Grumman F-14 Tomcat
Το Grumman F-14 Tomcat είναι ένα υπερηχητικό, δικινητήριο, διθέσιο μαχητικό αεροσκάφος με οπισθοκλινείς πτέρυγες μεταβλητής γεωμετρίας. Αναπτύχθηκε για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στα πλαίσια του προγράμματος Naval Fighter Experimental (VFX), μετά την κατάρρευση του σχεδίου F-111B. Ήταν το πρώτο μαχητικό από την σειρά teen-series που σχεδιάστηκαν ενσωματώνοντας την εμπειρία από τις εναέριες μάχες με τα σοβιετικά μαχητικά MiG κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.
| F-14 Tomcat | |
|---|---|
 | |
| Τύπος | Μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων, Αναχαιτιστικό |
| Κατασκευαστής | Grumman Aerospace Corporation |
| Χώρα προέλευσης | ΗΠΑ |
| Παρθενική πτήση | 21 Δεκεμβρίου 1970 |
| Πρώτη παρουσίαση | 22 Σεπτεμβρίου 1974 |
| Αποσύρθηκε | 22 Σεπτεμβρίου 2006 (ΗΠΑ) |
| Κατάσταση | Σε υπηρεσία με την Ιρανική Πολεμική Αεροπορία |
| Κύριος χειριστής | Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ Ιρανική Πολεμική Αεροπορία |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 712 |
| Κόστος μονάδας | $ 38 εκατ. (1998) |
| Τύπος πτερυγίων | πτέρυγες μεταβλητής γεωμετρίας |
Το F-14 πέταξε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1970 και εντάχθηκε σε υπηρεσία το 1974 με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στο κατάστρωμα του USS Enterprise (CVN-65), αντικαθιστώντας το McDonnell Douglas F-4 Phantom II. Υπηρέτησε ως κύριο ναυτικό μαχητικό, αεροσκάφος αναχαίτισης και τακτικής αναγνώρισης του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Στη δεκαετία του 1990, προστέθηκε το σύστημα ατράκτου νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης Low Altitude Navigation and Targeting Infrared for Night (LANTIRN) και άρχισε να εκτελεί αποστολές ακριβείας με χερσαίες επιθέσεις.[1]
Το F-14 αποσύρθηκε από τον ενεργό στόλο του Ναυτικού των ΗΠΑ στις 22 Σεπτεμβρίου του 2006, και αντικαταστάθηκε από το Boeing F/A-18E/F Super Hornet.[2] Σήμερα είναι σε υπηρεσία μόνο με την Πολεμική Αεροπορία της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν. Είχε εξαχθεί στο Ιράν το 1976, όταν οι ΗΠΑ είχαν φιλικές διπλωματικές σχέσεις με την κυβέρνηση του Ιράν.
Σχεδιασμός Επεξεργασία
Το F-14 Tomcat σχεδιάστηκε ως μαχητικό και για μεγάλη εμβέλειας ναυτική αναχαίτιση.[3][4][5] Το F-14 διαθέτει ένα διθέσιο πιλοτήριο με ένα θόλος σε σχήμα φούσκας που παρέχει ολόπλευρη ορατότητα. Διαθέτει οπισθοκλινείς πτέρυγες μεταβλητής γεωμετρίας που ταλαντεύονται αυτόματα κατά τη διάρκεια της πτήσης. Για υψηλές ταχύτητες τομής, μαζεύονται πίσω ενώ για χαμηλότερη ταχύτητα πτήσης ανοίγουν προς τα εμπρός. Είχε σχεδιαστεί για να βελτιώσει τις επιδόσεις σε εναέριες μάχες του F-4 Phantom σε περισσότερα σημεία.
