Βιασμοί στον Πόλεμο της Βοσνίας
Κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Βοσνίας υπήρξαν χιλιάδες περιστατικά βιασμών με θύματα γυναίκες, παιδιά και άνδρες από όλες τις εθνοτικές ομάδες που κατοικούσαν στη Βοσνία -Ερζεγοβίνη. Μολονότι βιασμοί διαπράχτηκαν από όλες τις πλευρές στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι δράστες ήταν μέλη του Στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας (VRS) και των σερβικών παραστρατιωτικών μονάδων, που χρησιμοποίησαν το βιασμό ως βασική τακτική στο πλαίσιο του προγράμματος εθνοκάθαρσης.[1][2][3][4][5] Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν είναι γνωστός σύμφωνα όμως με εκτιμήσεις κυμαίνεται μεταξύ 10.000 και 50.000. Υπολογίζεται ότι σε κάθε καταγεγραμμένη περίπτωση αντιστοιχούν 15 με 20 μη καταγεγραμμένες περιπτώσεις.[6][7]. Η συστηματικότητα και οι περιοχές στις οποίες διεπράχθησαν τα εγκλήματα δείχνουν ότι ο βιασμός χρησιμοποιήθηκε ως μέσο τρομοκράτησης των αντίπαλων εθνικών ομάδων με σκοπό να εγκαταλείψουν τις περιοχές που κατοικούσαν μέχρι τότε.[8]
Το 1993 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία χαρακτήρισε τους βιασμούς που έγιναν στη διάρκεια του πολέμου, κυρίως στη Βοσνία, ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που μαζί με τη σεξουαλική εκμετάλλευση και βία, χρησιμοποιήθηκε για τη πραγματοποίηση της Γενοκτονίας στη Βοσνία. [9][10]
Στους βιασμούς στο Πόλεμο της Βοσνίας αναφέρεται η ταινία Σεράγεβο σ' αγαπώ της Γιασμίλα Ζμπάνιτς, που βραβεύτηκε με τη Χρυσή Άρκτο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2006,[11][12] η ταινία In the Land of Blood and Honey το 2011, σε σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή της Αντζελίνας Τζολί[13] και το ντοκιμαντέρ Calling the Ghosts: A Story about Rape, War and Women το 1997.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Totten, Samuel; Bartrop, Paul R. (2007). Dictionary of Genocide. ABC-CLIO,σελ. 356 -357
- ↑ Henry, Nicola (2010). War and Rape: Law, Memory, and Justice. Routledge. σελ. 65
- ↑ Hyndman, Jennifer (2009). "Genocide and Ethnic Cleansing". In Essed, Philomena; Goldberg, David Theo; Kobayashi, Audrey (eds.). A Companion to Gender Studies (New ed.). Wiley-Blackwell, σελ. 204
- ↑ Crowe, David M. (2013). War Crimes, Genocide, and Justice: A Global History. Palgrave Macmillan, σελ. 343
- ↑ Wood, Elisabeth J. (2013). Miranda A.H Horvath, Jessica Woodhams (ed.). Handbook on the Study of Multiple Perpetrator Rape: A multidisciplinary response to an international problem. Routledge. σελ. 140, 343
- ↑ https://balkaninsight.com/2015/09/29/bosnian-rape-victims-still-waiting-for-justice-09-28-2015/
- ↑ https://www.reuters.com/article/us-bosnia-war-play/invisible-bosnians-born-of-wartime-rape-use-art-to-find-their-voice-idUSKBN1WU1SC
- ↑ https://www.ojp.gov/ncjrs/virtual-library/abstracts/sexual-violence-invisible-weapon-war-former-yugoslavia
- ↑ Ralston, John H.; Finnin, Sarah (2007). "International Law Enforcement Strategies". In Blumenthal, David A.; McCormack, Timothy L. H. (eds.). The Legacy of Nuremberg: Civilising Influence Or Institutionalised Vengeance?. Brill. σελ. 47–68.
- ↑ Barberet, Rosemary L (2014). Women, Crime and Criminal Justice: A Global Enquiry. Routledge. σελ. 11
- ↑ Kosmidou, Eleftheria Rania (2012). European Civil War Films: Memory, Conflict, and Nostalgia. Routledge. σελ. 99
- ↑ https://www.lifo.gr/guide/cinema/seragevo-s-agapo
- ↑ https://www.telegraph.co.uk/culture/film/filmreviews/9083790/Berlin-Film-Festival-Angelina-Jolies-In-the-Land-of-Blood-and-Honey-review.html