Ο Αδόλφος Η΄, κόμης του Χόλσταϊν ή Αδόλφος Α΄ του Σάουμμπουργκ ή Αδόλφος Η΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ[5] (Adolf von Schauenburg, 1401 - 4 Δεκεμβρίου 1459) ήταν δεύτερος γιος του Γεράρδου ΣΤ΄, κόμη του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και της Αικατερίνης-Ελισάβετ των Γουέλφων, κόρης του Μάγκνους Β΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Βόλφενμπυτελ.[6] Ο Αδόλφος καταγόταν από τον κλάδο του Οίκου του Σάουμμπουργκ που κυβέρνησε για πολλούς αιώνες την κομητεία του Χόλσταϊν με τους δούκες υποτελείς του Ρωμαίου αυτοκράτορα. Ο προπάππος του Γεράρδος ο Μέγας ήταν αντιβασιλέας της Δανίας και δέχτηκε το δουκάτο της Νότιας Γιουτλάνδης από το στέμμα της Δανίας ως κληρονομική ηγεμονία. Το δουκάτο χάθηκε από τον Οίκο του Σάουμμπουργκ την περίοδο 1330-1375. Η Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας περιόρισε την εξουσία του δούκα (1386, 1414-1440).

Αδόλφος Η΄, κόμης του Χόλσταϊν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Adolf VIII von Holstein (Γερμανικά)
Γέννηση1401[1][2][3]
Ιτσεχό
Θάνατος4  Δεκεμβρίου 1459[2]
Bad Segeberg[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Δανίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΓονείςΓεράρδος ΣΤ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και Αικατερίνη Ελισάβετ του Μπράουνσβαϊγκ
ΑδέλφιαΓεράρδος Ζ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ
Ερρίκος Δ΄, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ
Χάιλβιχ του Χόλσταϊν
Ίνγκεμποργκ του Χόλσταϊν
ΟικογένειαΟίκος του Σάουμμπουργκ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Διεκδίκηση του Σλέσβιχ

Επεξεργασία

Ο Αδόλφος ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του στις 4 Αυγούστου 1404 στη μάχη του Χαμ. Ανατράφηκε στην αυλή του θείου του Φρειδερίκου Α΄, μαργράβου του Βρανδεμβούργου στο κάστρο των Χοεντσόλερν.[7][8][9] Ο μεγαλύτερος αδελφός του Αδόλφου Ερρίκος Δ΄, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ διαδέχθηκε τον πατέρα τους υπό την κηδεμονία του στέμματος της Δανίας έως το 1414, επειδή ο ίδιος ήταν ανήλικος. Οι βασιλείς της Δανίας αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τα δικαιώματα της οικογένειας του Αδόλφου στο δουκάτο του Σλέσβιχ και ο Αδόλφος, η μητέρα του και τα αδέλφια του αγωνίστηκαν σκληρά για να τα διεκδικήσουν. Στη διάρκεια του πολέμου αυτού ο μεγαλύτερος αδελφός του Ερρίκος σκοτώθηκε στο Φλένσμπουργκ στις 28 Μαΐου 1427.[10]

Ο Αδόλφος και ο μικρότερος αδελφός του Γεράρδος Ζ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ διαδέχθηκαν τον Ερρίκο ως κόμητες του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ, εξακολουθώντας να διεκδικούν συνεχώς το δουκάτο του Σλέσβιχ. Το 1433 ο Γεράρδος πέθανε και ο Αδόλφος έμεινε μόνος. Τον Ιούλιο του 1435 ο Αδόλφος και ο Ερρίκος της Πομερανίας συνήψαν τη Συνθήκη του Βόρτινγκμποργκ, σύμφωνα με την οποία κατοχυρώθηκε στον Αδόλφο το δουκάτο του Σλέσβιχ. Ο Χριστόφορος Γ΄ της Δανίας προκειμένου να πετύχει την αναγνώριση του, παραχώρησε στον Αδόλφο το δουκάτο του Σλέσβιχ περιλαμβανομένων τμημάτων τα οποία ανήκαν τόσο στη Δανία όσο και στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.[11]

Ο κύριος κλάδος του βασιλικού Οίκου της Δανίας εξέλιπε με τον θάνατο του Χριστόφορου Γ΄ της Δανίας το 1448. Ο Αδόλφος ήταν μακρινός απόγονος του Ερρίκου Ε΄ της Δανίας, του οποίου η μητέρα Μάργκαρετ Σαμπίρια είχε απαιτήσει επικύρωση από τον Πάπα της δυνατότητας να διεκδικούν και γυναίκες τη διαδοχή στον θρόνο της Δανίας. Ο Αδόλφος ήταν απόγονος του Άβελ της Δανίας μέσω της κόρης του Σοφίας. Το στέμμα προσφέρθηκε στον Αδόλφο, αλλά επειδή ο ίδιος ήταν ηλικιωμένος και άτεκνος το προσέφερε στον ανιψιό του, τον κόμη του Όλντενμπουργκ, ο οποίος έγινε νέος βασιλιάς ως Χριστιανός Α΄ της Δανίας. Ο Αδόλφος παντρεύτηκε στις 5 Μαρτίου 1435 τη Μαργαρίτα του Χέλενσταϊν από τον Οίκο του Χόνσταϊν, με την οποία απέκτησε μόνο έναν γιο που πέθανε νωρίς. Ο Αδόλφος πέθανε χωρίς απογόνους το 1459. Είχε δύο αδελφές: η μεγαλύτερη Ίνγκεμποργκ του Χόλσταϊν έγινε μοναχή και η μικρότερη Χάιλβιγκ του Χόλσταϊν παντρεύτηκε τον Ντίτριχ του Όλντενμπουργκ και παιδί τους ήταν ο Χριστιανός Α΄. Ο αδελφός του Αδόλφου Γεράρδος είχε αποκτήσει δίδυμα, τον Ερρίκο που πνίγηκε νέος και την Αικατερίνη, που έγινε μοναχή. Οι αντιπρόσωποι του Σλέσβιχ και του Χόλσταϊν επικύρωσαν τη διαδοχή στις 5 Μαρτίου 1460 στο Ρίμπε στον Χριστιανό Α΄ της Δανίας.

  • Die Fürsten des Landes: Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg (De slevigske hertuger), Carsten Porskrog Rasmussen (ed.), Gesellschaft für Schleswig-Holsteinische Geschichte, Neumünster: Wachholtz, 2008 (γερμ.)
  • Karl Jansen (1875), "Adolf VIII.", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (γερμ.), 1, Leipzig: Duncker & Humblot.
  • Heinz Maybaum (1953), "Adolf VIII.", Neue Deutsche Biographie (NDB) (γερμ.), 1, Berlin: Duncker & Humblot.
  • Gregersen, H. V. (1981) Slesvig og Holsten før 1830 (Politiken)
  • Trap J. P. (1975) Hertugdømmet Slesvig (Selskabet for Udgivelse af Kilder til Dansk Historie)
  • Pulsiano, Phillip; Wolf, Kirsten (1993) Medieval Scandinavia: An Encyclopedia (Taylor & Francis)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Αδόλφος Η΄ του Χόλσταϊν
Γέννηση: 1397 Θάνατος: 28 Μαΐου 1427
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Θρόνος κενός αμφισβητούμενος απο τους Δανούς
Τελευταίος δούκας Ερρίκος Γ΄
Δούκας του Σλέσβιχ
 
1440-1459
Διάδοχος
Χριστιανός Α΄ της Δανίας

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 137503652. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 d:Q22341350. 1904. runeberg.org/nfba/0105.html.
  3. 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p4153.htm#i41525. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Deutsche Biographie». (Γερμανικά, Αγγλικά) Deutsche Biographie. Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Historical Commission of the Bavarian Academy of Sciences.
  5. Η αρίθμηση ποικίλλει μεταξύ συγγραφέων: μερικοί τον αποκαλούν Αδόλφο ΙΑ΄ του Σάουενμπουργκ επειδή υπήρχαν δέκα προηγούμενοι Αδόλφοι στον Οίκο, άλλοι τον αναφέρουν ως Αδόλφο Η΄, κόμη του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ ως ο όγδοος κόμης αυτής της περιοχής, ενώ ως δούκας του Σλέσβιχ ήταν ο Αδόλφος Α΄.
  6. Heinz Maybaum (1953), "Adolf VIII.", Neue Deutsche Biographie (NDB) (γερμ.), 1, Berlin: Duncker & Humblot, p. 79
  7. https://runeberg.org/dbl/4/0500.html
  8. Paul Zimmermann, "Allgemeine Deutsche Biographie". 1884
  9. Karl Jansen (1875), "Adolf VIII. (Graf von Holstein und Herzog von Schleswig)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (γερμ.), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 110–111
  10. Karl Jansen (1880), "Heinrich IV. (Graf von Holstein)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (γερμ.), 11, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 525–526
  11. Johann Friedrich Ludwig Theodor Merzdorf (1875), "Christoph III. (Pfalzgraf am Rhein und Herzog in Baiern)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (γερμ.), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, p. 235