Βόμβα Τσαρ
Η Σοβιετική βόμβα υδρογόνου RDS-220 (κωδικό όνομα Ιβάν[1] ή Βάνια), γνωστή ως Βόμβα Τσαρ (ρωσικά: Царь-бо́мба, προφορά: Τσάρ(ι) 'μπόμπα, που σημαίνει "βόμβα Τσάρος" ή Βασιλιάς των Βομβών), ήταν το ισχυρότερο πυρηνικό όπλο που δημιουργήθηκε και δοκιμάστηκε. Δοκιμάστηκε στις 30 Οκτωβρίου 1961, ως πειραματική επαλήθευση των αρχών υπολογισμού και των σχεδιασμών θερμοπυρηνικών όπλων πολλών σταδίων. Είναι ο ισχυρότερος εκρηκτικός μηχανισμός που έχει πυροδοτήσει ποτέ άνθρωπος.
Η βόμβα πυροδοτήθηκε σε υψόμετρο 4.000 μέτρων πάνω από το ακρωτήριο Σουχόι Νος ("Ξηρή Μύτη"), το οποίο βρίσκεται στη νήσο Σέβερνι της Νόβαγια Ζεμλιά, 15 χιλιόμετρα από το κόλπο Μιτιούσιχα βόρεια του στενού Ματότσκιν.[2][3] Η έκρηξη ήταν μυστική αλλά εντοπίστηκε από αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αφού οι ΗΠΑ είχαν στείλει ένα αεροσκάφος KC-135R[4] στην περιοχή που θα γινόταν η έκρηξη.[5][6]
Οι ενδείξεις του εκρηξιομέτρου και άλλα δεδομένα υποστήριζαν ότι η βόμβα είχε ισχύ 58 μεγατόνων.[7] Πριν το 1991, αυτή η αποδεκτή τιμή στην τεχνική βιβλιογραφία, αλλά τότε Σοβιετικοί επιστήμονες αποκάλυψαν ότι τα όργανά τους είχαν μετρήσει ισχύ 50 μεγατόνων.[5] Καθώς είχαν τα δεδομένα της μέτρησης και πρόσβαση στον χώρο δοκιμής, ο δικός τους ισχυρισμός έχει γίνει δεκτός ως πιο αξιόπιστος.[6] Στη θεωρία, η βόμβα θα είχε ισχύ άνω των 100 μεγατόνων, αλλά επειδή είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή μόνο ενός πρωτοτύπου, δεν επιδείχθηκε ποτέ αυτή η ισχύς. Εξάλλου, λόγω της μόλυνσης και των λοιπών συνεπειών που θα προκαλούσε έκρηξη ισχύος άνω των 100 μεγατόνων, είχε αποφασιστεί μείωση της ισχύος της βόμβας στους 50 μεγατόνους. Επίσης ήταν 3.333 φορές μεγαλύτερη από τη βόμβα της Χιροσίμα.
Οι εναπομείναντες κάλυκες της βόμβας εκτίθενται στο Ρωσικό Μουσείο Ατομικών Όπλων στο Σαρόφ και στο Μουσείο Πυρηνικών Όπλων στο Πανρωσικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Τεχνικής Φυσικής στο Σνεζίνσκ.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Смотрины "Кузькиной матери". Как СССР сделал и взорвал "Царь-бомбу"». 29 Οκτωβρίου 2014., Russian
- ↑ Sakharov, Andrei (1990). Memoirs. New York: Alfred A. Knopf. σελίδες 215–225. ISBN 978-0-679-73595-3.
- ↑ Khalturin, Vitaly I.; Rautian, Tatyana G.; Richards, Paul G.; Leith, William S. (2005). «A Review of Nuclear Testing by the Soviet Union at Novaya Zemlya, 1955–1990». Science and Global Security 13 (1): 1–42. doi:. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 June 2006. https://web.archive.org/web/20060614080624/http://www.princeton.edu/~globsec/publications/pdf/13_1-2khalturin%20NZ%201-42%20.pdf. Ανακτήθηκε στις 14 October 2006.
- ↑ Philpott, Tom (24 January 2001). «Cold War heroics of 'Speedlight Delta' crew recognized». Kitsap Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-02-09. https://web.archive.org/web/20190209123933/https://products.kitsapsun.com/archive/2001/01-24/0110_tom_philpott__cold_war_heroics_of.html. Ανακτήθηκε στις 7 February 2019.
- ↑ 5,0 5,1 The yield of the test has been estimated at 50 to 58 megatons of TNT (210 to 240 PJ) by different sources over time. Today all Russian sources use 50 megatons as the official figure. See the section "Was it 50 Megatons or 57?" at «The Tsar Bomba ("King of Bombs")». Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 Johnson, William Robert (2 Απριλίου 2009). «The Largest Nuclear Weapons». Multimegaton Weapons.
- ↑ «Big Ivan, The "Tsar Bomba"(Emperor Bomb)».
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |