Οι Liege Lord είναι αμερικανικό speed/power metal συγκρότημα, το οποίο σχηματίστηκε το 1982 στο Στάμφορντ του Κονέκτικατ, από τον κιθαρίστα Τόνι Τρούγκλιο, τον μπασίστα Ματ Βίντσι, το ντράμερ Φρανκ Κορτίζ και τον τραγουδιστή Άντι Μίκοντ. Μετά την κυκλοφορία τριών στούντιο άλμπουμ, διαλύθηκαν το 1989, για να επανενωθούν το 2012, πραγματοποιώντας ζωντανές εμφανίσεις σε Ευρώπη και Αμερική.

Liege Lord
ΠροέλευσηΣτάμφορντ Κονέκτικατ, Ηνωμένες Πολιτείες
Μουσικά είδηSpeed metal, power metal
Παρουσία1982 - 1989
2000
2012 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαMetal Blade, Iron Works, Black Dragon, Combat
ΜέληΤόνι Τρούγκλιο
Ντάνι Γουέικερ
Τζο Κόμοου
Φρανκ Γκίλκριστ
Ματ Βίντσι
Πρώην μέληΆντι Μίκοντ
Πιτ ΜακΚάρθι
Κάρλο Μοσκαρντίνι
Φρανκ Κορτίζ
Πολ Νέλσον
Ιστότοπος
http://www.liegelord.com/

Βιογραφία

Επεξεργασία

Οι Liege Lord δημιουργήθηκαν αρχικά ως συγκρότημα διασκευών στους Judas Priest με την ονομασία Deceiver, αλλάζοντας το όνομα τους το 1983.[1] Το συγκρότημα υπέγραψε στην γαλλική δισκογραφική εταιρεία "Black Dragon Records", η οποία ανέβασε την δημοτικότητα τους στην Ευρώπη μετα την ηχογράφηση του ντέμο ΕΡ τους.[2] Στην σύνθεση του συγκροτήματος εντάχθηκε ο κιθαρίστας Πιτ ΜακΚάρθι και η "Black Dragon" κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο "Freedom's Rise", στις 12 Μαρτίου 1985.[3] Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Αμερική μέσω της "Ironworks" σε ασπρόμαυρο εξώφυλλο,[4] σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή έκδοση, η οποία βοήθησε την περαιτέρω άνοδο της δημοτικότητας τους στο κοινό της heavy metal μουσικής.[5]

Η "Black Dragon" απέρριψε το συγκρότημα πριν την κυκλοφορία του δεύτερου τους δίσκου, θεωρώντας ότι περιελάμβανε πολλά thrash metal στοιχεία. Η "Ironworks" κυκλοφόρησε το σινγκλ "Warrior's Farewell" και οι Liege Lord υπέγραψαν στην "Metal Blade Records",[6] την ίδια περίοδο που ο ΜακΚάρθι αντικαταστάθηκε από τον Πολ Νέλσον, μαθητή κιθάρας του Στηβ Βάι.[7] Τον Μάρτιο του 1987, κυκλοφόρησαν το "Burn to My Touch" σε παραγωγή του Τζο Μπουσάρντ των Blue Öyster Cult.[8] Ακολούθησε, την επόμενη χρονιά, το "Master Control" με τον Τζο Κόμοου στα φωνητικά και μία διασκευή στο "Kill the King" των Rainbow.[9]

Για την προώθηση του δίσκου, περιόδευσαν στην Βόρεια Αμερική με τους Anvil, όπως και στην ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών μαζί με τους Candlemass, πριν το συγκρότημα διαλυθεί λόγω χαμηλών πωλήσεων των δίσκων τους.[10]

Ο Πολ Νέλσον συνεργάστηκε με τους B-Stools, ενώ ο Τζο Κόμοου εντάχθηκε στους Annihilator το 2000. Οι Liege Lord επανενώθηκαν για μία εμφάνιση στο φεστιβάλ "Wacken Open Air" της Γερμανίας μπροστά σε περισσότερους από 40.000 θεατές, με την σύνθεση τους να περιλαμβάνει εκτός από τους Νέλσον και Κόμοου, τον κιθαρίστα Σεμπάστιαν Μαρίνο και το ντράμερ Ρομπ Μάουντ.[11]

Το συγκρότημα επανενώθηκε και πάλι το 2012,[12] από τον τραγουδιστή Τζο Κόμοου, τους κιθαρίστες Τόνι Τρούγκλιο και Ντάνι Γουέικερ, τον μπασίστα Ματ Βίντσι και το ντράμερ Φρανκ Γκίλκριστ, πραγματοποιώντας ζωντανές εμφανίσεις σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ και συμμετέχοντας στο φεστιβάλ "Up The Hammers" τον Μάρτιο του 2014, στην Αθήνα.[13]

Δισκογραφία

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. METALLIAN - Liege Lord
  2. The Prodigy / Demo Album - Encyclopaedia Metallum
  3. Pete McCarthy - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives
  4. Liege Lord - Freedom's Rise (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  5. Liege Lord - Freedom's Rise - Encyclopaedia Metallum
  6. Liege Lord - Warrior's Farewell - Encyclopaedia Metallum
  7. «Paul Nelson - Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2015. 
  8. Liege Lord - Burn To My Touch (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  9. Liege Lord - Master Control review - Metal Storm
  10. «Metal-Rules.com Featured Artist - Liege Lord». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2015. 
  11. Liege Lord - Master Control Live @ Wacken Open Air 2000
  12. Interview with JOE COMEAU
  13. Up The Hammers Festival: Liege Lord, Xentrix, Masque, Wardrum, Bio-Cancer, Astronomikon, Screamer, Hundred @ Κύτταρο, Αθήνα