Podemos
Το Podemos (ελληνικά: Μπορούμε) είναι ισπανικό πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε το 2014 από αριστερούς Ισπανούς ακαδημαϊκούς και που διατηρεί μια έντονη σχέση με το κίνημα των Ισπανών Αγανακτισμένων.[9] Η πιο γνωστή προσωπικότητα του κόμματος είναι ο Πάμπλο Ιγκλέσιας Τουριόν.
Podemos | |
---|---|
Γενικός Γραμματέας | Ιόνε Μπελάρα |
Ίδρυση | 11 Μαρτίου 2014 |
Έδρα | C/ Zurita, 21, Μαδρίτη |
Ιδεολογία | Δημοκρατικός σοσιαλισμός[1] Σοσιαλδημοκρατία[2][3][4] Άμεση δημοκρατία[1] Αριστερός λαϊκισμός[5][6][7] |
Πολιτικό φάσμα | Αριστερά |
Εθνική προσχώρηση | Sumar |
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Η Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο[8] |
Κογκρέσο των Αντιπροσώπων | 5 / 350
|
Ισπανική Γερουσία | 0 / 265
|
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 2 / 61
|
Περιφερειακά Κοινοβούλια | 17 / 1.248
|
Ιστότοπος | |
http://podemos.info/ | |
Πολιτικό σύστημα στην Ισπανία Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Ευρωεκλογές 2014
ΕπεξεργασίαΤο Podemos έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα στις Εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2014 και πέτυχε 8,06% των ψήφων, κατακτώντας 5 έδρανα στην Ευρωβουλή. Η παρουσία του αποτέλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη στα αποτελέσματα για την Ισπανία, καθώς το κόμμα είχε ιδρυθεί μόλις τρεις μήνες πριν από τις εκλογές.[10] Μαζί με τον επικεφαλής της λίστας και αδιαφιλονίκητο ηγέτη του κόμματος, Πάβλο Ιγλέσιας, εξελέγησαν ως ευρωβουλευτές η Τερέσα Ροδρίγεθ (καθηγήτρια λυκείου), ο Κάρλος Χιμένεθ Βιγιαρέχο (πρώην δικαστικός, επικεφαλής του σώματος ελέγχου της φοροδιαφυγής της Ισπανίας)[11], η Λόλα Σάντσεθ (μικροέμπορας) και ο Πάβλο Ετσενίκε, επιστήμονας που εργάζεται για το Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών της Ισπανίας (CSIC)[12]. Υποστήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα ως υποψήφιο πρόεδρο της Κομισιόν.[13]
Εκλογές 2015
ΕπεξεργασίαΟι Ρodemos έκαναν εκστρατεία κατά της λιτότητας και του Λαϊκού κόμματος. Επίσης κατηγόρησαν τους Πολίτες (Ciudadanos) ότι η υπερβολικά φιλοευρωπαϊκή τους πολιτική δεν τους επέτρεπε να κάνουν τολμηρές αλλαγές. Στόχος του κόμματος ήταν να ξεπεράσει τους Πολίτες και το 20% κάτι που πέτυχαν εύκολα αφού έλαβαν 20,68% και 69 έδρες.Αποτελεί το τρίτο σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμμα.
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Wolfram Nordsieck. «Parties and Elections in Europe».
- ↑ Francesco Manetto (30 November 2014). «Podemos: el rápido viaje ideológico hasta la socialdemocracia». El País. http://politica.elpais.com/politica/2014/11/30/actualidad/1417373210_752548.html.
- ↑ «Pablo Iglesias: "No nos hemos moderado. Estamos cómodos en la socialdemocracia"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2016.
- ↑ Antón Baamonde (9 November 2014). «La alternativa socialdemócrata es Podemos». ElDiario.es. http://www.eldiario.es/zonacritica/alternativa-socialdemocrata-Podemos_6_322377770.html.
- ↑ Cristóval Rovira Kaltwasser (2014). Carlos de la Torre, επιμ. Explaining the Emergence of Populism in Europe and the Americas. The Promise and Perils of Populism: Global Perspectives. University Press of Kentucky. σελ. 211. ISBN 978-0-8131-4687-4.
- ↑ Christopher Ross· Bill Richardson· Begoña Sangrador-Vegas (2016). Contemporary Spain. Routledge. σελ. 75. ISBN 978-1-317-75164-9.
- ↑ Cas Mudde (17 February 2015). «The problem with populism». The Guardian. http://www.theguardian.com/commentisfree/2015/feb/17/problem-populism-syriza-podemos-dark-side-europe.
- ↑ «Podemos acuerda con Tsipras entrar en el grupo de la Izquierda Unitaria de la Eurocámara». Μαδρίτη, Ισπανία: Público. 27 Μαΐου 2014. (Ισπανικά)
- ↑ Τα Νέα. «Οι Αγανακτισμένοι της Ισπανίας μπαίνουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014.
- ↑ El País.com. «Podemos se convierte en la sorpresa y logra cinco escaños en Estrasburgo». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014.
- ↑ El País. «El exfiscal Anticorrupción se presenta a las primarias por el joven partido de izquierdas Podemos». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014.
- ↑ El País. «Podemos se convierte en la sorpresa y logra cinco escaños en Estrasburgo». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014.
- ↑ El Pais. «"Ganó el PP; mañana seguirá habiendo más parados y desahucios"». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2014.