Γενικά με τον όρο βιομηχανία του τρόμου, ή της τρομοκρατίας, χαρακτηρίζεται το σύνολο των μεθόδων και αναλύσεων που εφαρμόζουν διάφορα πρόσωπα κρατικών υπηρεσιών, ινστιτούτων, εταιριών ασφαλείας κ.λπ. ειδικότερα της Δύσης, προκειμένου να χαρακτηρίσουν και να παρουσιάσουν μία πράξη ως τρομοκρατική.

Κύριο χαρακτηριστικό αυτών των μεθόδων και αναλύσεων είναι η διασπορά υπερβολικής δόσης δυνατοτήτων που μπορεί ν΄ αναπτύξουν κάποιες ομάδες ή πρόσωπα σε κάποιους χώρους προσδιορίζοντας ακόμη θύτες και θύματα, προχωρώντας και στο καταλογισμό πράξεων πριν ακόμα επέμβει η Δικαιοσύνη. Στόχος όλων αυτών είναι αναμφισβήτητα η συγκαλυμμένη πολιτική σκοπιμότητα που εξυπηρετείται επιλεκτικά (ειδικά όταν πρόκειται για κρατικές τρομοκρατίες), για ένα ενιαίο τρόπο αντιμετώπισης της όποιας πιθανής εκδήλωσης τρομοκρατίας.

Το έργο των φορέων της βιομηχανίας του τρόμου συνδράμουν είτε εκούσια είτε ακούσια (υπό μορφή ειδήσεων) τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ασκώντας έτσι και συμπληρώνοντας μια μαύρη προπαγάνδα επί του αντικειμένου.

Ο όρος "βιομηχανία του τρόμου" άρχισε να καθιερώνεται στη δεκαετία του 1980 από τους γνωστούς ανένταχτους και προοδευτικούς Αμερικανούς ερευνητές - αναλυτές δημοσιογράφους Έντουαρντ Χέρμαν (Edward S. Herman) και Τζέρυ Ο΄Σάλιβαν (Gerry O'Sullivan), τους οποίους ακολούθησαν και άλλοι. Σήμερα είναι ευρύτατα διαδεδομένος και στις διάφορες μυστικές υπηρεσίες και Αρχές όπου και αποτελεί τροχοπέδη σε αυθαίρετες αναλύσεις, προσδιορισμούς και πορίσματα.