Έννομος (μυθολογία)
| Αυτό το λήμμα είναι ορφανό καθώς λίγα ή και καθόλου λήμματα συνδέουν σε αυτό. Παρακαλούμε βοηθήστε βάζοντας συνδέσμους προς αυτό σε λήμματα για σχετικά θέματα. (Απριλίου 2010) |
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα `Εννομος είναι γνωστά τα παρακάτω δύο διαφορετικά πρόσωπα:
1. Οιωνοσκόπος μάντης από τη Μυσία που έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο ως σύμμαχος των Τρώων και σκοτώθηκε στον πόλεμο αυτό από τον Αχιλλέα σε μάχη στο ποτάμι. Ο `Εννομος αναφέρεται στην Ιλιάδα[1] [2].
2. Τρώας που επίσης έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και σκοτώθηκε μαζί με τον Θόωνα από τον περικυκλωμένο από Τρώες Οδυσσέα. Και αυτός ο `Εννομος αναφέρεται στην Ιλιάδα[3].
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Ο αστεροειδής 4709 `Εννομος (4709 Ennomos), που ανακαλύφθηκε το 1988 και ανήκει στην Τρωική Ομάδα, πήρε το όνομά του από τα μυθικά αυτά πρόσωπα.
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ Homerus Epic., Ilias Book 2, στ. 858: «Μυσῶν δὲ Χρόμις ἦρχε καὶ Ἔννομος οἰωνιστής· ἀλλ' οὐκ οἰωνοῖσιν ἐρύσατο κῆρα μέλαιναν, — ἀλλ' ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο — ἐν ποταμῷ, ὅθι περ Τρῶας κεράϊζε καὶ ἄλλους.»
- ↑ Homerus Epic., Ilias Book 17, στ. 218: «ὄτρυνεν δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενος ἐπέεσσι Μέσθλην τε Γλαῦκόν τε Μέδοντά τε Θερσίλοχόν τε Ἀστεροπαῖόν τε Δεισήνορά θ' Ἱππόθοόν τε Φόρκυν τε Χρομίον τε καὶ Ἔννομον οἰωνιστήν· Ͻ τοὺς ὅ γ' ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων· οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων ἐνθάδ' ἀφ' ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον, ἀλλ' ἵνα μοι Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα προφρονέως ῥύοισθε φιλοπτολέμων ὑπ' Ἀχαιῶν.»
- ↑ Homerus Epic., Ilias Book 11, στ. 422: «ὡς δ' ὅτε κάπριον ἀμφὶ κύνες θαλεροί τ' αἰζηοὶ σεύωνται, ὃ δέ τ' εἶσι βαθείης ἐκ ξυλόχοιο θήγων λευκὸν ὀδόντα μετὰ γναμπτῇσι γένυσσιν, ἀμφὶ δέ τ' ἀΐσσονται, ὑπαὶ δέ τε κόμπος ὀδόντων γίγνεται, οἳ δὲ μένουσιν ἄφαρ δεινόν περ ἐόντα, ὥς ῥα τότ' ἀμφ' Ὀδυσῆα Διῒ φίλον ἐσσεύοντο Τρῶες· ὃ δὲ πρῶτον μὲν ἀμύμονα Δηϊοπίτην οὔτασεν ὦμον ὕπερθεν ἐπάλμενος ὀξέϊ δουρί, > αὐτὰρ ἔπειτα Θόωνα καὶ Ἔννομον ἐξενάριξε.»
Πηγές Επεξεργασία
- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901