Συζήτηση χρήστη:MC&G/πρόχειρο

{πρόχειρο χρήστη}
Εθιστικότητα είναι η ιδιότητα, της δυνατότητας ή πιθανότητας του υποκειμένου, στη πρόκληση Εθισμού του σε άλλο.

Ο Εθισμός είναι μια εκ φύσεως ιδιότητα,που χαρακτηρίζει το άνθρωπο μέσω του μέτρου της επανάληψης. Παράγωγο του "Εθισμού" και με κοινή ετυμολογική ρίζα ΕΘΙ-(ζω), είναι το -Έθιμο-. Είναι ένα εργαλείο επιβίωσης, γιατί διευκολύνει την τυποποίηση των γνώσεων των εμπειριών του, και από αυτά, των εργαλείων και της παραγωγής του. Ο Σωκράτης καταδικάστηκε ακριβώς "επειδή εισήγαγε καινά δαιμόνια στην κοινωνία", δηλ -ΝΕΑ ΕΘΙΜΑ-. Αποτέλεσμα του εθισμού είναι η καταναλωτική κοινωνία που πλέον τίθεται σε αμφισβήτηση. Σήμερα,είναι συνήθεις και πολλές οι αναφορές στον εθισμό που οφείλονται κυρίως στη ποικιλία και των ψυχοτρόπων προϊόντων της Χημικής Βιομηχανίας,σαν -Εξαρτησιογόνων- του ανθρώπινου οργανισμού, και των ατομικών μέσων τηλεπικοινωνίας,σαν Εθιστικών της εικονικής ψυχαγωγίας. Μάλιστα ακριβώς η ιδιότητα τους αυτή, που ετυμολογικά θα μπορούσαμε να την πούμε -Εξαρτησιογέννεση-,είναι το χαρακτηριστικότερο κριτήριο κατάταξης τους. Αυτή η ιδιότητα είναι γενική και δεν έχω κατά νουν αντίθετη έννοια,για τη ποσοτική και ποιοτική διαφοροποίηση της, αλλά μόνο την διαβάθμιση της ίδιας, από Μηδενική, ως Πλήρη, από Αργή ως Ταχεία κλπ, Εξαρτησιογέννηση Ανάλογη της Εξαρτησιογέννησης είναι η Εθιστικότητα, που αφορά το λήμμα, αλλά είναι ευρύτερης εννοιολογικής έκτασης,γιατί αφορά όχι μόνο τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά και τον τρόπο σκέψης και πολιτείας του ανθρώπου, που το κυρίαρχο κριτήριο τους είναι η Ηθική και η Ηθικότητα.Έτσι και η Εξαρτησιογέννηση,μέσω της αναγωγής της σε "Εθιστικότητα", μπορεί να συσχετισθεί με την "Ηθικότητα", και να οδηγήσει μια μείζονα διερεύνηση με το δίλημμα Έθος ή Ήθος.[http://"Έθος%20η%20Ήθος" http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/34201]

Απεικόνιση

Το ιστορικό του περιεχομένου του λήμματος ξεκινάει στη Βικιπαίδεια τον Ιανουάριο 2007, με μία ανακατεύθυνση αποκλειστικά στη Συνάρτηση-Απεικόνιση.

Αλλά ένα διάγραμμα αντίστοιχο με το διάγραμμα της προηγούμενης παραπομπής είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο ότι παραθέτει στη Σελ 14, ο καθηγητής Μουσικής Ακουστικής και Πληροφορικής, κος Χαράλαμπος Σπυρίδης στο σύγγραμμά του"Πλάτωνος Τίμαιος: Γένεσις Ψυχής Κόσμου (Γραμμικές & Λαβδοειδείς Λύσεις)", αναλύοντας την έννοια της "Μέθεξης" του Πλατωνικού Κόσμου των Ιδεών, με την εξής ερμηνεία της Απεικόνισης

"Μέθεξη ή μίμηση,η αντιστοίχιση ή απεικόνιση σε όλα τα στοιχεία μιας κλάσεως του συνόλου Χ, του "πραγματικού κόσμου", της καταλλήλου ιδέας,η οποία είναι ένα στοιχείο του συνόλου Ψ, του "κόσμου των ιδεών".

Αν αναλογισθεί κάποιος ότι η "Θεωρία των Ιδεών του Πλάτωνα" και η "Αλληγορία του Σπηλαίου" του ήταν ένα εκπαιδευτικό εργαλείο που επινόησε για να προτείνει το Ιδανικό Εκπαιδευτικό Σύστημα (άλ. επικοινωνία) των Πολιτών της Ιδανικής Δημοκρατίας, τότε η «απεικόνιση» είναι το κύριο συστατικό της επικοινωνίας μας μετά την ομιλία (Λόγος). Η οποία όμως ακολουθεί τον Λατινικό κανόνα "Verba volant"Verba volant, scripta manent,ενώ το υπόλοιπο μισό του "scripta manent", ανατέθηκε στην "Απεικόνιση", ξεκινώντας από τα scripta = γραπτά-κείμενα. Όμως από τον προηγούμενο αιώνα η εν εξελίξει μέχρι σήμερα επιδρομή της τεχνολογίας, διέσπασε την ενότητα της έννοιας σε επιμέρους εξειδικεύσεις,ώστε να μην υπάρχει άλλος κοινός ενιαίος ορισμός της, αλλά να αποδίδεται με  περισσότερα από δεκαοκτώ συνώνυμα στην αγγλική,Απεικόνιση¹ ενώ στην Ελληνική, κυρίως σαν:² Αναπαράσταση, ακριβής περιγραφή, συνάρτηση, μετασχηματισμός,και (εξαρτημένος από την ενέργεια), σαν " η ενέργεια και το αποτέλεσμα του απεικονίζω" Βικιλεξικό-Απεικόνιση-³

Έτσι σπουδαιότητα της έννοιας της που φαίνεται από την ύπαρξη του παγκόσμιου μαθηματικού ορισμού της, Απεικόνιση ⁴,περιορίσθηκε, λόγω του μαθηματικού συμβολισμού της, σαν μία ακόμα "επιμέρους" εξειδίκευση της ως "Μαθηματικής Απεικόνισης", παραγνωρίζοντας ακόμα και την σχέση της με τη σημαντικότερη Θεωρία που δεν έχει ανατραπεί από την Αρχαιότητα μέχρι Σήμερα: Τον Κόσμο των Ιδεών του Πλάτωνα. Αν όμως όλα αυτά τα συνώνυμα επιχειρήσουμε να τα εντάξουμε στο μαθηματικό ορισμό της, ως συνάρτησης, αντιστοιχώντας τα, σαν «κωδικοποιημένη αποτύπωση», στο σύνολο Β, και αποδίδοντας στο σύνολο Α «μια σειρά δεδομένων-ενεργειών» τότε μπορεί να διατυπωθεί ένας μείζον λογικός ορισμός, που να περιλαμβάνει ανεξαιρέτως όλες τις εκφορές της λέξης "Απεικόνιση", κατά περίπτωση επιθετικού προσδιορισμού
=== Ιατρική,Πληροφορική,Αρχιτεκτονική,Ιστορική,Γραφική,Γραφιστική,Κείμενο,Φιλολογική,Καλές Τέχνες,Θεατρική,Κινηματογραφική,Βοτανική, Βοτανολογική,Οικολογική,Οικονομική,Τεχνική, Βιβλιοδετική,Οπτική, Εικαστική,Ηχητική, Συμβολική, Παραστατική, Γεωδαιτική,Αστρολογική, Αστρονομική, Ρεαλιστική,Σουρεαλιστική, Βραχογραφική,Γεωγλυφική,Σπηλαιολογική → ∞ ...κ.ό.κ. ===
Εκτός από το πρόσφατο, παραπάνω,εννοιολογικό κατακερματισμό της ίδιας της λέξης Απεικόνιση-,η Ιστορία επιφύλασσε μία ακόμα εννοιολογική περιπέτεια στη ετυμολογική ρίζα της.Αυτή που οδήγησε στην γνωστή Χριστιανική Εικονομαχία, με επικράτηση μεταξύ των Πολυεθνικών, της Εικονολατρείας που είχε βαθιές ρίζες στην "Απεικόνιση" του Ελληνικού Πολιτισμού.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΊΑ-ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΉ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΑ

Ετυμολογικά λοιπόν η Απ-[εικόν]-ιση <την> [εικόν]-α, έχει κύρια ρίζα της.Μία πολύ σημαντική αλλά δύσληπτη εννοιολογική διαφορά της "Εικόνας" με το "Είδωλο" είναι ότι

• η πρώτη είναι κυρίως ΑΠΟΤΎΠΩΣΉ (δηλ. τεχνική-συμβολική)
• η δεύτερη είναι κυρίως ΑΝΤΑΝΆΚΛΑΣΗ (δηλ. φυσική-ανεπεξέργαστη).

Αλλά οι διαφορές αυτές ήταν γέννημα της Ελληνικής Γραμματείας και κοινό κτήμα των Ελλήνων.Λόγω του περιορισμού της χρήσης του Ειδώλου από την Ειδωλολατρεία στη Παλαιά Διαθήκη, η Καινή Διαθήκη μεταβίβασε στην "Εικόνα" σταδιακά την έννοια και του "Ειδώλου", που η διάκριση τους ήταν δεδομένη για τους Έλληνες. Όμως η Χριστιανική Παράδοση μεταξύ των Εθνικών υπέστη σύγχυση. Μεταξύ του Κόσμου της Πραγματικότητας και του Κόσμου των Ιδεών (Πλάτωνας και πάλι) και της αντιστοιχίας τους προς την "Εικόνα" και το "Είδωλο".Μολονότι οι δύο τελευταίες διακριτικά συμπορεύονταν από τους Παλαιοχριστιανικούς χρόνους στο Κόσμο της Πραγματικότητας, η αποκάλυψη του Κυρίου Ιησού Χριστού "Εγώ ειμί η αλήθεια" διέσπασε ακόμη μία φορά την "Απεικόνιση" και το περιεχόμενο της σε δεκάδες υποκοριστικά της (εικόνες,ιερά σκεύη,λείψανα αγίων εκκλησίες,μονές κλπ)

και κατίσχυσης της Εικονολατρείας στην Εικονομαχία της μεταφορικής επέκτασης της έννοιας του κυρίως ετυμολογικού συστατικού της Απ-[εικόν]-ισης <> [εικόν]-α, στην έννοια του -Είδωλο-, που απέκλεισε η σύγχυση είναι καθημερινή με αποσπασματικές ερμηνείες ως προς τον Λογικό ορισμό της και τον Επιστημονικό καθορισμό της.

ΟΡΙΣΜΟΣ

=== Απεικόνιση είναι,η κωδικοποιημένη αποτύπωση, μιας σειράς (σύνολο) δεδομένων  /ενεργειών (πρόγραμμα) σε μέσο διαρκείας, αποσκοπώντας στη πολλαπλασιαστική μετάδοση της γνώσης,σε υπέρβαση της προφορικής ομιλίας (Λόγο),που είναι στιγμιαία. ===

Αυτονόητο ότι η -ηχογράφηση λόγου- είναι ΗΧΗΤΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ και όχι Ομιλία.

1. [Βλ.Glosbe]
2. [Βλ. και Γενική Εγκυκλοπαίδεια Υδρία Cambridge Ήλιος-, εκδόσεις-Τέσσερα Έψιλον-]
3. [Βλ Βικιλεξικό-Απεικόνιση]
4. [Βλ εσωτ ανακατεύθυνση Απεικόνιση-Συνάρτηση]
5. [Βλ Βικιπαίδεια "Αλληγορία του Σπηλαίου"]
6. [Βλ. Εικόνα & Είδωλο
7. [Βλ.Εικονομαχία
8. [Βλ.""Πλάτωνος Τίμαιος: Γένεσις Ψυχής Κόσμου (Γραμμικές & Λαβδοειδείς Λύσεις)του Καθ. Χαράλ. Σπυρίδη]

--MC&G (συζήτηση) 13:37, 2 Ιανουαρίου 2019 (UTC)