Γουλιελμιτικός Πόλεμος στην Ιρλανδία
Ο Γουλιελμιτικός Πόλεμος στην Ιρλανδία (1688-1691, ιρλανδικά: Cogadh an Dá Rí,[2][3][4] κυριολεκτικά: πόλεμος των δύο βασιλέων) ήταν σύγκρουση μεταξύ Ιακωβιτών (υποστηρικτών του Καθολικού βασιλιά Ιακώβου Β΄ της Αγγλίας και της Ιρλανδίας, Ζ΄ της Σκωτίας) και Γουλιελμιτών (υποστηρικτών του Ολλανδού Προτεστάντη πρίγκιπα Γουλιέλμου της Οράγγης) για το θρόνο του Βασιλείου της Αγγλίας, του Βασιλείου της Σκωτίας και του Βασιλείου της Ιρλανδίας.
| Γουλιελμιτικός Πόλεμος στην Ιρλανδία | |||
|---|---|---|---|
| Μέρος του Εννεαετή Πολέμου | |||
 Ιρλανδική εκστρατεία 1689–1691 | |||
| Χρονολογία | 12 Μαρτίου 1689 – 3 Οκτωβρίου 1691 (2 έτη, 6 μήνες και 3 εβδομάδες) | ||
| Τόπος | Ιρλανδία | ||
| Έκβαση | Γουλιελμιτική νίκη, Συνθήκη του Λίμερικ | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
Η αιτία του πολέμου ήταν η εκθρόνιση του Ιακώβου, βασιλιά των Τριών Βασιλείων, στην «Ένδοξη Επανάσταση» του 1688. Ο Ιάκωβος υποστηρίχθηκε από τους κυρίως Καθολικούς «Ιακωβίτες» στην Ιρλανδία και ήλπιζε ότι θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει τη χώρα ως βάση για την ανάκτηση του θρόνου των Τριών Βασιλείων. Του δόθηκε στρατιωτική υποστήριξη από τη Γαλλία προς το σκοπό αυτό. Για τον λόγο αυτό, ο πόλεμος έγινε μέρος μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής σύγκρουσης γνωστής ως «Εννεαετής Πόλεμος». Μερικοί Προτεστάντες της καθιερωμένης Εκκλησίας της Ιρλανδίας πολέμησαν επίσης στο πλευρό του βασιλιά Ιακώβου.[5][6]
Ο Ιάκωβος στην Ιρλανδία ήρθε σε ρήξη με τους κυρίως Προτεστάντες «Γουλιελμίτες», οι οποίοι ήταν συγκεντρωμένοι στο βόρειο τμήμα της χώρας. Ο Γουλιέλμος κατέφτασε με μια πολυεθνική δύναμη στην Ιρλανδία, αποτελούμενη από αγγλικά, σκωτικά, ολλανδικά, δανικά και άλλα στρατεύματα, για να κάμψει την αντίσταση των Ιακωβιτών. Ο Ιάκωβος έφυγε από την Ιρλανδία μετά από μια αντίστροφη πορεία στη μάχη του Μπόιν το 1690 και οι Ιρλανδοί Ιακωβίτες τελικά ηττήθηκαν μετά τη μάχη του Όγκριμ το 1691.
Ο Γουλιέλμος νίκησε τον ιακωβιτισμό στην Ιρλανδία και οι επακόλουθες εξεγέρσεις των Ιακωβιτών περιορίστηκαν στη Σκωτία και την Αγγλία. Ωστόσο, ο πόλεμος επρόκειτο να έχει διαρκή επίδραση στην Ιρλανδία, επιβεβαιώνοντας τη βρετανική και προτεσταντική κυριαρχία στη χώρα για πάνω από δύο αιώνες. Η εικονική γουλιελμιτική νίκη στην πολιορκία του Ντέρι και στη μάχη του Μπόιν εξακολουθούν να γιορτάζονται από τους (κυρίως Προτεστάντες του Όλστερ) Ενωτικούς στην Ιρλανδία σήμερα.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Chandler, Marlborough as Military Commander, p.35
- ↑ Harris, Tim (2007). «10». Revolution: The Great Crisis of the British Monarchy, 1685-1720. Penguin UK. ISBN 9780141926711.
- ↑ «The 18th Century». www.askaboutireland.ie. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016.
- ↑ «EM20 - James II (1685-1688/1691), Cogadh an Dá Rí or The War of the Two Kings (1689-91), Gunmoney Coinage, Large Size Halfcrown, May 1690, IACOBVS•II•DEI GRATIA, rev., Crown over scepters dividing JR, value XXX above, 1689 above, Feb below, MAG BRI FRA ET HIB REX, (S.6579KK), fine / almost very fine. $175». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2016.
- ↑ Harris, Tim. Revolution: The Great Crisis of the British Monarchy 1685–1720. Allen Lane (2006). pp. 435–436.
- ↑ Hayton, David. Ruling Ireland, 1685–1742: Politics, Politicians and Parties. Boydell Press (2004). p. 22.
Πηγές Επεξεργασία
- Chandler, David G. Marlborough as Military Commander. Spellmount Ltd, (2003). (ISBN 1-86227-195-X)
- Childs, John, The Williamite Wars in Ireland London 2007. (ISBN 1-85285-573-8).
- J.G Simms. Jacobite Ireland, London 1969. (ISBN 1-85182-553-3).
- J.G Simms. War and Politics in Ireland 1649–1730, London 1986. (ISBN 0-907628-72-9).
- Lenihan, Padraig. Battle of the Boyne 1690, Gloucester 2003. (ISBN 0-7524-2597-8).
- McGarry, Stephen. Irish Brigades Abroad, Dublin 2014. (ISBN 1-845887-999)
- Wauchope, Piers. Patrick Sarsfield and the Williamite War, Dublin 1992. (ISBN 0-7165-2476-7).