Βασίλι Σιρότκιν-Ανταμάντ
Ο Βασίλι Μιχάιλοβιτς Σιρότκιν-Ανταμάντ (ρωσικά: Василий Михайлович Сироткин-Адамант, 26 Φεβρουαρίου 1888, Αλατίρ, Ρωσική Αυτοκρατορία - 8 Απριλίου 1938, Αλατίρ, Τσουβασική ΑΣΣΔ, ΡΣΟΣΔ, ΕΣΣΔ) ήταν Ρώσος, μετέπειτα Σοβιετικός πολιτικός, δημοσιογράφος, ποιητής, πεζογράφος, και θεατρικός συγγραφέας[1].
| Βασίλι Σιρότκιν-Ανταμάντ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Василий Михайлович Сироткин-Адамант (Ρωσικά) |
| Γέννηση | 26 Φεβρουαρίου 1888 |
| Θάνατος | 08 Απριλίου 1938 (50 ετών) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1888 στην πόλη Αλατίρ σε ρωσική οικογένεια.
Ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού-Επαναστατικού Κόμματος, αργότερα εντάχθηκε στο ΚΚΣΕ.
Εργάστηκε ως τηλεγράφος, δημοσιογράφος, διευθυντής επιχειρήσεων του κλάδου εμπορίου του Αλατίρ, εκδότης της εφημερίδας "Η ζωή μας" (Μάρτιος - Απρίλιος 1922), πρόεδρος της Ένωσης Σοβιετικών Δημοσιογράφων (λίγο μετά την εκλογή του, διαλύθηκε σύμφωνα με την απόφαση του ΙΙ Πανρωσικού Συνεδρίου Δημοσιογράφων, Μάιος 1919), γραμματέας του 2ου εργατικού συνδικαλιστικού συνεδρίου του Αλατίρ (Οκτώβριος 1919). Στην εφημερίδα του Αλατίρ "Ο δρόμος της επανάστασης", της οποίας επικεφαλής ήταν ο Α. Μισένκιν, συμμετείχε ενεργά με το έργο του και ο Σιρότκιν-Ανταμάντ.
Τον Απρίλιο του 1923, η Ένωση Ξυλουργών του Αλατίρ προσπαθούσε να κυκλοφορήσει το μηνιαίο περιοδικό "Φάκελος", το οποίο θα αποτελούσε μια λογοτεχνική, πολιτική και λαϊκο-επιστημονική έκδοση. Οι εκδότες του ήταν οι Β. Σιρότκιν-Ανταμάντ και Β. Σμιρνόφ-Σιμπίρσκι. Λόγω έλλειψης κονδυλίων, εκδόθηκαν μόνο δύο τεύχη. Στο δεύτερο διπλό τεύχος (Μάιος-Ιούνιος, αρ. 2-3) και σε κυκλοφορία 650 αντιτύπων, η έκδοση διακόπηκε.
Από τις 5 Μαΐου 1922 έως τον Οκτώβριο του 1929, στο Αλατίρ κυκλοφορούσε η "<i>Εργατική εφημερίδα</i>", μεταξύ των εκδοτών της οποίας ήταν και ο Σιρότκιν-Ανταμάντ[2]. Μέχρι το 1926 ήταν μέλος του κύκλου συγγραφέων και ποιητών του Αλατίρ, από τον οποίο αποχώρησε το 1926[3].
Το 1935, ήταν υπάλληλος του τυπογραφείου του Αλατίρ No. 2 του Τσουβασγκίζ. Παντρεύτηκε (το 1928)[4].
Συνελήφθη στις 21 Δεκεμβρίου 1937 και κρατήθηκε υπό κράτηση στις φυλακές του Αλατίρ. Καταδικάστηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1937 από τη Σπετστρόικα υπό το ΛΚΕΥ της ΤΑΣΣΔ με κατηγορία «Διεξήγαγε εχθρικές δραστηριότητες κατά του ΚΚΣΕ (β) και της σοβιετικής κυβέρνησης». Η ποινή του ήταν «Φυλάκιση σε στρατόπεδο εργασίας για περίοδο 10 ετών, από 21 Δεκεμβρίου 1937». Πέθανε στη φυλακή στις 8 Απριλίου 1938.
Μετά θάνατον Επεξεργασία
Αποκαταστάθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1960 από το Προεδρείο του Αρείου Πάγου της ΤΑΣΣΡ.
Πηγές Επεξεργασία
- ↑ Масанов И. Ф. Словарь псевдонимов русских писателей, ученых и общественных деятелей: В 4 т. Αρχειοθετήθηκε Απριλίου 25, 2022 στη Wayback Machine του Internet Archive — Т. 4. — М., 1960. — С. 434
- ↑ «Алатырь». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022.
- ↑ Трудовая газета//elbib.nbchr.ru
- ↑ «Статья». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022.
Σύνδεσμοι Επεξεργασία
- От «Библиотеки внешкольника» до «Кочедыка» // alatvesti.ru