Packard Patrician
Το Packard Patrician ήταν ένα μεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Packard Motor Car Company του Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν, από το 1951 έως το 1956. Κατά τη διάρκεια των έξι ετών παραγωγής του, το Patrician κατασκευάστηκε στις εγκαταστάσεις του Ντιτρόιτ της Packard στην East Grand Boulevard. Η λέξη «Patrician» (πατρίκιος) είναι λατινική για μια άρχουσα τάξη στην Αρχαία Ρώμη. Ήταν το τελευταίο «ανώτερου επίπεδου» Packard έως τη λήξη της παραγωγής και τη διάλυση της εταιρείας το 1958.
| Packard Patrician | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Packard |
| Μητρική εταιρεία | Studebaker (από το 1954) |
| Παραγωγή | 1950 — 1956 |
| Σεζόν | 1951 — 1956 |
| Συναρμολόγηση | Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν, ΗΠΑ |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο σεντάν 2-πορτο σεντάν 2-πορτο καμπριολέ |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Packard Mayfair Packard 400 Packard Caribbean Packard Pacific GAZ-13 |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Packard Custom Super Eight |
Ιστορικά, το Patrician ήταν το τελευταίο από τα «ανώτερα Packard» και ήταν για λίγο διαθέσιμο και ως λιμουζίνα εκτεταμένου μήκους για το 1953 και το 1954 με το όνομα «Corporate Executive», μια έκδοση όμως που κατάφερε να προσελκύσει μόνο λίγους αγοραστές.[1]
Packard 400, 1951–1952 Επεξεργασία
Το 1951 και το 1952, η αυτοκινητοβιομηχανία Packard προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια αριθμητική δομή ονομασίας που όριζε τα λιγότερο ακριβά μοντέλα της Packard ως Packard 200 και 200 Deluxe, ενώ τα κάμπριο ονομάστηκαν Packard 250 και τα σεντάν μεσαίας κατηγορίας Packard 300.[2][3][4]
Το υψηλότερο διαθέσιμο επίπεδο εξοπλισμού ήταν το Packard 400 και αντικατέστησε τη σειρά μοντέλων Custom Super 8 της προηγούμενης χρονιάς. Το αυτοκίνητο αναγνωρίστηκε εύκολα από άλλα Packard, από την επένδυση από ανοξείδωτο ατσάλι, συμπεριλαμβανομένης μιας φωτεινής προέκτασης στο επάνω πίσω φτερό που αναφέρεται ως «the fishtail». Το 1951 το μοντέλο διέθετε τρεις θύρες χρωμίου στα πίσω φτερά του και το 1952 το αυτοκίνητο διέθετε τέσσερις θύρες χρωμίου, μια στιλιστική προσέγγιση παρόμοια με τα πολυτελή οχήματα της Buick από τον Όμιλο της General Motors. Τα οχήματα 300 και 400 έφεραν επίσης μια ελαφρώς αναθεωρημένη μάσκα που περιλάμβανε «δόντια» χρωμίου στην οβάλ περιοχή της το 1951. Αυτή η αλλαγή συνέβη στη σειρά 250 αμέσως μετά την εισαγωγή.
Όταν το στυλ του αμαξώματος Packard ενημερώθηκε για το 1951, το χερούλι της πόρτας κρύφτηκε και ευθυγραμμίστηκε με τη γραμμή της ζώνης χρωμίου που περιέβαλλε τα πλαϊνά παράθυρα, το κάτω μέρος του παρμπρίζ και το πίσω παράθυρο.
Η ισχύς για όλα τα Packard εξακολουθούσε να προέρχεται από τους αξιοσέβαστους οκτακύλινδρους κινητήρες σε σειρά (I8). Το 200 χρησιμοποιούσε έναν κινητήρα 288 κυβικών ιντσών, με ισχύ 135 ίππους, ενώ όλα τα άλλα μοντέλα είχαν εκτόπισμα 327 κυβικών ιντσών, αποδίδοντας 150 ίππους. Το Patrician είχε τον καλύτερο κινητήρα που είχε να προσφέρει η Packard. Για απαράμιλλη ομαλή λειτουργία, ο κινητήρας του διέθετε εννέα κύρια έδρανα αντί για πέντε όπως στους άλλους κινητήρες χωρίς αύξηση της ισχύος.
