Αεροπλάνο του Μοζαΐσκι
Το αεροπλάνο του Μοζαΐσκι ήταν πειραματικό ρωσικό αεροπλάνο το οποίο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από τον αξιωματικό του ναυτικού Αλεξάντερ Μοζαΐσκι. Το τροφοδοτούμενο από δύο ατμομηχανές μονοπλάνο πραγματοποίησε ως νομίζεται απογείωση υποβοηθούμενη από μια ράμπα, πετώντας για περίπου 20–30 μέτρα κοντά στο Κρασνόγιε Σέλο της Ρωσίας το 1884.
Χαρακτηριστικά Επεξεργασία
Το αεροσκάφος τροφοδοτούνταν αρχικά από δύο ατμομηχανές συνολικής ισχύος 30 ίππων (22 kW). Είχε υπολογισμένη ταχύτητα πτήσης 40 χλμ/ώρα (22 κόμβοι), καθαρό βάρος 950 κιλών, άνοιγμα πτερύγων 24 μέτρων και μήκος ατράκτου 15 μέτρων.
Οι δοκιμές κράτησαν αρκετά χρόνια ξεκινώντας το 1882. Ένα σημείωμα του επικεφαλής του Στρατιωτικού Συμβουλίου Μηχανικών του Ρωσικού Υπουργείου Πολέμου, περιγράφει τα αποτελέσματα των δοκιμών το 1883: «το είδαμε στην πράξη … αλλά δεν μπόρεσε να απογειωθεί».[1]
Ανάπτυξη του έργου Επεξεργασία
Στις 21 Ιανουαρίου του 1883 ο Μοζαΐσκι παρουσίασε το έργο του στο 7ο τμήμα (αεροναυτικής) της Ρωσικής Τεχνολογικής Εταιρείας. Πραγματοποιήθηκε ειδική παρουσίαση και είχε ως αποτέλεσμα την εντολή στην επιτροπή εκτίμησης, στην οποία συμμετείχε εκπρόσωπος του 2ου τμήματος (μηχανικό). Το αεροσκάφος ωστόσο δεν είχε αρκετή ισχύ για να πετάξει και ούτε η Τεχνολογική Εταιρεία ούτε το Υπουργείο Πολέμου μπόρεσαν να βοηθήσουν το Μοζαΐσκι.
Το 1885 η επιτροπή Μοζαΐσκι πραγματοποίησε έφεση στον Επικεφαλής της Στρατιωτικής Μηχανικής, αλλά η αίτηση δεν έγινε δεκτή. Την ίδια χρονιά, έγινε απόπειρα το αεροσκάφος να απογειωθεί μπροστά στις αρχές, με κυβερνήτη το μηχανικό Ι. Ν. Γκολούμπιοφ. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ένα ξύλινο μέλος του αεροσκάφους υποχώρησε με αποτέλεσμα να σπάσει μια πτέρυγα.
Σκοπιμότητα Επεξεργασία
Ιστορική έρευνα από το Σοβιετικό Κεντρικό Αεροϋδροδυναμικό Ινστιτούτο (ρωσικά: ЦАГИ) της Μόσχας το 1979 και το 1981 έδειξε πως το αεροσκάφος δεν θα μπορούσε να πετάξει λόγω έλλειψης σταθερότητας. Ωστόσο, εμφανίστηκαν ιστορικά δεδομένα που ισχυρίστηκαν πως το αεροσκάφος του Μοζαΐσκι κατάφερε να πετάξει, όπως παρουσιάστηκε σε εφημερίδα του 1909,[1] κάτι που συμπεριλήφθηκε και στην «Στρατιωτική Εγκυκλοπαίδεια» του 1916.
Μετά από την αποτυχία στη δοκιμαστική πτήση, ο Μοζαΐσκι επιχείρησε να επιδιορθώσει το αεροσκάφος του και να το εξοπλίσει με νέους κινητήρες. Το Κεντρικό Αεροϋδροδυναμικό Ινστιτούτο απέδειξε το 1982 πως με τη χρήση νέων κινητήρων θα μπορούσε να απογειωθεί.[1] Οι νέες ατμομηχανές είχαν συνολική ισχύ 50 ίππων (37 kW) αλλά δεν είχαν ετοιμαστεί πριν το θάνατο του Μοζαΐσκι το 1890. Στη συνέχεια το αεροσκάφος διαλύθηκε και μεταφέρθηκε πλησίον της πόλης Βολόγκντα.
Τα σχέδια του αεροσκάφους εξαφανίστηκαν, αν και διάφορα προσχέδια διάφορων τμημάτων του αεροσκάφους μαζί με τις περιγραφές τους βρέθηκαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Τα σύγχρονα μοντέλα κατασκευάστηκαν με βάση αυτά τα προσχέδια.
Ισχυρισμοί για μηχανοκίνητη επανδρωμένη πτήση Επεξεργασία
Το μοντέλο του Μοζαΐσκι στηριζόταν σε ράμπα αντί για μηχανική ισχύ για να αποκτήσει επαρκή ταχύτητα για άντωση. Ο σχεδιασμός των πτερύγων του αεροσκάφους δεν διέθετε κύρτωμα αεροτομής, κάτι που ήταν απαραίτητο για την δημιουργία επαρκούς άντωσης. Ενώ θεωρείται πιθανό πως οι πτέρυγες του Μοζαΐσκι επιβράδυναν την κάθοδο του μονοπλάνου μετά την απογείωση του από τη ράμπα, είναι απίθανο πως παρείχαν επαρκή άντωση για την πραγματοποίηση σταθερής πτήσης εκτός αν χρησιμοποιούνταν σε γωνίες προσβολής που δεν θα ήταν πρακτικές, με βάση τις ατμομηχανές που διέθετε ο Μοζαΐσκι. Πειραματίστηκε με διάφορες γωνίες προσβολής. Σύμφωνα με τον Αντρέι Βέιμαρν, το αεροπλάνο του Μοζαΐσκι θα μπορούσε θεωρητικά να απογειωθεί αν είχε αντίρροπο άνεμο, κάτι που ίσως συνέβη στις 20 Ιουλίου, αν και αυτή η ημερομηνία δεν έχει επιβεβαιωθεί. Τη μέρα αυτή ο μετεωρολογικός σταθμός στο Πούλκοβο μέτρησε ταχύτητα ανέμου στα 10 μέτρα το δευτερόλεπτο, και έτσι πιθανώς υπήρχε δυνατότητα για πτήση.[2] Λέγεται πως το αεροσκάφος πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στο Κρασνόγιε Σέλο το 1884.
Το 1909 μια ρωσική εφημερίδα ισχυρίστηκε πως το άλμα του Μοζαΐσκι ήταν η πρώτη μηχανοκίνητη πτήση. Την περίοδο 1971–1981 το TsAGI ερεύνησε το ζήτημα και απέρριψε τον ισχυρισμό. Βρέθηκε πως το αυθεντικό αεροσκάφος του Μοζαΐσκι δεν είχε τη δυνατότητα να παραγάγει άντωση λόγω χαμηλής χωρητικότητας του κινητήρα. Αποδείχθηκε επίσης πως με έναν ισχυρότερο κινητήρα, τον οποίο ο Μοζαΐσκι είχε σχεδιάσει λίγο πριν το θάνατό του, το αεροσκάφος θα μπορούσε να πετάξει.[3][4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «САМОЛЕТЫ XIX ВЕКА» [Airplanes of the 19th Century]. www.westeasttoronto.com (στα ρώσικα). 3 Ιουλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2018.
- ↑ Андрей ВЕЙМАРН (Andrei Veimarn) (3 Ιουλίου 2006). «Летучкас адскими снадобьями». PolitJournal.ru (στα ρώσικα). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2018.
- ↑ История конструкций самолётов в СССР до 1938 г. Шавров В. Б. −3-е изд, исправл. -М. : Машиностроение, 1985 г.
- ↑ Неизвестное об известных. Событие века — полёт человека Αρχειοθετήθηκε 06-04-2012 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Aleksandr Fyodorovich Mozhaiski. flyingmachines.org
- The Pioneers: Aleksandr Fyodorovich Mozhaisky. IETC.