Βικιπαίδεια

Άγιος Τίτος

(Ανακατεύθυνση από Απόστολος Τίτος)

Ο Τίτος (αγγλικά: Titus‎‎) ήταν πρώιμος χριστιανός ιεραπόστολος, αρχηγός της εκκλησίας και συνταξιδιώτης και μαθητής του Αποστόλου Παύλου. Αναφέρεται σε αρκετές από τις επιστολές του Παύλου, συμπεριλαμβανομένης της Επιστολής προς Τίτο. Πιστεύεται ότι είναι ένας Εθνικός που μετατράπηκε σε Χριστιανός από τον Παύλο και, σύμφωνα με την παράδοση, αφιερώθηκε ως Επίσκοπος του νησιού της Κρήτης.[1]

Άγιος Τίτος
ΓέννησηΔεκαετία του 10
Κρήτη
ΚοίμησηΔεκαετία του 100
Γόρτυνα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τίτος έφερε μια επιστολή εράνου από τον Παύλο στην Κόρινθο, για να μαζέψει χρήματα για τους φτωχούς της Ιερουσαλήμ. Αργότερα, στην Κρήτη, ο Τίτος όρισε πρεσβύτερους σε κάθε πόλη και παρέμεινε εκεί στα γηρατειά του, πεθαίνοντας στη Γόρτυνα, κοντά στην πόλη Κάντια (σημερινό Ηράκλειο).[1]

Βίος Επεξεργασία

Ο Τίτος ήταν Έλληνας, προφανώς από την Αντιόχεια, ο οποίος λέγεται ότι είχε σπουδάσει ελληνική φιλοσοφία και ποίηση στα πρώτα του χρόνια.[2][3] Φαίνεται να είχε μετατραπεί από τον Παύλο, οπότε υπηρέτησε ως γραμματέας και διερμηνέας του Παύλου. Το 49, ο Τίτος συνόδευσε τον Παύλο στο συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε στην Ιερουσαλήμ, με θέμα τις τελετές του Μωσαϊκού νόμου.[4]

Προς το τέλος του έτους 56, ο Παύλος, καθώς ο ίδιος αναχώρησε από την Ασία, έστειλε τον Τίτο από την Έφεσο στην Κόρινθο, με πλήρη εντολή να διορθώσει το αποτέλεσμα που προκάλεσε η παράδοση του Τιμόθεου (Προς Κορινθίους 1 Αρχειοθετήθηκε 2020-08-06 στο Wayback Machine.) και η «επώδυνη επίσκεψη Αρχειοθετήθηκε 2020-08-06 στο Wayback Machine.» του Παύλου, ιδιαίτερα ένα σημαντικό αδίκημα και πρόκληση για την εξουσία του Παύλου από ένα ανώνυμο άτομο.[5] Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, ο Τίτος χρησίμευσε ως ταχυμεταφορέας για αυτό που είναι κοινώς γνωστό ως «Σοβαρή Επιστολή», μια επιστολή του Παύλου που έχει χαθεί αλλά αναφέρεται στο Προς Κορινθίους 2.[6]

Μετά την επιτυχία αυτής της αποστολής, ο Τίτος ταξίδεψε βόρεια και συνάντησε τον Παύλο στη Μακεδονία. Εκεί ο απόστολος, χαρούμενος από την επιτυχία του Τίτου, έγραψε την 2η Επιστολή προς Κορινθίους.[7] Ο Τίτος επέστρεψε στη συνέχεια στην Κόρινθο με μεγαλύτερη συνοδεία, μεταφέροντας δύο Κορινθίους μαζί του. Ο Παύλος συνάντησε τον Τίτο στην Κόρινθο αργότερα. Από την Κόρινθο, ο Παύλος έστειλε στη συνέχεια τον Τίτο για να οργανώσει τις συλλογές ελεημοσύνης για τους Χριστιανούς στην Ιερουσαλήμ. Ως εκ τούτου, ο Τίτος ήταν ένα εργαλείο αντιμετώπισης προβλημάτων, ειρηνευτής, διαχειριστής και ιεραπόστολος.

Η πρώιμη εκκλησιαστική παράδοση υποστηρίζει ότι ο Παύλος, μετά την απελευθέρωσή του από την πρώτη φυλάκισή του στη Ρώμη, και πιθανόν μετά την περιοδεία του στην Ισπανία, σταμάτησε στο νησί της Κρήτης για να κηρύξει. Λόγω των αναγκών άλλων εκκλησιών, που απαιτούν την παρουσία του αλλού, χειροτονεί τον μαθητή του Τίτο ως επίσκοπο αυτού του νησιού, και τον αφήνει να ολοκληρώσει το έργο που είχε ξεκινήσει. Ο Χρυσόστομος λέει ότι αυτό είναι μια ένδειξη της εκτίμησης του Αγίου Παύλου για τον Τίτο.[4][8]

Ο Παύλος κάλεσε τον Τίτο από την Κρήτη να τον βρει στη Νικόπολη της Ηπείρου. Αργότερα, ο Τίτος ταξίδεψε στη Δαλματία. Η Καινή Διαθήκη δεν καταγράφει το θάνατό του.

Εορτασμός Επεξεργασία

Η γιορτή του Τίτου δεν συμπεριλήφθηκε στο Τριαδικό Ημερολόγιο (το ημερολόγιο των αγίων που θα τιμηθούν κατά τη διάρκεια της λειτουργικής χρονιάς στην επίσημη λειτουργία της ρωμαϊκής τελετής[9]). Όταν προστέθηκε το 1854, ανατέθηκε στις 6 Φεβρουαρίου.[10] Το 1969, η Καθολική Εκκλησία ανέθεσε τη γιορτή στις 26 Ιανουαρίου για να γιορτάσει τους δύο μαθητές του Παύλου, τον Τίτο και τον Τιμόθεο, την επόμενη ημέρα της γιορτής της Μετατροπής του Αγίου Παύλου.[11] Η Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία στην Αμερική γιορτάζει αυτά τα δύο, μαζί με τον Σίλα, την ίδια ημερομηνία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον εορτάζει στις 25 Αυγούστου και στις 4 Ιανουαρίου.

Τα λείψανα του, που τώρα αποτελούνται μόνο από το κρανίο του, λατρεύονται στην Εκκλησία του Αγίου Τίτου, στο Ηράκλειο της Κρήτης, στην οποία επιστράφηκε το 1966 αφού μεταφέρθηκε στη Βενετία κατά την Τουρκοκρατία.[12]

Ο Άγιος Τίτος είναι ο προστάτης άγιος του Ιερατικού Σώματος του Στρατού των ΗΠΑ (αγγλικά: United States Army Chaplain Corps‎‎). Το Σώμα έχει καθιερώσει το βραβείο Τάγμα του Τίτου, που περιγράφεται από το Υπουργείο Άμυνας:

Το βραβείο Τάγμα του Τίτου είναι το μοναδικό βραβείο που απονέμεται από τον αρχηγό των Ιερατικών για να αναγνωρίσει την εξαιρετική απόδοση της διακονίας από τους ιερατικούς και τους βοηθούς ιερατικούς. Το Τάγμα του Τίτου απονέμεται για αξιέπαινες συνεισφορές στο μοναδικό και εξαιρετικά ορατό Πρόγραμμα Ελέγχου Διαχείρης Ιερατικής Μονάδας. Το βραβείο αναγνωρίζει τη μεγάλη σημασία της ρεαλιστικής, διδακτικής καθοδήγησης και εκπαίδευσης των ιερατικών στη μάχη και τη διασφάλιση της παράδοσης της επικρατούσας θρησκευτικής υποστήριξης στον Αμερικανό Στρατιώτη.[13]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Smith, William. Smith’s Bible Dictionary 11th printing, November 1975. New Jersey: Fleming H. Revel Company. pp. 701–02.
  2. ↑ Media, Franciscan (26 Ιανουαρίου 2016). «Saints Timothy and Titus». Franciscan Media (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  3. ↑ «Sts. Timothy and Titus». Catholic News Agency (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Saint Titus, Disciple of St. Paul, Bishop. January 4. Rev. Alban Butler. 1866. Volume I: January. The Lives of the Saints». www.bartleby.com. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  5. ↑ «Online Bible - 2 Corinthians 2:5–11». Biblica (στα Αγγλικά). 13 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  6. ↑ «Online Bible - 2 Corinthians 7:8». Biblica (στα Αγγλικά). 13 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  7. ↑ «2 Corinthians 7:6-15 NIV». Biblica (στα Αγγλικά). 13 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  8. ↑ «Titus 1:5 NIV». Biblica (στα Αγγλικά). 13 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  9. ↑ Catholic Church.· Triacca, Achille M. (1998). Missale Romanum : editio princeps (1570) (Ed. anastatica έκδοση). Città del Vaticano: Libreria editrice vaticana. ISBN 88-209-2547-8. 40544713. 
  10. ↑ Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 1969), p. 86
  11. ↑ Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 1969), p. 116
  12. ↑ «St Titus». www.orthodoxchristian.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2020. 
  13. ↑ «Army chaplain recognized for his training efforts». www.army.mil (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άγιος_Τίτος&oldid=9842699"