Ο αποστακτήρας είναι συσκευή που χρησιμεύει για την απόσταξη ενός μίγματος. Χρησιμεύει επίσης στην παρασκευή κάποιων οινοπνευματωδών ποτών τα οποία είναι φτιαγμένα από απόσταξη στέμφυλων, όπως το τσίπουρο, ή άλλων φρούτων, όπως το τζιν, και το ρούμι. Χρησιμοποιείται και στα εργοστάσια και ουσιαστικά είναι ο κύκλος του νερού σε μικρογραφία. Επίσης χρησιμοποιείται στόν διαχωρισμό δύο ή περισσοτέρων υγρών (κλασματική απόσταξη).


Για κάποιους αυτή η λέξη έχει την έννοια απο την στάχτη ενός κτηρίου.

Ιστορία Επεξεργασία

Η πρώτη σαφής μαρτυρία της απόσταξης προέρχεται από τους Έλληνες αλχημιστές που εργάζονται στην Αλεξάνδρεια γύρω στον 1ο αιώνα. Οι Κινέζοι εικάζεται να έχουν αναπτύξει ανεξάρτητα αυτήν την μέθοδο περίπου την ίδια εποχή. Το αποσταγμένο νερό πρώτο περιγράφεται στον δεύτερο αιώνα από τον Αλέξανδρο της Αφροδισιάδος. Οι Αλεξανδρινοί χρησιμοποιούσαν άμβυκα (alambic) απόσταξης ή ακόμα συσκευή απόσταξης τον τρίτο αιώνα.

Οι Άραβες κατά τον μεσαίωνα έμαθαν τη διαδικασία της απόσταξης από τους Αλεξανδρινούς και τη χρησιμοποίησαν κατά κόρον σε αλχημικά πειράματα. Οι εικόνες των κλιβάνων εμφανίζονται σε πολλά σχέδια και σκίτσα στα εργαστήριά τους.