Αλάβανδος
Στην ελληνική μυθολογία ο Αλάβανδος (αρχ. ελλ. Ἀλάβανδος) ήταν ήρωας της Καρίας, γιος του Ευίππου και της Καλλιρρόης, της κόρης του Μαιάνδρου. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, πατέρας του ήταν ο Καρ.[1]
| Αλάβανδος | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Car και Callirhoe |
Σύμφωνα με μία εκδοχή, ο Αλάβανδος, και όχι ο Καρ, ίδρυσε την πόλη Αλάβανδα στην Καρία. Μετά τον θάνατό του λατρευόταν ως θεός από τους κατοίκους της πόλεως αυτής.[2][3][4] Ο Κικέρων γράφει ότι ο Αθηναίος μουσικός Στρατόνικoς, είχε πει: «Ας είναι ο Αλάβανδος εχθρός μου! Αλλά ας είναι ο Ηρακλής δικός σας.» Η αιτία ήταν ότι είχε βαρεθεί τους ύμνους που ανέπεμπαν οι Κάρες στον μυθικό ήρωά τους, ενώ παραμελούσαν πιο ελληνικές λατρείες (όπως του Ηρακλέους, τον οποίον οι Κάρες περιφρονούσαν). Το πρωταρχικό όνομα του Αλαβάνδου είναι άγνωστο. Σύμφωνα με τον θρύλο, μετά τη νίκη του σε κάποιο είδος ιπποδρομίας, όταν πήρε κάποιο βραβείο, ο λαός τον απεκάλεσε «Αλάβανδο», από τις καρικές λέξεις για το άλογο (ala) και τη νίκη (banda). Σε συμφωνία με αυτό, το όνομά του δινόταν κάποιες φορές «εξελληνισμένο» ως Ιππόνικος.[5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Bell, Robert E. (1991). Women of classical mythology: a biographical dictionary. ABC-CLIO. σελ. 103. ISBN 0-87436-581-3.
- ↑ Στεφάνου Βυζαντίου: s.v. Ἀλάβανδα
- ↑ Κικέρωνος Περί της Φύσεως των Θεών, iii. 15, 19
- ↑ Schmitz, Leonhard (1867). «Alabandus». Στο: Smith, William. Λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής βιογραφίας και μυθολογίας. 1. Βοστώνη: Little, Brown and Company. σελ. 88. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2019.
- ↑ Banier, Antoine (1739). The Mythology and Fables of the Ancients, Explain'd from History. Λονδίνο: A. Millar. σελ. 178.
Πηγές Επεξεργασία
- Marcus Tullius Cicero: Nature of the Gods from the Treatises of M.T. Cicero, μετάφρ. Charles Duke Yonge (1812-1891), έκδ. Bohn του 1878. Online version at the Topos Text Project.
- Κικέρωνος De Natura Deorum, O. Plasberg, Teubner, Λειψία 1917. Το πρωτότυπο κείμενο στην Perseus Digital Library.
- Στέφανος ο Βυζάντιος: Stephani Byzantii Ethnicorum quae supersunt, επιμ. August Meineike (1790-1870), έκδ. 1849.