ω Ανδρομέδας

διπλό αστρικό σύστημα στον αστερισμό Ανδρομέδα

Το ω Ανδρομέδας είναι διπλό αστρικό σύστημα[1] στον αστερισμό της Ανδρομέδας. Με βάση της μετρήσεις της παράλλαξης, που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποστολής Hipparcos του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, το σύστημα απέχει περίπου 93,3 έτη φωτός (28,6 παρσέκ) από τη Γη. Το φαινόμενο μέγεθος του ω Ανδρομέδας είναι +4.83,[2] καθιστώντας το ορατό δια γυμνού οφθαλμού.

Ο κύριος αστέρας του συστήματος ταξινομείται ως F5 IVe.[3] Η κλάση φωτεινότητας IV δείχνει ότι πιθανότατα πρόκειται για υπογίγαντα ο οποίος εξαντλεί σταδιακά τα αποθέματα υδρογόνου του και φεύγει από την κύρια ακολουθία. Η γωνιακή διάμετρος του κύριου αστέρα είναι 0.70 ± 0.03 mas.[4] Αυτή σε συνδυασμό με την εκτιμώμενη απόσταση του από τη Γη δίδει πως ο κύριος αστέρα έχει 2,2 φορές την ακτίνα του Ήλιου.[5] Εκπέμπει περίπου επτά φορές τη φωτεινότητα του Ήλιου και η ενεργός θερμοκρασία του είναι 6.628 K.[6] Η θερμότητα αυτή του προσδίδει την κίτρινη-λευκή απόχρωση ενός αστέρα τύπου F.[7]

Το 2008 ανακαλύφθηκε από το αστεροσκοπείο Λικ πως υπάρχει αστέρας-συνοδός. Περαιτέρω παρατηρήσεις έδειξαν πως οι δύο αστέρες χωρίζονται από 0,669 arcsecond.[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Gladysz, Szymon; Christou, Julian C. (June 2009), «Reference-Less Detection, Astrometry, and Photometry of Faint Companions with Adaptive Optics», The Astrophysical Journal 698 (1): 28–42, doi:10.1088/0004-637X/698/1/28 
  2. Nordström, B.; Mayor, M.; Andersen, J.; Holmberg, J.; Pont, F.; Jørgensen, B. R.; Olsen, E. H.; Udry, S. και άλλοι. (May 2004), «The Geneva-Copenhagen survey of the Solar neighbourhood. Ages, metallicities, and kinematic properties of ˜14 000 F and G dwarfs», Astronomy and Astrophysics 418: 989–1019, doi:10.1051/0004-6361:20035959 
  3. LTT 10517 -- High proper-motion Star, Centre de Données astronomiques de Strasbourg, http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-id?Ident=Omega+Andromedae, ανακτήθηκε στις 2012-06-26 
  4. Richichi, A.; Percheron, I.; Khristoforova, M. (February 2005), «CHARM2: An updated Catalog of High Angular Resolution Measurements», Astronomy and Astrophysics 431: 773–777, doi:10.1051/0004-6361:20042039 
  5. Lang, Kenneth R. (2006), Astrophysical formulae, Astronomy and astrophysics library, 1 (3rd έκδοση), Birkhäuser, ISBN 3-540-29692-1, http://books.google.com/books?id=OvTjLcQ4MCQC&pg=PA41 . The radius (R*) is given by:
     
  6. do Nascimento, J. D., Jr.; Canto Martins, B. L.; Melo, C. H. F.; Porto de Mello, G.; De Medeiros, J. R. (July 2003), «On the link between rotation, chromospheric activity and Li abundance in subgiant stars», Astronomy and Astrophysics 405: 723–731, doi:10.1051/0004-6361:20030633 
  7. The Colour of Stars, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, December 21, 2004, http://outreach.atnf.csiro.au/education/senior/astrophysics/photometry_colour.html, ανακτήθηκε στις 2012-01-16 

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία