Ο Γρηγόριος Αγιοπαυλίτης ήταν Έλληνας λόγιος και ιερομόναχος, που έζησε κατά τον 18ο αιώνα.[1] Ήταν ένας κληρικός, που έδρασε αναμορφωτικά για την αφύπνιση του Ελληνικού Έθνους, ενώ και το έργο του και η συγγραφική του εργασία, χρίζουν εκτίμησης και σεβασμού.[2]

Γρηγόριος Αγιοπαυλίτης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γρηγόριος Αγιοπαυλίτης (Ελληνικά)
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
κληρικός

Στην υποδουλωμένη Ελλάδα, έδρασε πατριωτικά, γυρίζοντας σε πολλά μέρη. Ενώ στα τελευταία του έτη, και μετά τα Ορλωφικά, διέφυγε για τη Βενετία, όπου υπήρχε μία ελληνική παροικία. Ενώ βρισκόταν στη Βενετία, περί τα 1770, εξέδωσε, αφού το ανασύνταξε, το Υμνολόγιον, με την «Παρακλητικήν Ακολουθίαν εις το Τίμιον Ζωοποιόν Σταυρόν», ενώ πρόσθεσε και το «ΚΔ΄ Οίκους προς την νοητήν Σκάλαν», καθώς και πολλούς άλλους ύμνους και ευχές. Κατά τ'άλλα έγραψε ύμνους, ευχές και τροπάρια πρωτότυπα, αλλά δεν τα υπέγραφε ποτέ, και είναι δύσκολο να εξακριβωθεί τι έγραψε.[2][3]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Νέα Δομή (1997). «Τόμος 1». Αγιοπαυλίτης, Γρυγόριος. Μανιατέα - Τεγοπουλου. σελ. 135. 
  2. 2,0 2,1 Βασική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια (1967). «Τόμος 1». Αγιοπαυλίτης, Γρηγόριος. Χάρης Πάτσης. σελ. 276. 
  3. Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν (1975). «Τόμος Ι». Αγιοπαυλίτης, Γρηγόριος. ΗΛΙΟΣ. σελ. 333.