Άννα Σοφία Ράμστρομ
Η Άννα Σοφία Ράμστρομ (Σουηδικά: Anna Sofia Ramström) (1738 – 11 Μαΐου 1786) ήταν καμαριέρα της Βασίλισσας της Σουηδίας, Σοφίας Μαγδαληνής. Επιπλέον ο γαμπρός της Ερικ Εκ, ήταν έμπορος. Η Άννα Σοφία είναι γνωστή για τη συμμετοχή της στη διάσημη υπόθεση της ολοκλήρωσης του γάμου μεταξύ του βασιλικού ζευγαριού. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά είχε τρία παιδιά με τον Κόμη Αδόλφο Φρειδερίκο Μούνκ.
| Άννα Σοφία Ράμστρομ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1738 |
| Θάνατος | 1786 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Το 1775, ο Βασιλιάς Γουσταύος Γ΄ της Σουηδίας αποφάσισε να ολοκληρώσει τον γάμο του. Μέσω της Άννας Σοφίας Ράμστρομ, ο Κόμης Αδόλφος Φρειδερίκος Μούνκ της Φούλκιλας ήρθε σε επαφή με την Ίνγκριντ Μαρία Γουένερ, στην οποία είχε ανατεθεί να ενημερώσει τη βασίλισσα για την επιθυμία του βασιλιά, επειδή ήταν παντρεμένη και έμπιστη της βασίλισσας. Στις διαπραγματεύσεις, η Ράμστρομ ανέλαβε τον ρόλο του αγγελιοφόρου της Βασίλισσας, ενώ ο Κόμης Αδόλφος Φρειδερίκος Μούνκ έπαιξε τον ίδιο ρόλο για τον Βασιλιά. Αρχικά, η Μαρία Αούρορα Ούγκλα είχε εξεταστεί για αυτή την αποστολή, αλλά επιλέχτηκαν τελικά ο Μούνκ και η Άννα Σοφία επειδή ήταν εραστές εκείνη την εποχή.[1]
Ο Βασιλιάς, ισχυριζόμενος ότι είναι σεξουαλικά άπειρος[2] κάλεσε τον Mούνκ να τον βοηθήσει να συμφιλιωθεί με τη σύζυγο του, και να διδάξει το ζευγάρι τους τρόπους σεξουαλικής επαφής για να ολοκληρώσουν το γάμος τους.[3][4] Όταν έφτασε η ώρα να συνευρεθεί το βασιλικό ζεύγος, ο Φρειδερίκος Μούνκ και η Ράμστρομ βρίσκονταν σε ένα δωμάτιο κοντά στην κρεβατοκάμαρα, ώστε να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν αν αυτό κρινόταν απαραίτητο. Πράγματι ο Αδόλφος Φρειδερίκος Μούνκ κλήθηκε στην κρεβατοκάμαρα κάποιες φορές. Στα γραπτά του αρχεία, τα οποία διατηρούνται στα Εθνικά Αρχεία της Σουηδίας, ο ίδιος ο Μούνκ αναφέρει ότι για να πετύχει αυτό που του ανατέθηκε, ήταν υποχρεωμένος να αγγίξει το ζευγάρι σωματικά.[5]
Αυτή η «βοήθεια» είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση του μελλοντικού βασιλιά Γουσταύου Δ’ Αδόλφου το 1778. Ωστόσο, έγινε και αιτία για να ξεσπάσει ένα μεγάλο σκάνδαλο όταν έγιναν γνωστά τα γεγονότα. Ο Φρειδερίκος Μούνκ άρχισε να μιλάει για το ζήτημα, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τον εραστής του βασιλιά και της βασίλισσας. Όταν είχε γίνει πλέον γνώστη η συμμέτοχη του στη συμφιλίωση του βασιλικού ζευγαριού, άρχισαν σύντομα να κυκλοφορούν οι φήμες ότι ο Μούνκ ήταν ο πραγματικός πατέρας του παιδιού της Βασίλισσας Σοφίας Μαγδαληνής.[2]
Το 1786, όλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από την πολιτική αντιπολίτευση ως αντικείμενο κατηγοριών, και το 1789,[6] ισχυρίστηκαν ότι ολόκληρο το Έθνος γνώριζε τη φήμη ότι ο Βασιλιάς ζήτησε από τον Mούνκ να αφήσει την βασίλισσα έγκυο.[7] Το σκάνδαλο πήρε όμως ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν κάποια φυλλάδια που παρουσίαζαν το θέμα, δημοσιεύτηκαν σε όλη τη Στοκχόλμη.[8]
Εκείνη την εποχή, μια από της φήμες που κυκλοφορούσαν, ήταν ο μυστικός γάμος μεταξύ του Μούνκ και της βασίλισσας.[9] Η ιστορία περιγράφηκε από την νύφη του βασιλιά, Χεδβίγη Ελισάβετ Καρλόττα του Χόλσταϊν-Γκόττορπ, ως εξής: «Το 1775, όταν ο γάμος μεταξύ του Βασιλιά και της γυναικάς του δεν οδήγησε στην γέννηση διαδόχου, ο βασιλιάς ζήτησε από τη βασίλισσα να βρει έναν εραστή για να δώσει στον Θρόνο έναν κληρονόμο. Όταν αρνήθηκε αυτήν την πρόταση, ο Γουσταύος ήθελε να συμφιλιωθούν και επέλεξε τον Μούνκ ως μεσολαβητή με τη σκέψη ότι η βασίλισσα θα τον έβρισκε ελκυστικό, καθώς φαινόταν να της αρέσει η παρέα του και μάλιστα έμοιαζαν και εμφανισιακά. Όταν ο Μούνκ αποκάλυψε την αληθινή επιθυμία του Βασιλιά και της ζήτησε να συναινέσει για χάρη του κράτους, εκείνη αρνήθηκε ξανά. Τότε ο βασιλιάς χώρισε κρυφά τη βασίλισσα και την πάντρεψε με τον Μούνκ σε μια μυστική τελετή που διεξήγαγε ο Τζόχαν Γουίνγκαρντ.[10] Ο μόνος μάρτυρας για αυτόν τον γάμο, εκτός από τον Μούνκ, τον βασιλιά και τη βασίλισσα, ήταν ο Γουίνγκαρντ, ο οποίος προς έκπληξη όλων, διορίστηκε επίσκοπος του Γκέτεμποργκ, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Επιπλέον, την ίδια περίοδο η Άννα Σοφία Ράμστρομ, παραιτήθηκε από τη θέση της καμαριέρας. Παρόλα αυτά φημολογείται έντονα ότι η Ράμστρομ αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1779, λόγω της ζήλιας της Βασίλισσας, αφού υπό τον όρο ότι θα ήταν σιωπηλή για τη σχέση μεταξύ του Μούνκ και της βασίλισσας, είχε λάβει σύνταξη.»[11]
