Βικιπαίδεια

Spider-Man: No Way Home

ταινία της Marvel
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: Συντακτικά λάθη, ενώ σε κάποια σημεία είναι εμφανής η χρήση ή μη επιμέλεια της αυτόματης μετάφρασης. Επίσης, η έκταση της πλοκής ξεπερνάει κατά πολύ το επιθυμητό όριο της πολιτικής
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.

Το Spider-Man: No Way Home είναι αμερικανική υπερηρωική ταινία, παραγωγής 2021, η οποία βασίζεται στον ομώνυμο χαρακτήρα των Marvel Comics. Η παραγωγή έγινε από την Marvel Studios και την Columbia Pictures και η διανομή από τη Sony Pictures Entertainment. Είναι η συνέχεια των Spider-Man: Η Επιστροφή Στον Τόπο Του (2017) και Spider-Man: Μακριά Από τον Τόπο του (2019) και η 27η ταινία του Κινηματογραφικού Σύμπαντος της Marvel (MCU). Την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Τζον Γουότς, το σενάριο οι Κρις ΜακΚίννα και Έρικ Σόμμερς και πρωταγωνιστεί ο Τομ Χόλλαντ ως Πίτερ Πάρκερ/Spider-Man, πλαισιωμένος από τους Zendaya, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Τζέικομπ Μπάταλον, Τζον Φαβρό, Τζέιμι Φοξ, Γουίλεμ Νταφόε, Άλφρεντ Μολίνα, Μπένεντικτ Γουόνγκ, Τόνι Ρεβολόρι, Μαρίζα Τομέι, Άντριου Γκάρφιλντ και Τόμπι Μαγκουάιρ. Στην ταινία, ο Πάρκερ ζητά από τον Δρ. Στίβεν Στρέιντζ (Κάμπερμπατς) να κάνει την ταυτότητά του ως Spider-Man μυστικό ξανά με μαγεία μετά τη δημόσια αποκάλυψή της στο τέλος του Μακριά Από τον Τόπο του. Όταν το ξόρκι πάει στραβά, ανοίγει το πολυσύμπαν, πράγμα που επιτρέπει σε επισκέπτες από εναλλακτικές πραγματικότητες να μπουν στο σύμπαν του Πάρκερ.

Spider-Man: No Way Home
Spider-Man No Way Home Poster.jpg
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΤζον Γουότς
ΠαραγωγήΚέβιν Φάιγκι
Έιμι Πασκάλ
ΣενάριοΚρις ΜακΚίννα
Έρικ Σόμμερς
Βασισμένο σεSpider-Man
των Σταν Λι
Στιβ Ντίτκο
ΠρωταγωνιστέςΤομ Χόλλαντ
Zendaya
Μπένεντικτ Κάμπερμπατς
Τζέικομπ Μπάταλον
Τζον Φάβρο
Τζέιμι Φοξ
Γουίλεμ Νταφόε
Άλφρεντ Μολίνα
Μπενεντίκτ Γουόνγκ
Τόνι Ρεβολόρι
Μαρίζα Τομέι
Άντριου Γκάρφιλντ
Τόμπι Μαγκουάιρ
ΜουσικήΜάικλ Τζακίνο
ΦωτογραφίαΜάουρο Φιόρε
ΜοντάζΤζέφρι Φορντ
Λι Φόλσομ Μπόιντ
Εταιρεία παραγωγήςColumbia Pictures
Marvel Studios
Pascal Pictures
ΔιανομήSony Pictures Entertainment
Πρώτη προβολή13 Δεκεμβρίου 2021 (Θέατρο Φοξ Βίλατζ)
Κυκλοφορία17 Δεκεμβρίου 2021 (ΗΠΑ)
Διάρκεια148 λεπτά[1]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$200 εκατομμύρια[2]
Ακαθάριστα έσοδα$1.901 δισεκατομμύρια[3][4]
ΠροηγείταιSpider-Man: Μακριά Από τον Τόπο του (Spider-Man franchise)
Eternals (MCU franchise)
ΈπεταιDoctor Strange in the Multiverse of Madness (MCU franchise)
δεδομένα (π • σ • ε )

Μία τρίτη ταινία για τον Spider-Man στο MCU, σχεδιαζόταν κατά την διάρκεια της παραγωγής του Επιστροφή στον Τόπο του το 2017. Οι συζητήσεις ανάμεσα στην Sony και τα Marvel Studios για να τροποποιήσουν την συμφωνία του- με βάση την οποία παράγουν τις ταινίες Spider-Man από κοινού- κατέληξαν με τα Marvel Studios να εγκαταλείπουν το εγχείρημα τον Αύγουστο του 2019, αλλά η αρνητική αντίδραση των θαυμαστών οδήγησε στην σύναψη μίας νέας συμφωνίας ανάμεσα στις εταιρείας έναν μήνα μετά. Οι Γουότς, ΜακΚίννα, Σόμμερς και Χόλλαντ προγραμματίστηκε να επιστρέψουν, και τα γυρίσματα έλαβαν χώρα από τον Οκτώβριο του 2020 μέχρι τον Μάρτιο του 2021 στην Νέα Υόρκη και την Ατλάντα. Το No Way Home περιλαμβάνει αρκετούς ηθοποιούς που επιστρέφουν στους ρόλους τους από τις ταινίες του Spider-Man, που δεν ανήκουν στο MCU, σκηνοθετημένες από τον Σαμ Ράιμι και τον Μαρκ Γουέμπ, συμπεριλαμβανομένων και των προηγούμενων ηθοποιών που έπαιζαν τον Spider-Man, τον Μαγκουάιρ και τον Γκάρφιλντ. Η ανάμειξη και των δύο αυτών ηθοποιών υπήρξε το αντικείμενο έντονων εικασιών και αρκετών διαρροών, παρά τις προσπάθειες της Sony, της Marvel και του καστ να κρύψουν την ανάμειξη τους.

Το Spider-Man: No Way Home έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο Φοξ Βίλατζ, στο Λος Άντζελες στις 13 Δεκεμβρίου 2021 και κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 17 Δεκεμβρίου. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε στις 16 Δεκεμβρίου 2021. Αποτελεί μέρος της τέταρτης φάσης του MCU. Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς, οι οποίοι επαίνεσαν την ιστορία, την σκηνοθεσία, τις σκηνές δράσης και τις ερμηνείες και την χημεία του καστ. Το No Way Home συγκέντρωσε πάνω από $1.9 δισεκατομμύρια παγκοσμίως, ξεπερνώντας τον προκάτοχο του ως την πιο εμπορική ταινία που κυκλοφόρησε από την Sony Pictures. Έγινε η πιο εμπορική ταινία του 2021, η έκτη ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις, η πιο εμπορική ταινία Spider-Man και έσπασε αρκετά άλλα ρεκόρ στο box office, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου για ταινίες που κυκλοφόρησαν κατά την διάρκεια της πανδημίας COVID-19. H ταινία έλαβε αρκετά βραβεία και υποψηφιότητες, συμπεριλαμβανομένης και μίας υποψηφιότητας για Όσκαρ Καλύτερων Οπτικών Εφέ στα 94α Βραβεία Όσκαρ. Μία συνέχεια της ταινίας βρίσκεται σε ανάπτυξη.

ΠλοκήΕπεξεργασία

Αφού ο Κουέντιν Μπεκ, ενοχοποιεί τον Πίτερ Πάρκερ για την δολοφονία του και αποκαλύπτει την ταυτότητα του Πάρκερ ως Spider-Man,[N 1] Ο Πάρκερ και η κοπέλα του Μ.Τζ. Γουάτσον, ο καλύτερος του φίλος Νεντ Λιντς και η θεία του Μέι Πάρκερ ανακρίνονται από το Τμήμα Διαχείρισης Καταστροφών. Ο δικηγόρος Ματ Μέρντοκ καταφέρνει να καταρρίψει τις κατηγορίες κατά του Πάρκερ, αλλά η ομάδα αντιμετωπίζει αρνητική δημοσιότητα. Αφού οι αιτήσεις του Πάρκερ, την Μ.Τζ και του Νεντ για το ΜΙΤ απορρίπτονται, ο Πάρκερ πηγαίνει στο Άδυτο της Νέας Υόρκης για να ζητήσει βοήθεια από τον Στίβεν Στρέιντζ. Ο Στρέιντζ κάνει ένα ξόρκι, το οποίο θα κάνει τους πάντες να ξεχάσουν ότι ο Πάρκερ είναι ο Spider-Man, αλλά ο Πάρκερ τον διακόπτει αρκετές φορές, γιατί του ζητάει να κάνει τροποποιήσεις που θα επιτρέψουν στους αγαπημένους του να κρατήσουν τις αναμνήσεις τους. Ο Στρέιντζ περιορίζει το ξόρκι για να το σταματήσει και αναγκάζει τον Πάρκερ να φύγει.

Ο Πάρκερ προσπαθεί να πείσει ένα στέλεχος του ΜΙΤ να ξανασκεφτεί τις αιτήσεις της Μ.Τζ. και του Νεντ αλλά δέχεται επίθεση από τον Όττο Οκτάβιους. Ο Οκτάβιους σχίζει την νανοτεχνολογία από την Iron Spider στολή του, η οποία ενώνεται με τα μηχανικά πλοκάμια του και επιτρέπει στον Πάρκερ να τα αχρηστέψει. Καθώς ο Νόρμαν Όσμπορν φθάνει και κάνει επίθεση, ο Στρέιντζ τηλεμεταφέρει τον Πάρκερ πίσω στο Άδυτο και κλειδώνει τον Οκτάβιους σε ένα κελί δίπλα στον Κερτ Κόννορς. Ο Στρέιντζ εξηγεί ότι πριν μπορέσει να περιορίσει το ελλατωματικό ξόρκι, αυτό κάλεσε ανθρώπους από άλλα σύμπαντα, που γνωρίζουν την ταυτότητα του Πάρκερ, μέσω του πολυσύμπαντος. Αναθέτει στον Πάρκερ, στην Μ.Τζ. και στον Νεντ να τους βρουν και να τους αιχμαλωτίσουν. Εντοπίζουν και πιάνουν τον Μαξ Ντίλον και τον Φλιντ Μάρκο.

Ο Όσμπορν επανακτά τον έλεγχο του εαυτού του από την άλλη του προσωπικότητα, τον Green Goblin. Πηγαίνει σε ένα κτίριο της F.E.A.S.T. και συναντά την Μέι πριν ο Πάρκερ τον εντοπίσει. Καθώς συζητούν για τις μάχες τους με τον Spider-Man, ο Όσμπορν, ο Οκτάβιους και ο Ντίλον συνειδητοποιούν ότι ήρθαν από τα σύμπαντα τους λίγο πριν τον θάνατο τους.[N 2] Ο Στρέιντζ ετοιμάζεται να αντιστρέψει το περιορισμένο ξόρκι και να στείλει τους κακοποιούς πίσω στα αντίστοιχα σύμπαντα τους, αλλά ο Πάρκερ επιμένει ότι θα έπρεπε πρώτα να γιατρέψουν τις δυνάμεις και την παράνοια των κακοποιών, που προκάλεσαν τους θανάτους τους για να αλλάξει την μοίρα τους, κατά την επιστροφή τους. Ο Πάρκερ κλέβει το ξόρκι, παγιδεύει τον Στρέιντζ στην Κατοπτρική Διάσταση, και μαζί με την Μέι, πηγαίνει τους κακοποιούς στο διαμέρισμα του Χάπι Χόγκαν, όπου χρησιμοποιεί την τεχνολογία της Stark Industries για να γιατρέψει τον Οκτάβιους. Η προσωπικότητα του Goblin παίρνει τον έλεγχο από τον Όσμπορν και πείθει τους κακοποιούς που δεν έχουν γιατρευτεί να προδώσουν τον Πάρκερ. Καθώς ο Ντίλον, ο Μάρκο και ο Κόννορς δραπετεύουν, ο Goblin τραυματίζει θανάσιμα την Μέι. Πριν πεθάνει, η Μέι λέει στον Πάρκερ ότι "η μεγάλη δύναμη πρέπει να έρχεται μαζί με μεγάλες ευθύνες".

Ο Νεντ ανακαλύπτει ότι μπορεί να δημιουργήσει πύλες χρησιμοποιώντας το δαχτυλίδι του Στρέιντζ, τις οποίες αυτός και η Μ.Τζ. χρησιμοποιούν για να εντοπίσουν τον Πάρκερ. Βρίσκουν, όμως, εναλλακτικές εκδοχές του Πάρκερ από τα σύμπαντα των κακοποιών, οι οποίοι καλέστηκαν από το ξόρκι του Στρέιντζ στους οποίους δίνονται τα ψευδώνυμα "Πίτερ-Δύο" (ο Πάρκερ από το σύμπαν του Όσμπορν, του Οκτάβιους και του Μάρκο) και "Πίτερ-Τρία" (ο Πάρκερ από το σύμπαν του Κόννορς και του Ντίλον). Η ομάδα βρίσκει τον Πάρκερ αυτού του σύμπαντος, ο οποίος παίρνει το ψευδώνυμο "Πίτερ-Ένα", που είναι έτοιμος να τα παρατήσει και να στείλει τους κακοποιούς στο σύμπαν τους να πεθάνουν. Οι εναλλακτικοί Πάρκερς μοιράζονται ιστορίες όπου έχουν χάσει αγαπημένους τους και ενθαρρύνουν τον Πίτερ-Ένα να πολεμήσει για να τιμήσει την μνήμη της Μέι, και οι τρεις Πάρκερ δημιουργούν θεραπείες για τους κακοποιούς.

Η ομάδα παρασύρουν τον Ντίλον, τον Μάρκο και τον Κόννορς στο Άγαλμα της Ελευθερίας. Ο Πίτερ-Ένα και ο Πίτερ-Δύο γιατρεύουν τον Κόννορς και τον Μάρκο, ενώ ο Οκτάβιους φθάνει για να βοηθήσει να γιατρευτεί ο Ντίλον και ο Νεντ απελευθερώνει τον Στρέιντζ από την Κατοπτρική Διάσταση μέσω μίας πύλης. Ο Goblin εμφανίζεται και απελευθερώνει το περιορισμένο ξόρκι, το οποίο σπάει τα σύνορα ανάμεσα στα σύμπαντα, προσελκύοντας αμέτρητους άλλους. Ο Στρέιντζ προσπαθεί να τους συγκρατήσει, ενώ ο Πίτερ-Ένα εξαγριωμένος προσπαθεί να σκοτώσει τον Goblin, αλλά ο Πίτερ-Δύο τον σταματάει. Ο Πίτερ-Τρία βοηθάει τον Πίτερ-Ένα να κάνει την ένεση της θεραπείας του στον Goblin, επαναφέροντας την λογική του Όσμπορν. Ο Πίτερ-Ένα συνειδητοποιεί ότι ο μόνος τρόπος να προστατεύσει τον πολυσύμπαν είναι να διαγράψει τον εαυτό του από την μνήμη όλων και ζητάει από τον Στρέιντζ να το κάνει, καθώς υπόσχεται στην Μ.Τζ. και στον Νεντ ότι θα τους βρει ξανά. Το ξόρκι γίνεται και όλοι επιστρέφουν στα σύμπαντα τους, συμπεριλαμβανομένου και του Έντι Μπροκ,[N 3] ο οποίος, χωρίς να το καταλάβει, αφήνει πίσω του ένα μέρος του Venom symbiote. Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Πάρκερ επισκέπτεται την Μ.Τζ. και τον Νεντ για να τους ξανασυστηθεί, αλλά αποφασίζει να μην το κάνει. Καθώς θρηνεί στον τάφο της Μέι, έχει μία συζήτηση με τον Χόγκαν που τον εμπνέει να συνεχίσει, φτιάχνοντας μία νέα στολή και συνεχίζοντας την δράση του.

Ηθοποιοί και χαρακτήρεςΕπεξεργασία

 
 
O Τόμπι Μαγκουάιρ (πάνω) και ο Άντριου Γκάρφιλντ (κάτω) επιστρέφουν ως οι αντίστοιχες εκδοχές τους ωε Spider-Man από προηγούμενες σειρές ταινιών. Η ανάμειξη τους κρατιόταν μυστική από την Marvel και την Sony παρά τις υποψίες των θαυμαστών και τις διαρροές πριν την πρεμιέρα της ταινίας.
  • Τομ Χόλλαντ ως Πίτερ Πάρκερ / Spider-Man:
    Ένας έφηβος και Εκδικητής, ο οποίος έλαβε δυνάμεις παρόμοιες με της αράχνης, αφού τον δάγκωσε μία ραδιενεργή αράχνη.[5] Η ταινία εξερευνά τις επιπτώσεις της πρώτης σκηνής μετά τους τίτλους τέλους του Spider-Man: Μακριά Από τον Τόπο του (2019), όπου η ταυτότητα του Πάρκερ ως Spider-Man αποκαλύπτεται,[6] και ο Πάρκερ είναι περισσότερο απαισιόδοξος σε αντίθεση με προηγούμενες ταινίες του Κινηματογραφικού Σύμπαντος της Marvel (MCU). Ο Χόλλαντ είπε ότι ο Πάρκερ νιώθει νικημένος και αβέβαιος και ήταν ενθουσιασμένος που θα εξερευνούσε την πιο σκοτεινή πλευρά του χαρακτήρα.[7] Η αναπροσαρμογή στην ενσάρκωση του Πάρκερ, που περιλάμβανε το ανέβασμα του τόνου της φωνής και την επιστροφή στην νοοτροπία ενός "αγαθού και γοητευτικού έφηβου", ήταν δύσκολη για τον Χόλλαντ αφού είχε αναλάβει πιο ώριμους ρόλους, όπως αυτόν στην ταινία Cherry (2021).[8]
  • Zendaya ως Μισέλ "Μ. Τζ." Τζόουνς- Γουάτσον:
    Συμμαθήτρια και κοπέλα του Πάρκερ.[9][10][11] Το πλήρες όνομα του χαρακτήρα αποκαλύπτεται στην ταινία, καθώς μέχρι τότε ήταν γνωστή ως Μισέλ Τζόουνς, φέρνοντας την πιο κοντά στον ομόλογο χαρακτήρα από τα κόμικς, Μέρι Τζέιν Γουάτσον.[10]
  • Μπένεντικτ Κάμπερμπατς ως Στίβεν Στρέιντζ:
    Ένας νευροχειρουργός που έγινε Δάσκαλος της Μυστικιστικής Τέχνης μετά από ένα ατύχημα που του τελείωσε την καριέρα.[12] Ο Χόλλαντ δεν ένιωσε τον Στρέιντζ ως μέντορα του Πάρκερ, σε αντίθεση με τον Τόνι Στάρκ του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ στο Spider-Man: Η Επιστροφή Στον Τόπο Του (2017), αλλά τον αντιμετώπισε ως συνεργάτη του και σημείωσε ότι η σχέση τους καταρρέει κατά την διάρκεια της ταινίας.[13] Ο Κάμπερμπατς ένιωσε πως υπάρχει μία στενή σχέση ανάμεσα στον Στρέιντζ και τον Πάρκερ επειδή και οι δύο είναι υπερήρωες της γειτονιάς με παρόμοια ιστορία.[14] Ο συν-σεναριογράφος Κρις ΜακΚένα περιέγραψε τον Στρέιντζ ως την φωνή της λογικής στην ταινία.[15]
  • Τζέικομπ Μπάταλον ως Νεντ Λιντς: Ο καλύτερος φίλος του Πάρκερ.[16][10] Ο Μπαταλόν έχασε 46 κιλά για τον ρόλο του στην ταινία.[17]
  • Τζον Φαβρό ως Χάπι Χόγκαν: Ο επικεφαλής ασφαλείας των Stark Industries και πρώην οδηγός και σωματοφύλακας του Τόνι Στάρκ, ο οποίος προσέχει τον Πάρκερ.[18]
  • Τζέιμι Φοξ ως Μάξ Ντίλον / Electro:
    :Ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός της Oscorp από μία εναλλακτική πραγματικότητα μετά από ένα ατύχημα που περιλάμβανε γενετικά τροποποιημένα ηλεκτροφόρα χέλια. Ο Φοξ επιστρέφει στον ρόλο του από την ταινία The Amazing Spider-Man 2 (2014) του Μαρκ Γουέμπ.[16][19] Ο χαρακτήρας επανασχεδιάστηκε για το No Way Home, αντικαθιστώντας το πρωτότυπο μπλε σχεδιασμό του, βασισμένο στα κόμικς Ultimate Marvel, με ένα κίτρινο που είναι πιο κοντά στη βασική εμφάνιση του από τα κόμικς.[20]
  • Γουίλεμ Νταφόε ως Νόρμαν Όσμπορν / Green Goblin:
    Ένας επιστήμονας και διευθύνων σύμβουλος της Oscorp από μία εναλλακτική πραγματικότητα, ο οποίος δοκίμασε έναν ασταθή ενισχυτή δύναμης στον εαυτό του. Ως αποτέλεσμα, ανέπτυξε μία παράφρων διχασμένη προσωπικότητα και χρησιμοποιεί αναπτυγμένη πανοπλία και εξοπλισμό της Oscorp. Ο Νταφόε επιστρέφει στον ρόλο του από την τριλογία Spider-Man του Σαμ Ράιμι.[21] Ο Νταφόε ένιωσε πως ο Green Goblin είχε εξελιχθεί από την ενσάρκωση του στο Spider-Man (2002) και είχε "λίγα περισσότερα κόλπα στο μανίκι του" σε αυτήν την ταινία.[22] Η εικόνα του Νταφόε επεξεργάστηκε ψηφιακά για να μοιάζει νεότερος για τον ρόλο,[23] και ο χαρακτήρας, επίσης, αποκτά αναβαθμίσεις στην στολή του για να τον κάνουν να μοιάζει περισσότερο με τον ομόλογο χαρακτήρα του από τα κόμικς.[22]
  • Άλφρεντ Μολίνα ως Όττο Οκτάβιους / Doctor Octopus:
    Ένας επιστήμονας από μία εναλλακτική πραγματικότητα με τέσσερα τεχνητά έξυπνα μηχανικά πλοκάμια κολλημένα στο σώμα του μετά από ένα ατύχημα. Ο Μολίνα επιστρέφει στον ρόλο του από την ταινία Spider-Man 2 (2004) του Σαμ Ράιμι,[24] με αυτήν την ταινία να συνεχίζει την ιστορία του χαρακτήρα πριν τον θάνατο του σε εκείνη την ταινία. Ο Μολίνα έμεινε έκπληκτος από αυτήν την προσέγγιση, επειδή είχε μεγαλώσει σε ηλικία από τότε που έκανε εκείνη την ταινία και δεν είχε πλέον την ίδια φυσική κατάσταση. Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, ψηφιακή επεξεργασία για να μοιάζει νεότερος στην ηλικία, ώστε να μοιάζει φυσιογνωμικά με το Spider-Man 2.[25] Τα μηχανικά πλοκάμια δημιουργήθηκαν εξ' ολοκλήρου ψηφιακά, παρά από μία μίξη μαριονετών και ψηφιακής επεξεργασίας όπως στο Spider-Man 2.[26][23]
  • Μπένεντικτ Γουόνγκ ως Γουόνγκ: Ο μέντορας του Στρέιντζ και φίλος του, ο οποίος έγινε ο νέος Υπέρτατος Μάγος κατά την απουσία του Στρέιντζ λόγω του Αφανισμού.[27][18]
  • Τόνι Ρεβολόρι ως Γιουτζίν "Φλας" Τόμπσον: Συμμαθητής του Πάρκερ και πρώην ανταγωνιστής του.[28]
  • Μαρίζα Τομέι ως Μέι Πάρκερ:
    Η θεία του Πάρκερ.[29] Ενώ η ιστορία αναπτυσσόταν, οι σεναριογράφοι συνειδητοποίησαν ότι η Μέι θα έπαιζε έναν ρόλο παρόμοιο με τον ρόλο του Θείου Μπεν σε άλλες ενσαρκώσεις του Spider-Man. Έτσι, η θεματική, και συχνά παραφρασμένη, φράση "η μεγάλη δύναμη πρέπει να έρχεται μαζί με μεγάλες ευθύνες" λέγεται από την Μπέι, καθώς αποτελεί τον "ηθικό οδηγό" για τον Πάρκερ στο MCU.[30]
  • Άντριου Γκάρφιλντ ως Πίτερ Πάρκερ / Spider-Man:
    Μία εναλλακτική εκδοχή του Πάρκερ, τον οποίο στοιχειώνει η αποτυχία του να σώσει την νεκρή κοπέλα του, Γκουέν Στέισι.[31][30] Ο Γκάρφιλντ επιστρέφει στον ρόλο του από την σειρά ταινιών The Amazing Spider-Man του Γουέμπ.[32][33] Οι άλλοι Spider-Men αναφέρονται σε αυτόν ως "Πίτερ Τρία",[34] ενώ η επίσημη ιστοσελίδα της Marvel τον ονομάζει "Ο Υπέροχος Spider-Man".[35] Ο Γκάρφλιντ προσέγγισε τον ρόλο του ως τον μεσαίο αδελφό της ομάδας και τον ενδιέφερε να εξερευνήσει την ιδέα ενός βασανισμένου Πάρκερ, μετά τα γεγονότα του The Amazing Spider-Man 2, συμπεριλαμβανομένου και του πως τα μαθήματα που πήρε από αυτά τα γεγονότα μπορούν να μεταλαμπαδευτούν στον χαρακτήρα του Χόλλαντ.[30] Ήταν ευγνώμων για την ευκαιρία να "δέσει μερικά χαλαρά τέλη" σχετικά με την ενσάρκωση του ως Πάρκερ, και περιέγραψε την συνεργασία του με τον Χόλλαντ και τον Μαγκουάιρ ως μία ευκαιρία να έχει "βαθύτερε συζητήσεις σχετικά με τις εμπειρίες τους με τον χαρακτήρα".[36] Ο Πάρκερ καταλήγει να σώζει την Μ. Τζ. προς το τέλος της ταινίας, με παρόμοιο τρόπο που αποτυγχάνει να σώσει την Στέισι στο The Amazing Spider-Man 2. Ο ΜακΚένα και ο συν-σεναριογράφος Έρικ Σόμμερς, έδωσαν τα εύσημα στον σκηνοθέτη Τζον Γουότς για αυτήν την ιδέα, καθώς παρακολουθούσαν ένα κλιπ προ-οπτικοποίησης που παρουσίαζε ιδέες για την τελευταία μάχη.[15]
  • Τόμπι Μαγκουάιρ ως Πίτερ Πάρκερ / Spider-Man:
    Μία εναλλακτική εκδοχή του Πάρκερ, ο οποίος διαθέτει οργανικούς ιστούς αντί για μηχανικούς ιστούς όπως οι εναλλακτικοί ομόλογοι του.[37] Ο Μαγκουάιρ επιστρέφει στον ρόλο του από την σειρά ταινιών Spider-Man του Ράιμι.[32][33] Οι άλλοι Spider-Men αναφέρονται σε αυτόν ως "Πίτερ Δύο",[34] ενώ η επίσημη ιστοσελίδα της Marvel τον ονομάζει "Ο Φιλικός Spider-Man της Γειτονιάς".[35] Ο Μαγκουάιρ ήθελε η ταινία να αποκαλύπτει μόνο ελάχιστες λεπτομέρειες για το τι συνέβη στον χαρακτήρα του μετά τα γεγονότα του Spider-Man 3 (2007).[30]

Ο Ρις Ίφανς επιστρέφει στον ρόλο του ως Δρ. Κερτ Κόνορς / Lizard, ενός επιστήμονα της Oscorp από την ταινία του Γουέμπ The Amazing Spider-Man (2012), ο οποίος μεταμορφώθηκε σε ένα μεγάλο ερπετοειδές τέρας, στην προσπάθεια του να ξαναφυτρώσει το χέρι που του λείπει. Ο Τόμας Χέιντεν Τσερτς επιστρέφει στον ρόλο του ως Φλιντ Μάρκο / Sandman, ένας μικροληστής από την ταινία Spider-Man 3 του Ράιμι, που απέκτησε την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε άμμο.[21] Και ο Ίφανς και ο Τσέρτς επέστρεψαν για να δώσουν την φωνή τους στους χαρακτήρες, ενώ τα πλάνα τους στο τέλος της ταινίας όταν επιστρέφουν στην ανθρώπινη μορφή τους ήταν πλάνα αρχείου από το The Amazing Spider-Man και το Spider-Man 3, αντίστοιχα.[38] Ο Γουότς συμμετείχε ως αντικαταστάτης του Τσερτς στα γυρίσματα, παρέχοντας σημειώσεις καταγραφής κίνησης στον ντουμπλέρ που αντικατέστησε τον Τσερτς για τον ρόλο, αλλά δεν αναφέρεται στους τίτλους.[39] Ο Τσάρλι Κοξ επιστρέφει στον ρόλο του ως Ματ Μέρντοκ από την σειρά Daredevil από την Marvel Television,[40] και ο Τομ Χάρντι επιστρέφει στον ρόλο του ως Έντι Μπροκ / Venom από το Σύμπαν Spider-Man της Sony (SSU) σε μία σύντομη εμφάνιση, που δεν αναφέρεται στους τίτλους, στην πρώτη σκηνή μετά τους τίτλους τέλους.[41]

Στους ρόλους τους από προηγούμενες ταινίες Spider-Man του MCU επιστρέφουν η Άντζουρι Ράις ως Μπέτι Μπράντ, συμμαθήτρια του Πάρκερ και πρώην κοπέλα του Νεντ,[42] ο Χάννιμπαλ Μπίρες ως Προπονητής Γουίλσον, ο γυμναστής του Σχολείου Επιστήμης και Τεχνολογίας του Μίνταουν,[43] ο Μάρτιν Σταρρ ως Ρότζερ Χάρινγκτον, ο καθηγητής ακαδημαϊκού Δέκαθλου του Πάρκερ,[44] ο Τζ. Μπ. Σμόουβ ως Τζούλιους Ντελ, καθηγητής του Πάρκερ,[45] ο Τζ. Κ. Σίμονς ως Τζ. Τζόνα Τζέιμσον, ο παρουσιαστής του The Daily Bugle,[46][47] και ο Γκάρι Γουίκς ως πράκτορας Φόστερ του Τμήματος Ελέγχου Καταστροφών.[48] Ο Τζέικ Τζίλενχαλ εμφανίζεται ως Κουέντιν Μπεκ / Μιστέριο μέσα από πλάνα αρχείου από το Μακριά Από τον Τόπο του.[49] Επίσης, στην ταινία εμφανίζονται η Πόλα Νιούσομ ως διευθύντρια του ΜΙΤ,[44] ο Άριαν Μούγεντ ως πράκτορας Κλίαρι του Τμήματος Διαχείρισης Καταστροφών,[49] η Μέρι Ριβέρα ως η γιαγιά του Νεντ,[44] και ο Κρίστο Φερνάντεζ ως ένας μπάρμαν που σερβίρει τον Μπροκ.[41] Ο αδελφός του Χόλλαντ, Χάρι, ήταν προγραμματισμένο να κάνει μία σύντομη εμφάνιση ως ένας έμπορος ναρκωτικών, αφού έκανε το ίδιο και στο Cherry, αλλά οι σκηνές του κόπηκαν από την κινηματογραφική κυκλοφορία.[50] Η Λέξι Ρέιμπ, που υποδύθηκε την κόρη του Σταρκ, Μόργκαν στο Εκδικητές: Η Τελευταία Πράξη (2019), είχε επίσης μία εμφάνιση αλλά δεν συμπεριλήφθηκε στην κινηματογραφική κυκλοφορία.[51]

ΣημειώσειςΕπεξεργασία

  1. ↑ Όπως απεικονίζεται στο Spider-Man: Μακριά Από τον Τόπο του (2019).
  2. ↑ όπως απεικονίζεται στο Spider-Man (2002), Spider-Man 2 (2004) and The Amazing Spider-Man 2 (2014), αντίστοιχα.
  3. ↑ Ο Μπροκ τηλεμεταφέρθηκε στο MCU από το πρώτο ξόρκι του Στρέιντζ, όπως απεικονίζεται στην ταινία της Sony, Venom: Let There Be Carnage (2021).

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ «Spider-Man: No Way Home (12A)». British Board of Film Classification. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. 
  2. ↑ Rubin, Rebecca (14 Δεκεμβρίου 2021). «Box Office Preview: Spider-Man: No Way Home Eyes Mighty, Massive, Marvelous $150 Million-Plus Debut». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. 
  3. ↑ Πρότυπο:Cite Box Office Mojo
  4. ↑ Πρότυπο:Cite The Numbers
  5. ↑ Lang, Brent (27 Σεπτεμβρίου 2019). «Sony, Marvel Make Up: Companies Will Produce Third 'Spider-Man' Film». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  6. ↑ Coggan, Devan (23 Αυγούστου 2021). «Spider-Man: No Way Home trailer reintroduces some familiar faces». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  7. ↑ Shepherd, Jack (9 Νοεμβρίου 2021). «Tom Holland: "Spider-Man: No Way Home's not fun – it's going to be brutal"». Total Film. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  8. ↑ Heaf, Jonathan (26 Φεβρουαρίου 2021). «Tom Holland on his darkest role yet, and why No Way Home could be his last Spider-Man film» . British GQ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  9. ↑ Brower, Alison (16 Οκτωβρίου 2019). «The Hollywood Reporter 100: The Most Powerful People in Entertainment 2019». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. She'll next be seen on the big screen in Denis Villenueve's Dune adaptation, and she'll reprise her Spider-Man role in a third Sony-Marvel film. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Newby, Richard (17 Δεκεμβρίου 2021). «All the Comics, Video-Game, and MCU Easter Eggs You Might Have Missed in Spider-Man: No Way Home». Vulture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  11. ↑ «Zendaya And Tom Holland: Everything We Know About Their Rumoured Relationship». Elle. 11 Ιανουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  12. ↑ Kit, Borys (8 Οκτωβρίου 2020). «Benedict Cumberbatch Joins 'Spider-Man 3' as Doctor Strange (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  13. ↑ Shepard, Jack (10 Νοεμβρίου 2021). «Tom Holland says Spider-Man and Doctor Strange's relationship "breaks down" in No Way Home». Total Film. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  14. ↑ Keegan, Rebecca (8 Σεπτεμβρίου 2021). «Benedict Cumberbatch Gets Mean». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Vary, Adam B. (29 Δεκεμβρίου 2021). «'Spider-Man: No Way Home' Screenwriters Explain All Those Surprises and Spoilers: 'This Wasn't Just Fan Service'». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Kit, Borys (1 Οκτωβρίου 2020). «'Spider-Man 3' Jolt: Jamie Foxx Returning as Electro (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  17. ↑ Hickson, Colin (29 Οκτωβρίου 2020). «Spider-Man 3's Jacob Batalon Shares His (and Ned's) Incredible Weight Loss». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Donnelly, Matt (23 Αυγούστου 2021). «'Spider-Man: No Way Home' Trailer Officially Drops, Multiverse Villains Descend on Tom Holland». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  19. ↑ Couch, Aaron (23 Αυγούστου 2021). «'Spider-Man: No Way Home' Trailer Arrives at CinemaCon 24 Hours After Leak». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  20. ↑ Holmes, Adam (16 Νοεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home's Latest Trailer Finally Shows Off Electro, Green Goblin And More». CinemaBlend. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Coggan, Devan (16 Νοεμβρίου 2021). «New Spider-Man: No Way Home trailer swings headfirst into the multiverse». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  22. ↑ 22,0 22,1 Sternberg, Sabrina (5 Δεκεμβρίου 2021). «'Spider-Man: No Way Home': New Footage Gives Closer Look at Willem Dafoe's New Green Goblin Suit». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Giardina, Carolyn (7 Ιανουαρίου 2022). «How 'Spider-Man: No Way Home' VFX Team Brought Back Villains From the Multiverse». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  24. ↑ Kit, Borys· Couch, Aaron (8 Δεκεμβρίου 2020). «'Spider-Man 3': Alfred Molina Returning as Doctor Octopus». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  25. ↑ Aurthur, Kate (16 Απριλίου 2021). «Alfred Molina Details Doc Ock's Return in 'Spider-Man: No Way Home': 'The Tentacles Do All the Work' (Exclusive)». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  26. ↑ Coggan, Devan (14 Οκτωβρίου 2021). «Tom Holland opens up about Spider-Man: No Way Home and facing off against Alfred Molina». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  27. ↑ Fullerton, Huw (15 Δεκεμβρίου 2021). «New Doctor Strange detail revealed in Spider-Man: No Way Home». Radio Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  28. ↑ Kroll, Justin (27 Ιουλίου 2020). «'Grand Budapest Hotel' Star Tony Revolori Signs With WME». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  29. ↑ Labonte, Rachel (10 Ιουνίου 2020). «MCU's Spider-Man 3: Marisa Tomei Teases What To Expect Of Aunt May». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 Couch, Aaron (29 Δεκεμβρίου 2021). «How 'Spider-Man: No Way Home' Was "Shaped" by Its Secret Stars». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  31. ↑ Adams, Sam· Frank, Allegra· Wickman, Forrest (16 Δεκεμβρίου 2021). «The Casual Marvel Fan's Guide to Spider-Man: No Way Home». Slate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  32. ↑ 32,0 32,1 Debruge, Peter (13 Δεκεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home Review: Tom Holland Cleans Out the Cobwebs of Sprawling Franchise With Multiverse Super-Battle». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  33. ↑ 33,0 33,1 Cole, Jake (14 Δεκεμβρίου 2021). «Review: Spider-Man: No Way Home Brings Tom Holland's MCU Run to an Erratic End». Slant Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  34. ↑ 34,0 34,1 Bonomolo, Cameron (17 Δεκεμβρίου 2021). «How Spider-Man Producers Convinced Past Series Stars to Return For No Way Home». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  35. ↑ 35,0 35,1 Bonomolo, Cameron (21 Δεκεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home Names Tobey Maguire and Andrew Garfield's Spider-Men». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  36. ↑ Donnelly, Matt (6 Ιανουαρίου 2022). «Andrew Garfield Finally Spills About 'Spider-Man' Return and Future — and the 'Gift' of 'Tick, Tick Boom!' (Exclusive)». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  37. ↑ Miller, David (16 Δεκεμβρίου 2021). «Why Tobey Maguire's Spider-Man Has Organic Web Shooters». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  38. ↑ Jirak, Jamie (26 Δεκεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home Reuses Footage From Past Spider-Man Movies». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  39. ↑ Jirak, Jamie (23 Φεβρουαρίου 2022). «Spider-Man: No Way Home's Jon Watts Performed Motion Reference Clips for Sandman». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  40. ↑ Davis, Brandon (15 Ιανουαρίου 2021). «Daredevil Star Charlie Cox Has Wrapped Filming on Spider-Man 3». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  41. ↑ 41,0 41,1 Sandwell, Ian (15 Δεκεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home credits scene explained». Digital Spy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  42. ↑ Kroll, Justin (7 Μαΐου 2021). «Justin Hartley, Angourie Rice, Zoë Chao, Sam Richardson, Others Join Rebel Wilson in Paramount Players' 'Senior Year'». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  43. ↑ Aquilina, Tyler (28 Αυγούστου 2021). «Hannibal Buress musically teases return of Coach Wilson in 'Spider-Man: No Way Home'». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 Abdulbaki, Mae (16 Δεκεμβρίου 2021). «Every Returning MCU & Spider-Man Movie Character In No Way Home». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  45. ↑ Barnhardt, Adam (26 Απριλίου 2021). «Spider-Man's JB Smoove Confirms He's in No Way Home». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  46. ↑ Russell, Bradley (23 Αυγούστου 2021). «Spider-Man: No Way Home trailer breakdown: the 13 biggest talking points and secrets». Total Film. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  47. ↑ Robbins, Jason (17 Νοεμβρίου 2021). «'Spider-Man: No Way Home' Trailer Breakdown». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  48. ↑ Russell, Bradley (25 Μαρτίου 2022). «Spider-Man: No Way Home includes one more hidden MCU cameo that you might have missed». Total Film. GamesRadar+. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  49. ↑ 49,0 49,1 Francisco, Eric (17 Δεκεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home Cameo Spoilers: Every Single Surprise Character, Explained». Inverse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  50. ↑ Zinski, Dan (4 Δεκεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home Cut Scene with Tom Holland's Brother Harry». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  51. ↑ Plainse, Josh (19 Δεκεμβρίου 2021). «Spider-Man: No Way Home Almost Included Tony Stark's Daughter». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Spider-Man:_No_Way_Home&oldid=10076940"