Αριαβίγνης
Ο Αριαβίγνης ήταν ένας από τους τρεις συναυάρχους του Περσικού στόλου στη ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ.[1]. Ήταν γιος του Βασιλέως των Περσών Δαρείου του Α΄, εκ της κόρης του Γωβρίου και ομοπάτριος αδελφός του Ξέρξη, γιου εκ της Ατόσσης, κόρης του Κύρου.
Αριαβίγνης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. |
Θάνατος | 480 π.Χ. Σαλαμίνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Αχαιμενική Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αξιωματικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Δαρείος Α΄ της Περσίας |
Αδέλφια | Αρτάζοστρη Γοβρύας Αρσάμης Ξέρξης Α' της Περσίας Αρτοβαζάνης Αριαμένης Αβροκώμης Μασίστης Αχαιμένης Αρσάμης της Περσίας |
Οικογένεια | Δυναστεία των Αχαιμενιδών |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | ναύαρχος |
Πόλεμοι/μάχες | Ναυμαχία του Αρτεμισίου και Ναυμαχία της Σαλαμίνας |
Ο Πλούταρχος τον αναφέρει ως Αριαμένη [2] και αναφέρει επίσης ότι ο Αριαμένης διεκδίκησε το θρόνο μετά το θάνατο του Δαρείου, αλλά του αντιτάχθηκε ο Ξέρξης ως ο μεγαλύτερος γιος του Δαρείου. Το περιστατικό το αναφέρει και ο Ηρόδοτος[3], ο οποίος όμως αναφέρει με το όνομα Αρταβαζάνη το μεγαλύτερο γιο.
Στη ναυμαχία της Σαλαμίνας ο Αριαβίγνης συμμετείχε ως συναύαρχος μαζί με τον Αχαιμένη και τον Μεγάβαζο, στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε μαζί με άλλους επιφανείς Πέρσες[4].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ [...]τοῦ δὲ ναυτικοῦ ἐστρατήγεον Ἀριαβίγνης τε ὁ Δαρείου καὶ Πρηξάσπης ὁ Ἀσπαθίνεω καὶ Μεγάβαζος ὁ Μεγαβάτεω καὶ Ἀχαιμένης ὁ Δαρείου, τῆς μὲν Ἰάδος τε καὶ Καρικῆς στρατιῆς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου τε παῖς καὶ τῆς Γοβρύεω θυγατρός[...]Ηροδότου Ιστορίαι, Βιβλίο Ζ', κεφ. 97.
- ↑ καὶ ὅτι κατ' ἐκεῖνον ὁ Ξέρξου ναύαρχος Ἀριαμένης ναῦν ἔχων μεγάλην ὥσπερ ἀπὸ τείχους ἐτόξευε καὶ ἠκόντιζεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς ὢν καὶ τῶν βασιλέως ἀδελφῶν πολὺ κράτιστός τε καὶ δικαιότατος.Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι, Θεμιστοκλής, κεφ. 14.3.
- ↑ Ηροδότου Ιστορίαι, Βιβλίο Ζ', κεφ. 2.
- ↑ ἐν δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ μὲν ἔθανε ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου, Ξέρξεω ἐὼν ἀδελφεός, ἀπὸ δὲ ἄλλοι πολλοί τε καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς καὶ ἙλλήνωνΗροδότου Ιστορίαι, Βιβλίο Η', κεφ. 89.