Αυτοκράτορας Γκο-Χαναζόνο

Ο Αυτοκράτορας Γκο-Χαναζόνο (後花園天皇, Go-Hanazono-tennō) (10 Ιουλίου 1418 – 18 Ιανουαρίου 1471) ήταν ο 102ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[3] Η βασιλεία του εκτείνεται από το 1428 ως το έτος 1464.[4]

Αυτοκράτορας Γκο-Χαναζόνο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
後花園天皇 (Ιαπωνικά)
Προφορά
Γέννηση10  Ιουλίου 1419
Θάνατος18  Ιανουαρίου 1471
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟϊνομικάντο Νομπούκο
d:Q111357011
ΤέκναΑυτοκράτορας Γκο-Τσουτσιμικάντο
ΓονείςFushimi-no-miya Sadafusa-shinnō και Niwata Yukiko
ΑδέλφιαFushimi-no-miya Sadatsune-shinnō
ΣυγγενείςGo-Komatsu (θετός γονέας), Hinonishi Motoko (θετός γονέας), Fushimi-no-miya Sadatsune-shinnō (Youzi)[1], d:Q110267896 (Youzi)[1], Gyōin-hosshinnō (Youzi) και Fushimi-no-miya Kunitaka-shinnō (Youzi)[2]
ΟικογένειαΑυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1428–1464)
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αυτός ο ηγεμόνας του 15ου αιώνα πήρε το όνομά του από τον αυτοκράτορα Χαναζόνo του 14ου αιώνα: το go- (後) μεταφράζεται ως "μετέπειτα", και έτσι, θα μπορούσε να ονομαστεί ο "Αυτοκράτορας Χαναζόνο ο Μεταγενέστερος", ή σε ορισμένες παλαιότερες πηγές, μπορεί να αποδοθεί ως «Χαναζόνo ο Δεύτερος» ή ως «Χαναζόνο Β΄».

Καταγωγή Επεξεργασία

Πριν από την άνοδό του στον Θρόνο των Χρυσανθέμων, το προσωπικό του όνομα (imina) ήταν απλώς Χικοχίτο. [5]

Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του αυτοκρατορικού πρίγκιπα Φουσίμι-νo-μίγια Σανταφούσα (伏見宮貞成親王) (1372–1456). Η μητέρα του ήταν η Σαχίκo (幸子) (1390–1448), κόρη του Nιβάτα Tσουνεάρι (庭田経有).

Ο πατέρας του ήταν ο 3ος της γραμμής Φουσίμι-νo-μίγια και εγγονός του βόρειου διεκδικητή Αυτοκράτορα Σουκό, καθιστώντας τον Γκο-Χαναζόνo δισεγγονό του Σουκό και 3ο εξάδελφο του προκατόχου του, Αυτοκράτορα Σοκό. Ήταν επίσης ο δισεγγονός του Αυτοκράτορα Γκο-Φουσίμι. Αυτή είναι η δεύτερη πιο απομακρυσμένη σχέση μεταξύ ενός Αυτοκράτορα και του διαδόχου του, μετά από αυτή μεταξύ του Αυτοκράτορα Γκο-Κομάτσου (6ος Βόρειος διεκδικητής και 100ος στην κύρια γραμμή) και του προκατόχου του στην επίσημη γραμμή, του Αυτοκράτορα Γκo-Καμεγιάμα, ο οποίος ήταν 4ος εξάδελφος του (Γκο-Κόγκον) παππού του Γκο-Κομάτσου.

Οικογένεια Επεξεργασία

  • Σύζυγος: Οϊνομικάντo (Φουτζιβάρα) Noμπούκo (大炊御門(藤原)信子; 1411-1488) αργότερα Kαρακούμον-ιν (嘉楽門院), κόρη του Φουτζιβάρα Tακανάγκα
  • Κυρία σε αναμονή: Χίνo (Φουτζιβάρα) Kγιόκo (日野(藤原)郷子), κόρη του Χίνo Χιντεμίτσου
    • κόρη: Πριγκίπισσα Σιντζότζι (真乗寺宮, π. 1482)
  • Κυρία σε αναμονή: Σάντζο (Φουτζιβάρα) Φουγιούκo (三条 (藤原)冬子; 1441–1489), κόρη του Σάντζo Σανεκάζου
  • άγνωστος
    • Κόρη: Πριγκίπισσα Σόγκον (απεβ. 1464)

Γεγονότα της ζωής του Γκο-Χαναζόνo Επεξεργασία

Επειδή ο προηγούμενος Αυτοκράτορας, ο Αυτοκράτορας Σοκό δεν είχε γιο, ο αποσυρμένος αυτοκράτορας Γκο-Κομάτσου χρειαζόταν να εξασφαλίσει την κληρονομιά της γραμμής Τζιμγιόιν έναντι της γραμμής Νταϊκακούτζι, πριν αποβιώσει ο αυτοκράτορας Σοκό, έτσι υιοθέτησε έναν γιο από τον κλάδο Φουσίμι-νo-μίγια, ο οποίος έγινε Αυτοκράτορας Γκο-Χοναζόνo μετά το τέλος του Σοκό.

Έως ότου απεβίωσε ο πρώην Αυτοκράτορας Γκο-Κομάτσου το 1433, ο αΑτοκράτορας Γκο-Χοναζόνo κατείχε τον τίτλο του επίσημου επικεφαλής των Νταΐρι, την πραγματική εξουσία στην Αυλή ασκούσε ο θείος του, ο οποίος συνέχισε μια πρακτική γνωστή ως μοναστηριακή εξουσία. Μετά από αυτό, ο Γκο-Χοναζόνo απόλαυσε 30 χρόνια άμεσης αυτοκρατορικής διακυβέρνησης, μέχρι την παραίτησή του στις 21 Αυγούστου 1464, όταν ξανάρχισε το συμβατικό μοτίβο έμμεσης διακυβέρνησης από μοναστηριακούς Αυτοκράτορες.

  • 18 Ιανουαρίου 1471 (Μπουνμέι 3, μήνας 12ος): Ο πρώην αυτοκράτορας Γκο-Χοανζόνo αποβιώνει σε ηλικία 52 ετών [6]

Το Kουγκγιό (公卿) είναι ένας συλλογικός όρος για τους πολύ λίγους, πολύ ισχυρούς άνδρες, που ήταν συνδεδεμένοι στην αυλή του Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας στις προ-Mέιτζι εποχές. Ακόμη και κατά τα χρόνια εκείνα που η πραγματική επιρροή της Αυλής έξω από τα τείχη του ανακτόρου ήταν ελάχιστη, η ιεραρχική οργάνωση παρέμεινε.

Γενικά, αυτή η ελίτ ομάδα περιελάμβανε μόνο τρεις έως τέσσερις άνδρες κάθε φορά. Αυτοί ήταν κληρονομικοί αυλικοί, των οποίων η εμπειρία και το υπόβαθρο τους είχαν φέρει στο απόγειο της σταδιοδρομίας τους. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γκο-Χαναζόνo, αυτή η κορυφή του Νταϊτζό-καν περιλάμβανε:

Εποχές της βασιλείας του Γκο-Χαναζόνo Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

 
Ιαπωνικό αυτοκρατορικό κάμον: ένα στυλιζαρισμένο άνθος χρυσάνθεμου

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία