Ευστάθιος Δ΄ της Βουλώνης
Ο Ευστάθιος Δ΄ της Βουλώνης (Eustace IV, 1127/1135 - 17 Αυγούστου 1153) Κόμης της Βουλώνης (1151 - 1153) ήταν μεγαλύτερος γιος του Στέφανου της Αγγλίας και της Ματθίλδης Α΄ της Βουλώνης.[2][3] Με την κατάληψη του Αγγλικού θρόνου από τον πατέρα του όταν πέθανε ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας (1135) έγινε ο διάδοχος. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε διατάγματα του πατέρα του τον Αύγουστο του 1131.[4]
| Ευστάθιος Δ΄ της Βουλώνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Eustache IV (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1130 ή 1129 (περίπου) |
| Θάνατος | 17 Αυγούστου 1153 (πιθανώς) Μπέρι Σεντ Έντμουντς |
| Τόπος ταφής | Faversham Abbey |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κωνσταντία της Γαλλίας, κόμισσα της Τουλούζης (από 1140)[1] |
| Γονείς | Στέφανος της Αγγλίας και Ματθίλδη Α΄ της Βουλώνης |
| Αδέλφια | Μαρία Α΄ της Βουλώνης Γουλιέλμος Α΄ του Μπλουά Γερβάσιος του Μπλουά |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπλουά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κομητεία της Βουλώνης |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το 1137 έδωσε όρκο υποτέλειας για την Νορμανδία στον Φράγκο βασιλιά Λουδοβίκο τον Νεώτερο και παντρεύτηκε την αδελφή του Κωνσταντία (1140) η οποία όταν χήρεψε πρόωρα ξαναπαντρεύτηκε τον Ραϋμόνδο Ε΄ της Τουλούζης. Ο Ευστάθιος χρίστηκε το 1147 σε ηλικία 16 - 18 ετών και συμμάχησε με τον Λουδοβίκο Ζ΄ για επίθεση στην Νορμανδία, δέχτηκε τον τίτλο από την Αυτοκράτειρα Ματθίλδη και προσπάθησε να τον υπερασπιστεί από τον σύζυγο της Γοδεφρείδο Πλανταγενέτη. Σε συμβούλιο το οποίο συνεκλήθη στο Λονδίνο (6 Απριλίου 1152) ο Στέφανος ζήτησε από έναν μικρό αριθμό βαρόνων να δώσουν όρκο υποτέλειας στον Ευστάθιο ως μελλοντικό τους βασιλιά, ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι Θεοβάλδος του Μπεκ και άλλοι επίσκοποι αρνήθηκαν να το κάνουν δηλώνοντας ότι βρίσκεται σε αντίθεση με τα παπικά έθιμα.
Θάνατος Επεξεργασία
Ο Ευστάθιος πέθανε αιφνίδια στις αρχές του Αυγούστου του 1153 σύμφωνα με την παράδοση χτυπήθηκε από την οργή του θεού την ώρα που λεηλατούσε εδάφη της εκκλησίας. Ο θάνατος του Ευστάθιου έφερε την ειρήνη ανάμεσα στον πατέρα του και στον μεγάλο του αντίπαλο Ερρίκο Πλανταγενέτη. O Γουλιέλμος του Νιούμπεργκ γράφει ότι "ο βασιλιάς Στέφανος τον θρήνησε σε υπερβολικό βαθμό επειδή είχε στηρίξει όλες τις ελπίδες πάνω του όπως και την διαδοχή του, ο θάματος του τον έκανε λιγότερο πολεμοχαρή από τότε αναζητούσε τον συμβιβασμό με τους αντιπάλους του και την ειρήνη".
Τα Χρονικά του Πίτερμπρο περιγράφουν με μελανά χρώματα τον Ευστάθιο "ήταν ένας κακός άνθρωπος και το έδειχνε όπου και αν πήγαινε, χρησιμοποιούσε με κακομαθημένο τρόπο τα εδάφη του βάζοντας ψηλούς φόρους". Χρησιμοποιούσε τις απειλές αυτές εναντίον των ανυπότακτων βαρόνων, στον πόλεμο εναντίον των Ανδεγαυών ζήτησε εισφορές από τα μοναστήρια. Τάφηκε στο αβαείο του Φάβερσαν που είχε οικοδομηθεί από τους γονείς του, στο ίδιο αβαείο τάφηκαν και οι δυο γονείς του, και οι τρεις τάφοι καταστράφηκαν την εποχή της Διάλυσης των Μοναστηριών τον 16ο αιώνα.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ p10205.htm#i102042. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Alison Weir, Britain's Royal Family: A Complete Genealogy (London, U.K.: The Bodley Head, 1999), page 52
- ↑ Edmund King, Eustace, count of Boulogne, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004
- ↑ Edmund King, Eustace, count of Boulogne, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004
Πηγές Επεξεργασία
- Alison Weir, Britain's Royal Family: A Complete Genealogy (London, U.K.: The Bodley Head, 1999)
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Eustace". Encyclopædia Britannica. 9 (11th ed.). Cambridge University Press.
- Edmund King, Eustace, count of Boulogne, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004