Άβας (γιατρός)

αρχαίος Έλληνας γιατρός του 5ου/4ου αιώνα π.Χ.

Ο Άβας ή Αίας[α] ήταν αρχαίος Έλληνας γιατρός του 5ου/4ου[β] αιώνα ΠΚΕ για τον οποίο υπάρχει αναφορά μόνο στον Ανώνυμο του Λονδίνου (Anon. Lond. VIII 35f).[2][3] Ανήκε στην σχολή της Κνίδου, και θεωρείται ότι επηρεάστηκε από τον Αλκμαίωνα τον Κροτωνιάτη.[3] Δίδασκε ότι η υγεία ενός ζώου εξαρτώταν από την ποσότητα των εκρροών («καθάρσεις») του εγκεφάλου διά των αυτιών, των ματιών, της μύτης και του στόματος, θεωρώντας ότι οι πολλές εκρροές ήταν αιτία ασθένειας.[3] Αναγνώριζε επίσης πέντε ειδών καταρροές («καταρρους»), προς την μύτη, τα αυτιά, τα μάτια, πιθανώς το στομάχι, και από το κεφάλι προς το αίμα μέσω των φλεβών.[3] Εξέλιξη της θεωρίας του θεωρείται ότι υιοθετεί ο συγγραφέας των έργων περὶ ἀδένων και περὶ τόπων τῶν κατ’ ἄνθρωπον.[3]

Τμήμα του παπύρου του Ανώνυμου του Λονδίνου

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Το όνομα του στον πάπυρο είναι δυσανάγνωστο.[1]
  2. Σύμφωνα με την (Manetti 2008) μεταξύ 500 και 330 ΠΚΕ (terminus post και ante quem) και σύμφωνα με τον (Wellmann 1903) τέλη του 5ου αιώνα.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία