Η ασύρματη φόρτιση είναι μία από τις πολλές μεθόδους φόρτισης μπαταριών χωρίς τη χρήση καλωδίων ή προσαρμογέων εναλλασσόμενου ρεύματος για τη συσκευή. Η ασύρματη φόρτιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μεγάλη ποικιλία συσκευών, όπως κινητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές και συσκευές αναπαραγωγής MP3 καθώς και μεγαλύτερα αντικείμενα, όπως ρομπότ και ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Υπάρχουν τρεις μέθοδοι ασύρματης φόρτισης: επαγωγική φόρτιση, φόρτιση ραδιοφώνου και χρέωση συντονισμού.

Η επαγωγική φόρτιση χρησιμοποιείται για τη φόρτιση στοιχείων μεσαίου μεγέθους, όπως κινητά τηλέφωνα, συσκευές αναπαραγωγής MP3 και PDA.

Στην επαγωγική φόρτιση, ένας προσαρμογέας εξοπλισμένος με σημεία επαφής είναι προσαρτημένος στην πίσω πλάκα της συσκευής. Όταν η συσκευή απαιτεί φόρτιση, τοποθετείται σε ένα αγώγιμο μαξιλάρι φόρτισης, το οποίο είναι συνδεδεμένο σε μια πρίζα.

Η ραδιοφωνική φόρτιση χρησιμοποιείται για τη φόρτιση αντικειμένων με μικρές μπαταρίες και απαιτήσεις χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας, όπως ρολόγια, ακουστικά, ιατρικά εμφυτεύματα, κινητά τηλέφωνα, συσκευές αναπαραγωγής MP3 και ασύρματο πληκτρολόγιο και ποντίκια. Τα ραδιοκύματα χρησιμοποιούνται ήδη για τη μετάδοση και λήψη κυψελοειδών τηλεφωνικών, τηλεοπτικών, ραδιοφωνικών και Wi-Fi σημάτων. Η ασύρματη φόρτιση ραδιοφώνου λειτουργεί παρομοίως. Ένας πομπός, συνδεδεμένος σε μια πρίζα, παράγει ραδιοκύματα. Όταν ο δέκτης που είναι συνδεδεμένος στη συσκευή έχει ρυθμιστεί στην ίδια συχνότητα με τον πομπό, θα φορτίσει τη μπαταρία της συσκευής.

Η χρέωση συντονισμού χρησιμοποιείται για αντικείμενα που απαιτούν μεγάλη ποσότητα ενέργειας, όπως ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ρομπότ, ηλεκτρική σκούπα ή φορητό υπολογιστή. Στη φόρτιση συντονισμού, ένα πηνίο χαλκού που συνδέεται με μια πηγή ενέργειας είναι η μονάδα αποστολής. Ένα άλλο πηνίο, που είναι συνδεδεμένο με τη συσκευή που πρόκειται να φορτιστεί, είναι ο δέκτης. Και τα δύο πηνία συντονίζονται στην ίδια ηλεκτρομαγνητική συχνότητα, πράγμα που καθιστά δυνατή τη μεταφορά ενέργειας από το ένα στο άλλο. Η μέθοδος λειτουργεί σε μικρές αποστάσεις (3-5 μέτρα).

Η ιδέα της ασύρματης μετάδοσης ισχύος δεν είναι καινούργια. Το 1899, ο Νίκολα Τέσλα μετέδωσε ασύρματα 100 εκατομμύρια βολτ ηλεκτρικού ρεύματος σε απόσταση 26 μιλιών σε 200 φώτα φωτισμού. Ωστόσο, εκείνη την εποχή το συνεχές ρεύμα (DC, που είναι η ενσύρματη μέθοδος) και το εναλλασσόμενο ρεύμα (AC) ήταν ανταγωνιστικές τεχνολογίες.