Γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου 2015
Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 7 Μαΐου 2015. Οι Συντηρητικοί του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον αναδείχθηκαν νικητές.[1] Οι δημοσκοπήσεις που ήθελαν τους Συντηρητικούς να ηττώνται όχι μόνο διαψεύστηκαν, αλλά ο Κάμερον πέτυχε και αυτοδυναμία.[2]
Πλαίσιο
ΕπεξεργασίαΣτις εκλογές αναδείχθηκαν τα μέλη του 56ου Κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου.[3] Η ψηφοφορία διενεργήθηκε σε όλες τις 650 κοινοβουλευτικές περιφέρειες της χώρας και η καθεμία εξέλεξε ένα μέλος στη Βουλή των Κοινοτήτων, που αποτελεί την κάτω βουλή. Ταυτόχρονα με τις βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν και τοπικές εκλογές, εκτός από το Μείζον Λονδίνο. Ήταν οι πρώτες εκλογές που έγιναν με την εφαρμογή του Εκλογικού Νόμου του 2011 για τα Κοινοβούλια με Προκαθορισμένη Χρονική Θητεία.
Οι δημοσκοπήσεις και οι σχολιαστές προέβλεπαν το εκλογικό αποτέλεσμα οριακό και ότι θα οδηγούσε σε κοινοβούλιο όπου κανείς δεν θα είχε την πλειοψηφία.[4] Τελικά, οι δημοσκόποι υποτίμησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό την απόδοση του Συντηρητικού Κόμματος στις εκλογές, η οποία ήταν παρόμοια με την απρόσμενη νίκη τους στις γενικές εκλογές του 1992.[5] Οι Συντηρητικοί που ήταν στην κυβέρνηση σε συνεργασία με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες από το 2010, κέρδισαν 330 έδρες και ποσοστό 36,9% των ψήφων. Το Βρετανικό Δημοσκοπικό Συμβούλιο ξεκίνησε έρευνα για την αισθητή διαφορά ανάμεσα στις δημοσκοπήσεις και στο πραγματικό αποτέλεσμα.[6] Ο Κάμερον σχημάτισε την πρώτη αυτοδύναμη κυβέρνηση από το 1992 και έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός που συνέχισε τη θητεία του έχοντας τερματίσει μία πλήρη θητεία με μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων από τις γενικές εκλογές του 1900 και ο μοναδικός πρωθυπουργός πέρα από την Μάργκαρετ Θάτσερ που συνέχισε να βρίσκεται στην εξουσία έπειτα από μια πλήρη θητεία κερδίζοντας μεγαλύτερο αριθμό εδρών (και ο πρώτος που τα πέτυχε αμφότερα από τις εκλογές του 1895). Το Εργατικό Κόμμα με αρχηγό τον Εντ Μίλιμπαντ κέρδισε 232 έδρες αποσπώντας ποσοστό 30,4%, που είναι το χειρότερο αποτέλεσμα για το κόμμα από τις εκλογές του 1987.[7]
Το Σκωτικό Εθνικό Κόμμα, που απολάμβανε υποστήριξης μετά τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Σκωτίας το 2014, έγινε το τρίτο κόμμα στη Βουλή των Κοινοτήτων, καθώς κέρδισε 56 επί συνόλου 59 εδρών στη Σκωτία, τις περισσότερες φορές σε βάρος των Εργατικών. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, με επικεφαλής τον Νικ Κλεγκ, υπέστησαν την χειρότερη ήττα τους από τις γενικές εκλογές του 1970 και έμειναν στις 8 έδρες, όταν στις προηγούμενες εκλογές είχαν κερδίσει 57.[8] Πολλοί υπουργοί των Φιλελευθέρων Δημοκρατών έχασαν την έδρα τους. Οι Πράσινοι κέρδισαν το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στην ιστορία τους (3,8%) και διατήρησαν την μοναδική τους έδρα στο Μπράιτον Παβίλιον.[9][10] Η προεκλογική εκστρατεία σημαδεύτηκε από την ολοένα και αυξανόμενη υποστήριξη στο Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, που όμως κέρδισε μόνο μία έδρα, με τον αρχηγό του, Νάιτζελ Φάρατζ, να αποτυγχάνει να εκλεγεί. Ο Μίλιμπαντ, ο Κλεγκ και ο Φάρατζ παραιτήθηκαν από την ηγεσία του κόμματός τους.[11][12] Ωστόσο, το κόμμα του Φάρατζ αρνήθηκε να αποδεχθεί την παραίτησή του. Το Σκωστεζικό Εθνικό Κόμμα θριάμβευσε κερδίζοντας τις 56 από τις συνολικά 59 έδρες της Σκωτίας.
Αποτελέσματα
ΕπεξεργασίαΣυνολικά
ΕπεξεργασίαΜε καταμετρημένα τα ψηφοδέλτια από όλες τις 650 περιφέρειες, τα αποτελέσματα είχαν ως εξής:[13][14]
Κόμμα | Αρχηγός | Ψήφοι | Ποσοστό | Έδρες | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Συντηρητικό Κόμμα | Ντέιβιντ Κάμερον | 11.300.303 | 36,9% | 330 (50,8%) | 330 / 650
| |
Εργατικό Κόμμα | Εντ Μίλιμπαντ | 9.344.328 | 30,4% | 232 (35,7%) | 232 / 650
| |
Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου | Νάιτζελ Φάρατζ | 3.881.129 | 12,6% | 1 (0,2%) | 1 / 650
| |
Φιλελεύθεροι Δημοκράτες | Νικ Κλεγκ | 2.415.888 | 7,9% | 8 (1,2%) | 8 / 650
| |
Σκωτικό Εθνικό Κόμμα | Νίκολα Στάρτζον | 1.454.436 | 4,7% | 56 (8,6%) | 56 / 650
| |
Κόμμα των Πρασίνων της Αγγλίας και της Ουαλίας | Νάταλι Μπένετ | 1.157.613 | 3,8% | 1 (0,2%) | 1 / 650
| |
Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα | Πίτερ Ρόμπινσον | 184.260 | 0,6% | 8 (1,2%) | 8 / 650
| |
Plaid Cymru | Λίαν Γουντ | 181.694 | 0,6% | 3 (0,5%) | 3 / 650
| |
Σιν Φέιν | Τζέρι Άνταμς | 176.232 | 0,6% | 4 (0,6%) | 4 / 650
| |
Ενωτικό Κόμμα Όλστερ | Μάικ Νέσμπιτ | 114.935 | 0,4% | 2 (0,3%) | 2 / 650
| |
Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα | Άλασντερ Μακ Ντόνελ | 99.809 | 0,3% | 3 (0,5%) | 3 / 650
| |
Λοιπά | N/A | 381.053 | 1,2% | 2 (0,3%) | 2 / 650
|
↓ | ||||
330 | 232 | 56 | 8 | 24 |
Συντηρητικοί | Εργατικοί | SNP | LD | Λοιποί |
Ανά Περιφέρεια
ΕπεξεργασίαΕνδεικτικά κάποια αποτελέσματα σε ορισμένες εκλογικές περιφέρειες που ήταν υποψήφιοι σημαντικά πρόσωπα από τα διάφορα κόμματα:
Όνομα | Κόμμα | Έδρα | Πόστο |
---|---|---|---|
Ντέιβιντ Κάμερον | Συντηρητικοί | Ουίτνεϋ | Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος (2005-2016), Πρωθυπουργός (2010-2016) |
Τερέζα Μέι | Συντηρητικοί | Μέιντενχεντ | Υπ. Εσωτερικών (2010-16), Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος και Πρωθυπουργός (2016-σήμερα) |
Τζορτζ Όσμπορν | Συντηρητικοί | Τάττον | Υπουργός Οικονομικών (2010-2016) |
Μάικλ Γκόουβ | Συντηρητικοί | Σάρρεϋ Χηθ | Υπουργός Παιεδείας (2010-14), Υπουργός Δικαιοσύνης (2015-2016) |
Μπόρις Τζόνσον | Συντηρητικοί | Άξμπριτζ | Δήμαρχος Λονδίνου (2008-16), Υπουργός Εξωτερικών (2016-σήμερα) |
Εντ Μίλιμπαντ | Εργατικοί | Ντόνκαστερ Νορθ | πρ. ηγέτης Εργατικού Κόμματος (2010-15) |
Τζέρεμι Κόρμπιν | Εργατικοί | Ίσλινγκτον Νορθ | Ηγέτης Εργατικού Κόμματος (2015-σήμερα) |
Νικ Κλεγκ | Φιλελεύθεροι | Σέφιλντ Χάλλαμ | Hγέτης Φιλελευθέρων Δημοκρατών (2007-15), Αναπληρωτής Πρωθυπουργός (2010-15) |
Τιμ Φάρρον | Φιλελεύθεροι | Ουέστμορλαντ | Ηγέτης των Φιλελευθέρων Δημοκρατών (2016-σήμερα) |
Άλεξ Σάλμοντ | SNP | Γκόρντον | Ηγέτης του SNP (2004-2014) και Πρώτος Υπουργός Σκωτίας (2007-14) |
Νάιτζελ Φάρατζ | UKIP | Σάουθ Θάνετ | Ηγέτης του UKIP (2010-2016), Ευρωβουλευτής |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Καθαρή νίκη Κάμερον στις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο». tribune.gr. 8 Μαΐου 2015.
- ↑ «Νίκη και αυτοδυναμία για Κάμερον». agelioforos.gr. 8 Μαΐου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2015.
- ↑ «General election timetable 2015». Parliament of the United Kingdom. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ «UK election: British voters go to the polls in most unpredictable election in decades». ABC News. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ «It is 1992 all over again for David Cameron's Conservatives». Financial Times. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ «Election 2015: Inquiry into opinion poll failures». BBC News.
- ↑ «Live election results». The Guardian. 7 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2015.
- ↑ Matthew Oakeshott. «Our democracy has been shown up. We must now work to change it». the Guardian.
- ↑ «A victorious Caroline Lucas has perfectly summed up how negative our politics is». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-12-19. https://web.archive.org/web/20191219115244/https://www.independent.co.uk/news/uk/politics/generalelection/a-victorious-caroline-lucas-has-perfectly-summed-up-how-negative-our-politics-is-10235534.html. Ανακτήθηκε στις 2015-05-09.
- ↑ «Election 2015: Ed Miliband resignation imminent as Conservatives win stunning majority - as it happened, - 8 - Telegraph». Telegraph.co.uk. 8 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ «Ed Miliband to step down as Labour leader». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2015.
- ↑ «Election 2015 Live: Nick Clegg resigns as Lib Dem leader after 'heartbreaking result'». The Guardian. 8 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2015.
- ↑ «Live UK election results». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2015.
- ↑ «Election 2015 results». BBC. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2015.