουαρίου 1885-28 Ιουνίου 1919).

 
Πτέρυγα του Περιφερειακού Νοσοκομείου Μπόμπο (Bombo Regional Hospital). Στο ισόγειο βρίσκονται το Χειρουργικό Τμήμα, στον 1ο. όροφο το Νοσηλευτικό Τμήμα και στον 2ο. όροφο το Μαιευτικό / Γυναικολογικό Τμήμα.

Άλλες ονομασίες Επεξεργασία

  • Νοσοκομείο Μπόμπο (Bombo Hospital) - κοινή ονομασία[2][3]
  • Περιφερειακό Νοσοκομείο Μπόμπο Τάνγκα (Bombo Tanga Regional Hospital)[4]
  • Περιφερειακό Παραπεμπτικό Νοσοκομείο Τάνγκα (Tanga Regional Referral Hospital)[5]

ενώ παλαιότερα (επί Γερμανικής εποχής) ονομαζόταν[6]

  • Νοσοκομείο της Τοπικής Κυβέρνησης (Regierungs-Krankenhaus)
  • Κυβερνητικό Νοσοκομείο Τάνγκα (Tanga Government Hospital)[7]
  • Νοσοκομείο Τάνγκα (Tanga Hospital)

Ιστορικό Επεξεργασία

 
Η βεράντα του Περιφερειακού Νοσοκομείου Μπόμπο όπου ο Αντισυνταγματάρχης Πάουλ Έμιλ φον Λέτοβ-Φόρμπεκ και ο Υποστράτηγος Arthur E.Aitken, αφού πήραν το πρωινό τους, μετά, υπέγραψαν τη συνθηκολόγηση των Συμμάχων.

Έως ότου χτιστεί το Κυβερνητικό Νοσοκομείο, προσωρινά χρέη Νοσοκομείου (περί τα τέλη του 1895) εκτελούσε ένα νεόκτιστο 2-όροφο πέτρινο κτήριο το Liebel's Hotel το οποίο ήταν δίπλα από το Sea View Hotel και το οποίο είχε νοικιαστεί εξ' ολοκλήρου για να λειτουργήσει ως νοσοκομείο.[8] Η λειτουργία αυτού του προσωρινού νοσοκομείου ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1896. Ο άνω όροφος είχε τέσσερα δωμάτια για οκτώ Γερμανούς και ο κάτω όροφος, τρεις πτέρυγες για άλλους 15 ασθενείς. Ο Γερμανός ιατρός Friedrich Plehn είχε και αυτός ένα δωμάτιο στον επάνω όροφο, παραπλεύρως από το φαρμακείο και το Μικροβιολογικό εργαστήριο, καθώς και οι δύο αδελφές νοσοκόμες Dora Stenismeier και Georgia von Issendorf.[8]

Αρχιτέκτων του Νοσοκομείου ήταν ο ιατρός Δρ. Alexander Beker[Σημ. 1][Παρ. Σημ. 1] το οποίο ξεκίνησε να χτίζεται το 1896, ενώ το όλο χτίσιμο διήρκεσε συνολικά 6 έτη.[8]

Το Νοσοκομείο διαδραμάτισε σημαντικότατο υποστηρικτικό ρόλο κατά τη Μάχη της Τάνγκα.[9][Σημ. 2][Παρ. Σημ. 2]

Υποδομή Επεξεργασία

 
Γραμματόσημο (με σφραγίδα πρώτης ημέρας κυκλοφορίας [9 Δεκεμβρίου 1961]) του ενός σελινιού Ανατολικής Αφρικής (χρώματος καφέ, μπλε και λαδί), που εκδόθηκε για να τιμήσει την ανεξαρτησία και με θέμα 'Μητρότητα'. Εικονίζεται η νοσηλεύτρια Mary Mzinga και κόρη του Stephen Mzinga τότε γραμματέως της Massy Swynnerton, να φωτογραφίζεται την ώρα κατά την οποία παραδίδει βρέφος στην περήφανη μητέρα του. Τούτη η παράδοξη τιμητική διάκριση, συνέβη πριν από το εκπαιδευτικό ταξίδι της Mary Mzinga προς την Αγγλία, στη Μαιευτική / Γυναικολογική Πτέρυγα του Νοσοκομείου, την οποία (μερικά χρόνια πριν) είχε χρηματοδοτήσει ο Χρήστος Γαλάνος. Η επιγραφή GALANOS, μόλις που διακρίνεται στην πρόσοψη της πτέρυγας του κτιρίου (μεταξύ των παραθύρων του 2ου και του 3ου ορόφου).[10][11]

Το Νοσοκομείο Μπόμπο έχει δυναμικότητα 390 κλινών και τις παρακάτω πτέρυγες:

  • την Πτέρυγα Χειρουργικής και Πνευμονολογικών Νοσημάτων (A1, A2 και την Πτέρυγα 7),
  • τη Νοσηλευτική Πτέρυγα (B3, B4),
  • τη Μαιευτική / Γυναικολογική Πτέρυγα (C5,C6),[Σημ. 3]
  • την Πτέρυγα 8 για τις διάρροιες και
  • την Παιδιατρική Πτέρυγα (13, 14, Sokeini).
Χώροι υποδοχής (αίθουσες) 3
Αίθουσες συσκέψεων 6
Γκαρνταρόμπες 1
Δωμάτια φύλαξης 12
Χώροι ενέσεων Δεν έχουν οριστεί
Αίθουσες παρατήρησης 2
Παρατηρήσεις Δεν έχουν οριστεί
Κλίνες ασθενών 392
Κλίνες τοκετού 6
Παιδικά κρεβατάκια 6
Ασθενοφόρα 1
Αυτοκίνητα 2
Μοτοσικλέτες Δεν έχουν οριστεί
Άλλα μεταφορικά μέσα Δεν έχουν οριστεί
Αποστείρωση και έλεγχος μόλυνσης Δεν έχουν οριστεί
Μέσα μεταφοράς στο σημείο παραπομπής Νοσοκομειακό ασθενοφόρο
Απόσταση στο σημείο παραπομπής 350
Πηγή ενέργειας Γεννήτρια "National Grid"
Άλλη πηγή ενέργειας Δεν έχει οριστεί
Δίκτυα κινητής τηλεφωνίας Airtel, Vodacom, Tigo, Zantel
Άλλα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας Δεν έχουν οριστεί
Πηγή ύδρευσης Το νερό των σωληνώσεων μεταφέρεται στην Υγειονομική Υποδομή
Άλλη πηγή ύδρευσης Δεν έχει οριστεί
Εγκατάσταση τουαλέτας Διοχέτευση με καζανάκι στο αποχετευτικό σύστημα
Παρατηρήσεις τουαλέτας Δεν έχουν οριστεί
Διαχείριση αποβλήτων Αποτεφρωτήρας, Δώμα καύσης,

Σκάμμα πλακούντων

Άλλη διαχείριση αποβλήτων Δεν έχει οριστεί

[2]

Συνεργασίες Επεξεργασία

Το νοσοκομείο είναι συνδεδεμένο με το κέντρο του Εθνικού Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών στην Τάνγκα, με το οποίο και γειτνιάζει.[12]

Η Ομάδα Εργασίας Tanga Aids, μέλος της Περιφερειακής Πρωτοβουλίας Ανατολικής και Νότιας Αφρικής για την Παραδοσιακή Ιατρική και το AIDS, έχει την έδρα της στο Νοσοκομείο Μπόμπο (Bombo Hospital).

Ευεργεσίες - δωρεές Επεξεργασία

  • Ο Έλληνας Μακεδόνας Χρήστος Γαλάνος, πλούσιος κτηματίας και ο οποίος κατοικούσε στο Τονγκόνι (Tongoni)[Σημ. 4][Παρ. Σημ. 3] στην Περιφέρεια Τάνγκα, δώρησε:
    • κατά το 1951, το ποσό των 50.000 ₤, για τη δημιουργία Μαιευτικής / Γυναικολογικής Πτέρυγας.[13][Σημ. 5][Παρ. Σημ. 4] Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1956, από τον Άγγλο Κυβερνήτη Sir Edward Twinning[14][Σημ. 6] και άρχισε να λειτουργεί από το 1958.[13]
    • στο διάστημα μεταξύ 1951 και 1956, το ποσό των 35.000 λιρών Αγγλίας, για την αγορά εξοπλισμού της Πτέρυγας Μαιευτικής / Γυναικολογικής στο Νοσοκομείο Τάνγκα.[15][16][17]
  • Το 1959, ξεκίνησε η κατασκευή μιας πρόσθετης πτέρυγας, δυναμικότητας 52 κλινών, για τους πάσχοντες από φυματίωση και η οποία ονομάσθηκε «Rodoussakis Ward» προς τιμήν του δωρητού της Αλέκου Ροδουσάκη.[Σημ. 7][Παρ. Σημ. 5][Παρ. Σημ. 6][Υποσημ. 1]
  • Η Exim Bank Tanzania στα πλαίσια εκστρατείας εταιρικής κοινωνικής δικτύωσης με τίτλο "20 χρόνια φροντίδας της κοινότητας" η οποία ξεκίνησε τον Αύγουστο 2017, δώρησε στο Νοσοκομείο 40 κλίνες και στρώματα.[18]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εικόνες Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Ο ιατρός Δρ. Alexander Beker (1857—1918). Αρχικά, τοποθετήθηκε το 1885, στη Ζανζιβάρη ως βοηθός χειρουργός, εν συνεχεία στις 1 Απριλίου 1891 προήχθη σε Chief Medical Officer, όπου και παρέμεινε έως το 1900 οπότε και επέστρεψε στη Γερμανία όπου κατείχε διάφορες επιτελικές θέσεις και σύμβουλος ιατρικής περίθαλψης (Geheimer Medizinalrat) στο Colonial Office στο Βερολίνο.
  2. Διευθυντής του Νοσοκομείου ήταν ο μόλις προ ενός έτους τοποθετημένος Dr. Ludwig Deppe συνεπικουρούμενος από τις αδελφές Charlotte Deppe (σύζυγό του), Toni Steiniger και τις Kläre Haas (αναισθησιολόγο) και Mathilde Buchwald (βοηθό επί των χειρουργικών εργαλείων).
  3. Η πτέρυγα, ονομάζεται τιμητικά «GALANOS BLOCK».
  4. Τονγκόνι (Tongoni) στην τοπική διάλεκτο, σημαίνει "ερειπωμένο χωριό" και βρίσκεται 20 περίπου χλμ. νοτίως της Τάνγκα.
  5. Ενδεικτικά, ο συνολικός προϋπολογισμός κατά το 1951, για την υγεία ήταν 853.295 ₤ (εκ των οποίων η μισθοδοσία ήταν λίγο πάνω από τις 425.000 ₤). Την ίδια χρονιά, οι ιατρικές αποστολές έλαβαν από την κυβέρνηση 54.776 ₤ με τη μορφή επιχορηγήσεων. Συνεπώς, το ποσό των 50.000 που δώρησε ο Χρήστος Γαλανός, για τα δεδομένα του 1951, ήταν σημαντικότατο ποσό.
  6. Προς τιμήν του Χρ. Γαλανού, η διοίκηση του νοσοκομείου, τοποθέτησε την επιγραφή GALANOS στο κτήριο όπου στεγάζεται η Μαιευτική / Γυναικολογική Πτέρυγα του Νοσοκομείου.
  7. Δωρητής ήταν ο πρόσφατα αποβιώσας Αλέξανδρος Ι.Ροδουσάκης (γεννηθείς περί το 1905 στο Τυμπάκι Πυργιωτίσσης Κρήτης) και ο οποίος ήλθε στην Τανγκανίκα γύρω στο 1930, όπου ασχολήθηκε με την εργασία εργολαβιών δημιουργίας σχοινοκτημάτων, με αποτέλεσμα, να δημιουργήσει πολύ μεγάλη περιουσία.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. D. F. Clyde (1962). «Formation of the Medical Service». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 4. 
  2. D. F. Clyde (1962). «Tanga, November 1914». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 54. 
  3. {{[20], Tanzania, by Jens Finke, Tongoni, page 168, ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018}}
  4. D. F. Clyde (1962). «Maternity and Child Welfare 1947-1956». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 168. 
  5. D. F. Clyde (1962). «Tuberculosis 1950-1960». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 189. 
  6. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Τάνγκα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελ. 158. 

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Ο Αλέξανδρος Ι.Ροδουσάκης, είχε επίσης δωρήσει και τα χρήματα στο «Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας» στην Αθήνα, για τη δημιουργία ξεχωριστής πτέρυγας η οποία και φέρει το όνομά του («Ροδουσάκειον»). Σε αναγνώριση της προσφοράς του, το «Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας», τον τίμησε χαράσσοντας το όνομά του σε μαρμάρινη πλάκα με τίτλο «Μεγάλοι Ευεργέται».
Παραπομπές υποσημειώσεων


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. [21], Listings-Hospitals, Page 164, ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018
  2. 2,0 2,1 [22][νεκρός σύνδεσμος], ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  3. [23][νεκρός σύνδεσμος], ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  4. [24], ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  5. [25], ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018
  6. D. F. Clyde (1962). «a. Formation of the Medical Service, b. Kilimanjaro». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. a. 4, b. 60. 
  7. D. F. Clyde (1962). «Tanga, November 1914». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 53-57. }}
  8. 8,0 8,1 8,2 D. F. Clyde (1962). «Malaria During the Early Days in Tanga». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 19. 
  9. D. F. Clyde (1962). «Mobilization, 1914 & Tanga, November 1914». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 49-52 & 53-57. 
  10. «Tanganyika (AF.) (Br.) 1961, Independence. Inscr. "UHURU 1961"». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 1354. 
  11. {{[26], History of Medical Services of Tanganyika, by David F. Clyde, Page 202, ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2018}}
  12. [27], ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2018
  13. 13,0 13,1 D. F. Clyde (1962). «Maternity and Child Welfare 1947-1956». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 168. 
  14. Ελένη Γκίνου (2007). «Γυναικολογική Κλινική Γαλάνου στο Νοσοκομείο Τάνγκας». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελ. 243. ISBN 978-960-930419-1. 
  15. History of Medical Services of Tanganyika, by David F. Clyde, Page 168, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018
  16. [28], Nikolaus Dumba (1830-1900): A Dazzling Figure in Imperial Vienna by John Tzafettas, Elvira Konecny, page 63, ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2018
  17. Ελένη Γκίνου (2007). «Η ανατομία των ευεργεσιών για το διάστημα 1951-1956». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 138–141. ISBN 978-960-930419-1. 
  18. [29], ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018

Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

  • Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". 
  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 
  • (Αγγλικά) D. F. Clyde (1962). History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Bombo Hospital (έκδοση 615823848) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Κατηγορία:Τανζανία Κατηγορία:Νοσοκομεία στην Περιφέρεια Τάνγκα Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό


Hellenic Communities School of East Africa Επεξεργασία

3°22′36.42″S 36°38′57.96″E / 3.3767833°S 36.6494333°E / -3.3767833; 36.6494333

St. Constantine's East African Hellenic School
(EAHS)
 
Το σήμα του East African Hellenic School (EAHS).
Πόλη Αρούσα
Χώρα   Τανζανία
Ιδιοκτησία Ελληνικό Ίδρυμα Τανζανίας (Hellenic Foundation of Tanzania)
Είδος σχολείου ΜΚΟ, Οικοτροφείο
Έτος ίδρυσης 1949
Έτος λειτουργίας 1952
Έτος μεταστροφής 1980
Τάξεις Δημοτικό (6 τάξεων),
Γυμνάσιο (2 πρώτων τάξεων) - μόνο κατά το 1961-1963
Σημερινά στοιχεία επικοινωνίας
Ταχυδρομική διεύθυνση: P.O. Box 221,
Arusha,
Tanzania

Τηλέφωνο: +255 27 250 3696
Email: enquiries@scis.sc.tz

Το Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA), ιδρύθηκε από τον Έλληνα Μακεδόνα Χριστόδουλο Γαλάνο στις 25 Μαρτίου 1949[1] και λειτούργησε στις 28 Οκτωβρίου 1952 στην Αρούσα της τότε Τανγκανίκα.[2][3]

Ο Χριστόδουλος Γαλάνος ερχόμενος στην Αφρική μετονομάστηκε σε Χρήστος Γαλανός, όπου μαζί με τους Έλληνες μετανάστες στην Τανγκανίκα, οι οποίοι έφθασαν εκεί σε τρία μεγάλα μεταναστευτικά κύματα, ήσαν οι κύριοι χρηματοδότες του σχολείου.

Έλληνες στην Ανατολική Αφρική (1890-1916) Επεξεργασία

Πριν και στις πρώτες μέρες του αποικισμού της Ανατολικής Αφρικής, ορισμένοι Έλληνες ζούσαν ήδη σε αυτό το μέρος της Αφρικής.[4] Το εμπόριο κτηνοτροφικών προϊόντων και ελεφαντόδοντου ήταν οι πολύ πρώιμες δραστηριότητές τους. Παρά τις αναπόφευκτες απώλειες, οι αγέλες μπορούσαν να πωληθούν με κάποιο ικανοποιητικό κέρδος σε μέρη όπως τη Ναϊρόμπι, Μομπάσα, Τάνγκα, Μπαγκαμόγιο και Νταρ ες Σαλάαμ .[4] Ελεφαντόδοντο, βοοειδή, αλλά και άλογα έρχονταν από τη δύση και το νότο μέχρι τις ακτές από ολιγάριθμους Έλληνες και άλλους Ευρωπαίους "τυχοδιώκτες", καθώς και από τους Μαασάι και τους Σουαχίλι για λογαριασμό των Ευρωπαίων.[4]

Στη Σομαλία και στην Αιθιοπία το ζωικό κεφάλαιο ήταν φθηνό και καλής ποιότητας. Μεγάλες αγέλες βοοειδών με μακρυά κέρατα έρχονταν νότια στη Βρετανική και τη Γερμανική Ανατολική Αφρική μέσω του άγονου εδάφους της βόρειας Κένυα, όπου απειλούνταν από την ξηρασία, τις ασθένειες, τις κλοπές και τα λιοντάρια.[4] Το Μπάλε (Mbale) κοντά στις πλαγιές του Όρους Έλγκον , αναπτύχθηκε εκείνη την εποχή σε ένα σημαντικό κέντρο της διαδρομής, όπου οι Έλληνες και άλλοι έμποροι έπαιρναν τα εμπορεύματά τους, για τις περιοχές ελεφαντόδοντου και βοοειδών νοτιότερα.[4] Κυνηγοί-κοπαδιών βοοειδών, όπως ο Εμμανουήλ Μανθεάκης (εκ Πεδιάδος, Κρήτης), αγόρασε περίπου 1900 βοοειδή από τη Σουκούμα (Sukuma)[Σημ. 1] πληρώνοντας με Μερικάνι (Merikani) (βαμβακερό ύφασμα),[4] έφερε τα κοπάδια στο Μπαγκαμόγιο και τα προώθησε στη Ζανζιβάρη.[4] Έτερος Έλληνας έμπορος στη Μομπάσα, ο Θεόδωρος Τσακίρης, θα χρησιμοποιήσει επίσης το ταξίδι πίσω στο βορρά για τη μεταφορά αγαθών που έφταναν στο λιμάνι με ντάουζ (dhows),[Σημ. 2] σε αντάλλαγμα, με κοπάδια ζώων και ελεφαντόδοντο.[4]

Συναλλασσόμενοι μεταξύ μακρινών αποστάσεων, οι Έλληνες είχαν γίνει αρκετά ικανοί ώστε να ασχοληθούν με τη γη και τους κατοίκους της.[4] Κάποιοι χρησιμοποίησαν αργότερα αυτές τους τις δεξιότητες, οργανώνοντας και συνοδεύοντας Ευρωπαίους πρωτοπόρους, εγκαθιστώντας τους στην ενδοχώρα και προσλαμβάνοντας εργάτες για την κατασκευή των σιδηροδρόμων.[4] Όταν ο Εμμανουήλ Μανθεάκης π.χ. άρχισε να εργάζεται ως εργολάβος στην Κεντρική σιδηροδρομική γραμμή, μπόρεσε να προσλάβει μεγάλες ομάδες εργατών από τους Σουκούμα (Sukuma) και τους Νυαμουέζι (Nyamwezi), προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για τις βαριές χειρωνακτικές εργασίες στην κατασκευή του σιδηρόδρομου.[4]

Οι περισσότεροι άλλοι Έλληνες, παρέμειναν εμπορευόμενοι, έμποροι, καταστηματάρχες και ξενοδόχοι σε λιγότερο περιπετειώδεις συνθήκες.[4] Στη Βρετανική Ανατολική Αφρική το 1892 λίγο βορειότερα του Νγκονγκ (Ngong) στην περιοχή Κικούγιου (Kikuyu), υπήρχε ο εμπορικός σταθμός «Smith Mackenzie», ο οποίος διοικούνταν από κάποιον ονόματι Τρεφούση[Σημ. 3] και προμήθευε την τοπική μικρή Ευρωπαϊκή κοινότητα.[4] Και στη Μομπάσα, ο τόπος όπου οι μελλοντικοί έποικοι, έφταναν στην Κένυα από την Ευρώπη δια θαλάσσης, υπήρχαν δύο Ρουμάνοι και δύο Έλληνες ιδιοκτήτες, οι Έλληνες-Βορειοηπειρώτες αδελφοί Φίλιππος και Μιχάλης Φίλιος, οι τελευταίοι μάλιστα, είχαν το ξενοδοχείο «Cecil Hotel».[4][Σημ. 4] Δίπλα σε αυτούς τους Έλληνες ξενοδόχους, υπήρχαν και τέσσερις Έλληνες εργολάβοι.[4]

Μακροπρόθεσμα, οι περισσότεροι Έλληνες δεν θα εγκατασταθούν στη Βρετανική, αλλά στη Γερμανική Ανατολική Αφρική.[4] Στα τέλη του 19ου αιώνα, ορισμένοι Έλληνες μετανάστες εγκατέστησαν μαντούκα (maduka)[Σημ. 5] και ξενοδοχεία στη Γερμανική Ανατολική Αφρική.[4] Το πρώτο ευρωπαϊκό ξενοδοχείο στο Μπαγκαμόγιο, είχε την ονομασία «Grand Hotel» και ήταν Ελληνικό.[4] Και στην Τάνγκα, το ξενοδοχείο «Afrika Hotel» (το οποίο αργότερα μετονομάστηκε στο περιβόητο «Planters Hotel»), ήταν ιδιοκτησία ενός άλλου Έλληνα, του Ευάγγελου Ματζούνη.[4] Τα ξενοδοχεία που διευθύνουν οι Έλληνες, σε πόλεις όπως η Τάνγκα, το Νταρ ες Σαλάαμ, η Ιρίνγκα, το Μορογκόρο, η Κιλόσα, το Μόσι και η Αρούσα, θα διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση της τοπικής Ελληνικής κοινότητας, ειδικά στην περίοδο πριν από την ίδρυση των επίσημων Ελληνικών συλλόγων και Ελληνικών σχολείων.[4]

Χαρακτηριστική είναι η σημείωση του Βρετανού συγγραφέα C.Gillman, στο ημερολόγιό του κατά τις αρχές του 1916:

«Όσον αφορά το εμπόριο και τη βιομηχανία αυτής της χώρας (Γερμανική Ανατολική Αφρική), πρέπει για λόγους δικαιοσύνης να πω λίγα λόγια για τους Έλληνες. Γιατί χωρίς αυτούς δεν ξέρω τι θα είχε γίνει η χώρα.»[5]

Σύντομο ιστορικό των Ελληνικών μεταναστευτικών κυμάτων στην Τανγκανίκα (σημερινή Τανζανία) Επεξεργασία

  • Το πρώτο μεταναστευτικό κύμα, ήταν στα τέλη του 19ου αιώνα, με τη δημιουργία της σιδηροδρομικής γραμμής, όταν ακόμα η χώρα ήταν Γερμανική αποικία.
  • Το δεύτερο μεταναστευτικό κύμα, ήταν με τους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1919-1922 και
  • Το τρίτο μεταναστευτικό κύμα, ήταν αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στις αρχές της δεκαετίας του 1950.[Σημ. 6]

Ιστορικό των ονομασιών Επεξεργασία

Η αρχική του ονομασία του Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) (Σχολείον Ελληνικών Κοινοτήτων Ανατολικής Αφρικής), μετονομάστηκε σε St. Constantine's Hellenic School (SCHS)[Σημ. 7] ενώ αργότερα μετονομάστηκε σε St. Constantine's East African Hellenic School ή απλά East African Hellenic School (EAHS), για να καταλήξει στη σημερινή του ονομασία St. Constantine's International School (SCIS).

Ιστορικό των Ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην Περιφέρεια Αρούσα Επεξεργασία

 
Η προτομή του ευεργέτη Χρ. Γαλάνου, στο προαύλιο του St. Constantine's International School.
  • Το πρώτο καταγεγραμμένο γνωστό Ελληνικό σχολείο στην Τανγκανίκα ήταν το Ελληνικό Σχολείο Μόσι στην θέση "Μασόκο" (Masoko) και το οποίο ιδρύθηκε από την Ελληνική Κοινότητα Μόσι με πρόεδρο τον Ανάργυρο Μονά,[6] λίγο μετά την λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Το Ελληνικό Σχολείο Μόσι, δημιουργήθηκε κυρίως για την εκπαίδευση των παιδιών των οποίων οι γονείς κατάγονταν από την Τένεδο.[4][7]

Στο Ελληνικό Σχολείο Μόσι υπηρέτησαν οι Ρένος Ν. Σαρρής,[8] Δημήτριος Ι. Σαρίκας εκ Κάτω Παναγιάς, Μ. Ασίας (ως Διευθυντής του επί οκτώ συναπτά έτη),[6] Κωνσταντίνος Λ. Μιχαλόπουλος (καθηγητής, εκ Πύργου, Ηλείας) διετέλεσε Διευθυντής του κατά τα έτη 1946 - 1947 καθώς και του επί εν έτος λειτουργήσαντος Ελληνικού Ημιγυμνασίου Μόσι (όταν τούτο λειτουργούσε στη Μουέκα).[1][6] Το 1948 φέρεται να λειτουργεί με Διευθυντή του τον παιδαγωγό Κωνσταντίνο Θεοδωρίδη.[9] Δασκάλες αυτού του σχολείου ήταν η Αλεξάνδρα Εμμ. Κατάκη (εκ Χανίων, Κρήτης) και η Μερόπη Κυπριανού Φιερρού (εκ Κύπρου).[6]

  • Το Ελληνικό Σχολείο Ντουλούτη, δημιουργήθηκε κυρίως για την εκπαίδευση των παιδιών των οποίων οι γονείς κατάγονταν από την Κύπρο.[4][7] Αρχικά και όταν η εύρεση οικοπέδου για την ανέγερση του Ελληνικού Σχολείου Ντουλούτη καθίστατο προβληματική, ο Αντώνιος Κ. Παπαδόπουλος (εκ του χωρίου Πέρα Πεδί Κύπρου) βοηθούμενος υπό του Κωνσταντίνου Παναγ. Αποκίδη (εκ Ζωοπηγής, Λεμεσού Κύπρου), δώρισαν στην Ελληνική Κοινότητα Αρούσα, γειτονικά τμήματα των καφεδοκτημάτων των παρά τη Λίμνη Ντουλούτη, για την ανέγερση του Ελληνικού Σχολείου Ντουλούτη.[1][6] Η ανοικοδόμηση του Ελληνικού Σχολείου Ντουλούτη ξεκίνησε το 1929 και περατώθηκε το 1932.[6] Διευθυντής, ήταν ο παιδαγωγός Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης, βοηθούμενος από την αδελφή του Μύρτα (σύζ. Στέλιου Ανδρέου, ως δασκάλας των Ελληνικών) και της Ελένης Βλαδ. Μιχαηλίδου (ως δασκάλας των Αγγλικών).[9][Σημ. 8]
  • Αργότερα κατά το 1942, το Ελληνικό Σχολείο Ντουλούτη συγχωνεύτηκε μετά του Ελληνικού Σχολείου Μόσι, καθ' ότι επιτάχθηκε προκειμένου να στεγαστούν στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού Σχολείου Ντουλούτη, 6.500 Πολωνοί πρόσφυγες, προερχόμενοι από την Ανατολική Πολωνία.[10][7] Από την επίταξη του Ελληνικού Σχολείου Ντουλούτη, η Κυβέρνηση της Τανγκανίκα χορήγησε στην Ελληνική Κοινότητα Μόσι, το πρώην Γερμανικό Σχολείο στην θέση "Μουέκα" (Mweka), όπου και μεταφέρθηκε το Ελληνικό Σχολείο Μόσι έως τον Φεβρουάριο 1949.[6]

Από την έναρξη της λειτουργίας του στο Ελληνικό Σχολείο Ντουλούτη, υπηρέτησαν (πλέον των προαναφερθέντων) οι Αγησίλαος Καραμπάσης εκ Κρήτης, Ανδρέας Γιαννάκη Χριστοφόρου εκ Βαρωσίων Κύπρου (ο οποίος υπηρέτησε ως δάσκαλος επί μία εξαετία) και Παναγιώτης Λεκανίδης.[6] Το Ελληνικό Σχολείο Ντουλούτη είχε εφαρμόσει για όλους τους μαθητές, το σύστημα του υποχρεωτικού οικοτροφείου.[6][3]

Ο Χρήστος Γαλανός έτρεφε μεγάλη αγάπη προς τα παιδιά, ήταν δε τόσο μεγάλη, ώστε τίποτα δεν μετρούσε μπροστά στην αγωνία του μήπως και δεν τους δοθεί η δυνατότητα να μορφωθούν.[11] Εδώ, υπάρχει ένα περιστατικό το οποίο αξίζει να αναφερθεί. Ήταν γύρω στο 1938 ή 1939, όταν ο Χρ. Γαλανός (τότε δεν ήταν ακόμη πλούσιος), βρισκόταν στην Τάνγκα για δουλειές του κτήματός του αλλά και για να αγοράσει καινούργια μπαταρία για το αυτοκίνητό του, όταν τον ειδοποίησαν ότι το Ελληνικό Σχολείο Ντουλούτη, κλείνει λόγω έλλειψης χρημάτων.[12] Στις τσέπες του είχε χρήματα μόνο για τη μπαταρία του αυτοκινήτου. Πηγαίνει λοιπόν αμέσως στον Ινδό τοκογλύφο Habbib Kassan Mangi και δανείζεται 6.000 σελίνια με τόκο 120% όπου τα στέλνει αμέσως μαζί με όσα άλλα χρήματα είχε στις τσέπες του, στο Ελληνικό Σχολείο Ντουλούτη.[12] Επέστρεψε στην οικία του στο Τονγκόνι πεζός, απόσταση 12 μιλίων, δηλ. 18 χιλιομέτρων.[12]

  • Στις αρχές του 1950, αριθμώντας πάνω από 3.000 μέλη, η Ελληνική κοινότητα της Τανγκανίκα εγκαταστάθηκε και προόδευσε κυρίως στη γεωργία, στις εξορύξεις και στις επιχειρήσεις και οι περισσότεροι γονείς έστελναν τα παιδιά τους, εσώκλειστα, στο Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA), όπου θα ελάμβαναν βοήθεια και καθοδήγηση στην Ελληνική γλώσσα, τον πολιτισμό, τις παραδόσεις και την Ελληνο-Ορθόδοξη θρησκεία. Δίπλα από τις πρώτες τάξεις του σχολείου, το 1953 κτίστηκε η μοναδική Ελληνο-Ορθόδοξη Εκκλησία της πόλης, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου[Σημ. 9][Υποσημ. 1][Υποσημ. 2] (και η οποία υπάρχει ακόμη και σήμερα, μετά από την ανακαίνισή της, παραμένει τμήμα της πανεπιστημιούπολης των 140 περίπου στρεμμάτων (34,59 έικρς (acres) x 4.046,86 μ²).

Υπό την αιγίδα της Ένωσης Ελληνικών Κοινοτήτων, διενεργήθηκε έρανος μεταξύ όλων των Ελλήνων της Τανγκανίκα και οι έγκριτοι ομογενείς Χρ. Γαλανός και Ιωάννης Δροσόπουλος, έχοντες την εξουσιοδότηση της Ένωσης Ελληνικών Κοινοτήτων, περιόδευσαν σε ολόκληρη την χώρα συγκεντρώνοντας τα χρήματα των Ελλήνων. Ο έρανος απέδωσε 24.000 λίρες.[6] Ολόκληρη τη δαπάνη αγοράς του οικοπέδου ανήλθε στις 4.500£[6] ενώ η υπόλοιπη δαπάνη είχε προϋπολογισθεί στο ποσό των 40.000£. Όμως, στο ταμείο της Ένωσης μετά και την αγορά του οικοπέδου, υπήρχαν μόλις 18.000£, ποσό ανεπαρκές για την αποπεράτωση του έργου. Μετά από τα κατάλληλα διαβήματα, η Κυβέρνηση της Τανγκανίκα έδωσε - υπό τύπον δωρεάς - το ποσό των 20.000£.[6] Το Νοέμβριο του 1950, έγινε μειοδοτικός διαγωνισμός για την ανέγερση των διδακτηρίων και καταχωρήθηκε στην εργοληπτική εταιρεία «Τέκτων» του Γεωργίου Αντ. Κόμπου εκ Κάτω Παναγιάς, Μ. Ασίας, αντί του ποσού των 33.550£.[6] Το Σεπτέμβριο του 1951, φάνηκε ότι με την αποπεράτωση της ανοικοδόμησης του κτηρίου, δεν θα υπήρχαν χρήματα για την εγκατάσταση των ηλεκτρικών καλωδιώσεων, λουτήρων κτλ., οπότε αποφασίστηκε να διενεργηθεί συμπληρωματικός έρανος.[6] Παράλληλα και για τις ανάγκες της επίπλωσης, ο τότε Πρόξενος της Ελλάδας Γεώργιος Αρναούτογλου, προσέφερε 2.000£, ενώ, ο Εμμανουήλ Μανθεάκης (εκ του χωρίου Εληά, Πεδιάδος, Ηρακλείου, Κρήτης) δώρησε μια μηχανή προβολής ταινιών κινηματογράφου.[6][Σημ. 10] Επίσης, μεταξύ των δωρητών θα πρέπει να αναφερθεί και η συμβολή της ελληνικής κοινότητας του Μπουρούντι και της Ρουάντα, η οποία συνέδραμε με το ποσό των 1.000 σελινίων.[Σημ. 11] Τις λοιπές δαπάνες των εξόδων του απαιτούμενου εξοπλισμού (θρανίων, γραφείων, αμφιθεάτρου [καθισμάτων, σκηνής κλπ.], κουζίνας, εστιατορίου, πλυντηρίων, νοσοκομείου πρώτων βοηθειών, οικιών διδακτικού προσωπικού, κοιτώνων, κλινών κλπ.) του Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA), τις επωμίσθηκαν οι Χρήστος Γαλανός[Σημ. 12] και οι Έλληνες μετανάστες στην Τανγκανίκα.

  • Το Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) το οποίο κτίστηκε στην Αρούσα της τότε Τανγκανίκα, σε οικόπεδο 140 στρεμμάτων και το οποίο είχε βρει στην θέση "Μπούρκα" (Burka), ο τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αρούσα, Αριστοτέλης Μάτσης. Τα εγκαίνια του σχολείου έγιναν με κάθε επισημότητα, στις 25 Μαρτίου 1949[Σημ. 13] και τον θεμέλιο λίθο έθεσε ο ευεργέτης του Χρ. Γαλανός, υπό την ιδιότητά του ως ισόβιος επίτιμος Πρόεδρος της «Ένωσης Ελληνικών Κοινοτήτων Ανατολικής Αφρικής».[1][12]
  • Το 1952, λειτούργησε το Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) ως μεικτό οικοτροφείο, πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (Δημοτικό).
  • Το 1962, το Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) μετονομάστηκε σε St. Constantine's Hellenic School (SCHS).[Σημ. 14][Υποσημ. 3]
  • Το 1962, ξεκίνησε η λειτουργία των πρώτων δύο τάξεων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Γυμνασίου). Ελλείψει όμως Ελληνοπαίδων, λειτούργησε για δύο μόλις έτη.[Σημ. 15]
  • Το 1980, το Ελληνικό πρόγραμμα σπουδών είχε μειωθεί εξαιτίας της έλλειψης Ελληνοπαίδων, με αποτέλεσμα το σχολείο να μετονομαστεί σε St. Constantine's International School (SCIS).[14][Σημ. 16]

Τοποθεσία Επεξεργασία

 
Άποψη του Όρους Μέρου, από την πόλη Αρούσα, στην Τανζανία.

Το σχολείο ευτύχισε να βρίσκεται εντός ενός ειδυλλιακού τοπίου, στους πρόποδες του Όρους Μέρου,[13] δυτικά της πόλης Αρούσα και πριν από το αεροδρόμιο της Αρούσα. Συνορεύει με το άνω των 1000 έικρς γνωστό καφεδόκτημα "Burka". Εντός του οικοπέδου του σχολείου, σήμερα υπάρχουν πλήθος από μαϊμούδες (του είδους Chlorocebus pygerythrus), γαλάγοι, δυόκεροι και τριόκεροι χαμαιλέοντες (του είδους Trioceros jacksonii) και άνω των 100 ειδών διαφορετικών πτηνών. Φύονται δε περί τα 800 και πλέον δέντρα και που στην πλειοψηφία τους είναι σπαθοδέες και τζακαράντες.[15] Σχεδόν όλα τα σημεία του οικοπέδου, έχουν ορατότητα με το Όρος Μέρου (ύψους 4.562,13 μ), το πέμπτο υψηλότερο όρος της Αφρικής. Θεωρείται δε, ως ένα από τα ωραιότερα αν όχι το ωραιότερο σχολείο σε ολόκληρη τη σημερινή Τανζανία.[16]

Σημερινή κατάσταση Επεξεργασία

Το σχολείο λειτούργησε ως οικοτροφείο, αρχικά ως εξατάξιο Δημοτικό σχολείο και τα 2 τελευταία έτη της λειτουργίας του, λειτούργησε τις Α΄ και Β΄ Γυμνασίου. Το σχολείο παρείχε τόσο την Ελληνική αλλά και την Αγγλική εκπαίδευση, μετά την ανεξαρτησία της Τανγκανίκα (στις 9 Δεκεμβρίου 1961), η διδασκαλία των Σουαχίλι έγινε υποχρεωτική σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τανζανίας.

Το σχολείο διέθετε ωραιότατα γήπεδα, όπως ποδοσφαίρου, ράγκμπι και πετοσφαίρισης.

Γνωμικό Επεξεργασία

Το γνωμικό του Κλεοβούλου “Μέτρον ἄριστον” όμως με την προσθήκη της λέξης “Παν” στην αρχή, ήτοι το “Παν μέτρον ἄριστον”, ήταν το γνωμικό του Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA).

Μαζί με το προαναφερόμενο γνωμικό, το σχολείο είχε για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα το αρχαίο ρητό “Αιέν αριστεύειν” (Να είσαι πάντα πρώτος).

Η απεικόνιση στο μέσον του σήματος, παραπέμπει στον κύλικα του Εξηκία, ο οποίος αναπαριστά το μύθο της απαγωγής του Διονύσου από Τυρρηνούς πειρατές (π. 530 π.Χ.).

Ετήσιοι αθλητικοί αγώνες Επεξεργασία

Παλαιότερα, κάθε χρόνο, γίνονταν διάφοροι αθλητικοί (ατομικοί - ομαδικοί) αγώνες μεταξύ των σχολείων St. Constantine's Hellenic School (SCHS) και Arusha School.

Υγιεινή και Ασφάλεια Επεξεργασία

Στο σχολείο, υπήρχε επί 24-ώρου βάσης ειδικευμένη νοσοκόμα, η οποία εξέταζε όλες τις περιπτώσεις. Υπήρχε επίσης, και κλινικός ιατρός ο οποίος επισκεπτόταν το σχολείο εντός της εβδομάδος καθώς και συμβεβλημένο νοσοκομείο στην Αρούσα.

Στο σχολείο υπήρχαν περιπολίες νυχτοφυλάκων, για την προστασία της ζωής και περιουσίας των διαμενόντων στο οικοτροφείο.

Ιδιοκτησιακό - Νομικό καθεστώς Επεξεργασία

Την εποπτεία του σχολείου ασκούσε η «Ένωση Ελλήνων Τανγκανίκας» μέσω της σχολικής εφορίας.[3]

Σχολικές εξορμήσεις Επεξεργασία

  • Κάθε χρόνο την Καθαρή Δευτέρα, το St. Constantine's Hellenic School (SCHS) οργάνωνε ημερήσια σχολική εκδρομή προς τη Λίμνη Ντουλούτη.
  • Κάθε χρόνο το St. Constantine's Hellenic School (SCHS), οργάνωνε ημερήσιο σαφάρι των μαθητών των μεγάλων τάξεων, προς κάποιο Πάρκο Αγρίων Θηρίων της περιοχής.

Διατελέσαντες εκπαιδευτικοί Επεξεργασία

Διευθυντές Επεξεργασία

  • 1952 - 1954 Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης, ήταν παιδαγωγός και ο πρώτος Διευθυντής του σχολείου.
  • 1955 - 1960 Αλέξανδρος Ορφανός, ήταν ο δεύτερος Διευθυντής του σχολείου. Υπήρξε ο φόβος και τρόμος όχι μόνο των μαθητών αλλά και των γονέων των.
  • 1961 - 1963 Αθανάσιος Πόπορης, ένας πράος, ευγενής άνθρωπος.
  • 1964 - 198? Χρήστος Σταυρόπουλος, ο μακροβιότερος Διευθυντής όλων.

Δάσκαλοι Επεξεργασία

  • 1954 - 1957 ?. Χατζηπαππάς.
  • 1954 - 1960 Κουκουράβας.
  • 1955 - 1960 Αλεξάνδρα Τάντηρα, δασκάλα των πρώτων τάξεων του Δημοτικού.
  • 1955 - 1956 Πανίκος Γναυκής.
  • 1955 - 1956 Χρυσούλα Παπαχρήστου.
  • 1958 Miss Notley (δασκάλα Arithmetic).
  • 1962 - 1963 Ιωάννης Λινοξυλάκης,[Σημ. 17] εκπαιδευτικός γυμναστής - ωδικής.
  • Στυλιανή (Στέλλα) Σταυροπούλου (σύζ. Χρήστου Σταυρόπουλου).
  • Κωνσταντίνος Κωστόπουλος (αδελφός της Στυλ. Σταυροπούλου).
  • Σπυρίδων Ιωάννου.
  • Liddell (Λίντελ) και Stabler (Στέϊμπλερ), δάσκαλοι Αγγλικής.
  • Kichaka (Κιτσάκα), δάσκαλος Σουαχίλι.

Καθηγητές Επεξεργασία

  • 1962 - 1963 Σπυρίδων Θρασ.Χρονόπουλος, θεωρητικά μαθήματα στην Ελληνική γλώσσα.
  • 1962 - 1963 Νικόλαος Καραμαλέγκος, μαθήματα θετικής κατεύθυνσης στην Ελληνική γλώσσα.
  • 1962 - 1963 Mrs. Kalogeris, θεωρητικά μαθήματα στην Αγγλική γλώσσα.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εικόνες Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Σουκούμα (Sukuma) σημαίνει «βόρεια» και αναφέρεται στους «ανθρώπους του Βορρά». Οι Σουκούμα (Sukuma) αναφέρονται στους εαυτούς τους ως Μπασουκούμα (Basukuma) (πληθυντικός) και Νσουκούμα (Nsukuma) (ενικός). Ομιλούν την γλώσσα Σουκούμα (Sukuma), η οποία ανήκει στον κλάδο Μπαντού, της οικογένειας του Νίγηρα-Κονγκό.
  2. Το dhow [προφέρεται: ντάου (dāw), πληθ.: ντάουζ (dhows), Αραβικά: داو], είναι η γενική ονομασία αριθμού παραδοσιακών ιστιοπλοϊκών σκαφών (καϊκιών), άνευ καρίνας, με έναν ή περισσότερους ιστούς. Συνήθως, με ένα τριγωνικό ιστίο πάνω σε μια μακρυά κυλινδρική δοκό υπό γωνία 45° προς τον κεντρικό ιστό, το οποίο χρησιμοποιείται στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού. Οι απόψεις των ιστορικών διίστανται ως προς το αν το dhow εφευρέθηκε από τους Άραβες ή τους Ινδούς. Ταξιδεύουν με την βοήθεια των πανιών τους, δυο φορές το χρόνο, την εποχή που πνέουν οι μουσώνες και χρησιμοποιούνται κυρίως για τη μεταφορά βαριών ειδών, όπως φρούτα, πόσιμο νερό ή άλλων βαριών εμπορευμάτων, κατά μήκος των ακτών της Ανατολικής Αραβίας (Αραβικά κράτη του Περσικού Κόλπου), της Ανατολικής Αφρικής, την Υεμένη και την παράκτια Νότια Ασία (Πακιστάν, Ινδία, Μπαγκλαντές). Το πλήρωμά του κυμαίνεται ανάλογα με το μέγεθός τους από 12 έως και 30 άτομα.[Παρ. Σημ. 1][Παρ. Σημ. 2]
  3. Παρόλο που το επώνυμο ηχεί σαν Ελληνικό, είναι πολύ πιθανό, να πρόκειται περί Άγγλου (Trefusis, παλαιότερα de Trefusis), καθότι πρόκειται για ονομαστή οικογένεια γαιοκτημόνων-ευγενών με καταγωγή από την Κορνουάλη και η οποία χρονολογείται πριν από τον 13ο αιώνα.[Παρ. Σημ. 3]
  4. Αργότερα, ο Βορειο-Ηπειρώτης Φίλιππος Φίλιος, πήγε στην Τανγκανίκα μόνος και ήταν από τους πρώτους που ξεκίνησαν την καλλιέργεια του καφέ στο Μόσι.[Παρ. Σημ. 4]
  5. Το ντούκα [(duka), πληθ. μαντούκα (maduka)], είναι κάτι μεταξύ του καταστήματος ψιλικών και του μικρού παντοπωλείου.
  6. Από την ταπεινή του δημιουργία το 1949 και λειτουργία το 1952, όταν το St. Constantine's East African Hellenic School είχε λιγότερους από 30 μαθητές και 2 διδασκάλους, εξελίχθηκε να έχει το 2013: 700 μαθητές, 60 σχολές και πάνω από 80 άτομα ως προσωπικό υποστήριξης.
  7. Οι ονομασίες αυτές, αποδεικνύονται από τα διάφορα ενδεικτικά των μαθητών.
  8. Ο Χρ. Γαλανός ανέκαθεν στήριζε το Ελληνικό Σχολείο Ντουλούτη, ακόμη και κατά την εποχή της μεγάλης ύφεσης (από το 1930 και μετά), όταν όλοι οι σχοινοκτηματίες είχαν τα προβλήματά τους και ο Χρ. Γαλανός πάλευε κι' αυτός για την επιβίωσή του.[Παρ. Σημ. 5]
  9. Η οποία εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, κτίστηκε το 1953 με δαπάνη ύψους 7.500£ των αδελφών Αλέξανδρου και Μιχαήλ Ι.Ροδουσάκη (εκ Κρήτης), εις μνήμην των γονέων των Ιωάννου και Αργυρούς καθώς επίσης και του αειμνήστου Αρχιμανδρίτη Νικοδήμου Δ.Σαρίκα (εκ Κάτω Παναγιάς, Μ. Ασίας), του πρώτου Έλληνα ιερέα στην περιοχή και ο οποίος εκοιμήθει στις 29 Δεκεμβρίου 1941 (σε ηλικία περίπου 65 ετών) και ετάφη στην Τάνγκα.[Παρ. Σημ. 6][Παρ. Σημ. 7]
  10. Φυσικά, υπήρξαν και αρκετοί άλλοι Έλληνες, οι οποίοι και αυτοί ξεχώρισαν σε γενναιοδωρία.
  11. Η απαντητική επιστολή από την «Ελληνική Κοινότητα Τανγκανίκας» (The Hellenic Society of Tanganyika) στις 6 Δεκεμβρίου 1954, που έχει στοιχεία Α/Α 153/54, υπογράφηκε τόσο από τον Πρόεδρό της κ. Αρίστο Δαδάκη όσο και από τον Γεν.Γραμματέα της κ. Κ.Παπαηλιόπουλο.[Παρ. Σημ. 8]
  12. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Χρήστο Γαλανό, το σχολείο τοποθέτησε την μαρμάρινη προτομή του στον προαύλιο χώρο - εισόδου, με τις ακόλουθες επιγραφές:«Χρίστος Ι. Γαλανός Μέγας Ευεργέτης» και «Christos I. Galanos Great Benefactor»[Παρ. Σημ. 9][Παρ. Σημ. 10]
  13. Η ημέρα των εγκαινίων (25 Μαρτίου), προφανώς και δεν ήταν τυχαία. Η παρακείμενη εκκλησία του σχολείου (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου), είναι μεταγενέστερο κτίσμα (του 1953).
  14. Η μετονομασία του σχολείου από Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) σε St. Constantine's Hellenic School (SCHS), ήταν επιβεβλημένη όπως περιγράφεται παρακάτω. Μετά την ανεξαρτησία της Τανγκανίκα (στις 9 Δεκεμβρίου 1961), η τότε Κυβέρνηση του Τζούλιους Κ. Νυερέρε ξεκίνησε ένα πρόγραμμα κρατικοποιήσεων ξένων περιουσιών. Η Ελληνική Κοινότητα, φοβούμενη ότι το σχολείο θα συμπεριληφθεί σε αυτό το πρόγραμμα των κρατικοποιήσεων, μετονόμασε το σχολείο σε St. Constantine's Hellenic School (SCHS), ελπίζοντας έτσι, ότι η θρησκευτικού χαρακτήρα ονομασία, θα απέτρεπε την όποια κίνηση κρατικοποίησής του.
  15. Κατά τον δεύτερο και τελευταίο χρόνο της λειτουργίας του, στο Γυμνάσιο υπήρχαν μόλις 16 μαθητές/μαθήτριες (8 μαθητές/μαθήτριες στην Α' Γυμνασίου και 8 μαθητές/μαθήτριες στην Β' Γυμνασίου).
  16. Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και κυρίως λόγω της έλλειψης Ελληνόπουλων, το σχολείο εξελίχθηκε ως ένα σχολείο διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας, το δε 1998, υιοθέτησε το Πρόγραμμα Σπουδών του Κέιμπριτζ (Cambridge International Curriculum).
  17. Ο Ιωάννης Λινοξυλάκης ήταν 1ος εξάδελφος μετά του Κώστα Λινοξυλάκη, διεθνούς ποδοσφαιριστού του ΠΑΟ.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. Briggs, Philip. «Dhows of the Swahili coast». Zanzibar Travel Guide. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. 
  2. «The History & construction of the dhow». Nabataea. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. 
  3. https://en.wikipedia.org/wiki/Trefusis_family
  4. {{Greek identity/community in east africa, Greeks in East Africa; 1890’s-1916, ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2019}}
  5. Joanna Kroussaniotakis. Part Four - The Sisal Barons, σελ. 59. doi:ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  6. {{Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής, Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2016, The Patriarch at the Centre of Africa, 22 Ιουλίου 2018.}}
  7. Ιωάννης Ν. Τσόντος (1953). «Η Εκκλησία της Τανγκανίκας». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 264–269. 
  8. Αντώνης Α.Χαλδαίος (2019). «4. Ελληνόγλωσση εκπαίδευση». Η ελληνική κοινότητα της Τανζανίας. Αθήνα. σελίδες 85–104. ISBN 978-618-82334-8-5. 
  9. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ: Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας, της Ελένης Γκίνου, Πανεπιστημιακής Καθηγήτριας, σελ. 1/4, ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2018
  10. {{Όπου διακρίνεται η προτομή του Χρ. Γαλάνου, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018.}}

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Ο Αλέξανδρος Ι.Ροδουσάκης (γεννηθείς περί το 1905 στο Τυμπάκι Πυργιωτίσσης Κρήτης) και ο οποίος ήλθε στην Τανγκανίκα γύρω στο 1930, ασχολήθηκε με την εργασία εργολαβιών δημιουργίας σχοινοκτημάτων, με αποτέλεσμα, να δημιουργήσει πολύ μεγάλη περιουσία. Το 1959 στο Bombo Regional Hospital, ξεκίνησε η κατασκευή μιας πρόσθετης πτέρυγας, δυναμικότητας 52 κλινών, για τους πάσχοντες από φυματίωση και η οποία ονομάσθηκε «Rodoussakis Ward» προς τιμήν του δωρητού της Αλέκου Ροδουσάκη.[Παρ. Υποσημ. 1][Παρ. Υποσημ. 2]
  2. Ο Αλέξανδρος Ι.Ροδουσάκης, είχε επίσης δωρήσει και τα χρήματα στο «Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας» στην Αθήνα, για τη δημιουργία ξεχωριστής πτέρυγας η οποία και φέρει το όνομά του («Ροδουσάκειον»). Σε αναγνώριση της προσφοράς του, το «Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας», τον τίμησε χαράσσοντας το όνομά του σε μαρμάρινη πλάκα η οποία φέρει τον τίτλο «Μεγάλοι Ευεργέται».
  3. Οι φόβοι της Ελληνικής Κοινότητας κρίθηκαν βάσιμοι όταν το 1972, κρατικοποιήθηκε το Arusha School και την Τρίτη 23 Οκτωβρίου 1973, εθνικοποιήθηκαν 50 καφεδοκτήματα στις νοτιοανατολικές πλαγιές του Κιλιμαντζάρο στο Μόσι.[Παρ. Υποσημ. 3][Παρ. Υποσημ. 4]
Παραπομπές υποσημειώσεων
  1. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Τάνγκα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελ. 158. 
  2. D. F. Clyde (1962). «Tuberculosis 1950-1960». History of the Medical Services of Tanganyika. Dar es Salaam: Government Press. σελ. 189. 
  3. Arusha School, 22 Ιουλίου 2018
  4. Αλέξανδρος Ορφανός (Οκτώβριος 1973). Η Μοίρα των Ελλήνων της Τανζανίας, σελ. 15-16. doi:ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2018. 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Ιωάννης Ν. Τσόντος (1953). «Αρούσα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 186–188, 193–194, 197. 
  2. Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής, Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2016, The Patriarch at the Centre of Africa, 22 Ιουλίου 2018.
  3. 3,0 3,1 3,2 Αντώνης Α.Χαλδαίος (2019). «4. Ελληνόγλωσση εκπαίδευση». Η ελληνική κοινότητα της Τανζανίας. Αθήνα. σελίδες 85–104. ISBN 978-618-82334-8-5. 
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 {{Greek identity/community in east africa, Greeks in East Africa; 1890’s-1916, ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019}}
  5. Αντώνης Α.Χαλδαίος (2019). Η ελληνική κοινότητα της Τανζανίας. Αθήνα. σελ. 5. ISBN 978-618-82334-8-5. 
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 Ιωάννης Ν. Τσόντος (1953). «Το Ελληνικόν Σχολείον Τανγκανίκας». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 259–262. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Joanna Kroussaniotakis. Part Three - W.W.2 and its Aftermath, σελ. 48. doi:ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  8. Ιωάννης Ν. Τσόντος (1953). «Έλληνες εις Κένυαν». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελ. 277. 
  9. 9,0 9,1 Ιωάννης Ν. Τσόντος (1953). «Ένωσις Ελληνίδων Κυριών Αρούσας». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 202–203 & 208. 
  10. Ιωάννης Ν. Τσόντος (1953). «Μόσι». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 172–173. 
  11. Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή ένωση, Οικουμενικοί Έλληνες ευεργέτες, στην εκδήλωση "Ευεργέτες χωρίς σύνορα", που διοργανώθηκε στο Βέλγιο στις 10 Ιουνίου 2010, ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2018
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 Ελένη Γκίνου (2007). «Ευποιία». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 122–130. ISBN 978-960-930419-1. 
  13. 13,0 13,1 Head St. Constantine's International School (Tanzania), ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018
  14. Secondary School, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018
  15. Main Campus – Burka, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  16. About St Constantine's International School, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]

Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

  • Ιωάννης Ν. Τσόντος (1953). Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". 
  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • [40], ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018


Κατηγορία:Τανζανία Κατηγορία:Ελληνικά σχολεία στο εξωτερικό Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό Κατηγορία:Εκπαίδευση της Τανζανίας

St. Constantine's International School Επεξεργασία

3°22′36.42″S 36°38′57.96″E / 3.3767833°S 36.6494333°E / -3.3767833; 36.6494333

St. Constantine's International School (SCIS)
 
Η προτομή του ευεργέτη Χρ. Γαλάνου, στο προαύλιο του St. Constantine's International School.
Πόλη Αρούσα
Χώρα   Τανζανία
Ιδιοκτησία Ελληνικό Ίδρυμα Τανζανίας (Hellenic Foundation of Tanzania)
Είδος σχολείου ΜΚΟ, Οικοτροφείο, Ημερήσιο σχολείο
Έτος ίδρυσης 1949
Έτος αρχικής λειτουργίας 1952
Έτος σημερινής λειτουργίας 1980
Τάξεις Βρεφικός Σταθμός,Νηπιαγωγείο,Δημοτικό (7 τάξεων),Γυμνάσιο-Λύκειο (6 τάξεων)
Στοιχεία επικοινωνίας
Ταχυδρομική διεύθυνση: P.O. Box 221, Arusha, Tanzania
Τηλέφωνο: +255 27 250 3696
Email: enquiries@scis.sc.tz

Το St. Constantine's International School (SCIS) είναι ένα ΜΚΟ, Ημερήσιο σχολείο, Οικοτροφείο, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το οποίο ανήκει εξ' ολοκλήρου στο Ελληνικό Ίδρυμα Τανζανίας (Hellenic Foundation of Tanzania) και βρίσκεται στα περίχωρα της πόλεως Αρούσα, στην Τανζανία.

Το St. Constantine's International School (SCIS) είναι η συνέχεια του αρχικού Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) (Σχολείον Ελληνικών Κοινοτήτων Ανατολικής Αφρικής) και δημιουργήθηκε το 1980, όταν το Ελληνικό πρόγραμμα σπουδών είχε μειωθεί εξαιτίας της έλλειψης Ελληνοπαίδων, με αποτέλεσμα το σχολείο να μετονομαστεί από St. Constantine's East African Hellenic School (EAHS) σε St. Constantine's International School (SCIS).[1]

Τοποθεσία Επεξεργασία

 
Άποψη του Όρους Μέρου, από την πόλη Αρούσα, στην Τανζανία.

Το σχολείο ευτύχισε να βρίσκεται εντός ενός ειδυλλιακού τοπίου, στους πρόποδες του Όρους Μέρου,[2] δυτικά της πόλης Αρούσα και πριν από το αεροδρόμιο της Αρούσα. Συνορεύει με το άνω των 1000 έικρς γνωστό καφεδόκτημα "Burka".

Εντός του οικοπέδου του σχολείου, υπάρχουν πλήθος από μαϊμούδες (του είδους Chlorocebus pygerythrus), γαλάγοι, δυόκεροι και τριόκεροι χαμαιλέοντες (του είδους Trioceros jacksonii) και άνω των 100 ειδών διαφορετικών πτηνών. Υπάρχουν δε περί τα 800 και πλέον δέντρα και που στην πλειοψηφία τους είναι σπαθοδέες και τζακαράντες.[3] Τέλος, σχεδόν όλα τα σημεία του οικοπέδου, έχουν ορατότητα με το Όρος Μέρου (ύψους 4.562,13 μ), το πέμπτο υψηλότερο όρος της Αφρικής. Θεωρείται δε, ως ένα από τα ωραιότερα αν όχι το ωραιότερο σχολείο σε ολόκληρη τη σημερινή Τανζανία.[4]

Ιστορικό Επεξεργασία

  • Το σχολείο ιδρύθηκε από τον Έλληνα Μακεδόνα Χρήστο Γαλανό στις 25 Μαρτίου 1949[5] και λειτούργησε το 1952 στην Αρούσα της τότε Τανγκανίκα.[6] Αρχικά ως Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) (Σχολείον Ελληνικών Κοινοτήτων Ανατολικής Αφρικής), εν συνεχεία μετονομάστηκε σε St. Constantine's Hellenic School (SCHS) ενώ αργότερα έγινε γνωστό ως St. Constantine's East African Hellenic School ή απλά East African Hellenic School (EAHS).[Σημ. 1][Σημ. 2][Παρ. Σημ. 1]
  • Το 1980, το Ελληνικό πρόγραμμα σπουδών είχε μειωθεί εξαιτίας της έλλειψης ζήτησης, με αποτέλεσμα το σχολείο να μετονομαστεί από St. Constantine's Hellenic School (SCHS)[Σημ. 3][Υποσημ. 1][Παρ. Υποσημ. 1][Παρ. Υποσημ. 2] σε St. Constantine's International School (SCIS).[1]
  • Το 1998, υιοθέτησε το Cambridge International Examinations (CIE). πρόγραμμα σπουδών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ (Cambridge).[7]
  • Τον Απρίλιο του 2014, ήταν το πρώτο σχολείο στην Τανζανία, το οποίο εντάχθηκε στο Round Square (κυριολ. στρογγυλό τετράγωνο).[Σημ. 4][2]
  • Σήμερα, το σχολείο έχει φθάσει να είναι ένα πολυτισμικό-διεθνές, 13-ετούς φοίτησης μεικτό σχολείο, με 600 περίπου μαθητές και είναι το μεγαλύτερο του είδους του στη Βόρεια Τανζανία.[1]

Σημερινή κατάσταση Επεξεργασία

Στις εγκαταστάσεις - εξοπλισμό του περιλαμβάνονται: 56 εκπαιδευτικές αίθουσες διδασκαλίας, συμπεριλαμβανομένων πέντε επιστημονικών εργαστηρίων, γυμναστήριο πολλαπλών χρήσεων, αίθουσα συνεδριάσεων, τραπεζαρία χωρητικότητας 600 μαθητών, άλλη μια τραπεζαρία για 100 μαθητές, κοινόχρηστη αίθουσα με τηλεόραση με οθόνη πλάσματος, τραπέζι μπιλιάρδου και δύο εργαστήρια ηλεκτρονικών υπολογιστών.[3]

Σήμερα, το St. Constantine's International School (SCIS) διαθέτει βρεφικό σταθμό - νηπιαγωγείο, για παιδιά από 3 ετών και άνω, δημοτικό και γυμνάσιο - λύκειο για παιδιά από 6 έως 18 ετών.[3]

Με την εγγραφή τους οι μαθητές στο σχολείο, εντάσσονται σε έναν από τους τέσσερις οίκους (Αθήνα, Δελφοί, Ολυμπία και Σπάρτη), ο οποίος διοικείται από έναν έφηβο (τον αρχηγό του οίκου) και από μια επιτροπή εκπαιδευτικών.[8] Στα γλωσσικά του μαθήματα, διδάσκονται η Αγγλική φιλολογία[Σημ. 5][Παρ. Σημ. 2] καθώς και οι γλώσσες: των Αγγλικών, Γαλλικών και Σουαχίλι.[9][Σημ. 6]

Το σχολείο περηφανεύεται επίσης, ότι διαθέτει τα καλύτερα συντηρημένα καθώς και τα ωραιότερα γήπεδα, όπως ποδοσφαίρου, γκολφ, ράγκμπι, καλαθοσφαίρισης, πετοσφαίρισης, αντισφαίρισης, πισίνα 25 μέτρων,[1] εκπαιδευτική πισίνα 10 μέτρων καθώς και εσωτερικό γήπεδο αντιπτέρισης.[2][10]

Το 2012, έχοντας πλέον συμπληρώσει 60 έτη συνεχούς λειτουργίας, είναι σήμερα το δεύτερο παλαιότερο ιδιωτικό σχολείο στην Τανζανία και το μεγαλύτερο διεθνές σχολείο στο βόρειο τμήμα της χώρας, συνεχίζοντας δε την ανάπτυξη και την επέκτασή του.[2][11]

Σήμερα, έχει 650 μαθητές και μαθήτριες από 30 διαφορετικές χώρες, εκ των οποίων οι 90 είναι εσώκλειστοι.[11]

Γνωμικό Επεξεργασία

 
Το σήμα του St. Constantine's International School.

Το γνωμικό του Κλεοβούλου “Μέτρον ἄριστον” όμως με την προσθήκη της λέξης “Παν” στην αρχή του, ήτοι “Παν μέτρον ἄριστον”, ήταν το γνωμικό του Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA). Στη συνέχεια, μετά την μετονομασία του σχολείου σε St. Constantine's International School (SCIS), το ίδιο γνωμικό μετατράπηκε με λατινικούς χαρακτήρες σε "Pan métron áriston" (Το μέτρο είναι ό,τι το καλύτερο).

Η απεικόνιση στο μέσον του σήματος, παραπέμπει στον κύλικα του Εξηκία, ο οποίος αναπαριστά το μύθο της απαγωγής του Διονύσου από Τυρρηνούς πειρατές (π. 530 π.Χ.).

Ετήσιοι αθλητικοί αγώνες Επεξεργασία

Σήμερα, το St. Constantine's International School (SCIS) το οποίο ανήκει στο Northern Tanzania Athletics Association (NTAA), λαμβάνει μέρος σε αγώνες οι οποίοι περιλαμβάνουν: δικτυόσφαιρα (netball), ράγκμπι, καλαθοσφαίριση, χόκεϋ (επί χόρτου), ποδόσφαιρο, κρίκετ, αντισφαίριση, αντιπτέριση, κολύμβηση κ.ά.[12]

Υγιεινή και Ασφάλεια Επεξεργασία

 
Ο δρόμος προς το Νοσοκομείο.

Στο σχολείο, υπάρχει επί 24-ώρου βάσης ειδικευμένη νοσοκόμα, η οποία εξετάζει όλες τις περιπτώσεις. Υπάρχει επίσης, και κλινικός γιατρός ο οποίος επισκέπτεται το σχολείο 3 φορές εβδομαδιαίως καθώς και συμβεβλημένο νοσοκομείο στην Αρούσα.[13]

Υπάρχουν και δυο ναυαγοσώστες για τις πισίνες. Για προληπτικούς λόγους, η είσοδος προς τις πισίνες κλειδώνει και δεν επιτρέπεται στους μαθητές να κολυμπούν χωρίς την παρουσία ναυαγοσώστη.[14]

Ιδιοκτησιακό - Νομικό καθεστώς Επεξεργασία

Το σχολείο ανήκει στο Ελληνικό Ίδρυμα Τανζανίας (Hellenic Foundation of Tanzania),[2] έναν Μη Κυβερνητικό Οργανισμό (ΜΚΟ) και το Διοικητικό του Συμβούλιο είναι τετραμελές.[15][Σημ. 7]

Εκδόσεις Επεξεργασία

Το St. Constantine's International School, εκδίδει μηνιαίο τεύχος με τίτλο "SCIS Chronicle".[16]

Δίδακτρα Επεξεργασία

Πλήρης φάκελος (υπό μορφήν PDF) υπάρχει στο σύνδεσμο [41][νεκρός σύνδεσμος]

Περί του ακρωνύμου Επεξεργασία

Το ακρωνύμιο SCIS χρησιμοποιείται επίσης και από το en:Shanghai Community International School.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εικόνες Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Οι ονομασίες αυτές, αποδεικνύονται από τα ενδεικτικά.
  2. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Χρ. Γαλανός μόνο μεταξύ των ετών 1954 και 1956, δώρησε στην Ελληνική Κοινότητα 81.314 σελίνια, για το Σχολείον Ελληνικών Κοινοτήτων Ανατολικής Αφρικής.
  3. Η μετονομασία του σχολείου από Hellenic Communities School of East Africa (HCSEA) σε St. Constantine's Hellenic School (SCHS), ήταν επιβεβλημένη όπως περιγράφεται παρακάτω. Μετά την ανεξαρτησία της Τανγκανίκα (στις 9 Δεκεμβρίου 1961), η τότε Κυβέρνηση του Τζούλιους Κ.Νυερέρε ξεκίνησε ένα πρόγραμμα κρατικοποιήσεων ξένων περιουσιών. Η Ελληνική Κοινότητα, φοβούμενη ότι το σχολείο θα συμπεριληφθεί σε αυτό το πρόγραμμα των κρατικοποιήσεων, μετονόμασε το σχολείο σε St. Constantine's Hellenic School (SCHS), ελπίζοντας έτσι, ότι η θρησκευτικού χαρακτήρα ονομασία, θα απέτρεπε την όποια κίνηση κρατικοποίησής του.
  4. Το Round Square είναι μια ένωση περίπου 180 σχολείων σε 50 χώρες σε όλο τον κόσμο, που διοργανώνει φοιτητικά συνέδρια και ανταλλαγές μεταξύ των σχολών μελών.
  5. Εντός της Αγγλικής φιλολογίας, εντάσσονται και τα μαθήματα Δράματος.
  6. Μετά την ανεξαρτησία της, η διδασκαλία των Σουαχίλι έγινε υποχρεωτική σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τανζανίας.
  7. Πρόεδρος του Συμβουλίου είναι ο David Marshall B.A., M.A. (Cantab) και μέλη του οι: Dimitri Mantheakis, Greg Emmanuel και Neal Gwynne (ex officio).
Παραπομπές σημειώσεων
  1. Ελένη Γκίνου (2007). «Η ανατομία των ευεργεσιών για το διάστημα 1951-1956». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 138–141. ISBN 978-960-930419-1. 
  2. Drama, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Η Ελληνική Κοινότητα επαληθεύτηκε όταν το 1972, κρατικοποιήθηκε το Arusha School και την Τρίτη 23 Οκτωβρίου 1973, εθνικοποιήθηκαν 50 καφεδοκτήματα στις νοτιοανατολικές πλαγιές του Κιλιμαντζάρο στο Μόσι.
Παραπομπές υποσημειώσεων
  1. Arusha School, 22 Ιουλίου 2018
  2. Αλέξανδρος Ορφανός (Οκτώβριος 1973). Η Μοίρα των Ελλήνων της Τανζανίας, σελ. 15-16. 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Secondary School, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Head St. Constantine's International School (Tanzania), ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018
  3. 3,0 3,1 3,2 Main Campus – Burka, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  4. About St Constantine's International School, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  5. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Αρούσα». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 186–188, 193–194, 197. 
  6. Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής, Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2016, The Patriarch at the Centre of Africa, 22 Ιουλίου 2018.
  7. Brief History, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  8. Pastoral Care, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  9. Departments – Languages, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  10. Facilities, ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  11. 11,0 11,1 About us, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  12. Sport, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018
  13. Medical Care, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  14. Lifeguards, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  15. Governance, ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018[νεκρός σύνδεσμος]
  16. SCIS. «SCIS Chronicle». SCIS. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2018. 

Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

  • Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". 
  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • [42], ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018

Κατηγορία:Τανζανία Κατηγορία:Σχολεία στο εξωτερικό Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό Κατηγορία:Εκπαίδευση της Τανζανίας


Στην Κένυα Επεξεργασία

Νοσοκομείο του Ναϊρόμπι Επεξεργασία

Δωρεές του Χρήστου Γαλανού
Γενικές πληροφορίες
Λειτουργία9 Απριλίου 1954
ΙδιοκτήτηςΙδιωτικό

Το Νοσοκομείο του Ναϊρόμπι (αγγλικά: Nairobi Hospital, σουαχίλι: Hospitali ya Nairobi), είναι ιδιωτικό Νοσοκομείο στη Ναϊρόμπι,[Σημ. 1] Κένυα.

Τοποθεσία Επεξεργασία

Βρίσκεται στην Argwings Kodhek Road, στη συνοικία Upper Hill, στην πρωτεύουσα της Κένυα, Ναϊρόμπι.[1] Το νοσοκομείο βρίσκεται περίπου 4,5 kilometres (3 mi) δυτικά του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου Κενυάττα (Kenyatta International Conference Centre).[2]

Οι συντεταγμένες του νοσοκομείου είναι 01°17'44.0" S, 36°48'18.0" E (Γεωγραφικό πλάτος: -1.296115; Γεωγραφικό μήκος: 36.804718).[3]

Ευεργέτες Επεξεργασία

 
Ο Κυβερνήτης της Κένυα Sir Philip Euen Mitchell, παρασημοφορεί (εκ μέρους της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄) τον Χρ. Γαλανό (π. προ της 21 Ιουν.1952).

Ο Έλληνας Μακεδόνας Χρήστος Γαλανός δώρισε το αμύθητο για την εποχή εκείνη ποσό των 50.000 λιρών Αγγλίας.[4][Σημ. 2][Παρ. Σημ. 1] Επρόκειτο για την μεγαλύτερη μεμονωμένη δωρεά που έγινε ποτέ στο Νοσοκομείο.[5][6][Υποσημ. 1][Παρ. Υποσημ. 1]

Προς τιμήν του το Νοσοκομείο Ναϊρόμπι, έχει αφιερώσει μια του πτέρυγα στον Γαλάνο.[7] Το όνομά του είναι χαραγμένο σε μια μεγάλη μπρούτζινη πλακέτα: The Galanos Wing - 1960, έτσι ονομάζεται επίσης και η κλινική.[7]

Το παρασκήνιο κατά την ευεργεσία Επεξεργασία

Όταν η αντιπροσωπεία του τότε Ευρωπαϊκού Νοσοκομείου Ναϊρόμπι επισκέφθηκε το γραφείο του Χρ. Γαλάνου και ο δικηγόρος του Fredirick Miller, του ανέπτυξε τον λόγο της επίσκεψης της, ο Χρ. Γαλάνος έσπρωξε το βιβλιάριο των επιταγών του προς τον γραμματέα του ταμείου και του είπε: "Γράψε 50.000". Ο γραμματέας έγραψε σε μια επιταγή το ποσό των 50.000 Σελινιών Ανατολικής Αφρικής (το οποίο εκείνη την εποχή, ήταν και το επίσημο νόμισμα της χώρας) και την επέστρεψε στον Χρ. Γαλανό, προκειμένου να υπογραφεί. Ο Χρ. Γαλάνος κοίταξε την επιταγή και την ξανά έσπρωξε πίσω (προς τον γραμματέα του ταμείου), λέγοντάς του με ένα χαμόγελο: «Εννοούσα 50.000 λίρες Αγγλίας».[8][Σημ. 3] Αυτή η ιστορία είναι ενδεικτική της προσωπικότητας του Χρ. Γαλανού. Οι Έλληνες της Τανζανίας συμπληρώνουν ότι το ποσό των 50.000 λιρών Αγγλίας, δηλαδή ένα εκατομμύριο Δολάρια ΗΠΑ εκείνη την εποχή, ήταν ποσό αστρονομικό και προσθέτουν ότι η Επιτροπή δεν μπορούσε να το πιστέψει και έσκισε την επιταγή.[9][Σημ. 4]

Επισκόπηση Επεξεργασία

Το ίδρυμα εγκαινιάστηκε επίσημα στις 9 Απριλίου 1954, αποκλειστικά ως «Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο Ναϊρόμπι», στην Κένυα, η οποία τότε ήταν αποικία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στις 19 Οκτωβρίου 1961 άρχισε να εξυπηρετεί μη Ευρωπαίους και η ονομασία του αλλάχτηκε σε «Το Νοσοκομείο Ναϊρόμπι».[10]

Επέκταση Επεξεργασία

Τον Αύγουστο του 2016 τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Κένυα ανέφεραν ότι το νοσοκομείο σχεδίαζε να επεκτείνει τη φυσική του υποδομή, το επίπεδο στελέχωσης και την χωρητικότητα των κλινών του. Η προγραμματισμένη επέκταση, προϋπολογίστηκε στα 5,7 δισ. KSh (περίπου 57,2 εκατ. Δολάρια ΗΠΑ), περιλαμβάνοντας τα εξής:[11]

  1. Αύξηση της χωρητικότητας των κλινών από τις 355 στις 750 κλίνες
  2. Δημιουργία ενός ουρανοξύστη 14 ορόφων στο νοσοκομείο, για τη στέγαση εσωτερικών νοσηλευομένων και εξωτερικών ιατρείων, διαγνωστικού κέντρου, αιθουσών χειρουργείων, μονάδας εντατικής θεραπείας, ειδικού τμήματος νεφρών και εξειδικευμένης μονάδας χειρουργικών επεμβάσεων νεφρού και ουροδόχου κύστης.
  3. Κατασκευή εξαόροφου χώρου στάθμευσης, 1.021 θέσεων στάθμευσης
  4. Εγκατάσταση μονάδας καθαρισμού νερού, ικανή να επεξεργάζεται 45 cubic metres (1,589 cu ft) ανά ώρα
  5. Κατασκευή εννεαόροφου κτιρίου γραφείων με εξειδικευμένες ιατρικές υπηρεσίες
  6. Ανέγερση οκταόροφου χώρου συγκέντρωσης ιατρών
  7. Κατασκευή κέντρου αριστείας 14 ορόφων
  8. Κατασκευή οκταόροφου κτιρίου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

Στοιχεία επικοινωνίας Επεξεργασία

  • Τηλέφωνα: 0703 082 000 - 0730 666000
  • Τηλέφωνο (γραμμή έκτακτης ανάγκης): +254 702 200 200
  • email: hosp@nbihosp.org
  • Διαδικτυακός σύνδεσμος: Thenairobihosp.org
  • Ταχυδρ. διεύθυνση:
The Nairobi Hospital,
Argwings Kodhek Road,
Nairobi,
Kenya

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Η ονομασία Ναϊρόμπι, φαίνεται να έχει δύο γένη. Οι μεν Έλληνες εξ Ελλάδος την έχουν ουδετέρου γένους-προφανώς λόγω της ορθογραφίας, ενώ οι Έλληνες εξ Αφρικής, την έχουν γένους θηλυκού-προφανώς λόγω της «θηλυκής» ηχητικής κατάληξης.
  2. Ένεκα αυτής της δωρεάς, η τότε Πριγκίπισσα και μετέπειτα Βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ Β΄, τον εδέχθη (στις 6 Φεβρουαρίου 1952 και ενώ βρίσκονταν στην Κένυα), σε ιδιαιτέρα ακρόαση προκειμένου να τον ευχαριστήσει κατ' ιδίαν.
  3. Οι 50.000 λίρες Αγγλίας ισούνται με 1.000.000 Σελίνια Ανατολικής Αφρικής, δηλαδή 4.000.000 δρχ., δηλαδή σημερινά 11.739 € και με όλους τους πληθωρισμούς από το 1952 έως σήμερα, ή τα 1.000.000 σελίνια ισούνται με 1.000.000 δολάρια ΗΠΑ και αυτά περίπου 870.000 €
  4. Η καταστροφή της επιταγής, είναι πολύ πιθανό να μην συνέβη ποτέ και να είναι απλά ένα ευφυολόγημα των Ελλήνων της Τανζανίας.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Έλληνες εις Κένυαν». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελ. 279. 

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Ο Χρήστος Γαλανός παρασημοφορήθηκε περίπου προ της 21 Ιουν.1952, κατ' εντολήν της μετέπειτα Βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ Β΄, με το παράσημο Order of the British Empire, για το αμύθητο χρηματικό ποσό που χάρισε, προκειμένου να ιδρυθεί το μεγάλο Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο στη Ναϊρόμπι. Το παράσημο του επιδόθηκε από τον Κυβερνήτη της Κένυα Sir Philip Euen Mitchell.
Παραπομπές υποσημειώσεων

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. TNH (1 Αυγούστου 2016). «The Nairobi Hospital: About Us». Nairobi: The Nairobi Hospital (TNH). Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2016. 
  2. Globefeed.com (1 Αυγούστου 2016). «Distance between Kenyatta International Conference Centre, Harambee Avenue, Nairobi, Kenya and The Nairobi Hospital, Argwings Kodhek Road, Nairobi, Kenya». Globefeed.com. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2016. 
  3. Google (1 Αυγούστου 2016). «Location of The Nairobi Hospital, Nairobi, Kenya» (Χάρτης). Google Maps. Google. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2016. 
  4. Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Έλληνες εις Κένυαν». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελ. 279. 
  5. Απόκομμα Αγγλικής εφημερίδας, αγνώστων λοιπών στοιχείων (πιθανόν περί το 1976-1977), με τίτλο: Story of the legacy that gave us Galanos House, (Hospital gift), ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018
  6. Ελένη Γκίνου (2007). «Βλάστη 1880». Τιμητικές διακρίσεις. Αθήνα. σελίδες 173–177. ISBN 978-960-930419-1. 
  7. 7,0 7,1 Ελένη Γκίνου (2007). «Ναϊρόμπι». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 122–130. ISBN 978-960-930419-1. 
  8. Απόκομμα Αγγλικής εφημερίδας, αγνώστων λοιπών στοιχείων (πιθανόν περί το 1976-1977), με τίτλο: Story of the legacy that gave us Galanos House, (Hospital gift), ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018
  9. Ελένη Γκίνου (2007). «Ευποιία». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 122–130. ISBN 978-960-930419-1. 
  10. TNH (1 Αυγούστου 2016). «The Nairobi Hospital History». Nairobi: The Nairobi Hospital (TNH). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2016. 
  11. Njoroge, Kiarie (1 Αυγούστου 2016). «Nairobi Hospital launches Sh5.7 billion expansion plan». Business Daily Africa. Nairobi. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2016. 

Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

  • Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". 
  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

01°17′46″S 36°48′17″E / 1.29611°S 36.80472°E / -1.29611; 36.80472

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα The Nairobi Hospital (έκδοση 824003114) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).


Κατηγορία:Ναϊρόμπι Κατηγορία:Κτίρια και κατασκευές στην Κένυα Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό

Στην Αγγλία Επεξεργασία

Galanos House (Southam, UK) Επεξεργασία

52°14′46″N 01°23′22″W / 52.24611°N 1.38944°W / 52.24611; -1.38944

Galanos House
(Οίκος Γαλάνου)
 
To Galanos House, στο Southam της Αγγλίας, από την Βασιλική Βρετανική Λεγεώνα.
Ίδρυση2 Μαΐου 1967
ΙδρυτήςΒασιλική Βρετανική Λεγεώνα (Royal British Legion)
Περιοχή δράσηςBanbury Road, Southam, Warwickshire CV47 2BL
ΠεδίαΠρόνοιας
ΙδιοκτήτηςRoyal British Legion
Ιστότοποςhttps://www.britishlegion.org.uk

Το Galanos House (προφέρεται Γκαλάνος Χάουζ, ελλην. Οίκος Γαλάνου) στο Southam της Αγγλίας, είναι κληροδότημα από τον Έλληνα Μακεδόνα Χρ. Γαλάνο, ο οποίος είχε δημιουργήσει τεράστια περιουσία στην τότε Τανγκανίκα (σημερινή Τανζανία).

Με το κληροδότημά του (στις 15 Ιουνίου 1953)[1] και την διαθήκη του (στις 29 Μαΐου 1956),[2] ο Χρήστος Γαλάνος χώριζε την τεράστια περιουσία του[Σημ. 1][Υποσημ. 1] σε τρία ίσα μέρη[3] και όριζε ως θεματοφύλακες του κληροδότηματός του τους: William Bain, William Peter Holder, Jorgen Larsen και Ανδρέα Σταυρόπουλο.[4] Το ⅓ αυτής της περιουσίας, κληροδοτήθηκε στη Βασιλική Βρετανική Λεγεώνα (Royal British Legion).[4]

Τοποθεσία Επεξεργασία

 
Απόσπασμα (σχετ. με τον "Οίκο Γαλάνου") από το 15 Ιουνίου 1953 κληροδότημα, του Χρήστου Γαλάνου.

