Γρηγόριος Μάνος

Έλληνας διπλωμάτης και συλλέκτης έργων τέχνης

Ο Γρηγόριος Μάνος (1851 - 1928) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, συλλέκτης έργων τέχνης και ιδρυτής του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας.

Γρηγόριος Μάνος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γρηγόριος Μάνος (Ελληνικά)
Γέννηση1851
Αθήνα
Θάνατος1928
Κέρκυρα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Λειψίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
Οικογένεια
ΟικογένειαΟικογένεια Μάνου

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του αξιωματικού του ελληνικού στρατού Νικολάου Μάνου και της Σαπφούς Δεσσύλα. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από τη Φαναριώτικη οικογένεια Μάνου και ήταν εγγονός του Μιχαήλ Μάνου, διερμηνέα του Οθωμανικού στόλου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, του οποίου αναγορεύθηκε διδάκτωρ, και ακολούθησε σταδιοδρομία στο διπλωματικό σώμα. Αρχικά υπηρέτησε ως ακόλουθος στη Βιέννη και εν συνεχεία ως γραμματέας στην Κωνσταντινούπολη, τη Φιλιππούπολη, τη Βιέννη, πάλι στην Κωνσταντινούπολη, το Βερολίνο για να καταλήξει, τελικώς, το 1892, για τρίτη φορά στη Βιέννη.[1] Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1900, ανέλαβε τη διεύθυνση της πρεσβείας στη Βιέννη υπηρετώντας ως πρέσβης μέχρι και το 1910, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.[2]

Μετά την αποχώρησή του από το διπλωματικό σώμα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και αφοσιώθηκε στη συλλογή του με αντικείμενα ιαπωνικής τέχνης.[2] Το 1919 επέστρεψε στην Ελλάδα και λίγα χρόνια αργότερα διορίστηκε πρώτος διευθυντής του Μουσείου Σινοϊαπωνικής Τέχνης στην Κέρκυρα.

Απεβίωσε το 1928 στην Κέρκυρα και ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο της Γαρίτσας.[3] Δεν είχε αποκτήσει απογόνους. Σήμερα στην πόλη της Κέρκυρας ένας δρόμος φέρει το όνομά του.[3]

Συλλογή έργων τέχνης της Ιαπωνίας Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη Βιέννη ήρθε σε επαφή με τη σχετικά άγνωστη μέχρι τότε ιαπωνική κουλτούρα. Μανιώδης συλλέκτης ο ίδιος, κατόρθωσε να συγκεντρώσει χιλιάδες αντικείμενα και έργα τέχνης σχετιζόμενα με την ιαπωνική κουλτούρα.[2] Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η συλλογή απαρτιζόταν από 530 λιθοκέραμα, 9 θήκες γραφής, 157 στρατιωτικές στολές, 14 μουσικά όργανα, 9 προϊστορικά κεραμικά, 238 αντικείμενα πορσελάνης και πάνω από 1.500 χαρακτικά (ειδικά από ukiyo-e), έργα ζωγραφικής κ.α.[1]

Το 1919, με την επιστροφή του στην Ελλάδα, ξεκίνησε τις συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση για μια ενδεχόμενη παραχώρηση της συλλογής του. Εν τέλει συμφωνήθηκε να παραχωρήσει τη συλλογή του στο ελληνικό κράτος σε αντάλλαγμα με την παραχώρηση μιας μηνιαίας αποζημίωσης και με την ίδρυση Μουσείου Σινοϊαπωνικής τέχνης, στο οποίο θα αναλάμβανε χρέη διευθυντή.[1][2] Το 1925 πραγματοποιήθηεκ η επίσημη δωρεά και ξεκίνησε την οργάνωση του μουσείου ενώ παράλληλα διέμενε στο ίδιο κτήριο. Στις 5 Φεβρουαρίου 1928 εγκαινιάστηκε το Μουσείο Σινοϊαπωνικής Tέχνης στα ανάκτορα των Αρχάγγελου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου στην Κέρκυρα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Ζερνιώτη Δέσποινα, Ιαπωνικός πολιτισμός και ασιατικές τέχνες, Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας, 2014, σελ.10, 12, 16
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Βιογραφικό Γρηγόριο Μάνου Αρχειοθετήθηκε 2019-04-20 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας
  3. 3,0 3,1 Βιογραφικό Γρηγόριο Μάνου, από την ιστοσελίδα corfuhistory.eu