Χρύσιππος (μυθολογία)

Στην ελληνική μυθολογία ο Χρύσιππος ήταν ένας ωραιότατος νέος, νόθος γιος του Πέλοπα και της Νύμφης Αξιόπης. Κατά την πελοποννησιακή παράδοση (που την αναφέρουν οι Ελλάνικος και Θουκυδίδης), επειδή ο Πέλοπας τον υπεραγαπούσε, η σύζυγος του Πέλοπα, η Ιπποδάμεια, φοβήθηκε ότι τον προόριζε για διάδοχό του, οπότε εξώθησε τους γιους της Θυέστη και Ατρέα στη δολοφονία του Χρυσίππου. Ο Πέλοπας τότε εξόρισε τους Θυέστη και Ατρέα, και τότε η Ιπποδάμεια εκπατρίσθηκε από μόνη της ή αυτοκτόνησε.

Χρύσιππος
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Πέλοπας και Αξιόχη και Δαναΐς
Αδέλφια	Ατρέας Θυέστης
Σχετικά πολυμέσα

Η βοιωτική παράδοση αναφέρει ότι ο Χρύσιππος απήχθη από τον Δία ή από τον Λάιο, βασιλιά των Θηβών. Ο Λάιος μάλιστα πιθανολογείται ότι τον συνόδευε ως δάσκαλος στους αγώνες Νέμεα και τον ερωτεύθηκε. Ο Χρύσιππος αυτοκτόνησε από τη ντροπή του με το ξίφος του. Τότε, προκειμένου να τιμωρήσει τον Λάιο για την ύβρη του απέναντι στους Νόμους, η θεά `Ηρα, έστειλε στη Θήβα τη Σφίγγα και προκάλεσε λοιμό (ασθένειες) και λιμό (πείνα) στην πόλη. Κατά άλλους η τιμωρία επήλθε ύστερα από την κατάρα που εξαπέλυσε ο Πέλοπας προς τον Λάιο. Μία παραλλαγή αποδίδει στον Απόλλωνα των Δελφών την τιμωρία του Λαΐου.

Παρατηρούμε ότι στο πρόσωπο του Χρυσίππου (όλοι οι μύθοι για τον οποίο σχετίζονται με τον θάνατό του) συνδέονται οι παραδόσεις που σχετίζονται με τα δύο «καταραμένα» γένη, που έγιναν διάσημα από την αρχαία ελληνική τραγωδία: τους Ατρείδες των Μυκηνών και τους Λαβδακίδες των Θηβών.

Πηγές

• Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 22, Αθήνα 1975.