Πομπίτι Καμάνι
Συντεταγμένες: 43°13′35″N 27°42′24″E / 43.22639°N 27.70667°E
Το Πομπίτι Καμάνι (βουλγαρικά: Побити камъни[2]), επίσης γνωστό ως Έρημος της Πέτρας, είναι φυσικό τοπίο στην Επαρχία Βάρνας της Βουλγαρίας. Θεωρείται η μοναδική έρημος στη Βουλγαρία και μια από τις λίγες που υπάρχουν στην Ευρώπη. Η έρημος αποτελείται από αμμόλοφους και αρκετές ομάδες φυσικών βράχων σε μια συνολική έκταση 13 χλμ². Οι σχηματισμοί είναι κυρίως πέτρινες στήλες ύψους 5 έως 7 μέτρων και πάχους 0.3 έως 3 μέτρων. Οι βράχοι δεν έχουν στέρεες βάσεις, αλλά είναι κοίλες και γεμάτες με άμμο και μοιάζουν να είναι κολλημένοι στην γύρω άμμο, γεγονός που δίνει το όνομα στο φαινόμενο. Οι αμμοθύελλες και οι συστροφές άμμου είναι επίσης γνωστό ότι συμβαίνουν συχνά σε αυτή την έρημη περιοχή της Βουλγαρίας. Η έρημος δεν είναι μόνο ένα γνωστό ευρωπαϊκό τουριστικό αξιοθέατο εξαιτίας του αναγλύφου της, αλλά είναι ένα από τα λίγα μέρη όπου η βλάστηση ερημικού τύπου όπως ο κάκτος είναι γνωστό ότι αναπτύσσεται. Είναι επίσης η μόνη έρημος στην Ευρώπη, στην οποία βρέθηκαν έντομα της ερήμου και άλλα ζώα ερημικού τύπου. Η έρημος μαζί με την Ισπανική Έρημο Ταμπέρνας είναι μια από τις δύο φυσικά διαμορφωμένες ερήμους σε όλη την Ευρώπη και τη μόνη γνωστή φυσική έρημος στην Ανατολική Ευρώπη.
| Πομπίτι Καμάνι | |
|---|---|
 | |
  Πομπίτι Καμάνι | |
| Χώρα | Βουλγαρία[1] |
| Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Βάρνας[1] |
| Χαρακτηρισμός | 17 Ιουλίου 1995 |
| Καθεστώς προστασίας | ενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς |
| Έκταση | 253,3 εκτάριο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Προκειμένου να διατηρηθεί, το Πομπίτι Καμάνι (Έρημος της Πέτρας) ορίστηκε ως φυσικό τοπίο στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την προέλευση του φαινομένων. Η πρωτοποριακή υπόθεση μπορεί να χωριστεί σε δύο ομάδες: υποδηλώνοντας μια οργανική ή αβιοτική προέλευση. Σύμφωνα με τη πρώτη θεωρία, οι σχηματισμοί είναι αποτέλεσμα της δραστηριότητας κοραλλίων (αλλά μια λεπτομερής έρευνα δεν δείχνει κοράλλια), ενώ η δεύτερη εξηγεί το φαινόμενο με την πρισματική διάβρωση και την ερημοποίηση των βράχων, τον σχηματισμό άμμου και σκυροδέματος ασβεστόλιθου, ή με τους φουσκωτούς υφάλους του Αιόκαινου.
Με βάση τη πετρογραφική και σταθερή γεωχημική μελέτη ισότοπων και παρατηρήσεις πεδίου, υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτές οι δομές αντιπροσωπεύουν μια εξαιρετική καταγραφή συστήματος διήθησης παλαιο-υδρογονανθράκων (τσιμέντα χαμηλής περιεκτικότητας σε ασβεστούχο ασβέστιο ελαφρύνονται σε ισότοπο βαρέως άνθρακα 13 κελσίου). Οι οδοί κυκλοφορίας υγρού καταγράφονται ως στήλες τοποθετημένες σε άμμο, οι οποίες μετά την πρόσφατη απομάκρυνση άμμου έδωσαν τοπίο που μοιάζει με έρημο. Η δυναμική ανακατασκευή της προέλευσης αυτών των δομών, οι διαδικασίες της μετανάστευσης υγρών και η μικροβιακή μεσολάβηση της οξείδωσης των υδρογονανθράκων που οδηγούν στην καθίζηση με ανθρακικά άλατα έχουν μελετηθεί από τους De Boever et al. (2009).
Εικόνες Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -837307.
- ↑ Scheffel, Richard L.· Wernet, Susan J., επιμ. (1980). Natural Wonders of the World. United States of America: Reader's Digest Association, Inc. σελίδες 298. ISBN 0-89577-087-3.
Πηγές Επεξεργασία
- Dimitrov, Lyubomir. «Pobiti Kamani» (στα Bulgarian). Varna-bg.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2006.
- de Boever E., Birgel D., Thiel V., Muchez P., Peckmann J., Dimitrov L., Swennen R. 2009. The formation of giant tubular concretions triggered by anaerobic oxidation of methane as revealed by archaeal molecular fossils (Lower Eocene, Varna, Bulgaria. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology 280, 23-36.