Θάνατος Επεξεργασία
Η Ράμστρομ πέθανε στις 11 Μαΐου του 1786 στα 48 της χρόνια. Λέγεται ότι ήταν «άρρωστη» εκείνη την εποχή. Εντούτοις, η «ασθένεια» της μπορεί να ήταν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Όμως, λόγω ανεπαρκούς ιατρικής θεραπείας, λέγεται ότι πέθανε από επιπλοκές των γεννητικών οργάνων. Αυτές οι επιπλοκές, ίσως να σήμαιναν ότι η ίδια να δηλητηρίασε τον εαυτό της κατά λάθος, προσπαθώντας να προκαλέσει άμβλωση μετά από την λήψη κάποιου επικίνδυνου φαρμάκου. Από την άλλη πλευρά όμως, υπήρχαν και κάποιες άλλες έντονες φήμες ότι δολοφονήθηκε για να την εμποδίσουν να αποκαλύψει οτιδήποτε για την υπόθεση του βασιλικού ζευγαριού και τη γέννηση του πρίγκιπα. Συμφώνα με αυτή την εκδοχή , ο βασιλιάς την δηλητηρίασε με στρείδια και στην συνεχεία απαγόρευσε να συνεχιστεί η έρευνα για τον θάνατο της. Ωστόσο οι συνθήκες γύρω το πως πέθανε δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ.
Αναφορές Επεξεργασία
- Wilhelmina Stålberg: Anteckningar om svenska qvinnor (Σημειώσεις για τις σουηδικές γυναίκες)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Charlottas, Hedvig Elisabeth (1902) [1775–1782]. Bonde, Carl Carlson, επιμ. Hedvig Elisabeth Charlottas dagbok (στα Σουηδικά). I 1775-1782. Stockholm: P.A. Norstedt & Söners förlag. σελ. 14. on WorldCat
- ↑ 2,0 2,1 Lars O. Lagerquist (1976). Sverige och dess regenter under 1000 år (Sweden and its regents during a 1000 years) (in Swedish). AB Sporrong. p. 227. ISBN 91-0-075007-7.
- ↑ Sten Carlsson· Jerker Rosén (1979). Den svenska historien 10. Gustav III: en upplyst envåldshärskare (The history of Sweden 10. Gustav III: an enlightened despot.) (στα Σουηδικά). Albert Bonniers Förlag AB (Stockholm). σελ. 91. ISBN 91-0-042680-6.
- ↑ Den svenska historien. Gustavianska tiden 1772-1809 (History of Sweden. The Gustavian Age 1772-1809) (στα Σουηδικά). Albert Bonniers Förlag, Stockholm. 1968. σελ. 95.
- ↑ Adolf Munck (1960) [March 22, 1779]. «"Forsoningen" med drottningen». Στο: Beth Hennings. Ögonvittnen om Gustav III.
- ↑ Annie Mattson (2010). Komediant och riksförrädare. Handskriftcirkulerande smädeskrifter mot Gustav III (Comedian and traitor. Handwritten libels toward Gustav III) (στα Swedish). Edita Västra Aros. σελ. 132. ISBN 978-91-554-7780-6.
- ↑ Annie Mattson (2010). Komediant och riksförrädare. Handskriftcirkulerande smädeskrifter mot Gustav III (Comedian and traitor. Handwritten libels toward Gustav III) (στα Swedish). Edita Västra Aros. σελ. 118. ISBN 978-91-554-7780-6.
- ↑ Annie Mattson (2010). Komediant och riksförrädare. Handskriftcirkulerande smädeskrifter mot Gustav III (Comedian and traitor. Handwritten libels toward Gustav III) (στα Swedish). Edita Västra Aros. σελ. 143. ISBN 978-91-554-7780-6.
- ↑ Cecilia af Klercker (1923). Hedvig Elisabeth Charlottas dagbok V 1795-1796 (The diaries of Hedvig Elizabeth Charlotte V 1795-1796) (στα Swedish). P.A. Norstedt & Söners förlag Stockholm. σελ. 73. 231845.
- ↑ Cecilia af Klercker (1923). Hedvig Elisabeth Charlottas dagbok V 1795-1796 (The diaries of Hedvig Elizabeth Charlotte V 1795-1796) (στα Swedish). P.A. Norstedt & Söners förlag Stockholm. σελ. 74. 231845.
- ↑ Cecilia af Klercker (1908). Hedvig Elisabeth Charlottas dagbok I 1775-1782 (The diaries of Hedvig Elizabeth Charlotte II) (στα Swedish). P.A. Norstedt & Söners förlag. σελ. 186. 412070.