Ζοζέφ Βαρνιά-Ζαρζεκί
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: ξένα ονόματα Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Ο Joseph Warnia-Zarzecki, γεννημένος στις 10 Ιανουαρίου του 1850 στη La Limouzinière, νότια της Ναντ, ήταν Γάλλος οριενταλιστής ζωγράφος και καθηγητής σχεδίου στη Σχολή Καλών Τεχνών της Κωνσταντινούπολης από το 1883 έως το 1915.
| Joseph Warnia-Zarzecki | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Ιανουαρίου 1850 La Limouzinière[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[2] |
| Περίοδος ακμής | 1870[3] |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Joseph Warnia-Zarzecki ήταν ο μικρότερος γιος μιας Νορμανδής και ενός ευγενούς Πολωνού, του Florentin Ignacy Zarzecki h. Warnia, πολιτικού πρόσφυγα στη Γαλλία μετά την εξέγερση του Νοεμβρίου του 1830. Τα νεανικά του χρόνια τα έζησε στη Γαλλία και μετά σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρσοβίας,[4] πλάι στον ζωγράφο Wojciech Gerson, ο οποίος του δίδαξε το σχέδιο· στη συνέχεια φοίτησε στην Ακαδημία των Καλών Τεχνών στο Μόναχο, δίπλα στους ζωγράφους Anschütz, Barth, Seitz. Από το 1873 έως το 1883 έζησε δέκα χρόνια στη Βαυαρία, κάνοντας επισκέψεις στο Ρέγκενσμπουργκ, στο Ίνγκολστατ, στο Άουγκσμπουργκ και στη Νυρεμβέργη. Αργότερα πραγματοποίησε ταξίδι στην Ευρώπη. Πέρασε από την Αυστρία και τη Ρουμανία. Από τη Βιέννη πήγε στο Βουκουρέστι, όπου παρέμεινε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθώς τον κράτησαν σημαντικές παραγγελίες. Το 1883 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως ζωγράφος και καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Κωνσταντινούπολης, που ιδρύθηκε το 1882 και σήμερα ονομάζεται Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών Mimar-Sinan.[5]
Ενσωμάτωσε στο όνομά του το προσωνύμιο ευγενείας της οικογένειας του πατέρα του Warnia. Άλλα τρία μέλη της οικογένειάς του σημείωσαν σημαντική επαγγελματική σταδιοδρομία στην Τουρκία: ο μεγαλύτερος αδερφός του Stephan Joseph Zarzecki,[6] μηχανικός, και οι δύο γιοί του, ο Albert, μηχανικός, και ο Stephan, υποπρόξενος.
Απεβίωσε μετά το 1926, αλλά η ακριβής ημερομηνία και ο τόπος παραμένουν άγνωστα. Νυμφεύτηκε στο Μόναχο με τη Γερμανίδα Anna Kitzinger και απέκτησαν έναν γιο, τον Thadée (γεννηθέντα το 1891 στην Κωνσταντινούπολη), ο οποίος σπούδασε χημικός μηχανικός στην Ελβετία και έζησε στη Γαλλία τη δεκαετία του 1920, όπου και έφτιαξε την οικογένειά του, και μια κόρη, πρωτότοκη, την Τερέζα (1874 Μόναχο – 1962 Αθήνα), η οποία παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Δημητριάδη στην Κωνσταντινούπολή και τη δεκαετία του 1920 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου βρίσκεται και η οικογένειά της.
Το έργο του Επεξεργασία
Θα μπορούσε να ενταχθεί στην ανατολίτικη ζωγραφική (οριενταλισμός), λόγω της επιλογής των θεμάτων του αλλά και λόγω της προτίμησής του στο χρώμα. Ζωγραφίζει σκηνές σε εξωτερικό χώρο, ληφθείσες επί τόπου (Εργάτης, Τούρκος που καπνίζει ναργιλέ, Καπνιστής κάτω από τέντα…) ή δημιουργεί συνθέσεις με περισσότερα πρόσωπα (Χορευτές μπροστά στον Βόσπορο). Τα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, με εξαίρεση το πορτραίτο του Σελίμ Γ΄, που βρίσκεται στο Μουσείο του Πέραν στην Κωνσταντινούπολη.[7]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5 Φεβρουαρίου 2009. 500123726. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5 Φεβρουαρίου 2009. 500123726. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /293949. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. - ↑ «Benezit Dictionary of Artists».
- ↑ «L'Art et les artistes : revue mensuelle d'art ancien et moderne...».
- ↑ «Annuaire oriental (ancien Indicateur oriental) du commerce, de l'industrie, de l'administration et de la magistrature... 10e année, 1891,».
- ↑ Markus Ritter and Staci G. Scheiwiller, The inigenous lens? Early Photography in the Near and Middle East, Walter de Gruyter GmbH & Co KG, 18 décembre 2017, 374 p.« The Search for an Ottoman vernacular photography », p. 47
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Adolphe Thalasso, L'Art ottoman : Les Peintres de Turquie, Paris, Librairie artistique internationale, 1910, σσ. 56 και 62.