EUMIG

αυστριακή εταιρεία εξοπλισμού ήχου και εικόνας

Η EUMIG ήταν μια αυστριακή εταιρεία που παρήγε εξοπλισμό ήχου και βίντεο από το 1919 έως το 1982. Το όνομα είναι αρκτικόλεξο της επωνυμίας Elektrizitäts und Metallwaren Industrie Gesellschaft.

Ένα μοντέλο VE301W Volksempfänger (ραδιόφωνο του λαού), που κατασκευάστηκε από την EUMIG τη δεκαετία του 1930. Το εξωτερικό είναι φτιαγμένο από βακελίτη και το κάλυμα του ηχείου από μετάξι.

Ιστορικό Επεξεργασία

Από την ίδρυση έως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Επεξεργασία

Η EUMIG ιδρύθηκε το 1919 στη Βιέννη της Αυστρίας,[1] από τον Καρλ Φοκενούμπερ, τον μηχανικό Αλόις Χάντλερ και τον Άντολφ Χάλπερν, ο οποίος παρείχε το μεγαλύτερο μέρος του αρχικου εταιρικού κεφαλαίου. Κατά την ίδρυσή της, η εταιρεία παρήγε αναπτήρες, ταμπακιέρες και διάφορα ηλεκτρικά υλικά. Η πρώτη έδρα της εταιρείας ήταν στο νούμερο 86 της οδού Wienzeile στο Μαρίαχιλφ, το 6ο διαμέρισμα της Βιέννης, ενώ την ίδια χρονιά η EUMIG μετακόμισε στο νούμερο 42 της οδού Schallergasse στο 12ο διαμέρισμα.

 
Διανομή 500 ραδιοφώνων (DKE38) από την EUMIG, με αφορμή τα 41α γενέθλια του Γιόζεφ Γκέμπελς στο ραδιοφωνικό σπίτι του Βερολίνου τον Οκτώβριο του 1938. Ο ναζί αξιωματούχος με τη σβάστικα είναι ο Βέρνερ Βάκτερ, περιφερειακός διευθυντής προπαγάνδας.

Το 1921, η εταιρεία, που τώρα είχε 65 υπαλλήλους, μετακόμισε ξανά, στο νούμερο 5 της οδού Hirschgasse, πίσω στο Μαρίαχιλφ. Το 1924, η EUMIG άρχισε να κατασκευάζει δύο μοντέλα ραδιόφωνων, το Low Loss Detektor Empfänger και ένα μικρότερο μοντέλο, το Eumig Baby. Το 1926, οι Φοκενούμπερ και Χάντλερ εξααγόρασαν το μερίδιο του Χάλπερν, ο οποίος αποχώρησε από την εταιρεία. Η EUMIG συνέχισε την παραγωγή ραδιοφωνικών δεκτών και μαγνητοφώνων από το 1924 έως το 1962.

Το 1928, η EUMIG άρχισε να παράγει εξοπλισμό ταινιών και τρία χρόνια αργότερα, το 1931, εισήγαγε τον πρώτο του προβολέα ταινιών, τον Eumig P1. Το 1932, παρουσιάστηκε η πρώτη κινηματογραφική κάμερα Eumig C1 για φιλμ 9,5 χιλιοστών και ένα δεύτερο μοντέλο, η Eumig C2, επίσης για φιλμ 9,5 χιλιοστών, το 1935. Εξακολουθώντας να επεκτείνεται, την ίδια χρονιά, η EUMIG εξαγόρασε την εταιρεία Panradio, που βρισκόταν στην οδό Buchengasse 11-13, στο 10ο διαμέρισμα. Το 1937, κατασκεύασε τις κάμερες Eumig C3 (που λειτουργούσε με έναν μηχανισμό ελατηρίου), και το Eumig C4 (που ήταν η πρώτη ερασιτεχνική κινηματογραφική κάμερα στον κόσμο που λειτουργούσε με ηλεκτρικό κινητήρα). Συνολικά, κατασκευάστηκαν περίπου 300.000 κομμάτια του μοντέλου C3.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η EUMIG επωφελήθηκε από την απασχόληση μερικών από τους πιο γνωστούς Ευρωπαίους βιομηχανικούς σχεδιαστές, συμπεριλαμβανομένου του Βάλτερ Μαρία Κέρστινγκ. Κατασκεύασε μια σειρά μοντέλων του γνωστού Volksempfänger ή «ραδιοφώνου του λαού», μέσω του οποίου οι ναζί επικοινωνούσαν με ένα τεράστιο κοινό σε όλη τη Γερμανία τις δεκαετίες του 1930 και του 1940.

Μέχρι το 194,1 η EUMIG είχε φτάσει να απασχολεί 1.000 υπαλλήλους και, κατά τη διάρκεια του πολέμου, εκτός από ραδιόφωνα και κάμερες, παρήγαγε επίσης στρατιωτικό εξοπλισμό. Το εργοστάσιό της στην οδό Buchengasse στη Βιέννη καταστράφηκε το 1945 από βομβαρδισμό, αλλά τα μηχανήματα είχαν μεταφερθεί το προηγούμενο έτος σε ένα υποκατάστημα στο Μίκελντορφ.

Μεταπολεμική εποχή, 1945-1979 Επεξεργασία

 
Ο Γιόζεφ Γκέμπελς περιεργάζεται ένα EUMIG Volksempfänger στη Internationale Funkausstellung Berlin (Διεθνής Ραδιοφωνική Έκθεση Βερολίνου) τον Αύγουστο του 1938.

Παρά την αργή οικονομική ανάκαμψη μετά την καταστροφή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η EUMIG συνέχισε να αναπτύσσει νέα μοντέλα εξοπλισμού τη δεκαετία του 1950. Το 1951, ο Τσαρλς Φοκενούμπερ πέθανε, την ίδια χρονιά που η EUMIG άρχισε να παραγάγει ατομικές φωτογραφικές μηχανές, παρουσιάζοντας την Eumigetta για φιλμ 6x6 cm σε ρολό. Δύο χρόνια αργότερα, η διάδοχός της, Eumigetta 2, έκανε το ντεμπούτο της, αν και αυτές οι φωτογραφικές μηχανές τελικά εγκαταλείφθηκαν. Το 1954, έγινε η παρουσίαση του προβολέα Eumig P8, του πρώτου οικιακού προβολέα ταινιών στον κόσμο με σύστημα φωτισμού χαμηλής τάσης (12 βολτ). Το 1955, η EUMIG κυκλοφόρησε το πιο επιτυχημένο μοντέλο ραδιοφώνου, το Eumigette, παράγοντας τελικά 500.000 κομμάτια.

Το 1956 ήταν έτος ορόσημο για την EUMIG. Η εταιρεία δημιούργησε ένα νέο εργοστασιακό συγκρότημα, σχεδιασμένο από τον Όσβαλντ Χερντλ, σε μια περιοχή της Wiener Neudorf. Στη συνέχεια, με πρωτοβουλία του υπομηχανικού Καρλ Φοκενούμπερ και μετά από δοκιμές έξι εβδομάδων και επακόλουθη έρευνα του εργατικού δυναμικού, η EUMIG εγκαινίασε την πρώτη εργάσιμη εβδομάδα 40 ωρών στην Αυστρία. Τέλος, κατασκευάστηκε η C(amera) 16 για φιλμ 16 χιλιοστών. Το 1958, σε αναγνώριση των επιτευγμάτων της, η εταιρεία έλαβε το Staatliche Auszeichnung (Εθνικό Βραβείο) και της επετράπη να χρησιμοποιεί τον θυρεό της Αυστρίας σε εμπορικές συναλλαγές.

 
Φωτογραφική μηχανή EUMIG 8mm από το 1955 περίπου.

Το 1960, πέθανε ο Αλόις Χάντλερ, ο τελευταίος από τους τρεις αρχικούς ιδρυτές της εταιρείας. Οι μεταπολεμικές καινοτομίες της EUMIG συνεχίστηκαν, με την εταιρεία να απασχολεί 3.000 υπαλλήλους το 1961. Το 1962, η παραγωγή ραδιοφώνων εγκαταλείφθηκε και πωλήθηκε στην HEA, αφού η EUMIG είχε πουλήσει συνολικά περίπου 3 εκατομμύρια ραδιόφωνα. Στη συνέχεια, η εταιρεία επικεντρώθηκε στην κατασκευή φωτογραφικών μηχανών και προβολέων στα δύο εργοστάσιά της στις περιοχές Neudorf και Furstenfeld της Βιέννης.

Από τότε που η Kodak (ΗΠΑ) εισήγαγε το φιλμ Super-8, το 1965, η EUMIG άρχισε να κατασκευάζει την κινηματογραφική κάμερα Viennette Super-8 και τους προβολείς Mark M Super-8 και Eumig Mark S Super-8. Εκείνη την εποχή, η EUMIG ήταν ο μόνος κατασκευαστής στην Ευρώπη με πλήρη γκάμα εξοπλισμού για Super-8. Το 1969, η εταιρεία επεκτάθηκε και πάλι, εξαγοράζοντας την ελβετική εταιρεία Bolex. Το 1973, η EUMIG έβγαλε στην αγορά τον προβολέα βωβών ταινιών Mark 610 D, ο οποίος διέθετε δυνατότητα εναλλαγής για ταινίες Regular 8 και Super 8.

Το 1974, η διοίκηση της εταιρείας μετακόμισε σε ένα νέο πολυώροφο κτήριο δίπλα στο εργοστάσιο στο Neudorf. Μέχρι το 1975, η EUMIG είχε γίνει ο μεγαλύτερος κατασκευαστής προβολέων στον κόσμο, παράγοντας 500.000 προβολείς ετησίως και απασχολώντας περίπου 5.000 άτομα. Το 1976, η EUMIG συνήψε σύμβαση με την αμερικανική εταιρεία Polaroid για την παραγωγή συσκευών Polavision. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, η EUMIG αναγκάστηκε να απολύσει 1.000 υπαλλήλους της, αφού η Polaroid σταμάτησε τις παραγγελίες της για το σύστημα Polavision.

Το 1977 η EUMIG επιχείρησε να επανεισέλθει στη δαριοφωνική βιομηχανία και εισήγαγε το στερεοφωνικό κασετόφωνο τριών κεφαλών Metropolitan CCD. Το 1979, η EUMIG ξεκίνησε τον σχεδιασμό μιας φορητής συσκευής για την εγγραφή βίντεο, που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από την BASF για το σύστημα LVR (Longitudinal Video Recording, κατά το οποίο η εγγραφή πραγματοποιείται σε 48 παράλληλα τμήματα). Όμως, αργότερα το ίδιο έτος, το συγκεκριμένο έργο διακόπηκε, καθώς θεωρήθηκε ότι οι ευκαιρίες της αγοράς δεν ήταν παρά ελάχιστες.

 
Προβολέας EUMIG Mark S810 Super 8.

Το κασετόφωνο της EUMIG FL-1000uP κυκλοφόρησε το 1979, αντικαθιστώντας τη σειρά Metropolitan. Το FL-1000uP κέρδισε το Βραβείο Σχεδιασμού και Μηχανικής στο Consumer Electronics Show (CES), στο Σικάγο των ΗΠΑ το 1979, όπου καμία από τις ιαπωνικές συσκευές που παρουσιάστηκαν δεν είχε παρόμοια λειτουργικότητα με τη συσκευή της EUMIG. Επίσης το ίδιο έτος, η EUMIG υκλοφόρησε την αδιάβροχη κινηματογραφική κάμερα "Nautica για Super-8, που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί έως και 40 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Το 1980, η EUMIG είχε συνολικά 3.000 εργαζομένους. Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε τις δύο κάμερες Sound 125 XL και Sound 128 XL για φιλμ Super-8, οι οποίες ήταν οι μόνες κάμερες ήχου που θα παράγει η EUMIG. Προηγουμένως, είχε αγοράσει κάμερες ήχου από την εταιρεία Bell & Howell.

Ξαφνικό τέλος, 1980-82 Επεξεργασία

 
Η έδρα της EUMIG, στη βιομηχανική ζώνη της Wiener Neudorf, που χτίστηκε για την EUMIG το 1956.

Το 1981, η EUMIG πούλησε τον κλάδο ανάπτυξης για τεχνολογία SMD στην εταιρεία Schrack. Λίγο αργότερα, η Österreichische Länderbank (Εθνική Τράπεζα της Αυστρίας) διέκοψε την περαιτέρω χρηματοδότηση της EUMIG και η εταιρεία σταμάτησε την παραγωγή εξοπλισμού χάι-φάι. Το 1982, η εταιρεία κήρυξε πτώχευση και άρχισε να ρευστοποιεί τα περιουσιακά της στοιχεία. Ο ουρανοξύστης της EUMIG στη Neudorf πωλήθηκε στην Palmers AG, ενώ η επωνυμία EUMIG πωλήθηκε στην εταιρεία Interbasic του Λουξεμβούργου. Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της EUMIG για το μακροσύστημα φακών πωλήθηκε στην ιαπωνική εταιρεία Canon. Το εργοστάσιο εξαγοράστηκε από την AT&S (Austria Technologie & Systemtechnik). Η διαδικασία πτώχευσης ολοκληρώθηκε το 1985. Το 1989, η γερμανική εταιρεία Rothenberger GmbH της Φρανκφούρτης απέκτησε τα δικαιώματα για την επωνυμία EUMIG για την παραγωγή καμερών και συστημάτων ήχου και βίντεο.

Μουσείο Επεξεργασία

Το Μουσείο της EUMIG βρίσκεται στην περιοχή Wiener Neudorf .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Memories of Eumig and Wiener Neudorf» (στα Αγγλικά). 24 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021.