Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία
Η Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία (αγγλικά: Royal Aeronautical Society), επίσης γνωστή ως RAeS, είναι βρετανικό πολυεπιστημονικό επαγγελματικό ίδρυμα, το οποίο ασχολείται με τη διεθνή αεροδιαστημική κοινότητα. Ιδρύθηκε το 1866, και πρόκειται για την παλαιότερη αεροναυτική εταιρεία στον κόσμο.[2] Τα μέλη και οι φίλοι της εταιρείας λαμβάνουν τους τίτλους FRAeS ή CRAeS, αντίστοιχα.[3]
Royal Aeronautical Society | |
Συντομογραφία | RAeS |
---|---|
Ίδρυση | Ιανουάριος 1866 |
Τύπος | επαγγελματικό ίδρυμα |
Νομική υπόσταση | μη κερδοσκοπική οργάνωση |
Έδρα | 4 Hamilton Place, Hyde Park Corner, Λονδίνο, W1J 7BQ, Ηνωμένο Βασίλειο |
Πεδία | αεροναυτική |
Μέλη | 22.500[1] |
Γενικός Γραμματέας | Σάιμον Λάξμορ |
Κύριο όργανο | Συμβούλιο Επιτρόπων |
Συνεργασία | Συμβούλιο Μηχανικών |
Ιστότοπος | www |
δεδομένα ( ) |
Σκοπός
ΕπεξεργασίαΣτους σκοπούς της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας περιλαμβάνονται: η υποστήριξη και διατήρηση υψηλών επαγγελματικών προτύπων στην αεροδιαστημική πειθαρχία, η παροχή μοναδικής πηγής εξειδικευμένων πληροφοριών και τοπικών φόρουμ για την ανταλλαγή ιδεών και η εξάσκηση επιρροής στα ενδιαφέροντα της αεροδιαστημικής στο δημόσιο και τον βιομηχανικό τομέα.[4]
Τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας βρίσκονται στο Λονδίνο, του Ηνωμένου Βασιλείου.[5]
Δημοσιεύσεις
Επεξεργασία- The Journal of the Royal Aeronautical Society: ISSN 0368-3931 (1923–1967)
- The Aeronautical Quarterly: (1949-1983)
- Aerospace: (1969-1997)
- Aerospace International: ISSN 1467-5072 (1997 - 2013)
- The Aerospace Professional: (1998 - 2013)
- The Aeronautical Journal: ISSN 0001-9240 (1897 έως σήμερα)
- The Journal of Aeronautical History: (2011 έως σήμερα)
- AEROSPACE: ISSN 2052-451X (2013 έως σήμερα)
Κλάδοι και παραρτήματα
ΕπεξεργασίαΟι κλάδοι είναι τα περιφερειακά σώματα της Εταιρείας. Παρέχουν οφέλη για τα μέλη καθώς και μια παγκόσμια πλατφόρμα για τη διάδοση πληροφοριών της αεροδιαστημικής. Υπάρχουν κλάδοι σε αρκετές πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και σε άλλες χώρες.[6]
Τα παραρτήματα της Εταιρείας έχουν δημιουργηθεί σε χώρες και περιοχές που μπορούν να διατηρήσουν αρκετούς κλάδους. Τα παραρτήματα λειτουργούν με μεγάλο βαθμό αυτονομίας, είναι υπεύθυνα για το δικό τους δίκτυο κλάδων, την εγγραφή μελών, τα επίπεδα συνδρομών και τα προγράμματα διάσκεψης και διαλέξεων.[6]
Ομάδες ειδικών που καλύπτουν όλες τις πτυχές της αεροναυπηγικής βιομηχανίας υπάρχουν κάτω από τη γενική ομπρέλα της Εταιρείας, με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τόσο των ερασιτεχνών όσο και των επαγγελματιών του κλάδου.[7]
Η αποστολή των Ομάδων είναι να εξετάσουν σημαντικές εξελίξεις στον τομέα τους και να προσπαθήσουν να το επιτύχουν μέσω διασκέψεων και διαλέξεων, με στόχο την τόνωση του διαλόγου και τη διευκόλυνση της δράσης σε βασικά ζητήματα της βιομηχανίας, προκειμένου να προβληματιστούν και να ανταποκριθούν στη συνεχή καινοτομία και πρόοδο στην αεροπορία. Οι Ομάδες λειτουργούν επίσης ως σημεία εστιάσης για όλες τις έρευνες που απευθύνονται στην Εταιρεία σχετικά με το εξειδικευμένο θέμα τους, δημιουργώντας μια κρίσιμη διεπαφή μεταξύ της Εταιρείας και του κόσμου γενικότερα.
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ Εταιρεία ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1866 με την ονομασία «Αεροναυτική Εταιρεία της Μεγάλης Βρετανίας» και αποτελεί την παλαιότερη αεροναυτική εταιρεία στον κόσμο.[8] Στα πρώτα μέλη της συγκαταλέγονται οι Τζέιμς Γκλέισερ, Φράνσις Ουένχαμ, ο δούκας του Άρτζυλ και ο Φρέντερικ Μπρίρι.[9] Την πρώτη χρονιά, υπήρχαν 65 μέλη, στο τέλος της δεύτερης 91, και τον τρίτο χρόνο 106 μέλη.[10] Ετήσιοι απολογισμοί εκδιδόταν τις πρώτες δεκαετίες. Το 1868 η Εταιρεία διοργάνωσε μια μεγάλη έκθεση στο Κρύσταλ Πάλας του Λονδίνου με 78 συμμετοχές. Εκεί εκτέθηκε η ατμομηχανή του Τζον Στρινγκφέλοου.[10][11][12] Η Εταιρεία χρηματοδότησε την κατασκευή της πρώτης αεροδυναμικής σήραγγας το 1870-71 από τους Ουένχαμ και Μπράουνινγκ.[10]
Το 1918, η ονομασία της οργάνωσης άλλαξε σε Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία.[13]
Το 1923 το κύριο περιοδικό της μετονομάστηκε από The Aeronautical Journal σε The Journal of the Royal Aeronautical Society και το 1927 συγχωνεύθηκε με το Institution of Aeronautical Engineers Journal.[14]
Το 1940, η Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία ανταποκρίθηκε στην ανάγκη για επέκταση της βιομηχανίας αεροσκαφών για τις ανάγκες του πολέμου. Η Εταιρεία δημιούργησε ένα Τεχνικό Τμήμα για να συγκεντρώσει όλες τις διαθέσιμες γνώσεις και να τις παρουσιάσει σε μια έγκυρη και προσιτή μορφή – ένα εργαλείο εργασίας για μηχανικούς που μπορεί να προέρχονταν από άλλες βιομηχανίες και δεν διέθεταν τις εξειδικευμένες γνώσεις που απαιτούνταν για το σχεδιασμό αεροσκαφών. Το τεχνικό τμήμα έγινε γνωστό ως Μονάδα Δεδομένων Μηχανικών Επιστημών (Engineering Sciences Data Unit, ESDU) και τελικά έγινε ξεχωριστή οντότητα στη δεκαετία του 1980.[15]
Το 1987 η «Εταιρεία Πιστοποιημένων Μηχανικών Αεροσκαφών και Τεχνολόγων», που προηγουμένως ονομαζόταν «Εταιρεία Πιστοποιημένων Μηχανικών Αεροσκαφών» ενσωματώθηκε στη Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία.
Η εταιρεία διαθέτει πλέον πάνω από 22.500 μέλη και έχει αποκτήσει διεθνή αναγνώριση.[1]
Πρόεδροι
ΕπεξεργασίαΟι ακόλουθοι έχουν υπηρετήσει ως πρόεδροι της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας:[16]
- 1886-95 Τζορτζ Κάμπελ, 8ος Δούκας του Αρτζύλ
- 1895-00 (κενή θέση)
- 1900–07 Μπ. Μπέηντεν Πάουελ
- 1907-08 (κενή θέση)
- 1908–11 Ε. Π. Φροστ
- 1911-19 (κενή θέση)
- 1919–26 Ουίλιαμ Ουέιρ, 1ος Υποκόμης Ουέιρ
- 1926-27 Υποστράτηγος Αεροπορίας Σερ Ουίλιαμ Σέφτον Μπράνκερ
- 1927-30 Ου. Φορμπς-Σέμπιλ[17]
- 1930–34 Τσ. Ρ. Φέιρι
- 1934–36 Τζ. Μουρ-Μπραμπέιζον[17]
- 1936–38 Χ. Ε. Γουίμπερις[17]
- 1938–40 Ρ. Φέντεν[18]
- 1940–42 Γκ. Μπρούερ[17]
- 1942–44 Α. Γκάουτζ [17]
- 1944-45 Σερ Ρόι Φέντεν[18]
- 1945–47 Φ. Χ. Πέιτζ[17]
- 1947–49 Χ. Ρ. Κοξ
- 1949–50 Τζ. Μπούχαναν [17]
- 1950-51 Τζ. Π. Μπούλμαν[17]
- 1951–52 Φ. Μπ. Χάλφορντ
- 1952–53 Τζ. Ντάουτι[17]
- 1953–54 Σερ Ουίλιαμ Φάρεν[17]
- 1954–55 Σ. Καμ[17]
- 1955–56 Ν. Ε. Ρόου[17]
- 1956–57 Ε. Τ. Τζόουνς[17]
- 1957–58 Τζ. Ρ. Έντουαρντς[17]
- 1958–59 Α. Α. Χολ[17]
- 1959–60 Π. Τζ. Μέισφιλντ [19]
- 1960–61 Ε. Σ. Μάουλτ[17]
- 1961–62 Ρ. Ο. Τζόουνς
- 1962–63 Μπ. Σ. Σένστοουν [17]
- 1963–64 Α. Ρ. Κόλαρ[17]
- 1964-65 Χ. Χ. Γκάρντνερ
- 1965-66 Σερ Τζορτζ Γκάρντνερ
- 1966- Επίτιμος Πρόεδρος Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου
- 1966-67 Α. Ντ. Μπάξτερ
- 1967-68 Μ. Μπ. Μόργκαν
- 1968–69 Ντέιβιντ Κέιθ-Λούκας[20]
- 1969–70 Φ. Ρ. Μπανκς[21][22]
- 1970–71 Τζ. Ρ. Μόργκαν
- 1971-72 Σ. Ντ. Ντέιβις
- 1972-73 Κ. Γκ. Ουίλκινσον
- 1973-74 Δρ. Γκ. Σ. Χίσλοπ
- 1974-75 Μπ. Π. Λάιτ
- 1975-76 Πτέραρχος Σερ Τσαρλς Πρινγκλ
- 1976-77 Τσ. Άμπελ
- 1977-78 Χάντελ Ντέιβις
- 1978-79 Καθηγητής Λ. Φ. Κράμπτρι
- 1979-80 Ρ. Π. Πρόμπερτ
- 1980-81 Π. Α. Χιρν
- 1981-82 Τζ. Τ. Στάμπερ
- 1982-83 Ε. Μ. Μπράουν
- 1983-84 Καθηγητής Μ. Γκ. Φάρλεϊ
- 1984–85 Τζόφρι Πάρντοου
- 1985–86 Τόμας Κερ
- 1986-87 Τζον Φόζαρντ
- 1987-88 Τζον Στόλερι
- 1988-89 Δρ. Π. Χ. Κάλντερ
- 1989-90 Δρ. Χ. Μέτκαλφ
- 1990-91 Γκ. Κ. Χάουελ
- 1991-92 Τζ. Μ. ΜακΚούμπι
- 1992-93 Πτέραρχος Σερ Φρανκ Χόλροϊντ
- 1993-94 Δρ. Τζ. Τζ. Πόουπ
- 1994-95 Σερ Τσ. Μπ. Γκ. Μέισφιλντ
- 1995-96 Σερ Ντόναλντ Σπάιερς
- 1996-97 Καθηγητής Τζον Γκριν [23]
- 1997-98 Στιούαρτ Μ. Τζον
- 1998-99 Ου. Ντ. Λόου
- 1999-00 Λάντονι Έντουαρντς
- 2000-01 Τρέβορο Τρούμαν
- 2001-02 Καθηγητής Ίαν Πολ
- 2002-03 Λή Μπαλτάζορ
- 2003-04 Πτέραρχος Σερ Πίτερ Νόρις
- 2004-05 Ρόλαντ Φέαρφιλντ
- 2005-06 Πτέραρχος Σερ Κόλιν Τέρι
- 2006-07 Γκόρντον Φ. Πέιτζ
- 2007-08 Ντέιβιντ Μάρσαλ
- 2008-09 Ντέιβιντ Ρόουλαντ
- 2009–10 Δρ. Μάικ Στήντεν[24]
- 2010–11 Ντέιβιντ Κάουζενς[24]
- 2011–12 Λη Μπαλτάζορ
- 2012–13 Φιλ Μπόιλ
- 2013–14 Τζένυ Μπόντυ[25]
- 2014–15 Μπιλ Τάιακ[26]
- 2015–16 Μάρτιν Μπρόουντχερστ[26]
- 2016–17 Καθηγητής Κρις Άτκιν[27]
- Ο Κιθ Μανς ήταν Γενικός Διευθυντής την περίοδο 1998-2009.
Μετάλλια και βραβεία
ΕπεξεργασίαΕκτός από την απονομή της κατάστασης μέλους της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας (FRAeS), η Εταιρεία απονέμει πολλά άλλα μετάλλια και βραβεία. Σε αυτά περιλαμβάνονται χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια. Το πρώτο χρυσό μετάλλιο απονεμήθηκε το 1909 στους αδελφούς Ράιτ.[28] Παρόλο που η απονομή περισσότερων από ένα μεταλλίων ετησίως είναι ασυνήθιστη (σε κάθε μία από τις τρεις βαθμίδες), από το 2004 η Εταιρεία απονέμει επίσης ανά τακτά χρονικά διαστήματα ομαδικά μετάλλια (Χρυσό, Αργυρό και Χάλκινο) για εξαιρετικές ή πρωτοποριακές ομαδικές εργασίες στον τομέα της αεροναυτικής έρευνας και ανάπτυξης. Άλλα βραβεία που έχουν απονεμηθεί είναι το Αναμνηστικό Βραβείο R. P. Alston για αναπτύξεις στις δοκιμές πτήσεων, το βραβείο Edward Busk για την εφαρμοσμένη αεροδυναμική, το μετάλλιο Wakefield για την πρόοδο στην ασφάλεια της αεροπορίας, και το βραβείο Orville Wright.[29] Απονέμονται επίσης Τιμητικά βραβεία.
Ξίφος Σερ Ρόμπερτ Χάρντινγκαμ Το Ξίφος Σερ Ρόμπερτ Χάρντινγκαμ απονέμεται ως αναγνώριση της εξαιρετικής υπηρεσίας στη RAeS από ένα μέλος της Εταιρείας. Επισήμως πρόκειται για ετήσιο βραβείο, ωστόσο στην πράξη το βραβείο απονέμεται μια φορά στα δύο χρόνια.