Η άτρακτος και τα φτερά του F-14 του επιτρέπουν να ανέβει ταχύτερα από το F-4, ενώ η ρύθμιση διπλής-ουράς προσφέρει καλύτερη σταθερότητα. Είναι εξοπλισμένο με ένα εσωτερικό 20 χιλιοστών M61 Vulcan Gatling κανόνι που τοποθετημένο στην αριστερή πλευρά, και μπορεί να μεταφέρει αντιαεροπορικούς πυραύλους AIM-54 Phoenix, AIM-7 Sparrow και AIM-9 Sidewinder. Οι δίδυμες μηχανές στεγάζονται σε ατρακτίδια που απέχουν μεταξύ τους κατά 0,30 έως 0,91 m. Η επίπεδη επιφάνεια της ατράκτου μεταξύ των ατρακτιδίων περιέχει τα καύσιμα και τα ηλεκτρονικά συστήματα συστήματα όπως ο μηχανισμός wing-sweep και ελέγχου πτήσης, και το κάτω μέρος χρησιμοποιείται για να μεταφέρει το συμπλήρωμα του F-14 για τους πυραύλους Phoenix ή Sparrow, ή ανάμικτες βόμβες. Από μόνη της, η άτρακτος παρέχει περίπου 40 έως 60 τοις εκατό της αεροδυναμικής επιφάνειας ανύψωσης του F-14 ανάλογα με την θέση των πτερυγίων.[6]
Χρήστες Επεξεργασία
- Ιρανική Πολεμική Αεροπορία: 1976–σήμερα
- Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ: σε υπηρεσία μεταξύ του 1974 και 2006
Προδιαγραφές (F-14D) Επεξεργασία
Γενικά χαρακτηριστικά [7] Επεξεργασία
- Πλήρωμα: 2 (Πιλότος και Χειριστής ραντάρ)
- Μήκος: 19,1 m
- Εκπέτασμα πτερύγων:
- Ανοιχτά: 19,55 m
- Κλειστά: 11,58 m
- Ύψος: 4,88 m
- Επιφάνεια πτέρυγας: 54,5 m²
- Αεροτομή: NACA 64A209.65 mod root, 64A208.91 mod tip
- Κενό βάρος: 19.838 kg
- Μεικτό βάρος: 27.700 kg
- Μέγιστο βάρος απογείωσης : 33.720 kg
- Κινητήρες: 2 × General Electric F110 -GE-400 afterburning turbofans
- Ώση: 13,810 lbf (61.4 kN) το καθένα
- Μέγιστη ώση με σύστημα μετάκαυσης (afterburner): 27,800 lbf (123.7 kN) το καθένα
Επιδόσεις Επεξεργασία
- Μέγιστη ταχύτητα: Mach 2.34 (2.485 km/h) σε μεγαλο ύψος
- Ακτίνα μάχης: 500 nmi (926 km)
- Εμβέλεια: 1.600 nmi (2.960 km)
- Μέγιστο ύψος: 15.200 m
- Βαθμός ανόδου: >229 m/s
- Φόρτωση φτερών: 553,9 kg/m²
- Ώση/βάρος: 0.92
Οπλισμός Επεξεργασία
- Πολυβόλα: 1× 20 mm (0.787 in) M61 Vulcan 6-barreled gatling cannon , with 675 rounds
- Πύραυλοι: Αέρος-Αέρος: 6x AIM-54 Phoenix ,6x AIM-7 Sparrow ,4x AIM-9 Sidewinder, 6x Fakour-90, 2x AIM-23 Sedjil, 2x AA-11 Archer
- Βόμβες: JDAM, Paveway, Mk 80 series, Mk 20 Rockeye II
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παρόμοια αεροσκάφη Επεξεργασία
- Boeing F/A-18E/F Super Hornet
- McDonnell Douglas F-15 Eagle
- Mikoyan MiG-25
- Panavia Tornado ADV
- Sukhoi Su-33
Κατάλογοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ "F-14 Tomcat fighter fact file."[νεκρός σύνδεσμος] United States Navy, 5 July 2003. Retrieved: 20 January 2007.
- ↑ "Navy's 'Top Gun' Tomcat Fighter Jet Makes Ceremonial Final Flight." Associated Press, 22 September 2006. Retrieved: 17 July 2008.
- ↑ Spangenberg, George. “Brief History and Background of the F-14, 1955-1970.” Αρχειοθετήθηκε 2012-02-04 στο Wayback Machine. George Spangenberg Oral History. Retrieved: 23 December 2009.
- ↑ Spangenberg, George.“Exhibit VF-2.” Αρχειοθετήθηκε 2012-02-04 στο Wayback Machine. George Spangenberg Oral History, 8 February 1965. Retrieved: 23 December 2009.
- ↑ Spangenberg, George. “Statement of Mr. G.A. Spangenberg before the Senate Armed Services Subcommittee, June 1973.” Αρχειοθετήθηκε 2012-02-06 στο Wayback Machine. George Spangenberg Oral History. Retrieved: 23 December 2009.
- ↑ Pike, John. “F-14 Tomcat Design.” GlobalSecurity.org. Retrieved: 5 April 2012.
- ↑ "F-14 Specifications." M.A.T.S. Retrieved: 23 December 2009.