3ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού

δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού

Συντεταγμένες: 48°51′50.50″N 2°21′41.51″E / 48.8640278°N 2.3615306°E / 48.8640278; 2.3615306

Το 3ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού (γαλλικά: Le 3e arrondissement de Paris) είναι ένα από τα 20 διαμερίσματα της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Ονομάζεται επίσης και Ταμπλ [2]αν και αυτή η ονομασία αυτή σπάνια χρησιμοποιείται στην καθημερινή ζωή.

3ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήParis Centre
Διοίκηση
 • ΕπικεφαλήςPierre Aidenbaum (2014–2020)
Έκταση1,17 km²
Πληθυσμός32.793 (1  Ιανουαρίου 2021)[1]
Ταχυδρομικός κώδικας75003
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°51′50″N 2°21′42″E
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος

Το διαμέρισμα βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Σηκουάνα και είναι το μικρότερο στην περιοχή μετά το 2ο διαμέρισμα. Περιλαμβάνει το βόρειο και πιο ήσυχο τμήμα της μεσαιωνικής συνοικίας Λε Μαραί (ενώ το 4ο διαμέρισμα περιλαμβάνει το πιο ζωντανό νότιο τμήμα του Μαραί). Η παλαιότερη ιδιωτική κατοικία του Παρισιού, η οικία του Νικολά Φλαμέλ που χτίστηκε το 1407, βρίσκεται στο 3ο διαμέρισμα, στην οδό Μονμορανσί 52. [3]

Η παλιά εβραϊκή συνοικία, που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα, αρχίζει στο ανατολικό τμήμα του 3ου διαμερίσματος και εκτείνεται στο 4ο. Εδώ βρίσκεται το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας του Ιουδαϊσμού[4] και η Συναγωγή της οδού Παβέ που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Εκτόρ Γκιμάρ. Οι μοντέρνες μπουτίκ καταλαμβάνουν τους εμπορικούς δρόμους, εξακολουθούν όμως να υπάρχουν καταστήματα που πωλούν παραδοσιακά εβραϊκά προϊόντα.

Τοποθεσία και πρόσβαση Επεξεργασία

 
Χάρτης του 3ου διαμερίσματος
 
Συγκοινωνία: Μετρό και Προαστιακός

Με έκταση 1.171 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το 3ο διαμέρισμα είναι το δεύτερο μικρότερο διαμέρισμα στην πόλη (μετά το 2ο). Συνορεύει με το 10ο διαμέρισμα στο βορρά, το 11ο στα ανατολικά, το 4ο στο νότο και το 1ο και 2ο διαμέρισμα στα δυτικά. Το διαμέρισμα ονομάζεται επίσης Ταμπλ (Ναός), από ένα μεσαιωνικό φρούριο των Ναΐτών Ιπποτών που υπήρχε στην περιοχή, τα κτίσματα του οποίου έχουν καταστραφεί. Βρίσκεται στην άκρη του Εθνικού κέντρου τέχνης και πολιτισμού Ζωρζ-Πομπιντού, γεγονός που εξηγεί την ύπαρξη σε αυτό το διαμέρισμα πολλών γκαλερί τέχνης.

Η γραμμή 11 του μετρό διασχίζει την περιοχή από τα νοτιοδυτικά προς τα βορειοανατολικά, συνδέοντας την περιοχή με το μεγάλο σταθμό Σατλέ (στο 1ο διαμέρισμα). Ο σταθμός του μετρό Αρ ε Μετιέ βρίσκεται σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από όλα τα αξιοθέατα του 3ου διαμερίσματος. Ο σταθμός Ρεπυμπλίκ βρίσκεται στο βόρειο άκρο του διαμερίσματος, αλλά έχει καλές συνδέσεις και επομένως είναι εξαιρετικά βολικός.

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Το 3ο διαμέρισμα, γνωστό ως το διαμέρισμα του Ταμπλ, δημιουργήθηκε με το νόμο της 16ης Ιουνίου 1859, κατά την επέκταση του Παρισιού έως τα τείχη του Θιέρσου, οπότε και έγιναν τροποποιήσεις των υπαρχόντων διαμερισμάτων.[5]

Από τον Απρίλιο του 2020, το 3ο διαμέρισμα θα συνδεθεί με τα 1ο, 2ο και 4ο διαμερίσματα στον 1ο τομέα, που θα ονομάζεται Παρίσι-Κέντρο, που θα αναλάβει όλες τις λειτουργίες διαμερίσματος. Μόνο ο ταχυδρομικός κώδικας θα παραμείνει σε ισχύ.[6]

Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Η περιοχή που καταλαμβάνεται τώρα από το τρίτο διαμέρισμα έφτασε στο ανώτατο πληθυσμό της κατά την περίοδο που προηγήθηκε της αναδιοργάνωσης του Παρισιού το 1860. Το 2009 ο πληθυσμός ήταν 35.655 ενώ το διαμέρισμα προσφέρει συνολικά 29.723 θέσεις εργασίας.