Μέχρι το 1954, ο κατασκευαστής αμαξωμάτων Henney κατασκεύασε μερικά Executive Sedan και εταιρικές λιμουζίνες με χωρητικότητα στους 9 επιβάτες σε ένα σασί με το μεταξόνιο στις 148 ίντσες. Ο Derham στο Rosemont κατασκεύασε πολύ λίγα Patrician Custom Formal Sedan με δερμάτινη επένδυση οροφής, μικρούς οπίσθιους φωτισμούς και περίτεχνους εσωτερικούς χώρους στο τυπικό πλαίσιο Patrician.
Η εισαγωγή του Patrician έλαβε χώρα, μαζί με τα περισσότερα άλλα Packard (τα 250 καθυστέρησαν), τον Αύγουστο του 1950. Η συνολική παραγωγή για το 1951 ανήλθε σε 9.001 αντίτυπα του Patrician 400 και 3.975 αντίτυπα για το 1952.
Το όνομα του μοντέλου 400 καταργήθηκε για τα έτη μοντέλου 1953 και 1954. Ωστόσο, το όνομα Patrician συνέχισε να καταλαμβάνει το πληρέστερο επίπεδο εξοπλισμού της εταιρείας Packard από το 1953 έως το 1956.
-
Μια λιμουζίνα Packard Patrician 400 Derham του 1951 -
Packard Patrician 400 του 1952 -
Packard Patrician 400 του 1952 (πίσω)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
1953–1954 Επεξεργασία
Τα επαγγελματικά αυτοκίνητα Henney (νεκροφόρες, ασθενοφόρα, αυτοκίνητα λουλουδιών, αυτοκίνητα υπηρεσίας) που κατασκευάστηκαν στο 156 ιντσών εμπορικό σασί του μεταξονίου γενικά χρησιμοποιούσε επένδυση τύπου Patrician, εκτός από το 1954, που τα οχήματα χρησιμοποιούσαν επένδυση τύπου Cavalier, και προσφέρθηκε επίσης σε αμάξωμα με στιλ καμπριολέ που ονομάστηκε Packard Pacific. Δεδομένου ότι τα επαγγελματικά αυτοκίνητα ήταν πλήρως κατασκευασμένα αμαξώματα (όχι μετατροπές) κατασκευασμένα στο ξεχωριστό εμπορικό σασί της Packard, το επίπεδο εξοπλισμού τους είχε μικρή σχέση με το Patrician εκτός από τη γενική εμφάνιση. Το Henney Junior, μια νεκροφόρα ή ένα ασθενοφόρο με κοντό μεταξόνιο κατασκευάστηκε στα τυπικά σασί Cavalier-Patrician (αλλά με ισχυρότερη, βαρέως τύπου πίσω ανάρτηση) αλλά είχε τον κινητήρα Cavalier με 5 κύρια ρουλεμάν και όχι τον κινητήρα 9 κύριων ρουλεμάν του Πατρίκιος.
Για το 1953, το Patrician χρησιμοποίησε τον ίδιο 327 κυβικών ιντσών οκτακύλινδρο κινητήρα με 9 κύριους ρουλεμάν που χρησιμοποιήθηκε το 1951 και το 1952, αλλά για πρώτη φορά προστέθηκε καρμπυρατέρ τεσσάρων βαρελιών για αύξηση της ισχύος, μαζί με τη διαθεσιμότητα προαιρετικού υδραυλικού τιμονιού και ηλεκτρικών φρένων «Easamatic». Για το 1954, ο νέος κινητήρας 359 κυβικών ιντσών με 9-κύριο ρουλεμάν, κεφαλή αλουμινίου, ισχύος 212 ίππων, ήταν στάνταρ και διέθετε επίσης καρμπυρατέρ 4 βαρελιών. Το 1954 ήταν η πρώτη χρονιά που προστέθηκε θέση εκκίνησης στο κλειδί ανάφλεξης - τα προηγούμενα χρόνια ξεκινούσαν από έναν διακόπτη ενσωματωμένο στο καρμπυρατέρ, ο οποίος ενεργοποιούνταν πατώντας το πεντάλ του γκαζιού στο πάτωμα.
Μια γενική περιγραφή υποδηλώνει ότι όλα τα μοντέλα Patrician ήταν εξοπλισμένα με στάνταρ εξοπλισμό ενώ στην πραγματικότητα μπορούσαν να κατασκευαστούν κατά παραγγελία. Εάν ένας πελάτης ήθελε ένα χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, τότε αυτό θα του έδινε το εργοστάσιο.
-
Packard Patrician του 1954 -
Packard Patrician του 1954 (πίσω)
.jpg)
Για το 1955, το Patrician προσφέρθηκε μόνο ως τετράθυρο σεντάν και η Packard παρήγαγε 9.127 από τα αυτοκίνητα. Ήταν επίσης η χρονιά που η εταιρεία παρουσίασε τον μοναδικό της κινητήρα διάταξης V8, αντικαθιστώντας τον I8 (8-κύλινδρο σε σειρά). Για το 1956, μικρές αλλαγές εμφάνισης περιελάμβαναν ένα αναθεωρημένο περίβλημα προβολέων που υπερέβαλλε την μπροστινή κορυφή πιο μπροστά. Η περιοχή γύρω από τον προβολέα βάφτηκε μαύρη για να δώσει το αποτέλεσμα μεγαλύτερου βάθους. Το αυτοκίνητο έλαβε επίσης διαφορετική υφή μάσκας. Κατά τη διάρκεια του έτους μοντέλου (model year) 1956, συνολικά 3.375 Patricians κύλησαν από τη γραμμή παραγωγής της Packard πριν το μοντέλο απορριφθεί από την κάκιστης πλέον οικονομικής κατάστασης αυτοκινητοβιομηχανία Packard, η οποία φαινόταν πλέον ότι δεν έχει μέλλον.
Το τελευταίο αντίτυπο που κατασκεύασε η εταιρεία Packard (που ήταν ένα αληθινό Packard και όχι ένας Πρόεδρος Studebaker που είχε σχεδιαστεί με διαφορετικό σήμα) ήταν ένα μαύρο σεντάν Patrician και βγήκε από τη γραμμή συναρμολόγησης της Packard στις 25 Ιουνίου 1956.[2] Μετά από αυτό, τα εργαλεία παραγωγής του αυτοκινήτου πουλήθηκαν στην Σοβιετική Ένωση, οπού το Patrician έγινε η βάση για τη λιμουζίνα GAZ-13 Chaika.
-
Packard Patrician του 1955 (πίσω) -
Packard Patrician του 1956
Αναφορές - Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- ↑ Flory, J. "Kelly" Jr. (2008). American Cars, 1946 to 1959; Every Model, Year by Year. McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN 978-0-7864-3229-5.
- ↑ 2,0 2,1 Flory, J. "Kelly" Jr. (2008). American Cars, 1946 to 1959; Every Model, Year by Year. McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN 978-0-7864-3229-5.Flory, J. "Kelly" Jr. (2008). American Cars, 1946 to 1959; Every Model, Year by Year. McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN 978-0-7864-3229-5.
- ↑ Gunnell, John, επιμ. (1987). The Standard Catalog of American Cars 1946-1975. Kraus Publications. ISBN 0-87341-096-3.
- ↑ Hamlin, George L. (February 1992). «1951-1954 Packard, American New Choice in Fine Cars». Collectible Automobile 8: 56–69.