Βύρων Λεοντάρης
Ο Βύρων Λεοντάρης (Νιγρίτα Σερρών, 1932 - Αθήνα, 7 Αυγούστου 2014) ήταν ποιητής και κριτικός δοκιμιογράφος της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς[2][3]. Άρχισε να δημοσιεύει τα γραπτά του το 1954. Το 1997 έλαβε το Κρατικό Βραβείο ποίησης για το έργο του «Εν γη αλμυρά». Μια σημαντική λυρική φωνή, της ελληνικής λογοτεχνίας.
| Βύρων Λεοντάρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βύρων Λεοντάρης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1932[1] Νιγρίτα[1] |
| Θάνατος | 7 Αυγούστου 2014[1] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικηγόρος[1] ποιητής[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ζέφη Δαράκη[1] |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο 1932 τη Νιγρίτα Σερρών. Μεγάλωσε στο νησί από το οποίο καταγόταν, τη Σάμο μέχρι το 1939 οπότε η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα. Την περίοδο 1952 - 1956 σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια άσκησε τη δικηγορία. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα (τη συλλογή του «Γενική αίσθηση») το 1954[2]. Έφυγε από τη ζωή 6 Αυγούστου του 2014 σε ηλικία 82 ετών.
Έργο
ΕπεξεργασίαΔημοσίευσε ποιήματα αλλά και κριτικά δοκίμια. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Κριτική, Εφημερίδα των Ποιητών, Επιθεώρηση Τέχνης, Σημειώσεις (μέλος στην εκδοτική του ομάδα), Ενδοχώρα[4] και σε άλλα[2]. Συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά Μαρτυρίες, Επιθεώρηση Τέχνης, Τομές, Κρητική, Μανδραγόρας. Εξέδωσε το δοκιμιακό τόμο για τον Αλεξανδρινό Καβάφη ο έγκλειστος.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΕίχε αδελφούς τον Μανόλη Λαμπρίδη, δοκιμιογράφο, κριτικό και μεταφραστή και τον ποιητή Ανδρέα Λεοντάρη. Σύζυγος του Βύρωνα Λεοντάρη είναι η ποιήτρια Ζέφη Δαράκη και γιος του ο Γιάννης Λεοντάρης, σκηνοθέτης κινηματογράφου[2][3].
Εργογραφία
ΕπεξεργασίαΠοίηση
Επεξεργασία- Γενική αίσθηση (1954)
- Ορθοστασία (1957)
- Ομίχλη του μεσημεριού (1959)
- Ανασύνδεση (1962)
- Κρύπτη (1968)
- Ψυχοστασία (1972), ISBN 960-17-0039-0
- Μόνον δια της λύπης... (Έρασμος, 1976, 2η έκδοση 2006), ISBN 978-960-89144-0-7
- Ψυχοστασία. Ποιήματα 1949-1976 (Ύψιλον, 1983, 2η έκδοση 2006, ISBN 978-960-17-0039-7
- Η ποίηση της ήττας (Αθήνα, Έρασμος, 1983)
- Εκ περάτων (Ύψιλον, 1986), ISBN 960-17-0038-2
- Εν γη αλμυρά (Έρασμος, 1996), 978-960-6870-23-1, Κρατικό Βραβείο ποίησης 1997, Βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω.
- Έως... (Νεφέλη, 2003), ISBN 960-211-699-4, ISBN 978-960-211-699-9
- Μόνον δια της λύπης , Έρασμος (2006)
Δοκίμια
Επεξεργασία- Η ποίηση της ήττας· Ελληνικά κείμενα και μελέτες. Αθήνα, Έρασμος,1983.
- Καβάφης ο έγκλειστος· Δοκίμιο υπεράσπισης του ποιητή έναντι της ποίησης. Αθήνα, Έρασμος, 1983, ISBN 978-960-6870-27-9
- Δοκίμια για την ποίηση. Αθήνα, Έρασμος, 1985.
- Γραφή και βιβλίο. Θεσσαλονίκη, Χειρόγραφα, 1990.
- Κείμενα για την ποίηση , Αθήνα, Νεφέλη, 2001, ISBN 960-211-584-Χ, ISBN 978-960-211-584-8
Συμμετοχή σε συλλογές
Επεξεργασία- Aldebaran Δημήτρης Κογιάννης Ανδριανός Παπαμάρκου : 12 μελοποιημένα ποιήματα: Συντελεστές: Κώστας Βάρναλης, Κλείτος Κύρου, Μαρία Πολυδούρη, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Βύρων Λεοντάρης, Κώστας Καρυωτάκης, Κώστας Ουράνης, Ρώμος Φιλύρας, Άγγελος Σφακιανάκης, Επιμελητής, Δημήτριος Αποστολίδης, Εικονογράφος, 1η έκδοση, Αθήνα, Μικρός Ήρως, 2013, ISBN 978-618-81061-0-9
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 (Ελληνικά) κατάλογος των Γενικών Αρχείων του Κράτους. 7gn6-td7q-7kbb. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Λεοντάρης Βύρων Αρχειοθετήθηκε 2022-07-02 στο Wayback Machine., Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, ΕΚΕΒΙ
- ↑ 3,0 3,1 Η Ελληνική ποίησις, Η δεύτερη μεταπολεμική γενιά, Μιχάλης Γ. Μερακλής, Αλέξανδρος Αργύριος Σοκόλης, 2002, σελ. 214-220
- ↑ «Έφυγε» ο Θ. Τζούλης, Ψυχολόγος και ποιητής, Ελευθεροτυπία, 5 Μαρτίου 2010
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Αφιέρωμα, Κουκούτσι, τχ. 9 (Χειμ. 2013-Άνοιξη 2014), σ. 92-126
- Η ποίηση της ήττας: αφιέρωμα , Μανδραγόρας, τχ. 25 (Μαρ.-Ιουλ. 2001), σ. 73-100
- Παντελιά, Στυλιανή, Το θαμπό είδωλο στον καθρέφτη: Βύρων Λεοντάρης, Πόρφυρας, τχ. 86 (Απρ.-Ιουν. 1998), σ. 632-642