Μέσω του όρου Patrimonium Sancti Petri ορίζονται δύο πράγματα :

Ποντιφική Επαρχία

Επεξεργασία

Το Patrimonium Sancti Petri στην Τουσκία[1] ήταν η ονομασία μιας εκ των τεσσάρων επαρχιών που δημιουργήθηκαν από τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ (1198-1216) κατά την διάρκεια του πρώτου του έτους στην Αγία Έδρα. Περιελάμβανε την σημερινή επαρχία του Βιτέρμπο, την Τσιβιταβέκια χωρίς ωστόσο το διαμέρισμα της Ρώμης.

Κυβερνώνταν από διοικητές τους οποίους όριζε ο Πάπας, τους ρέκτορες.

Στη συνέχεια, η παρουσία ενός γενικού ρέκτορα έκανε την εμφάνισή της, ο οποίος επόπτευε την διοίκηση των επαρχιακών ρεκτόρων και έδινε απευθείας αναφορά στον Πάπα.

Οι επαρχίες αυτές επικυρώθηκαν με τις Constitutiones Sanctæ Matris Ecclesiæ του 1357, τις οποίες συνέταξε ο Καρδινάλιος Ζιλ Άλβαρεθ Καρίγιο ντε Αλμπορνόθ.

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Το Patrimonium Sancti Petri βασίζεται στην Δωρεά του Κωνσταντίνου, un faux μέσω του οποίου ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Α΄ είχε δώσει στον Πάπα Σιλβέστρο την πρωτοκαθεδρία επί των Εκκλησιών της Ανατολής και το imperium (αυτοκρατορική εξουσία) επί της Δύσης, και της ποίας ο αποκρυφιστικός χαρακτήρας αποδείχτηκε το 1442 από τον ουμανιστή Λορέντζο Βάλα