Αριθμός Ελέγχου της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου

σειριακός αριθμός καταλογογράφησης της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου των ΗΠΑ

Ο Αριθμός Ελέγχου της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου (Library of Congress Control Number ή LCCN) είναι σειριακός αριθμός με βάση το σύστημα αρίθμησης αρχείων καταλογογράφησης στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών. Δε σχετίζεται με το περιεχόμενο του κάθε βιβλίου και δεν πρέπει να συγχέεται με την ταξινόμηση της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.

Το LCCN σύστημα αρίθμησης χρησιμοποιόταν από το 1898, εποχή κατά την οποία το ακρωνύμιο LCCN δήλωνε αρχικά τον Αριθμό Κάρτας της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί, μεταξύ άλλων, ως Αριθμός Καταλόγου Καρτών της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου προετοίμασε κάρτες των βιβλιογραφικών πληροφοριών για τους καταλόγους της, για να πουλήσει τις σειρές αυτές των καρτών σε άλλες βιβλιοθήκες που θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τους καταλόγους της. Αυτό είναι γνωστό ως συγκεντρωτική καταλογογράφηση. Σε κάθε σύνολο καρτών δόθηκε ένας σειριακός αριθμός για να βοηθήσει στον εντοπισμό τους.

Αν και οι περισσότερες από τις βιβλιογραφικές πληροφορίες έχουν πλέον δημιουργηθεί ηλεκτρονικά, αποθηκεύθηκαν και μοιράστηκαν σε άλλες βιβλιοθήκες, εξακολουθεί να υπάρχει η ανάγκη για την αναγνώριση μιας μοναδικής εγγραφής, και έτσι η LCCN συνεχίζει να εκτελεί αυτή τη λειτουργία.

Οι βιβλιοθηκονόμοι σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν αυτό το μοναδικό αναγνωριστικό κατά τη διαδικασία της καταλογογράφησης στα περισσότερα βιβλία που έχουν δημοσιευθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τους βοηθά να εντοπίσουν τα σωστά δεδομένα καταλογογράφησης (γνωστά και ως αρχείο καταλογογράφησης), τα οποία η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, και οι συνεργάτες της, διαθέτουν στον παγκόσμιο ιστό και σε άλλα μέσα.

Τον Φεβρουάριο του 2008, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου δημιούργησε την υπηρεσία LCCN Permalink, παρέχοντας μια σταθερή διεύθυνση URL για όλους τους αριθμούς ελέγχου της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.[1]

Στην πιο στοιχειώδη του μορφή, ο αριθμός περιλαμβάνει μία χρονολογία και έναν αύξοντα αριθμό. Η χρονολογία έχει δύο ψηφία για το 1898-2000, και τέσσερα ψηφία που αρχίζουν από το 2001. Τα τρία διφορούμενα έτη διακρίνονται από το μέγεθος του αύξοντος αριθμού. Υπάρχουν επίσης ορισμένες ιδιαιτερότητες σε αριθμούς που αρχίζουν με το "7", λόγω του ανεπιτυχούς πειράματος που εφαρμόστηκε μεταξύ του 1969 και του 1972.

Οι σειριακοί αριθμοί έχουν μήκος έξι ψηφίων και πρέπει να περιλαμβάνουν μηδενικά ως συμπλήρωση των ψηφίων τους. Η παύλα, που συχνά χωρίζει το έτος και τον αύξοντα αριθμό της σειράς, είναι προαιρετική. Πολύ πρόσφατα, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου έδωσε εντολή στους εκδότες να μην συμπεριλαμβάνουν την παύλα.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Library of Congress Update for 2008 ALA Annual Conference: January–May, 2008». Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία