Tenebre: Ο Παρανοϊκός Δολοφόνος
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Tenebre: Ο Παρανοϊκός Δολοφόνος ή Σκιές (ιταλικά: Tenebre, που σημαίνει "σκοτάδι" ή "σκιές") είναι μια ιταλική τζάλο ταινία του 1982, σε σκηνοθεσία του Ντάριο Αρτζέντο. Πρωταγωνιστεί ο Άντονι Φρανσιόζα ως ένας Αμερικανός συγγραφέας ονόματι Πίτερ Νιλ, ο οποίος, ενώ βρίσκεται στη Ρώμη για να προωθήσει το πιο πρόσφατο αστυνομικό του μυθιστόρημα, έρχεται αντιμέτωπος με την αναζήτηση ενός κατά συρροήν δολοφόνου, που φέρεται να έχει επηρεαστεί από το μυθιστόρημά του. Ο Τζον Σάξον και η Ντάρια Νικολόντι συμπρωταγωνιστούν ως ο ατζέντης του Νιλ και η βοηθός του αντίστοιχα, ενώ ο Τζουλιάνο Τζέμα και η Κάρολα Στανιάρο εμφανίζονται ως ντετέκτιβ οι οποίοι ερευνούν τους φόνους. Οι Τζον Στάινερ, Βερόνικα Λάριο, και Μιρέλα Ντ' Άντζελο έχουν μικρούς ρόλους. Η ταινία έχει περιγραφεί ως διερεύνηση θεμάτων δυϊσμού και σεξουαλικής παρέκκλισης και έχει ισχυρά μεταστατικά στοιχεία. Μερικοί σχολιαστές θεωρούν ότι το Tenebre αποτελεί άμεση αντίδραση του Αρτζέντο στην κριτική του προηγούμενου έργου του, ιδιαίτερα των απεικονίσεών του για τις δολοφονίες όμορφων γυναικών.
| Tenebre: Ο Παρανοϊκός Δολοφόνος Tenebre | |
|---|---|
 Η κινηματογραφική αφίσα της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Ντάριο Αρτζέντο |
| Παραγωγή | Κλαούντιο Αρτζέντο |
| Σενάριο | Ντάριο Αρτζέντο |
| Πρωταγωνιστές | Άντονι Φρανσιόζα, Τζον Σάξον, Ντάρια Νικολόντι, Μιρέλα ντ' Άντζελο, Βερόνικα Λάριο, Άνια Πιερόνι, Έβα Ρόμπινς, Καρόλα Στανιάρο, Τζον Στάινερ, Λάρα Βέντελ, Τζουλιάνο Τζέμα, Μιρέλα Μπάντι, Έννιο Τζιρόλαμι, Μαρίνο Μασέ, Φούλβιο Μινγκόζι, Τζανπάολο Σακαρόλα, Ντάριο Αρτζέντο, Λαμπέρτο Μπάβα και Μικέλε Σοάβι |
| Μουσική | Κλαούντιο Σιμονέτι Φάμπιο Πινιατέλι Μάσιμο Μοράντε |
| Φωτογραφία | Λουτσιάνο Τοβόλι |
| Μοντάζ | Φράνκο Φρατιτσέλι |
| Εταιρεία παραγωγής | Sigma Cinematografica |
| Διανομή | Titanus[1] |
| Κυκλοφορία | 28 Οκτωβρίου 1982 |
| Διάρκεια | 101 λεπτά |
| Προέλευση | Ιταλία[2] |
| Γλώσσα | ιταλικά |
| δεδομένα () | |
Αφότου ο Αρτζέντο πειραματίστηκε με τον καθαρόαιμο μεταφυσικό τρόμο με τις ταινίες Suspiria (1977) και Inferno (1980, Οι τρεις πύλες της κολάσεως). Η ταινία Tenebre αποτέλεσε την επιστροφή του σκηνοθέτη στο υποείδος τζάλο τρόμου, στο οποίο συνέβαλε ώστε να γίνει πιο δημοφιλές κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Ο Αρτζέντο εμπνεύστηκε από μια σειρά γεγονότων με έναν εμμονικό θαυμαστή που του τηλεφωνούσε, για να του πει για τον ψυχολογικό αντίκτυπο που του προκάλεσαν οι προηγούμενες ταινίες του. Τα τηλεφωνήματα εξελίχθηκαν σε απειλές στο πρόσωπό του, οι οποίες τον αποσπούσαν από τη γραφή για την ταινία Tenebre. Ο σκηνοθέτης ήθελε επίσης να διερευνήσει την αίσθηση των δολοφονιών που είχε δει και άκουγε κατά τη διάρκεια της διαμονής του στο Λος Άντζελες το 1980 και την αίσθηση που είχε εκείνη τη στιγμή ότι ο πραγματικός τρόμος προήλθε από εκείνους που ήθελαν "να σκοτώνουν χωρίς λόγο".[3]
Γυρισμένο στη Ρώμη και συγκεκριμένα στα Elios Studios, το Tenebre χρησιμοποιεί περισσότερο σύγχρονες τοποθεσίες, που βοηθούν τον Αρτζέντο να κάνει να την ταινία να αντικατοπτρίζει ένα εγγύς μέλλον με μειωμένο πληθυσμό. Ο σκηνοθέτης δεν γύρισε την ταινία σε ιστορικά σημεία, όπως συνηθίζει στις ταινίες που λαμβάνουν χώρα στη Ρώμη. Έχοντας στη δούλεψή του τον Λουτσιάνο Τοβόλι, ο Αρτζέντο θέλησε να έχει ρεαλιστικό φωτισμό, όπως και στις τηλεοπτικές αστυνομικές σειρές. Ο σχεδιαστής παραγωγής Τζουζέπε Μπασάν δημιούργησε βοηθητικά περιβάλλοντα, τα οποία ήταν ψυχρά και λιτά, με αιχμηρές γωνίες και νεωτεριστικούς χώρους. Αρκετά πρώην μέλη του ιταλικού ροκ συγκροτήματος Goblin συνέθεσαν την μουσική της ταινίας, η οποία είχε επιρροές από την ροκ και την ντίσκο.
Το Tenebre σημείωσε μέτρια επιτυχία στην Ιταλία, έφθασε στις αίθουσες με κάποια λογοκρισία, αφότου ο Αρτζέντο έκοψε μία από τις πιο βίαιες σκηνές. Ωστόσο, στο Ηνωμένο Βασίλειο, συμπεριλήφθηκε στη λίστα "video nasties", που είναι πολύ βίαιες ταινίες και δεν πωλήθηκε μέχρι και το 1999.
Υπόθεση Επεξεργασία
Ο Πίτερ Νιλ, είναι ένας Αμερικανός συγγραφέας βίαιων μυθιστορημάτων τρόμου, επισκέπτεται την Ιταλία, για να προωθήσει το πιο πρόσφατό του έργο, το Tenebre. Στη Ρώμη, συνοδεύεται από τη βοηθό του, την Αν, και τον ατζέντη του, τον Μπούλμερ. Εν αγνοία του Νιλ, η πικραμένη του αρραβωνιαστικιά βανδαλίζει την βαλίτσα του στο αεροδρόμιο JFK και τον ακολουθεί στη Ρώμη. Μερικές ώρες προτού φθάσει στον προορισμό του, μια νεαρή κλέφτρα, η Έλσα Μάνι, δολοφονείται με ξυράφι από έναν αθέατο επιτιθέμενο. Ο ντετέκτιβ Τζερμάνι και η επιθεωρήτρια Αλτιέρι κάνουν ερωτήσεις στον Νιλ, διότι το στόμα της Έλσας βρέθηκε γεμάτο σελίδες του βιβλίου Tenebre. Ο Νιλ λαμβάνει ένα ανώνυμο γράμμα, το οποίο ο Τζερμάνι θεωρεί προοίμιο για την αρχή μιας δολοφονικής μανίας.
Η ταινία διακόπτεται πολλές φορές από διάφορα οράματα που βασανίζουν έναν αθέατο άνδρα. Υπονοείται ότι είναι αναδομήσεις του παρελθόντος, οι οποίες δείχνουν μια νεαρή γυναίκα να φλερτάρει με αρκετούς εξίσου νεαρούς άνδρες σε μια παραλία. Ένας από αυτούς τη χαστουκίζει και έπειτα τον κυνηγούν και τον ακινητοποιούν οι άλλοι στο έδαφος, ενώ εκείνη τον κλωτσά και τον βιάζει με τα κόκκινα ψηλοτάκουνά της. Αργότερα, σε μια σκηνή από την οπτική γωνία του άνδρα, βλέπουμε σε φλασμπάκ ότι τη μαχαιρώνει μέχρι θανάτου για εκδίκηση.
Περισσότεροι φόνοι και γράμματα κάνουν την εμφάνισή τους, επαληθεύοντας την πρόβλεψη του Τζερμάνι. Μια λεσβία δημοσιογράφος και γνωστή του Νιλ, η Τίλντε, δολοφονείται στο σπίτι της μαζί με την ερωμένη της, τη Μάριον. Η Μαρία, η κόρη του σπιτονοικοκύρη του Νιλ, δολοφονείται με τσεκούρι, αφού καταλήγει κατά λάθος στο κρησφύγετο του δολοφόνου. Ο τηλεοπτικός κριτικός βιβλίων Κριστιάνο Μπέρτι παρουσιάζει μια έντονη ψύχωση με τη δουλειά του Νιλ, καθώς και η φανατική σεμνοτυφία του μοιάζει πολύ με εκείνη των επιστολών του δολοφόνου. Μετά από αυτό το προαίσθημα, και το γεγονός ότι το πτώμα της Μαρίας βρέθηκε στην περιοχή του Μπέρτι, ο Νιλ και ο βοηθός του Τζάνι κατασκοπεύουν τον Μπέρτι, ο οποίος καίει φωτογραφίες και αρχεία, τα οποία τον παρουσιάζουν ως δολοφόνο. Ο Τζάνι βλέπει τον Μπέρτι να λέει σε κάποιον "Τους σκότωσα όλους!" και κάποιος του ανοίγει το κεφάλι με τσεκούρι, αλλά δεν μπορεί να δει ποιος είναι ο δολοφόνος. Βρίσκει τον Νιλ χτυπημένο και αναίσθητο στο χορτάρι και οι δυο τους φεύγουν από την σκηνή.
Εκείνη τη νύχτα, ο Νιλ και η Αν κάνουν σεξ, για πρώτη φορά μέσα στην εξαετή συνεργασία τους. Αφότου ο Νιλ φεύγει από το γραφείο του Μπούλμερ, το επόμενο πρωί, η αρραβωνιαστικιά του Τζέιν βγαίνει από ένα γειτονικό δωμάτιο, αποκαλύπτοντας ότι είναι η ερωμένη του Μπούλμερ. Ο Τζερμάνι τηλεφωνεί τον Νιλ στη σκηνή του εγκλήματος του Μπέρτι, αφότου βρίσκει ντοσιέ, τα οποία αποδεικνύουν την εμμονή του Μπέρτι μαζί του, αλλά έχει άγνοια των καμμένων στοιχείων. Επομένως, πιστεύει ότι ο δολοφόνος είναι ασύλληπτος και έρχεται αντιμέτωπος με την πρόθεση του Νιλ να φύγει από τη Ρώμη. Η Τζέιν λαμβάνει δώρο κόκκινα παπούτσια, παρόμοια με εκείνα στα φλασμπάκ. Ο Μπούλμερ μαχαιρώνεται μέχρι θανάτου σε μία πλατεία, ενώ περίμενε την Τζέιν, η οποία είναι μάρτυρας στα επακόλουθα και φεύγει. Εκείνο το απόγευμα, το αεροπλάνο του Νιλ αναχωρεί για το Παρίσι.
Εντωμεταξύ, ο Τζάνι είναι στοιχειωμένος από αυτά που είχε αντικρίσει στο σπίτι του Μπέρτι. Επιστρέφει εκεί και συνειδητοποιεί ότι τα αυτοενοχοποιητικά τελευταία λόγια του Μπέρτι υπονοούν δύο δολοφόνους. Προτού ο Τζάνι προλάβει να μοιραστεί οποιαδήποτε λεπτομέρεια με κάποιον, στραγγαλίζεται μέχρι θανάτου στο αυτοκίνητό του. Η απελπισμένη Τζέιν τηλεφωνεί στην Αν και της ζητά να πάει στο σπίτι της και την περιμένει στην κουζίνα με ένα πιστόλι στο χέρι. Ένα τσεκούρι σπάει το παράθυρο και της πετσοκόβει το χέρι. Οι τοίχοι βάφονται με αίμα και η Τζέιν πέφτει στο πάτωμα, όπου με μερικά χτυπήματα ακόμη, πεθαίνει. Η επιθεωρήτρια Αλτιέρι μπαίνει στο σπίτι και δολοφονείται, και στο συγκεκριμένο σημείο αποκαλύπτεται ότι ο Νιλ είναι ο δολοφόνος. Ο Τζερμάνι και η Αν φτάνουν αμέσως. Κρατημένος υπό την απειλή του όπλου από τον Τζερμάνι, ο Νιλ ομολογεί σιωπηρά ότι δολοφόνησε τον Μπέρτι και τα άτομα μετά από εκείνον, έπειτα κόβει τον λαιμό του.
Ο Τζερμάνι αναφέρει το περιστατικό από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου και συμπαραστέκεται στην Αν. Δίνεται μια τελική εξήγηση. Τα φλασμπάκ από το παρελθόν ήταν του Νιλ. Η σαδιστική δολοφονική μανία του Μπέρτι ξύπνησε τις μνήμες του Νιλ, δηλαδή την κοπέλα που ταπείνωσε τον Νιλ στην εφηβεία του στο Ρόουντ Άιλαντ. Αυτή του η μνήμη αναζωπύρωσε την δίψα του για αίμα, τρελαίνοντάς τον. Επιπροσθέτως, τροφοδότησε το σχέδιό του για να βγάλει από τη μέση την Τζέιν και τον Μπούλμερ, των οποίων ο παράνομος δεσμός, για τον οποίον είχε γνώση ο Νιλ, διατηρώντας μια ομοιότητα ότι ο αρχικός δολοφόνος είχε δολοφονήσει τον Μπέρτι και ήταν ακόμη ενεργός. Το αν ο Μπέρτι κατέστρεψε τα αρχεία δολοφονίας από εντολή του Νιλ ή με δική του βούληση παραμένει μυστήριο.
Ο Τζερμάνι επιστρέφει στο σπίτι και δολοφονείται από τον Νιλ, ο οποίος προσποιήθηκε τον θάνατό του. Ο Νιλ περιμένει την Αν να επιστρέψει, η οποία όταν ανοίγει την πόρτα, ρίχνει κατά λάθος πάνω στον Νιλ ένα μεταλλικό γλυπτό, το οποίο τον παλουκώνει και τον σκοτώνει. Η ταινία τελειώνει με την τρομοκρατημένη Αν να στέκεται στη βροχή και ουρλιάζει δίχως σταματημό.
Ηθοποιοί και χαρακτήρες Επεξεργασία
- Άντονι Φρανσιόζα ως Πίτερ Νιλ
- Τζουλιάνο Τζέμα ως ντετέκτιβ Τζερμάνι
- Τζον Σάξον ως Μπούλμερ
- Ντάρια Νικολόντι ως Αν
- Μιρέλα Ντ' Άντζελο ως Τίλντε
- Τζον Στάινερ ως Κριστιάνο Μπέρτι
- Βερόνικα Λάριο ως Τζέιν Μακέροου
- Κρίστιαν Μπορομέο ως Τζάνι
- Λάρα Βέντελ ως Μαρία Αλμπορέτο
- Άνια Πιερόνι ως Έλσα Μάνι
- Μιρέλα Μπάντι ως Μάριον
- Κάρολα Στανιάρο ως ντετέκτιβ Αλτιέρι
- Εύα Ρόμπινς ως κορίτσι στην παραλία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Tenebrae (1982)». Archivio del Cinema Italiano On-Line.
- ↑ tenebrae.
- ↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο
<ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομαjones.