Βικιπαίδεια

Ολυμπιακοί Αγώνες Κωφών

σημαντικό διεθνές αθλητικό γεγονός για κωφούς ανθρώπους

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες Κωφών, γνωστοί και ως Ολυμπιάδα Κωφών ή Deaflympics είναι περιοδική σειρά αθλητικών εκδηλώσεων εγκεκριμένων από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) στις οποίες αγωνίζονται κωφοί αθλητές. Σε αντίθεση με αθλητές άλλων διοργανώσεων εγκεκριμένων από τη ΔΟΕ (τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους Παραολυμπιακούς Αγώνες και τα Special Olympics), οι αθλητές δεν καθοδηγούνται από ήχους (όπως πιστόλια εκκίνησης, μεγάφωνα ή σφυρίγματα διαιτητών).[1] Οι αγώνες διοργανώνονται από την Comité International des Sports des Sourds («Διεθνής Επιτροπή Αθλητισμού για Κωφούς») από την πρώτη εκδήλωση το 1924.

Σχήμα γραμμών σε τέσσερα χρώματα σε κύκλο.
Λογότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων Κωφών

Ιστορία Επεξεργασία

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες Κωφών διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια και είναι η μακροβιότερη διοργάνωση πολλαπλών αθλημάτων στην ιστορία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.[2] Οι πρώτοι αγώνες, που έγιναν στο Παρίσι το 1924, ήταν το πρώτο διεθνές αθλητικό γεγονός για αθλητές με αναπηρία.[3] Η εκδήλωση πραγματοποιείται έκτοτε κάθε τέσσερα χρόνια, εκτός από ένα διάλειμμα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.[4] Οι αγώνες ξεκίνησαν ως μια μικρή εκδήλωση 148 αθλητών από εννέα ευρωπαϊκές χώρες στο Παρίσι το 1924 και έχουν πλέον εξελιχθεί σε παγκόσμιο κίνημα.[5]

Επίσημα, οι αγώνες ονομάζονταν αρχικά «Διεθνείς Αγώνες για Κωφούς» από το 1924 έως το 1965, αλλά ενίοτε αναφέρονται και ως «Διεθνείς Σιωπηλοί Αγώνες». Από το 1966 έως το 1999 ονομάζονταν «Παγκόσμιοι Αγώνες για Κωφούς». Από το 2001, οι αγώνες είναι γνωστοί με το όνομα Ολυμπιακοί Αγώνες Κωφών.[4]

Για να προκριθούν στους αγώνες, οι αθλητές πρέπει να έχουν απώλεια ακοής τουλάχιστον 55 ντεσιμπέλ στο «καλό αυτί» τους. Δεν επιτρέπεται στους αγώνες η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας, κοχλιακών εμφυτευμάτων και παρόμοιων βοηθημάτων, για να ξεκινούν όλοι οι αθλητές από το ίδιο επίπεδο.[4] Άλλες διαφορές από τους αγώνες ακουόντων είναι ο τρόπος με τον οποίο διεξάγονται. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των κωφών αθλητών που δεν μπορούν να καθοδηγηθούν από ήχους, ορισμένα αθλήματα χρησιμοποιούν εναλλακτικές μεθόδους έναρξης του αγώνα. Για παράδειγμα, οι διαιτητές ποδοσφαίρου ανεμίζουν μια σημαία αντί να σφυρίζουν, ενώ στον στίβο, οι αγώνες ξεκινούν χρησιμοποιώντας φως, αντί για πιστόλι έναρξης. Είναι επίσης σύνηθες οι θεατές να μην επευφημούν ούτε να χειροκροτούν, αλλά να χαιρετούν και με τα δύο χέρια, χρησιμοποιώντας το χειροκρότημα των κωφών.

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, η Διεθνής Επιτροπή Αθλητισμού Κωφών απέκλεισε τους αθλητές από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών εκείνης της χρονιάς στο Κασίας ντο Σουλ της Βραζιλίας.[6]

Διοργανώτριες χώρες και πόλεις Επεξεργασία

Μέχρι σήμερα, οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες Κωφών έχουν διοργανωθεί από 22 πόλεις σε 18 χώρες, αλλά μόνο έξι φορές από πόλεις εκτός Ευρώπης (Ουάσιγκτον 1965, Λος Άντζελες 1985, Κράιστσερτς 1989, Μελβούρνη 2005, Ταϊπέι 2009 και Κασίας ντο Σουλ 2022). Οι τελευταίοι θερινοί αγώνες διεξήχθησαν στη Σαμψούντα της Τουρκίας το 2017. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες Κωφών έχουν διοργανωθεί από 16 πόλεις σε 11 χώρες. Οι τελευταίοι χειμερινοί αγώνες διεξήχθησαν στην επαρχία Σόντριο της Ιταλίας το 2019.

Οι Χειμερινοί Αγώνες του 2011 που είχαν προγραμματιστεί να διεξαχθούν στο Βίσοκε Τάτρι της Σλοβακίας ακυρώθηκαν λόγω έλλειψης ετοιμότητας από την οργανωτική επιτροπή να φιλοξενήσει τους αγώνες.[7] Η Διεθνής Επιτροπή Αθλητισμού Κωφών υπέβαλε ποινική καταγγελία κατά της Σλοβακικής Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Κωφών και του προέδρου της.[8] Η καταγγελία απαιτεί την επιστροφή των κονδυλίων που χορηγήθηκαν στην Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων Κωφών από τις εθνικές ομοσπονδίες για την κάλυψη ξενοδοχειακών καταλυμάτων και άλλων εξόδων που σχετίζονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών.[8] Το 2013 το Ειδικό Ποινικό Δικαστήριο στην Μπάνσκα Μπίστριτσα καταδίκασε τον πρόεδρο της Σλοβακικής Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Κωφών σε ποινή φυλάκισης14 1⁄2 χρόνων για υπεξαίρεση 1,6 εκατομμυρίων ευρώ που θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιηθεί για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών.[9]

Οι διοργανώτριες πόλεις και οι Εθνικές Αθλητικές Ενώσεις Κωφών των προηγούμενων και προγραμματισμένων αγώνων είναι οι εξής:[10]

Κατάλογος διοργανωτών Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων Κωφών Επεξεργασία

Αγώνες Έτος Πόλη Χαιρετισμός από Ημερομηνίες Κράτη Αθλητές Αθλήματα Αγώνες Νικητής
Σύνολο Άνδρες Γυναίκες
1 1924   Παρίσι, Γαλλία Γκαστόν Ντουμέρζ 10–17 Αυγούστου 9 148 147 1 6 31   Γαλλία
2 1928   Άμστερνταμ, Ολλανδία Βιλελμίνη της Ολλανδίας 18–26 Αυγούστου 10 212 198 14 5 38   Ηνωμένο Βασίλειο
3 1931   Νυρεμβέργη, Γερμανία Πάουλ φον Χίντενμπουργκ 19–23 Αυγούστου 14 316 288 28 6 43   Γερμανία
4 1935   Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου 17–24 Αυγούστου 12 221 178 43 5 41   Ηνωμένο Βασίλειο
5 1939   Στοκχόλμη, Σουηδία Γουσταύος Ε΄ της Σουηδίας 24–27 Αυγούστου 13 250 208 42 6 43   Ηνωμένο Βασίλειο
6 1949   Κοπεγχάγη, Δανία Φρειδερίκος Θ΄ της Δανίας 12–16 Αυγούστου 14 391 342 49 7 51   Ηνωμένο Βασίλειο
7 1953   Βρυξέλλες, Βέλγιο Βαλδουίνος του Βελγίου 15–19 Αυγούστου 16 473 432 41 7 57   Δυτική Γερμανία
8 1957   Μιλάνο, Ιταλία Τζοβάνι Γκρόνκι 25–30 Αυγούστου 25 635 565 70 9 69   Σοβιετική Ένωση
9 1961   Ελσίνκι, Φινλανδία Ούρχο Κέκονεν 6–10 Αυγούστου 24 613 503 110 10 94   Σοβιετική Ένωση
10 1965   Ουάσινγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής Λίντον Τζόνσον 27 Ιουνίου – 3 Ιουλίου 27 687 575 112 9 85   Σοβιετική Ένωση
11 1969   Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία Γιόσιπ Μπροζ Τίτο 9–16 Αυγούστου 33 1189 964 225 12 105   Σοβιετική Ένωση
12 1973   Μάλμε, Σουηδία Γουσταύος ΣΤ΄ Αδόλφος της Σουηδίας 21–28 Αυγούστου 31 1116 893 223 11 97   Ηνωμένες Πολιτείες
13 1977   Βουκουρέστι, Ρουμανία Νικολάε Τσαουσέσκου 17–27 Ιουλίου 32 1150 913 237 11 106   Ηνωμένες Πολιτείες
14 1981   Κολωνία, Δυτική Γερμανία Χέλμουτ Σμιτ 23 Ιουλίου – 1 Αυγούστου 32 1198 893 305 11 110   Ηνωμένες Πολιτείες
15 1985   Λος Άντζελες, Ηνωμένες Πολιτείες Ρόναλντ Ρίγκαν 10–20 Αυγούστου 29 995 745 250 11 96   Ηνωμένες Πολιτείες
16 1989   Κράιστσερτς, Νέα Ζηλανδία Ντέβιντ Λανγκ 7–17 Ιανουαρίου 30 955 726 229 12 120   Ηνωμένες Πολιτείες
17 1993   Σόφια, Βουλγαρία Ζέλιου Ζέλεβ 24 Ιουλίου – 2 Αυγούστου 52 1679 1295 384 12 126   Ηνωμένες Πολιτείες
18 1997   Κοπεγχάγη, Δανία Τζον Μ. Λόβετ 13–26 Ιουλίου 65 2028 1496 534 14 140   Ηνωμένες Πολιτείες
19 2001   Ρώμη, Ιταλία Κάρλο Ατσέλιο Τσάμπι 22 Ιουλίου – 1 Αυγούστου 67 2208 1562 646 14 143   Ηνωμένες Πολιτείες
20 2005   Μελβούρνη, Αυστραλία Μάριγκολντ Σάουδι 5–16 Ιανουαρίου 63 2038 1402 636 14 147   Ουκρανία
21 2009   Ταϊπέι, Ταϊβάν1 Μα Γινγκ-Τζέου 5–15 Σεπτεμβρίου 80 2670 1714 779 17 177   Ρωσία
22 2013   Σόφια, Βουλγαρία2 Ρόσεν Πλέβνελιεφ 26 Ιουλίου – 4 Αυγούστου2 83 2711 1792 919 16 2032   Ρωσία
23 2017   Σαμψούντα, Turkey Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν 18–30 Ιουλίου 97 2856 1897 959 18 219   Ρωσία
24 2021   Caxias do Sul, Βραζιλία Μισέλ Μπολσονάρου 1–15 Μαΐου 20223 71 1489 1022 467 183 2193   Ουκρανία
25 2025   Τόκιο, Ιαπωνία 15–26 Νοεμβρίου

1  Η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) αναγνωρίζεται ως Κινεζική Ταϊπέι από την πλειονότητα των διεθνών οργανισμών στους οποίους συμμετέχει λόγω πολιτικών σχέσεων με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας .

2 Ο μαραθώνιος είχε διεξαχθεί 4 ημέρες πριν από την τελετή έναρξης στο Φίσεν της Γερμανίας στις 21 Ιουλίου 2013.[11]

3 Λόγω του μικρού αριθμού εγκαταστάσεων κοντά στο Κασίας ντο Σουλ και τη Βραζιλία και του μικρού αριθμού συμμετεχόντων, οι αγώνες μπόουλινγκ πραγματοποιήθηκαν στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας και μεταξύ 20 και 30 Οκτωβρίου 2022.[12]

Κατάλογος διοργανωτών Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων Κωφών Επεξεργασία

Αγώνες Έτος Πόλη Ημερομηνίες Κράτη Αθλητές Αθλήματα Αγώνες Νικητής
Σύνολο Άνδρες Γυναίκες
1 1949   Ζέεφελντ, Αυστρία 26–30 Φεβρουαρίου 5 33 33 0 2 5   Ελβετία
2 1953   Όσλο, Νορβηγία 20–24 Φεβρουαρίου 6 44 42 2 4 9   Νορβηγία
3 1955   Όμπεραμεργκάου, Δυτική Γερμανία 10–13 Φεβρουαρίου 8 59 54 5 4 11   Νορβηγία
4 1959   Μοντάνα-Βερμάλα, Ελβετία 27–31 Ιανουαρίου 10 42 3 14   Νορβηγία
5 1963   Όρε, Σουηδία 12–16 Μαρτίου 9 60 2 13   Αυστρία
6 1967   Μπέρχτεσγκαντεν, Δυτική Γερμανία 20–25 Φεβρουαρίου 12 89 2 11   Νορβηγία
7 1971   Αντελμπόντεν, Ελβετία 25–30 Φεβρουαρίου 13 145 2 11   Ελβετία
8 1975   Λέικ Πλάσιντ, Ηνωμένες Πολιτείες 2–8 Φεβρουαρίου 13 136 4 12   Καναδάς
9 1979   Μεριμπέλ, Γαλλία 21–27 Ιανουαρίου 14 180 3 12   Σοβιετική Ένωση
10 1983   Μαντόνα ντι Καμπίλιο, Ιταλία 13–23 Ιανουαρίου 15 147 3 17   Σοβιετική Ένωση
11 1987   Oslo, Norway 7–14 Φεβρουαρίου 15 169 3 18   Νορβηγία
12 1991   Μπανφ, Καναδάς 2–9 Μαρτίου 16 175 5 18   Σοβιετική Ένωση
13 1995   Ίλος, Φινλανδία 14–19 Μαρτίου 18 260 4 15   Ρωσία
14 1999   Νταβός, Ελβετία 6–14 Μαρτίου 18 273 5 17   Ρωσία
15 2003   Σούντσβαλ, Σουηδία 26 Φεβρουαρίου – 9 Μαρτίου 21 259 4 23   Ρωσία
16 2007   Σολτ Λέικ Σίτι, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής 1–10 Φεβρουαρίου 23 302 5 26   Ρωσία
17 2011   Βίσοκε Τάτρι, Σλοβακία 16–28 Φεβρουαρίου Cancelled
18 2015   Χάντι-Μανσίσκ και Μαγκνιτογκόρσκ, Ρωσία 28 Μαρτίου – 5 Απριλίου 27 344 5 31   Ρωσία
19 2019   Σόντριο, Ιταλία 12–21 Δεκεμβρίου 34 461 6 36   Ρωσία
20 2024   Άγκυρα-Ερζερούμ, Τουρκία 2–12 Μαρτίου 2024
21 2027 - -

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «News & Announcements». www.ciss.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024. 
  2. ↑ World, Disabled (1 Ιανουαρίου 2014). «Deaflympics: International Games for the Deaf». www.disabled-world.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024. 
  3. ↑ Stewart, David A.; Ellis, M. Kathleen (2001-06-22). «Future Directions of the Deaflympics» (στα English). Palaestra 17 (3): 45–45. https://go.gale.com/ps/i.do?p=HRCA&sw=w&issn=87565811&v=2.1&it=r&id=GALE%7CA78030429&sid=googleScholar&linkaccess=abs. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Historical Overview of the Paralympics, Special Olympics, and Deaflympics. in SearchWorks articles». searchworks-lb.stanford.edu. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024. 
  5. ↑ «Welcome!». www.ciss.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024. 
  6. ↑ «Russia excluded from Deaflympics after plea from Ukraine». www.insidethegames.biz. 12 Μαρτίου 2022. 
  7. ↑ «Cancellation of the 17th Winter Deaflympics in Slovakia». www.ciss.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2024. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «ICSD Pursuing Legal Action Following Failure of 17th Winter Deaflympics». deaflympics.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2024. 
  9. ↑ «Deaflympics Committee Head Sentenced to Thirteen Years». SITA.sk (στα Σλοβακικά). 1 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2024. 
  10. ↑ «Games». www.deaflympics.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2024. 
  11. ↑ «Sofia 2013 22nd Deaflympics Marathon Details». CISS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2013. 
  12. ↑ «Deaflympics 2021 in Bowling». CISS. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ολυμπιακοί_Αγώνες_Κωφών&oldid=10563898"