Γκέρχαρντ Πάλιτς

αρχιλοχίας των SS

Ο Γκέρχαρντ Άρνο Μαξ Πάλιτς,[2] (γερμανικά: Gerhard Arno Max Palitzsch‎‎· Γκρόσοπιτς, 17 Ιουνίου 1913 – 1944) ήταν Γερμανός υπαξιωματικός των SS, γνωστός για τη σκληρότητα, τον εξαιρετικά βίαιο χαρακτήρα του και τη δράση του όταν υπηρετούσε στη φρουρά του στρατοπέδου Άουσβιτς. Έφτασε μέχρι του βαθμού του αρχιλοχία των SS (SS-Hauptscharführer). Ο Πάλιτς έχει καταγραφεί από την ιστορική έρευνα ως ένας από τους χειρότερους εγκληματίες πολέμου όλων των εποχών.[3]

Γκέρχαρντ Πάλιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gerhard Palitzsch (Γερμανικά)
Γέννηση17  Ιουνίου 1913[1]
Γκρόσοπιτς
Θάνατος7  Δεκεμβρίου 1944
Βουδαπέστη
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανική Αυτοκρατορία
Δημοκρατία της Βαϊμάρης
Ναζιστική Γερμανία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφρουρός στρατοπέδου συγκέντρωσης
γεωργός[1]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςέγκλημα πολέμου
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣούτσσταφφελ και Waffen-SS
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο Πάλιτς γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου 1913[2] στο Γκρόσοπιτς, έναν οικισμό της πόλης Τάραντ (Tharandt) της Σαξονίας (κοντά στη Δρέσδη), από οικογένεια αγροτική. Το 1933 έγινε μέλος του Ναζιστικού Κόμματος (με αριθμό μητρώου 1965727) και των SS (με αριθμό μητρώου 79466). Εντάχθηκε στις Νεκροκεφαλές (SS-Totenkopfverbände), που ήταν υπεύθυνες για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπηρέτησε στη φρουρά των ναζιστικών στρατοπέδων Λίχτενμπουργκ, Μπούχενβαλντ και Ζάξενχαουζεν, αρχικά ως παραπηγματάρχης, δηλαδή υπεύθυνος ενός παραπήγματος κρατουμένων, και στη συνέχεια ως αρχιεισηγητής (Rapportführer), δηλαδή ως υπεύθυνος των αναφορών των κρατουμένων ενός στρατοπέδου.[4]

Τον Μάιο του 1940 ο Πάλιτς μετατέθηκε από το Ζάξενχαουζεν στο Άουσβιτς. Κατέφθασε στο στρατόπεδο στις 20 του μηνός, μαζί με 30 ποινικούς Γερμανούς κατάδικους του Ζάξενχαουζεν, οι οποίοι είχαν επιλεγεί προσωπικά από τον διοικητή Ρούντολφ Ες, προκειμένου να στελεχώσουν τον αρχικό πυρήνα των κρατουμένουν που θα επιτηρούσαν τους υπόλοιπους κρατούμενους του Άουσβιτς, χρησιμοποιώντας εναντίον τους ωμή και άμεση βία.[5] Στο Άουσβιτς, ο αρχιεισηγητής Πάλιτς, επέδειξε εξαιρετικό σαδισμό και αυθαιρεσία και κατέστη γρήγορα το φόβητρο των κρατουμένων. Συνήθιζε να δολοφονεί καρατούμενος με το πιστόλι του, στο λεγόμενο «τοίχο του θανάτου», στο πίσω μέρος του Μπλοκ 11 (που ήταν η «εσωτερική φυλακή» του στρατοπέδου, το επιλεγόμενο και «Μπλοκ του θανάτου»), αλλά και να κλέβει ασύστολα τα προσωπικά αντικείμενα από τους ανθρώπους που οδηγούνταν στην εξόντωση. Οι υπεξαιρέσεις που πραγματοποιούσε ήταν τέτοιας κίμακας και τόσο απροκάλυπτα εκτός ελέγχου,[2] που θορυβήθηκαν μέχρι και οι ανώτεροί του, που τον συνέλαβαν με την κατηγορία σύναψης σεξουαλικών σχέσεων με μια Εβραία κρατούμενη. Ωστόσο, με τη μεσολάβηση του διοικητή Ες αφέθηκε ελεύθερος και στάλθηκε ως διοικητής σε ένα βοηθητικό στρατόπεδο του Άουσβιτς, το KZ Brünn στο Μπρνο. Στη συνέχεια όμως συνελήφθη και πάλι, δικάστηκε από δικαστήριο των SS, καταδικάστηκε και κλείστηκε στο ποινικό στρατόπεδο Danzig-Matzkau (Strafvollzugslager Danzig-Matzkau), κοντά στο Γκντανσκ.[4]

Για το τέλος του Πάλιτς υπάρχουν συγκεχυμένες πληροφορίες. Φέρεται να στρατολογήθηκε σε πειθαρχική μονάδα των SS και να σκοτώθηκε το 1944,[4] σύμφωνα, δε, με τον ερευνητή δημοσιογράφο και συγγραφέα Ερνστ Κλέε, ο Πάλιτς σκοτώθηκε σε μάχη στη Βουδαπέστη στις 7 Δεκεμβρίου 1944.[6]

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Το Άουσβιτς με τα μάτια των SS. Πρόλογος: Γέρζι Ράβιτς· Επίλογος: Μιετσίσλαβ Κιέτα· Μετάφραση από τα γαλλικά: Νίκη Καλαμαρά-Φιλιππουπολίτη. Αθήνα: Εκδόσεις Γνώση. 1984. 
  • Cywiński, Piotr M.A.· Jacek Lachendro· Jarosław Mensfelt (2015). Jadwiga Pind· Piotr Setkiewicz, επιμ. Auschwitz from A to Z: An Illustrated History. Οσβιέτσιμ: Auschwitz-Birkenau State Museum. σελ. 130. ISBN 978-83-7704-130-7. 
  • Klee, Ernst (2005) [2003]. Das Personenlexikon zum Dritten Reich: Wer war was vor und nach 1945. Φραγκφούρτη: Fischer-Taschenbuch-Verlag. σελ. 448. ISBN 978-3-596-16048-8. 
  • Franciszek Piper· Teresa Świebocka, επιμ. (2002). Auschwitz: Nazi Death Camp (2η έκδοση). Οσβιέτσιμ: Auschwitz-Birkenau State Museum. ISBN 83-88526-27-8.