Χρήστος Φωτίου
Ο Χρήστος Φωτίου (γενν. 1939) είναι Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Έχει διατελέσει βουλευτής και υφυπουργός με το ΠΑΣΟΚ, δήμαρχος Κερατσινίου, νομάρχης Πειραιά και Νήσων και πρόεδρος του ΝΑΤ (Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο).
Χρήστος Φωτίου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1939 Πειραιάς |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | δήμαρχος μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών) Έλληνας υφυπουργός Εμπορίου Νομάρχης Πειραιά |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε το 1939 στον Πειραιά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία. Κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών (1967-74), εξορίστηκε για ένα χρόνο στη Γυάρο ως μέλος της Διοικουσας Επιτροπης της ΕΔΑ και στελεχος της νεολαιας Λαμπρακη.[1] Μεταπολιτευτικά εκλέχθηκε δήμαρχος Κερατσινίου (1975-78) και βουλευτής Β΄ Πειραιά του ΠΑΣΟΚ (1981-89). Διετέλεσε υφυπουργός Εμπορίου από τον Απρίλιο του 1986 μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.[2]
Στη συνέχεια υπήρξε ο πρώτος αιρετός νομάρχης Πειραιά (1994-98), ενώ το 1998 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Πειραια.
Διετέλεσε πρόεδρος του ΝΑΤ (Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο) από το 2010 ως το 2013.[3]
Υπήρξε πρόεδρος & διευθύνων σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας ΕΣΤΙΑ Α.Ε. και της ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Α.Ε. (πρώην Εταιρεία Λιπασμάτων). Είναι νυμφευμένος με την Ελένη Οικονόμου και πατέρας τριών παιδιών.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2015.
- ↑ Κράτος και κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης 1974-2011, Δημήτριος Γ. Σιούφας, Αθήνα 2012, ISBN 978-960-93-3752-6
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2015.