Το οικόπεδο βρέθηκε από τον Γραμματέα της κομητείας του Warwickshire, πλησίον του χωριού Long Itchington, στη άκρη της μικρής πόλης Southam, στην κεντρική Αγγλία, σε έκταση 3 στρεμμάτων, πλησίον των ιστορικών πόλεων Warwichshire, Stratford, Rugby κοντά σε μια κατάφυτη από δέντρα λιμνούλα, πνιγμένη στο πράσινο.[5][6] Μόλις την είδε ο Αντισυνταγματάρχης Grimshaw από τη Βασιλική Βρετανική Λεγεώνα, την ενέκρινε. Το 1964 αγοράστηκε το οικόπεδο και ξεκίνησαν άμεσα οι εργασίες κατασκευής του Galanos House.[5][7]

Ιδιοκτησιακό καθεστώς Επεξεργασία

Το Galanos House, είναι περιουσία της Βασιλικής Βρετανικής Λεγεώνας (Royal British Legion) και διευθύνεται από την Jo-Anne Wilson.[8]

Ιστορικό Επεξεργασία

Το παλαιό ή πρώτο Galanos House (1967-2002) Επεξεργασία

Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Douglas J.Oliver και ο θεμέλιος λίθος τέθηκε τον Απρίλιο 1966 από τον Αντιστράτηγο Sir Oliver Leese, πρόεδρο της Βασιλικής Βρετανικής Λεγεώνας. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν από την Δούκισσα του Gloucester.[Σημ. 2] στις 2 Μαΐου 1967.[7] Ο παλαιός οίκος εξυπηρετούσε 66 οικότροφους από την γύρω περιοχή, δυσκινητικούς, ανάπηρους, κατάκοιτους, σε έναν όροφο για ευκολία στην ευκινησία των αναπηρικών καθισμάτων.[5][7] Οι περισσότεροι εξ αυτών, δεν είχαν δική τους οικία και δεν είχαν τη δυνατότητα να αυτοεξυπηρετηθούν.[7]

Το Galanos House είναι το πέμπτο κατά σειρά ίδρυμα αυτής της κατηγορίας το οποίο κατασκευάστηκε από την Βασιλική Βρετανική Λεγεώνα (Royal British Legion). Και το πρώτο το οποίο κτίστηκε γι'αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Εν αντιθέσει με τα προηγούμενα και τα οποία ήσαν ήδη κτισμένα και εν συνεχεία μετατράπηκαν σε οίκους ευγηρίας.[5]

Το πρώτο Galanos House λειτούργησε επί 35 έτη με μόνιμο προσωπικό, σε ένα χώρο με 6 κύρια κτίσματα για τους ενοίκους, χώρους αναψυχής (αίθουσα τηλεόρασης παιχνιδιών, βιβλιοθήκη, δύο δωμάτια επισκεπτών) καθώς και κτήριο για τη διοίκηση και οικήματα για τις αδελφές και τη διεύθυνση.[7]

Αν και το Galanos House στερείται κάποια από την μεγαλοπρέπεια των άλλων οίκων όπως λ.χ. αυτήν του Crosfield House με την πλούσια επένδυση από ξύλο βελανιδιάς, δεν αποτελεί έκπληξη ότι αποδείχθηκε πολύ πιο οικονομικό στην λειτουργία του.[5]

Το νέο ή σημερινό Galanos House (από το 2003) Επεξεργασία

Το σημερινό Galanos House, κτίστηκε το 2002 σε νέο χώρο, πολύ πιο σύγχρονο και το οποίο αντικατέστησε το παλαιό. Το νέο Galanos House εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο 2003 από τον Δούκα του Gloucester.[6][Σημ. 3] Διαθέτει 60 μεγάλα μονόκλινα δωμάτια με πολλές ευκολίες και, εκτός από τους συνηθισμένους απαραίτητους κοινόχρηστους χώρους, όπως βιβλιοθήκη, αίθουσα υπολογιστών, café, περιλαμβάνει πανέμορφα αίθρια και υπαίθριους κήπους.[6]

Δυναμικότητα Επεξεργασία

Τον Ιούνιο 2011 λειτούργησε στον Galanos House το Poppy Lodge (ελληνιστή "Οίκημα Παπαρούνα"), για τους πάσχοντες με άνοια.[9] Σε αυτό υπάρχουν συνολικά 30 δωμάτια / με ντους.[9]

Το Οίκημα χωρίζεται σε τρεις πτέρυγες των 10 δωματίων εκάστη, και οι οποίες καταλήγουν σε μια κεντρική περιοχή.[9]

Έκαστη πτέρυγα έχει το δικό της σαλόνι, τραπεζαρία και μπάνιο. Η κεντρική περιοχή έχει café, κομμωτήριο και χώρο δραστηριοτήτων.[9] Η ζωή στο Οίκημα είναι πολυάσχολη, με την ενασχόληση και τη δραστηριότητα να είναι στο επίκεντρο.[9]

Συνολικά, το Galanos House έχει δυναμικότητα 91 δωματίων.[10]

Το νέο Galanos House, με τη φροντίδα και τις ευκολίες που παρέχει, αποτελεί το ιδανικό οίκημα για τους απόστρατους άνδρες, γυναίκες καθώς και για τους οικείους τους.[6] Τη φροντίδα των οικότροφων την παρέχουν ειδικό προσωπικό και εξειδικευμένες νοσοκόμες.[6] Έκαστος οικότροφος, ανάλογα με τις ανάγκες του, έχει την προσωπική του νοσοκόμα και πλήρη εξυπηρέτηση.[6] Υπάρχει προσωπικό ικανότατο, το οποίο ασχολείται με τη διοίκηση, την καθαριότητα και το φαγητό.[6]

Η κοινωνική ζωή των οικότροφων είναι εξίσου σημαντική.[6] Καθημερινά γίνονται ποικίλες δραστηριότητες καθώς και έξοδοι με το μικρό λεωφορείο για ψώνια, επισκέψεις στις ιστορικές κοντινές πόλεις ή για αναψυχή σε θέατρα, συναυλίες και διάφορες εκθέσεις.[6]

Παροχές και Υπηρεσίες Επεξεργασία

 
Η προτομή του Χρήστου Γαλανού στο προαύλιο του St. Constantine's International School (SCIS), Αρούσα, Τανζανία.

Το Galanos House προσφέρει 24-ωρη νοσηλεία για τους πρώην στρατεύσιμους (άνδρες και γυναίκες) αλλά και τους συγγενείς αυτών άνω των 65 ετών, οι οποίοι υποφέρουν από γήρας, άνοια, φυσική αναπηρία, έχει δε και ειδικής κατηγορίας φροντίδα για τους πάσχοντες από τη νόσο Αλτσχάιμερ.[8][10]

Διαθέτει: • Παρηγορητική Φροντίδα • Φροντίδα Ημέρας • Φυσιοθεραπεία • Ανεξάρτητη Μονάδα Φροντίδας Άνοιας • Ιδιωτικό Γενικό Παθολόγο (εάν απαιτείται) • Ιδιόκτητο Έπιπλο (εάν απαιτείται) • Κατοικίδια (κατόπιν συνεννόησης) • Μίνι λεωφορείο ή άλλο μεταφορικό • Άμεση επίπεδη πρόσβαση • Ανελκυστήρα • Καθορισμένο πάρκινγκ για άτομα με ειδικές ανάγκες • Βρόχο ακρόασης (για τα άτομα με προβλήματα ακοής) • Πρόσβαση για αναπηρική καρέκλα • Κήπους για τους κατοίκους • Μπαρ / Καφέ στο κτίριο • Κουζινάκι κατοίκου • Τηλέφωνο στο δωμάτιο / Κινητό • Τηλεόραση στο δωμάτιο • Πρόσβαση κατοίκου στο Διαδίκτυο.[8][10]

Υπάρχει μεγάλη ελαστικότητα αναφορικά με τα προσφερόμενα γεύματα. Οι κάτοικοι δύνανται κατόπιν συνεννόησης να έχουν το κατοικίδιό τους. Καθημερινά δημιουργούνται δρώμενα, ανάπτυξη προσφιλών ασχολιών (χόμπι) - κηπουρική.[9] Οι κάτοικοι δύνανται να προσωποποιήσουν τον χώρο τους με μικρό-έπιπλα της αρεσκείας τους, κάδρα κτλ.[9]

Δίδεται η δυνατότητα διανυκτέρευσης στον επισκέπτη.[9]

Πρόκειται για οίκο ο οποίος συνεχώς διακρίνεται. Το 2015, βραβεύτηκε ως ο καλύτερος οίκος ευγηρίας της χρονιάς.[10]

Το 2017, στην εκδήλωση εορτασμού των 50 ετών από τον θάνατο του Χρ. Γαλανού, επεδίωξαν να σχηματίσουν την μεγαλύτερη ανθρώπινη παπαρούνα (συνολικά, συμμετείχαν 2609 άτομα, ηλικίας από 24 μηνών έως 100 ετών).[3][11]

Διάρκεια νοσηλείας Επεξεργασία

  • Μακράς διαρκείας
  • Βραχείας διαρκείας και αναστολής
  • Ημερήσιας φροντίδας
  • Δοκιμαστικών επισκέψεων.[9]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Και η οποία το 1953 ανήρχετο σε 800.000 Λίρες Αγγλίας.[Παρ. Σημ. 1]
  2. Εκείνη την περίοδο, Δούκισσα του Gloucester ήταν η Πριγκίπισσα Αλίκη (Princess Alice, Duchess of Gloucester - 25 Δεκεμβρίου 1901 – 29 Οκτωβρίου 2004).
  3. Την ημέρα των εγκαινίων έγιναν και τα αποκαλυπτήρια μνημείου αφιερωμένου στη Βασιλομήτορα (Elizabeth Angela Marguerite Bowes-Lyon (4 Αυγούστου 1900 – 30 Μαρτίου 2002)), η οποία επί 78 έτη, προσέφερε τις υπηρεσίες της στη Βρετανική Λεγεώνα ως πρόεδρος του τμήματος γυναικών. Η εφημερίδα Observer ("Duke opens multi-million pound care home", Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2003, 10) γράφει: Ο Σύλλογος γυναικών της Βασιλικής Βρετανικής Λεγεώνας θεώρησε ότι ο "Οίκος Γαλάνου" και η περιοχή όπου βρίσκεται θα μπορούσε να είναι ο ιδανικότερος τόπος για το μνημείο προς τιμήν Της.[Παρ. Σημ. 2]
Παραπομπές σημειώσεων
  1. [Memorandum, from Vizards, Ref No. 40/BLL/13, dated 7 August 1992, Galanos House, Long Itchington, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018]
  2. Ελένη Γκίνου (2007). «Ο σημερινός "Οίκος Γαλάνου" (από το 2003)». Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. σελίδες 229–233. ISBN 978-960-930419-1. 

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Με την ισοτιμία της Αγγλικής λίρας να είναι στα 20 σελίνια για κάθε λίρα Αγγλίας και το κάθε σελίνι να είναι εκείνη την εποχή (το 1953), τέσσερις περίπου δραχμές. Η περιουσία του των 800.000 αγγλικών λιρών, ήταν 16.000.000 σελίνια, ήτοι 64.000.000 δραχμές. Και αν υπολογίσουμε ότι την εποχή εκείνη 1 Σελίνι Ανατολικής Αφρικής ισούνται με 1 Δολάριο ΗΠΑ, ήτοι περίπου 16.000.000 $. Ποσό αστρονομικό-ιλιγγιώδες για τα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Παραπομπές υποσημειώσεων


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Open Charities, THE CHRISTOS GALANOS GIFT FOR THE BRITISH LEGION, 21 Ιουλίου 2018
  2. [Memorandum, from Vizards, Ref No. 40/BLL/13, dated 7 August 1992, Galanos House, Long Itchington, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018]
  3. 3,0 3,1 {{Galanos House Celebrates 50 years, Page 7, 21 Ιουλίου 2018}}
  4. 4,0 4,1 [Απόσπασμα από το από 15 Ιουνίου 1953 κληροδότημα του Χρήστου Γαλάνου, ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018]
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 {{[30], Keeping Faith, του Brian Harding, Galanos House is built, pages 276-277, ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2018}}
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Ελένη Γκίνου, κεφ. «Ο νέος ή σημερινός "Οίκος Γαλάνου"» σελ. 229-233
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Ελένη Γκίνου, κεφ. «Ο παλαιός ή πρώτος "Οίκος Γαλάνου"» σελ. 228-229
  8. 8,0 8,1 8,2 {{[31], Galanos House, ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2018}}
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 9,8 {{[32], Accomodation Report, Galanos House, ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2018}}
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 {{[33], Galanos House, The Royal British Legion Care Home, ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2018}}
  11. [34], RBL Galanos House World Record Attempt, ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2018

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ελένη Γκίνου (2007). Χριστόδουλος Γαλάνος, Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας. Αθήνα. ISBN 978-960-930419-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • [43], Η προτομή του Χριστόδουλου Γαλάνου, προβολή (βίντεο) μισού μόλις λεπτού, ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2018

Πρόσθετη Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Κατηγορία:Ιδρύματα στην Αγγλία Κατηγορία:Δωρεές Ελλήνων ευεργετών στο εξωτερικό