Enterprise (αερόστατο)
Το Enterprise ήταν αερόστατο αερίου που κατασκεύασε ο καθηγητής Θαντέους Λόου, μαζί με τον πατέρα του Κλόβις Λόου το 1858. Ήταν το δεύτερο αερόστατο που κατασκεύασε ο Λόου στο εργαστήριο του στο Χόμποκεν του Νιου Τζέρσεϊ και το ονόμασε έτσι (enterprise=εγχείρημα) μετά από την ρητή έγκριση της συζύγου του Λεοντίν για τον χρόνο και το χρήμα που αφιέρωσαν για την κατασκευή του. Το Enterprise ήταν φτιαγμένο από Ινδικό μετάξι, ελαφρύ σχοινί και ένα βερνίκι που ήταν πατέντα του Λόου (μυστικής συνταγής) το οποίο κρατούσε το κάλυμμα φουσκωμένο για διάστημα έως και δύο εβδομάδων.[1]
Από το Σινσινάτι στη Νότια Καρολίνα Επεξεργασία
Το Enterprise ήταν ανάμεσα σε μια ομάδα μικρών αεροστάτων που μεταφέρθηκαν στο Σινσινάτι τον Μάρτιο του 1861 ώστε να δοκιμαστούν για την προτεινόμενη υπερατλαντική πτήση που σχεδιαζόταν να πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο του 1861. Ο Λόου είχε ήδη πραγματοποιήσει επιτυχημένη δοκιμαστική πτήση με το υπεργιγαντιαίο αερόστατο του City of New York (που μετονομάστηκε σε Great Western), τον Ιούνιο του 1860. Ωστόσο, οι απόπειρες του να απογειωθεί για την πραγματοποίηση υπερατλαντικής πτήσης τον Σεπτέμβριο ματαιώθηκαν λόγω των καιρικών συνθηκών, οι οποίες κατέστρεψαν το αερόστατο σε τέτοιο βαθμό που το εγχείρημα αναβλήθηκε μέχρι την επόμενη άνοιξη. Ο καθηγητής Τζόζεφ Χένρι του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν τον συμβούλευσε να πραγματοποιήσει δοκιμαστική πτήση από σημείο δυτικά της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ. Αυτό θα διατηρούσε το ενδιαφέρον των επενδυτών του. Έτσι ο Λόου επέλεξε το Σινσινάτι.[2]
Το αερόστατο του Λόου χρησιμοποιούσε τους κανονικούς ανατολικούς ανέμους, πλέοντας κάτω από τον αεροχείμαρρο. Ήταν πρόθεσή του να περιμένει τις τέλειες συνθήκες, δηλαδή έναν άνεμο που θα φυσούσε από δυτικά μέσω του οποίου θα πετούσε και θα έπιανε ανατολική πορεία. Ήταν ένας μήνας πριν τη στιγμή που αυτές οι συνθήκες πραγματοποιήθηκαν. Ο Λόου κλήθηκε σε γεύμα το οποίο πραγματοποιούνταν με αφορμή το φούσκωμα του αεροστάτου. Στις 4 π.μ. της 19ης Απριλίου 1861, ο Λόου επιβιβάστηκε στο Enterprise με ένα κουτί που περιείχε ζεστό καφέ τυλιγμένο σε μια κουβέρτα, ακόμη ένα με νερό και μερικές εφημερίδες από το Σινσινάτι.[2]
Ο Λόου απογειώθηκε με δυτική κατεύθυνση εν μέσω του σκότους. Το πρωί καταγράφηκε να βρίσκεται πάνω από το Κεντάκι. Είχε αποκτήσει ύψος πάνω από 6.000 μέτρα (20.000 πόδια) σύμφωνα με τα όργανα του αεροστάτου και είχε διανύσει απόσταση 1.440 χιλιομέτρων (900 μίλια) κυκλικής διαδρομής προτού προσγειωθεί στο Γιούνιονβιλ της Νότιας Καρολίνα. Εκεί τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό μιας και θεωρήθηκε κατάσκοπος,[3] και πέρασαν μερικές μέρες διαπραγματεύοντας την μοίρα του μέχρι που ένας καθηγητής ενός τοπικού κολεγίου επιβεβαίωσε πως το επάγγελμα του Λόου ήταν καθηγητής. Επιτράπηκε στον Λόου να επιστρέψει στο Σινσινάτι και να παραλάβει τα αερόστατα του. Ήταν η στιγμή που ζητήθηκε η προσφορά των υπηρεσιών του στον Ενωτικό Στρατό.[4]
Από την Ουάσινγκτον στο Μπουλ Ραν Επεξεργασία
Ο Λόου κλήθηκε στην Ουάσινγκτον από τον Υπουργό Οικονομίας Σάλμον Τσέις. Στις 11 Ιουνίου ο Λόου συναντήθηκε με τον Λίνκολν και του προσέφερε επίδειξη με το αερόστατό του. Χρησιμοποιώντας ένα τηλεγραφικό κλειδί και έναν χειριστή, ο Λόου απογειώθηκε με το Enterprise σε ύψος 152 μέτρων (500 πόδια) πάνω από τον Λευκό Οίκο και μετέδωσε τα εξής:
- Από το αερόστατο Enterprise στον αέρα
- Στην αυτού εξοχότητα, Αβραάμ Λίνκολν
- Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών
- Αξιότιμε κύριε:
- Από αυτό το σημείο παρατήρησης ελέγχουμε τμήμα της χώρας διαμέτρου περίπου 50 μιλίων (80 χιλιόμετρα). Έχω την ευχαρίστηση της αποστολής σε εσάς αυτού του πρώτου τηλεγραφήματος από εναέριο τηλεγραφικό σταθμό, και την αναγνώριση του χρέους του θάρρους σας για να μου δώσετε την ευκαιρία να επιδείξω την διαθεσιμότητα αυτής της επιστήμης της αεροναυτικής στην υπηρεσία της χώρας.[5]
- Διατελώ υπάκουος υπηρέτης της Εξοχότητάς Σας,
- Θ. Σ. Κ. Λόου
Ο Λόου έμεινε στην Ουάσινγκτον την περίοδο που λαμβανόταν οι αποφάσεις για την χρήση αεροστάτων. Παράλληλα υπήρχαν και άλλοι υποψήφιοι για την θέση του Επικεφαλής Αεροναυτικού. Ο Λόου προσπάθησε να πείσει τον στρατό πως χρειαζόταν η κατασκευή ειδικών αεροστάτων για στρατιωτική χρήση και πως το δικό του Enterprise δεν είχε τέτοιες δυνατότητες. Έτσι, για να μην απομακρυνθεί από τον σκοπό του, ο Λόου μετέφερε το αερόστατό του στην στρατιά του Στρατηγού ΜακΝτάουελ στον χώρο διεξαγωγής της πρώτης μάχης του Μπουλ Ραν.[6]
Στην πρώτη επίδειξή του, η προσγείωση του αεροστάτου αντικρούστηκε από Ενωτικούς στρατιωτικούς που δεν μπόρεσαν να αναγνωρίσουν τα αναγνωριστικά του Λόου και του αεροστάτου του — μιας και δεν διέθετε κανένα — και αναγκάστηκε να προσγειωθεί πίσω από τις γραμμές του εχθρού. Τελικά διασώθηκε προτού οι εχθροί μπορέσουν να τον βρουν. Στην διαφυγή του αυτή, το Enterprise καταστράφηκε σε σημαντικό βαθμό, αλλά τελικά δόθηκαν εντολές στον Λόου να κατασκευάσει ένα κατάλληλο αερόστατο.[7]
Εν τέλει το Enterprise τέθηκε σε ελαφρά υπηρεσία από τον πατέρα του Λόου, Κλόβις και τον βοηθό του Πλοίαρχο Τζον Ντίκενσον (συνταξιούχος του Ναυτικού) στην Ουάσινγκτον. Μετά την κατασκευή επτά κατάλληλων στρατιωτικών αεροστάτων από τον Λόου, το Enterprise αποσύρθηκε.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Mary Hoehling, σελ. 46.
- ↑ 2,0 2,1 Jarrow, Gail (2014). Lincoln's Flying Spies: Thaddeus Lowe and the Civil War Balloon Corps. Honesdale, Pennsylvania: Highlights Press. σελ. 14. ISBN 9781629791814.
- ↑ «Professor Thaddeus S. C. Lowe Aviation Pioneer». Californians and the Military. The California State Military Museum. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Early Balloon Flight in the United States». Signal Corps Association. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2017.
- ↑ Eeman, Carl (2009). Encampment: A Novel of Race and Reconciliation. USA: Melange Press. σελ. 171. ISBN 978-0-9824337-3-7.
- ↑ Yomtov, Nelson (2017). Civil War Weapons. Minnesota: ABDO. σελ. 94. ISBN 9781680774672.
- ↑ McKenzie, Jake (2012). Civil War Comes Home: The Battle of Williamsburg. Bloomington: Author House. σελ. 168. ISBN 9781477228906.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Block, Eugene B., Above the Civil War, Howell-North Book, Berkeley, Ca., 1966. Library of Congress CC# 66-15640
- Hoehling, Mary, Thaddeus Lowe, America's One-Man Air Corps, Julian Messner, Inc., New York, N. Y., 1958. Library of Congress CC# 58-7260