Η Αβαρνίς (γενική: της Αβαρνίδος) ή Άβαρνις ήταν αρχαία πόλη και ακρωτήριο, που βρισκόταν στην ασιατική (νοτιοανατολική) ακτή του Ελλησπόντου, μεταξύ της Λαμψάκου και του Παρίου, δηλαδή κοντά στα όρια της Τρωάδας με τη βόρεια Μυσία, εντασσόμενη αργότερα στη Μυσία. Αναφέρεται επίσης με τις ονομασίες Αβαρνιάς (γενική: της Αβαρνιάδος) στα Ορφικά Αργοναυτικά[1] και Άβαρνος (από τον Στέφανο τον Βυζάντιο).

Σύμφωνα με τον ιστορικό Ξενοφώντα[2], ο Κόνων διέφυγε με εννέα πλοία από την ήττα στους Αιγός Ποταμούς, έχοντας καταλάβει ότι η Αθήνα ήταν χαμένη. Αποβιβάσθηκε λοιπόν στην Αβαρνίδα, την οποία ο Ξενοφών χαρακτηρίζει «το ακρωτήριο της Λαμψάκου», πήρε τα μεγάλα πανιά των πλοίων του εχθρού (Σπαρτιατών), τα οποία βρίσκονταν εκεί, και ύστερα ο ίδιος με τα οκτώ πλοία έβαλε πλώρη από την Αβαρνίδα κατευθείαν για την Κύπρο, στον βασιλιά Ευαγόρα, και το ιερό πλοίο, η «Πάραλος», για την Αθήνα, προκειμένου να αναγγείλει τα γεγονότα.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Στίχος 650 ή, στην έκδοση του 1885, στίχος 487: «Ένθεν ες Ελλήσποντον υπηώους φέρεν ούρος, ακραής Ζέφυρος, στεινής απάτερθεν Αβύδου, Ιδην, Δαρδανίην, Πιτύην τ' επί δέξι' έχοντας, ού καί Αβαρνιάδος Περκώτης τ' εύσταχυν αίαν, αργυρέαις Αίσηπος επικλύζει προχοήσιν.»
  2. Ἐλληνικά, 2, 1, 29

Πηγές Επεξεργασία

  • Το ομώνυμο λήμμα στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, έκδ. 2006, τόμος 1, σελ. 69