Οι περιπέτειες του Πέρεγκριν Πικλ
Οι περιπέτειες του Πέρεγκριν Πικλ (αγγλικός τίτλος:The Adventures of Peregrine Pickle) είναι πικαρέσκο μυθιστόρημα του Τομπάιας Σμόλετ. Είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του συγγραφέα, εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1751 και τροποποιήθηκε για τη δεύτερη έκδοση του 1758.[1]
 | |
| Συγγραφέας | Τομπάιας Σμόλετ |
|---|---|
| Τίτλος | The Adventures of Peregrine Pickle |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1751 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| δεδομένα () | |
Το μυθιστόρημα αποτελείται από μια σειρά διασκεδαστικά επεισόδια που αναφέρονται στην ιστορία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας του ομώνυμου ήρωα και είναι μια κωμική απεικόνιση της κοινωνίας και σάτιρα των αγγλικών και γαλλικών ηθών του 18ου αιώνα. Ο Σμόλετ ήταν ένας από τους πρώτους στην αγγλική λογοτεχνία που στράφηκε στο είδος του μυθιστορήματος ενηλικίωσης, το οποίο ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμού.[2]
Παρουσίαση Επεξεργασία
Το μυθιστόρημα αρχίζει περιγράφοντας τον ήρωα. Ο Πέρεγκριν Πικλ είναι ένας νεαρός κύριος της επαρχίας, γιος πλούσιου εμπόρου από το Λονδίνο που συνταξιοδοτήθηκε και αγόρασε ένα κτήμα στην επαρχία. Η σκληρή μητέρα του τον απορρίπτει λόγω ανεξήγητου μίσους, προτιμά τον μικρότερο γιο της - άσχημο στο σώμα και στην ψυχή. Ο αδιάφορος πατέρας του τον αγνοεί και ο συμβιβασμένος αδελφός του τον μισεί. Μετά την αποξένωση από την οικογένειά του και εκδίωξη από το σπίτι του, στρέφεται στον θείο του συνταξιούχο πλοίαρχο Χώζερ Τράνιαν, έναν άνδρα εκκεντρικό και αγενή και ταυτόχρονα κωμικό, ειλικρινά δεμένο με τον ανιψιό του, ο οποίος τον ανατρέφει.[3]
Η λεπτομερής εξιστόρηση της ζωής του Πέρεγκριν παρέχει στον Σμόλετ ευρύ πεδίο για σάτιρα καθώς παρουσιάζει την ανθρώπινη σκληρότητα, τη βλακεία και την απληστία: από την ανατροφή του ήρωα, την εκπαίδευση στην Οξφόρδη, φθάνει στο ταξίδι στη Γαλλία και την Ολλανδία. Οι επιτυχίες του με τις γυναίκες, που έκαναν τον ήρωα αλαζόνα και τόνωσαν την αυτοπεποίθησή του και οι περιπετειώδεις του προσπάθειες να εισέλθει στην υψηλή κοινωνία, τον οδήγησαν στην οικονομική και ηθική χρεοκοπία, και τελικά φυλακίστηκε για τα χρέη του. Στη φυλακή ο Πέρεγκριν αναθεωρεί τις απόψεις του για τη ζωή και μετανοεί. Σύντομα έρχεται η απροσδόκητη απόκτηση της περιουσίας του πατέρα του, η τελική του μετάνοια και ο γάμος με την αγαπημένη του Έμιλι.
Το μυθιστόρημα είναι γραμμένο σαν μια σειρά από περιπέτειες, με κάθε κεφάλαιο να απεικονίζει μια νέα εμπειρία. Περιλαμβάνει επίσης μια μεγάλη ανεξάρτητη ιστορία, τα Απομνημονεύματα μιας Ευγενούς Κυρίας, γραμμένο από τη λαίδη Φράνσις Βέιν, γνωστή για τις δημόσιες εξωσυζυγικές σχέσεις.
Παρουσιάζει αρκετούς διασκεδαστικούς χαρακτήρες, με πιο αξιοσημείωτο τον πρώην ανώτερο αξιωματικό του ναυτικού Χώζερ Τράνιαν, έναν ηλικιωμένο ναυτικό και μισογύνη που ζει σε ένα σπίτι με πρώην συντρόφους του. Ένας άλλος ενδιαφέρων χαρακτήρας είναι ο φίλος του Πέρεγκριν, ο Κάμπτρι, ένας γέρος μισάνθρωπος που διασκεδάζει κάνοντας έξυπνα αστεία σε αφελείς ανθρώπους.
Ο Σμόλετ επίσης διακωμώδησε πολλούς από τους εχθρούς του στο μυθιστόρημα, με πιο αξιοσημείωτο τον Χένρι Φίλντινγκ και τον ηθοποιό και θεατρικό συγγραφέα Ντέιβιντ Γκάρικ.[4]
Απομνημονεύματα μιας ευγενούς κυρίας Επεξεργασία
Ένα ξεχωριστό εκτενές κεφάλαιο του βιβλίου περιλαμβάνει σαν ένθετη ιστορία τα Απομνημονεύματα μιας Ευγενούς Κυρίας, αφήγηση που ανήκει στο είδος της ερωτικής μυθοπλασίας και περιγράφει μια σειρά από ερωτικές εξωσυζυγικές σχέσεις που έχει η συγγραφέας. Ήταν γραμμένα, όπως πίστευαν οι σύγχρονοι, από τη λαίδη Φράνσις Αν Βέιν, μια Βρετανίδα αριστοκράτισσα που ήταν διαβόητη για την ασωτία και τους σκανδαλώδεις της έρωτες, και κάποτε παρείχε προστασία και οικονομική υποστήριξη στον Σμόλετ. Το κείμενο είναι της λαίδης, με ελάχιστη στιλιστική επεξεργασία από τον Σμόλετ. Παρά το γεγονός ότι τα Απομνημονεύματα παραβιάζουν την ακεραιότητα της σύνθεσης του μυθιστορήματος, παρουσιάζουν ενδιαφέρον ως μνημείο των ηθών της εποχής τους. Ταυτόχρονα, συγκλόνισαν την κοινωνία, καθώς η λαίδη Βέιν όχι μόνο αρνήθηκε να απεικονίσει τον εαυτό της ως αγνό και να προσπαθήσει να δικαιολογήσει τον εξαχρειωμένο τρόπο ζωής της, αλλά κόμπαζε αμετανόητα για τις μοιχικές της σχέσεις.[5]
Το 1751, ο Σάμιουελ Ρίτσαρντσον αναφέρθηκε σ' αυτήν και σε άλλους συγγραφείς σκανδαλωδών απομνημονευμάτων ως «ένα σύνολο άθλιων, που επιθυμούν να διαιωνίσουν την ατιμία τους». Η αντίδραση της λαίδης Μαίρη Μόνταγκιου ήταν πιο προσεκτική και συγκρατημένη. Σε μια επιστολή του 1752 προς την κόρη της έγραψε: «Η ιστορία της λαίδης Βέιν, σωστά θεωρημένη, θα ήταν πιο διδακτική για τις νεαρές γυναίκες από οποιοδήποτε κήρυγμα που γνωρίζω. Μπορεί να δουν εκεί τις καταστροφές και τη δυστυχία σαν αναπόφευκτες συνέπειες των παράνομων σχέσεων».
Η περίπτωση του κ. Ε. Επεξεργασία
Μια άλλη πραγματική ιστορία στο μυθιστόρημα είναι η λεπτομερής περιγραφή της υπόθεσης του κ. Ε. - μια συγκλονιστική υπόθεση που διήρκεσε από το 1743 έως το 1760. Ο κόμης Ρίτσαρντ Άνσλι κατηγορήθηκε ότι οικειοποιήθηκε τους τίτλους και την περιουσία του ανιψιού του Τζέιμς Άνσλι, τον οποίο απήγαγε ως παιδί το 1728 και τον πούλησε σκλάβο στη Βόρεια Αμερική. Το 1742, ο Τζέιμς επέστρεψε στην Αγγλία, αναγνωρίστηκε ως νόμιμος γιος του πατέρα του και προσπάθησε να επανακτήσει τα υπάρχοντά του, ωστόσο, τα χρήματα και οι διασυνδέσεις του κόμη καθυστέρησαν τη διαδικασία και ο ανιψιός του πέθανε πριν την ολοκλήρωσή της.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ . «britannica.com/topic/Peregrine-Pickle».
- ↑ . «ugapress.org/book/the-adventures-of-peregrine-pickle/».
- ↑ . «supersummary.com/the-adventures-of-peregrine-pickle/summary/».
- ↑ . «wikiwand.com/en/The_Adventures_of_Peregrine_Pickle».
- ↑ . «historicalnovelsociety.org/reviews/a-lady-of-quality/».
- ↑ . «connerkab372.wordpress.com/2019/01/28/the-adventures-of-peregrine-pickle-literary-analysis/».