Goodyear F2G Corsair

μαχητικό αεορσκάφος

Το Goodyear F2G "Super" Corsair ήταν μονοκινητήριο μαχητικό το οποίο ανέπτυξε η Goodyear Aircraft Company με βάση το FG-1/F4U-1. Ήταν βελτιστοποιημένο για πτήσεις σε χαμηλά ύψη. Οι απαρχές της ανάπτυξής του σχετίζονται με την απόφαση να χρησιμοποιηθεί ο αστεροειδής κινητήρα Pratt & Whitney R-4360.[1]

Goodyear F2G "Super" Corsair
Το F2G Corsair
Τύποςμαχητικό αεροσκάφος
ΚατασκευαστήςGoodyear Aircraft
Χώρα προέλευσηςΗνωμένες Πολιτείες
ΣχεδιασμόςRex Beisel
Παρθενική πτήση15 Ιουλίου 1945
Κύριος χειριστήςΠολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
Μονάδες που παρήχθησανδέκα
Αναπτύχθηκε απόVought F4U Corsair

Σχεδιασμός και ανάπτυξη Επεξεργασία

Βασισμένη στην εμπειρία από την κατασκευή του FG-1, μιας εκδοχής του περίφημου μαχητικού Vought F4U-1 Corsair χωρίς αναδιπλούμενες πτέρυγες, η Goodyear αποφάσισε στις αρχές του 1944 να τροποποιήσει σε διάφορα σημεία ένα FG-1, δημιουργώντας έτσι το πρωτότυπο XF2G-1. Κύριος στόχος ήταν να αυξηθεί κατά 50% η ισχύς που παρείχε ο κινητήρας R-4360 κατά την απογείωση. Επιπλέον τοποθετήθηκε καλύπτρα στο κόκπιτ που παρείχε ορατότητα 360o στον πιλότο. Τον Μάρτιο του 1944 η εταιρεία υπέγραψε συμβόλαιο βάσει του οποίου θα παρέδιδε 418 F2G-1 και δέκα F2G-2.[N 1]

Ο οπλισμός θα αποτελούνταν από τέσσερα ή έξι πολυβόλα των 12,7 mm, καθώς και οκτώ ρουκέτες των 127 mm ή εναλλακτικά (δύο βόμβες (των 450 ή των 725 kg). Επίσης αυξήθηκε σημαντικά η ποσότητα καυσίμου που μπορούσε να μεταφερθεί, ενώ ήταν επίσης δυνατή η χρήση δύο απορριπτόμενων δεξαμενών καυσίμου.

Όταν τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, είχαν ολοκληρωθεί μονάχα πέντε F2G-1 και άλλα τόσα F2G-2. Οι δοκιμές τους έδειξαν ότι υπήρχαν ζητήματα ελέγχου καθώς και ότι η ταχύτητα ήταν ανεπαρκής. Τα προβλήματα αυτά σε συνδυασμό με την προσθήκη στο οπλοστάσιο του Ναυτικού του εξαιρετικού Grumman F8F Bearcat, που μπορούσε να καλύψει όλους τους ρόλους του F2G-2, αποτέλεσαν τροχοπέδη για την περαιτέρω εξέλιξη της πρότασης της Goodyear. Συνεπώς το όλο πρόγραμμα ακυρώθηκε.

Διασωζόμενα αεροσκάφη Επεξεργασία

Το Goodyear F2G-2 #88463 Race 74 (2012) καταστράφηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2012 το αεροσκάφος καταστράφηκε σε θανατηφόρο δυστύχημα.[2]
Ένα F2G-1 του Ναυτικού (1945)

Υπάρχουν δύο "Super Corsair", εκ των οποίων το ένα μόνο μπορεί να πραγματοποιήσει πτήσεις:

Πλήρως λειτουργικό αεροκσάφος
  • Το 88458 (πιο γνωστό σαν "Race 57"): Race 57 LLC στο Chandler της Αριζόνα[3] ήταν το πέμπτο αεροσκάφος παραγωγής. Το αγόρασε ο πιλότος αγώνων Cook Cleland, ο οποίος τερμάτισε πρώτος στο Thompson Trophy Race του 1947 και επίσης πρώτος στον Tinnerman Trophy Race του 1949. Το 88458 άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες μέσα στα χρόνια, ενώ η μηχανολογική κατάσταση του σταδιακά επιδεινώθηκε. Το 1996 το αγόρασε ο Bob Odegaard, ο οποίος και το απεκατέστησε, καθιστώντας το πλήρως λειτουργικό. Σήμερα είναι δανεισμένο στο Fargo Air Museum.[4] Ο Odegaard συμμετείχε στους Reno Air Races του 2006, 2007 και 2008 με το συγκεκριμένο Corsair.[5] Το συγκεκριμένο αεροσκάφος χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Thunder Over Reno.[6]
Έκθεμα μουσείου
  • Το 88454 ανήκει στην συλλογή του Museum of Flight στο Σηάτλ.[7]

Χρήστες Επεξεργασία

ΗΠΑ

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του F2G Επεξεργασία

Παρόμοια αεροσκάφη Επεξεργασία

Κατάλογοι Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Στα F2G-2 ενσωματώθηκαν μετατροπές ώστε να είναι δυνατή η χρήση από αεροπλανοφόρα

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Pautigny 2003, p. 76.
  2. Goyer, Robert. "Bob Odegaard killed in crash of Super Corsair". Flying, 8 September 2012.
  3. "FAA Registry: N5588N" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. FAA.gov. Retrieved: 31 December 2011.
  4. "Goodyear F2G-1D Super Corsair Race #57." Αρχειοθετήθηκε 2012-09-11 στο Wayback Machine. Duggy.com. Retrieved: 8 September 2012.
  5. "Race results database" Αρχειοθετήθηκε 2008-09-19 στο Wayback Machine.. Reno Air Racing Association, 24 September 2008. Retrieved: 12 June 2010.
  6. "Hardware." Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine. Thunder over Reno. Retrieved: 31 December 2011.
  7. "F2G-1 Corsair/Bu. 88454." Museum of Flight. Retrieved: 31 December 2011.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Green, William. War Planes of the Second World War - Fighters (Vol. 4). New York: MacDonald and Company, 1961.
  • Lockett, Brian. "Corsairs with Four-bank Radials". Goleta Air and Space Museum. Retrieved: 16 January 2007.
  • Pautigny, Bruno (translated from the French by Alan McKay). Corsair: 30 Years of Filibustering 1940-1970. Paris: Histoire & Collections, 2003. ISBN 2-913903-28-2.
  • "Racing Corsairs." Society of Air Racing Historians. Retrieved: 16 January 2007.