Βησσαρίων Μακρής
Ο Βησσαρίων Μακρής ( περ. 1635 - 1699 ) ήταν Έλληνας λόγιος και ιερομόναχος του 17ου αιώνα.
| Βησσαρίων Μακρής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1635 Ιωάννινα |
| Θάνατος | 1699 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Βησσαρίων Μακρής γεννήθηκε στα Ιωάννινα γύρω στο 1635[2]. Σύμφωνα με τον Φιλητά, ο Μακρής διδάχτηκε αρχικά στην πατρίδα του έχοντας ως δασκάλους τους Επτανήσιους λογίους Νικόλαο Κούρσουλα και Τριανταφύλλου[3]. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του, χειροτονήθηκε ιερομόναχος και μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου μαθήτευσε στην Πατριαρχική Ακαδημία υπό την επίβλεψη του Ιωάννη Καρυοφύλλη και του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου[3][4]. Γύρω στο 1675[5] επέστρεψε στα Ιωάννινα και έγινε διδάσκαλος στη νεοσύστατη Σχολής του Γκιούμα, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1683 όταν και αποσύρθηκε σε μοναστήρι των Λυγκιάδων, αφήνοντας ως διάδοχό του τον Σουγδουρή[6].
Απεβίωσε το 1699.
Συγγράμματα Επεξεργασία
- Ορθόδοξη θεολογία διεξοδικωτέρα. Τυπώθηκε στο Βουκουρέστι το 1699.
- Γραμματική της νέας ελληνικής, με την οποία δίδαξε ελληνικά ο Αλέξανδρος Ελλάδιος στις αρχές του 18ου αιώνα στην Οξφόρδη της Αγγλίας και στο Άλτντορφ κοντά στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας
- Έγραψε επίσης κατά της λατινικής εκκλησίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020.
- ↑ Π. Βιζουκίδης, Γ. Αναγνωστόπουλος, Α. Κοντοπάνος, Ηπειρωτικά Χρονικά, Έτος Πέμπτον, Εν Ιωαννίνοις, τεύχος α' και β', 1930, σελ 30.
- ↑ 3,0 3,1 Ηπειρωτικά Χρονικά, 1930, σελ 33.
- ↑ Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος, Ορθόδοξος Ελλάς - ήτοι περί των Ελλήνων των γραψάντων κατά Λατίνων και περί των συγγραμμάτων αυτών, Τύποις Μέτζγερ και Βίττιγ, Εν Λειψίαι, 1872, σελ 162.
- ↑ Ηπειρωτικά Χρονικά, 1930, σελ 31.
- ↑ Ηπειρωτικά Χρονικά, 1930, σελ 35 -36.
Πηγές Επεξεργασία
- Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος (1872). Ορθόδοξος Ελλάς : ήτοι περί των Ελλήνων των γραψάντων κατά Λατίνων και περί των συγγραμμάτων αυτών. Εν Λειψίαι: Τύποις Μέτζγερ και Βίττιγ. σελίδες 162-163. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2010.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |