Αυτοδιαχειριζόμενο και ανακατειλημμένο εργοστάσιο TRADOC
Το Αυτοδιαχειριζόμενο και ανακατειλημμένο εργοστάσιο TRADOC ιδρύθηκε το 1928 στη Γουαδαλαχάρα με ισπανικά κεφάλαια και ασχολήθηκε με την παραγωγή ελαστικών και αθλητικών παπουτσιών, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα, το 1970 αλλάζει και αναπτύσσεται σε βιομηχανία παραγωγής αποκλειστικά ελαστικών αυτοκινήτων. Είκοσι οχτώ χρόνια μετά, αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς και περνά στα χέρια της γερμανικής Continental, η οποία αποφάσισε το κλείσιμο και την μεταφορά του εργοστασίου σε άλλη χώρα. Έμειναν άνεργοι περισσότεροι από 1100 εργάτες, οι οποίοι προχώρησαν σε απεργία τουλάχιστον για τρία χρόνια, περιφρουρώντας κάθε έξοδο του εργοστασίου, ώστε η ιδιοκτήτρια μέχρι τότε εταιρεία να μη μπορεί να μεταφέρει τον εξοπλισμό αλλού. Επιχείρησε με την βοήθεια του κράτους μάταια πολλές φορές και με πολλούς τρόπους η γερμανική εταιρεία να πάρει στα χέρια της το εργοστάσιο. Οι εργάτες ωστόσο είχαν στο πλευρό τους συνδικάτα, κινηματικές οργανώσεις που οργάνωσαν κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, συνεντεύξεις, ώστε να διεθνοποιήσουν τον αγώνα τους. Στις 18 Φεβρουαρίου 2005 και μετά από τρία χρόνια συνεχών διαμαρτυριών, το εργοστάσιο δόθηκε στους εργαζόμενους και λίγες μέρες μετά ξεκίνησε και πάλι η λειτουργία του με το όνομα TRADOC(TrabajadoresDemocráticosdeOccidente–Δημοκρατικοί Εργάτες της Δύσης).[1][2]
Σήμερα το εργοστάσιο λειτουργεί χωρίς αφεντικά και απασχολούνται σε αυτό γύρω στους 1200 εργάτες. Αφεντικό πλέον είναι η συνέλευση όλων των εργαζομένων που το απαρτίζουν. Φροντίζουν μέσα από αυτές τα μηχανήματα να είναι τελευταίας γενιάς και να εκσυγχρονίζονται διαρκώς, παράγοντας περίπου 1.200.000 ελαστικά αυτοκινήτων το χρόνο.[1][2] [1]
Πρόκειται για ένα επιτυχημένο εγχείρημα εργατικής αυτοδιαχείρισης στο Μεξικό. Στηρίχτηκε όχι μόνο από συνδικάτα και οργανώσεις αλλά και διάφορα μέσα ενημέρωσης, τα οποία ανέδειξαν τις κινητοποιήσεις και τον αγώνα τους τόσο στο Μεξικό, όσο και σε Γερμανία και ΗΠΑ. Μετά την νίκη με την επίτευξη της συμφωνίας και το πέρασμα του εργοστασίου στους εργαζόμενους, το εργοστάσιο αναδείχτηκε ως το πιο σύγχρονο στη Λατινική Αμερική.[3]
Εντύπωση θετική προκαλεί το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι δημιούργησαν έναν καταπράσινο από γκαζόν και δέντρα περιβάλλοντα χώρο, ποτίζοντάς τον με καθαρό νερό που διυλίστηκε με ειδικές μεθόδους από τα χημικά υγρά απόβλητα του εργοστασίου.[1][2] https://www.youtube.com/watch?v=PUsw-YOmasU
Το παράδειγμα του αυτοδιαχειριζόμενου ανακατειλημμένου εργοστασίου TRADOC ενέπνευσε την πραγματοποίηση πολλών Παναμερικανικών συναντήσεων στο Μεξικό. Συναντήσεις στις οποίες συζητιούνται η οικονομία των εργαζομένων, η αυτοδιαχείριση αλλά και η άμεση δημοκρατία στους χώρους δουλειάς. Κατά καιρούς, έχουν πραγματοποιηθεί και επισκέψεις στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του εργοστασίου.[4] Επίσης, στις 22 Μαρτίου 2017 η ακτιβίστρια Maria Atilano Uriarte παρουσίασε το βιβλίο της, το οποίο εμπνεύστηκε από τις διηγήσεις των εργατών του εργοστασίου TRADOC, με σκοπό να γνωρίσει ο αναγνώστης πώς μέσα από την στήριξη και την αλληλεγγύη μπορεί ένα εργοστάσιο να περάσει στα χέρια των εργατών και να έχει επιτυχημένη διαχείριση.[5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο TRADOC. Η ελπίδα των εργατών • ΣΕΚΕΣ για Δημόσια ΕΥΔΑΠ». ΣΕΚΕΣ για Δημόσια ΕΥΔΑΠ. 22 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 yiorgis (28 Δεκεμβρίου 2018). «Γουαδαλαχάρα: Αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο TRADOC. Η ελπίδα των εργατών». ΜΕΤΑ ergasianet.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ Coperacha, Redacción La (29 Νοεμβρίου 2018). «Cooperativa Trabajadores Democráticos de Occidente · La Coperacha». La Coperacha (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «2018 - Εναλλακτική Δράση για ποιότητα ζωής». www.enallaktiki-drasi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «Presentación del libro, TRADOC: la esperanza obrera. La memoria de las conquistas de la clase trabajadora | RLS México». www.rosalux.org.mx. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.