Έτος


Πληθυσμός Πυκνότητα

(κάτ./ χμ2)

1861 99.116 84.642
1872 89.687 76.656
1954 65.312 55.822
1962 62.680 53.527
1968 56.252 48.038
1975 41.706 35.616
1982 36.094 30.823
1990 35.102 29.976
1999 34.248 29.247
2009 35.655 30.474

Συνοικίες Επεξεργασία

 
Οι 4 συνοικίες του 3ου διαμερίσματος

Κάθε ένα από τα 20 διαμερίσματα του Παρισιού χωρίζεται σε 4 συνοικίες. Οι 4 συνοικίες του 3ου διαμερίσματος:

  • Συνοικία Αρ-ε-Μετιέ
  • Συνοικία Ανφάν-Ρουζ, όπου βρίσκεται η μικρότερη Συνοικία του Ναού.
  • Συνοικία Αρσίβ
  • Συνοικία Σαιντ-Αβουά

Σύμφωνα με την επίσημη αρίθμηση των συνοικιών του Παρισιού, έχουν τους αριθμούς από 9 έως 12.

Σημεία ενδιαφέροντος Επεξεργασία

 
Το Δημαρχείο του 3ου διαμερίσματος
  • το μουσείο Καρναβαλέ (1548-1560) διαχειρίζεται το Μουσείο Ιστορίας της πόλης του Παρισιού
  • το μουσείο Τεχνών και Επιτηδευμάτων, στεγάζεται στο παλαιό αββαείο Σαιν-Μαρτέν-ντε-Σαν. Ιδρύθηκε το 1794 ως χώρος για τη διατήρηση επιστημονικών οργάνων και εφευρέσεων της Σχολής Τεχνών και Επιτηδευμάτων.
  • τα μέγαρα της πλατείας των Βοσγίων (1605-1612) με την κατοικία του Βικτόρ Ουγκώ που είναι μουσείο.
  • το Ινστιτούτο Τεσέν, ένα μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία των γαλλο-σουηδικών καλλιτεχνικών ανταλλαγών.
  • το μουσείο Κυνηγιού και Φύσης, που στεγάζεται στο μέγαρο Γκενεγκώ.
  • το μουσείο Κονιάκ-Ζαι, που στεγάζεται στο μέγαρο Ντονόν και παρουσιάζει μια συλλογή επίπλων, πινάκων και αντικειμένων τέχνης του 18ου αιώνα.
  • το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας του Ιουδαϊσμού[4]
  • Το μουσείο Πικάσο. Τα περισσότερα από τα έργα του Πικάσο και άλλων που ήταν στην κατοχή του κατά τη στιγμή του θανάτου του βρίσκονται τώρα εδώ.
  • το μέγαρο Σουμπίζ (1705-1709) όπου στεγάζεται το μουσείο των Εθνικών αρχείων, παλιότερα μουσείο της Ιστορίας της Γαλλίας
  • ο χώρος του παλιού φρουρίου των Ναΐτών Ιπποτών, σήμερα δημόσιος κήπος δίπλα στο Δημαρχείο του 3ου διαμερίσματος.
  • το Καρώ ντυ Ταμπλ, παλιά σκεπαστή αγορά του 19ου αιώνα, σώθηκε από κατεδάφιση από την κινητοποίηση των πολιτών. Η νέα χρήση αυτού του εμβληματικού οικοδομήματος είναι ένας χώρος για όλους, συνδυάζοντας τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και εκδηλώσεις.

Δρόμοι και πλατείες Επεξεργασία

  • Πλας ντε λα Ρεπυμπλίκ (Πλατεία Δημοκρατίας), ανάμεσα στο 3ο, 10ο και 11ο διαμέρισμα.
  • Πλας ντε Βοζ (Πλατεία των Βοσγίων), ανάμεσα στο 3ο και 4ο διαμέρισμα.
  • Μπουλβάρ ντε Σεβαστοπόλ
  • Μπουλβάρ Μπωμαρσαί

Φωτοθήκη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  2. Source : article R2512-1 du Code général des collectivités territoriales (partie réglementaire), sur Légifrance.
  3. . «parisdigest.com/paris/paris-facts.htm». 
  4. 4,0 4,1 . «mahj.org/fr». 
  5. «No 7072 — Loi sur l'extension des limites de Paris (du 16 juin 1859) , Bulletin des lois de l'Empire français, t. XIV, XIe série, no 738, 3 novembre 1859, p. 747–751, reproduit sur Google Books»
  6. «paris.fr/pages/regroupement-des-4-premiers-arrondissements»

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία