Το Podemos (ελληνικά: Μπορούμε) είναι ισπανικό πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε το 2014 από αριστερούς Ισπανούς ακαδημαϊκούς και που διατηρεί μια έντονη σχέση με το κίνημα των Ισπανών Αγανακτισμένων.[9] Η πιο γνωστή προσωπικότητα του κόμματος είναι ο Πάμπλο Ιγκλέσιας Τουριόν.

Podemos
Γενικός ΓραμματέαςΙόνε Μπελάρα
Ίδρυση11 Μαρτίου 2014
ΈδραC/ Zurita, 21, Μαδρίτη
ΙδεολογίαΔημοκρατικός σοσιαλισμός[1]
Σοσιαλδημοκρατία[2][3][4]
Άμεση δημοκρατία[1]
Αριστερός λαϊκισμός[5][6][7]
Πολιτικό φάσμαΑριστερά
Εθνική προσχώρησηSumar
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΗ Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο[8]
Κογκρέσο των Αντιπροσώπων
5 / 350
Ισπανική Γερουσία
0 / 265
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
2 / 61
Περιφερειακά Κοινοβούλια
17 / 1.248
Ιστότοπος
http://podemos.info/
Πολιτικό σύστημα στην Ισπανία
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Ευρωεκλογές 2014

Επεξεργασία

Το Podemos έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα στις Εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2014 και πέτυχε 8,06% των ψήφων, κατακτώντας 5 έδρανα στην Ευρωβουλή. Η παρουσία του αποτέλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη στα αποτελέσματα για την Ισπανία, καθώς το κόμμα είχε ιδρυθεί μόλις τρεις μήνες πριν από τις εκλογές.[10] Μαζί με τον επικεφαλής της λίστας και αδιαφιλονίκητο ηγέτη του κόμματος, Πάβλο Ιγλέσιας, εξελέγησαν ως ευρωβουλευτές η Τερέσα Ροδρίγεθ (καθηγήτρια λυκείου), ο Κάρλος Χιμένεθ Βιγιαρέχο (πρώην δικαστικός, επικεφαλής του σώματος ελέγχου της φοροδιαφυγής της Ισπανίας)[11], η Λόλα Σάντσεθ (μικροέμπορας) και ο Πάβλο Ετσενίκε, επιστήμονας που εργάζεται για το Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών της Ισπανίας (CSIC)[12]. Υποστήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα ως υποψήφιο πρόεδρο της Κομισιόν.[13]

Εκλογές 2015

Επεξεργασία

Οι Ρodemos έκαναν εκστρατεία κατά της λιτότητας και του Λαϊκού κόμματος. Επίσης κατηγόρησαν τους Πολίτες (Ciudadanos) ότι η υπερβολικά φιλοευρωπαϊκή τους πολιτική δεν τους επέτρεπε να κάνουν τολμηρές αλλαγές. Στόχος του κόμματος ήταν να ξεπεράσει τους Πολίτες και το 20% κάτι που πέτυχαν εύκολα αφού έλαβαν 20,68% και 69 έδρες.Αποτελεί το τρίτο σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμμα.

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Wolfram Nordsieck. «Parties and Elections in Europe». 
  2. Francesco Manetto (30 November 2014). «Podemos: el rápido viaje ideológico hasta la socialdemocracia». El País. http://politica.elpais.com/politica/2014/11/30/actualidad/1417373210_752548.html. 
  3. «Pablo Iglesias: "No nos hemos moderado. Estamos cómodos en la socialdemocracia"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2016. 
  4. Antón Baamonde (9 November 2014). «La alternativa socialdemócrata es Podemos». ElDiario.es. http://www.eldiario.es/zonacritica/alternativa-socialdemocrata-Podemos_6_322377770.html. 
  5. Cristóval Rovira Kaltwasser (2014). Carlos de la Torre, επιμ. Explaining the Emergence of Populism in Europe and the Americas. The Promise and Perils of Populism: Global Perspectives. University Press of Kentucky. σελ. 211. ISBN 978-0-8131-4687-4. 
  6. Christopher Ross· Bill Richardson· Begoña Sangrador-Vegas (2016). Contemporary Spain. Routledge. σελ. 75. ISBN 978-1-317-75164-9. 
  7. Cas Mudde (17 February 2015). «The problem with populism». The Guardian. http://www.theguardian.com/commentisfree/2015/feb/17/problem-populism-syriza-podemos-dark-side-europe. 
  8. «Podemos acuerda con Tsipras entrar en el grupo de la Izquierda Unitaria de la Eurocámara». Μαδρίτη, Ισπανία: Público. 27 Μαΐου 2014.  (Ισπανικά)
  9. Τα Νέα. «Οι Αγανακτισμένοι της Ισπανίας μπαίνουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014. 
  10. El País.com. «Podemos se convierte en la sorpresa y logra cinco escaños en Estrasburgo». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014. 
  11. El País. «El exfiscal Anticorrupción se presenta a las primarias por el joven partido de izquierdas Podemos». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014. 
  12. El País. «Podemos se convierte en la sorpresa y logra cinco escaños en Estrasburgo». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014. 
  13. El Pais. «"Ganó el PP; mañana seguirá habiendo más parados y desahucios"». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Επεξεργασία