Αξιοσημείωτοι κάτοχοι μεταλλίου
ΕπεξεργασίαΣε αξιοσημείωτους κατόχους του χρυσού μεταλλίου περιλαμβάνονται οι εξής:
- 1909 - Αδελφοί Ράιτ
- 1910 - Οκτάβ Σανούτ
- 1945 - Φρανκ Γουίτλ
- 1950 - Σερ Τζόφρι ντε Χάβιλαντ
- 1955 - Έρνεστ Χάιβς, 1ος Βαρόνος Χάιβς.[29]
- 1958 - Σίντνεϊ Καμ [30]
- 1959 - Μάρσελ Ντάσολτ
- 1960 - Σερ Φρέντερικ Χάντλεϊ Πέιτζ
- 1977 - Τζορτζ Λη[31]
- 2012 - Ίλον Μασκ
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «History of the RAeS». Royal Aeronautical Society. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Royal Aeronautical Society, About Us». aerosociety.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Royal Aeronautical Society, Become a Member». aerosociety.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Regulated profession - Member of Royal Aeronautical Society (MRAeS) (United Kingdom)». ec.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «No.4 Hamilton Place, Events Venue in London Mayfair». No.4 Hamilton Place. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 «Regional Network - the RAeS». Royal Aeronautical Society. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Special Interest Groups - the RAeS». Royal Aeronautical Society. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Little, Andrew (2000). «The Royal Aeronautical Society». Air & Space Europe (Elsevier) 2 (3): 80–83. doi: .
- ↑ «History Of The Society». Royal Aeronautical Society. 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 The Aeronautical Journal. London: Royal Aeronautical Society. Ιούλιος 1908. σελ. 97.
- ↑ «Chard Museum». chardmuseum.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Penrose, Harald (1988). An Ancient Air: A Biography of John Stringfellow of Chard, The Victorian Aeronautical Pioneer. Shrewsbury: Airlife Publishing Ltd. ISBN 9781853100475.
- ↑ Isbister, W. (2016). «Division History pre-1927». Royal Aeronautical Society Australian Division. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Aeronautical and Space Serial Publications: a world list. 1962. Science and Technology Division, Reference Department, Library of Congress. Washington, DC: U.S Government Printing Office. σελ. 73.
- ↑ «IHS ESDU: About Us». www.esdu.com. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Past Presidents, Royal Aeronautical Society (ανακτήθηκε στις 2017-11-22).
- ↑ 17,00 17,01 17,02 17,03 17,04 17,05 17,06 17,07 17,08 17,09 17,10 17,11 17,12 17,13 17,14 17,15 17,16 17,17 Society Worthies..., 89, 06-01-1966, σελ. 65–70, https://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1966/1966%20-%200104.html
- ↑ 18,0 18,1 The Houghton Mifflin dictionary of biography. Houghton Mifflin Harcourt. 2003. σελ. 520.
- ↑ Sir Peter Masefield, 17-02-2006, http://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1510672/Sir-Peter-Masefield.html, ανακτήθηκε στις 6-04-2013
- ↑ Howe, Denis (22-10-2011). «Obituary: Professor David Keith-Lucas». The Independent.
- ↑ «New RAeS President». Flight 95 (3141): 814. 22-05-1969. https://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1969/1969%20-%200910.html.
- ↑ Banks, F. R. (23-10-1969). «Six of the Best». Flight International (Diamond Jubilee Supplement) 96 (3163): 41. http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1969/1969%20-%203063.html. Ανακτήθηκε στις 2017-11-22.
- ↑ «John E. Green». University of Toronto. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 24,0 24,1 Baxter, Daniel (21 Μαΐου 2010). «AVM David Couzens becomes President of the Royal Aeronautical Society». AvStop Online Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Interview: Jenny Body, President of the Royal Aeronautical Society». Scottish Physics Teaching Resources. 6 Οκτωβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 26,0 26,1 «The Royal Aeronautical Society Council». Royal Aeronautical Society. 27 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «The Royal Aeronautical Society Council». Royal Aeronautical Society. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Day, Lance· McNeil, Ian (2002). Biographical Dictionary of the History of Technology. London: Routledge. σελ. 1336. ISBN 9781134650194.
- ↑ 29,0 29,1 «The Wilbur Wright Lecture—and R.Ae.S. Awards». Flight 67 (2416): 607. 13-05-1955. http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1955/1955%20-%200607.html.
- ↑ «Distinguished Gathering». Flight 73 (2574): 698. 23 May 1958. http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1958/1958%20-%200682.html. Ανακτήθηκε στις 27 January 2016.
- ↑ «Royal Aero Club awards». Flight 112 (3586): 1718. 10-12-1977. http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1977/1977%20-%203715.html.